Na łące owady pilnie pracują, dzielnie zadania swe wykonują. Scenariusz zajęcia, grupa 5-6 latki

Cel ogólny:
• Wprowadzenie dziecka świat uniwersalnych wartości,
• Kształtowanie postaw i respektowanie norm społecznych,
• Stosowanie nowatorskich rozwiązań edukacyjnych,
• Poznanie kolejnych faz rozwoju motyla,
• Kształtowanie właściwego stosunku do środowiska przyrodniczego
• Kształtowanie wyobraźni, wzbogacanie wrażeń , spostrzeżeń, myślenia i mowy,
• Rozwijanie spostrzegawczości, koncentracji uwagi w trakcie zabaw logicznych,
• Zapoznanie z zastosowaniem eko - bębenka, podczas zabaw matematyczno – manipulacyjnych oraz syntezy – analizy wyrazów.
Cele operacyjne- dziecko:
• rozbudza ciekawość poznawczą,
• nazywa litery i podaje wyrazy ze wskazaną głoską w nagłosie, wygłosie,
• uważnie słucha opowiadania i odpowiada na pytania dotyczące jego treści,
• zna etapy rozwoju motyla,
• opisuje wygląd motyla,
• zna i nazywa wybrane owady oraz ich miejsca zamieszkania,
• doskonali umiejętność określania położenia przedmiotów w przestrzeni,
• estetycznie wykonuje prace plastyczną,
• czerpie radość z uczestnictwa w zabawach integracyjnych, ruchowych,
• uważnie słucha poleceń nauczyciela i wykonuje je,
• doskonali umiejętność dodawania i odejmowania na konkretach w dostępnym zakresie,
• współdziała z dziećmi podczas wykonywania zadań,
• cierpliwie oczekuje na swoją kolej podczas wypowiedzi,
• obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe,
• komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne.
Metody:
 Podające,
 ekspresyjne: zabawowo-naśladowcza,
 ćwiczeń, polegająca na powtarzaniu przez dziecko odpowiednich czynności,
 słowne: instrukcji i objaśnień, rozmowy, zagadki, pochwały, zachęty,
 oglądowe: pokaz wykonania ćwiczenia, ilustracje,
 czynne: zadań stawianych do realizacji, ćwiczeń i utrwalania nawyków,
 zastosowanie metody Dennisona – gimnastyka mózgu,
 zastosowanie w zajęciach eko – bębenka (wykonany z rolki od papieru i recepturki).

Formy pracy:
 indywidualna,
 zbiorowa,
 grupowa.
Pomoce dydaktyczne: wizytówki z napisami: biedronka, ważka, mucha, komar, moty, gąsienica, obrazki owadów, historyjka obrazkowa o rozwoju motyla, eko – bębenki, 25x2 kartek z literami ‘P’,’F’, kolorowe motyle z papieru, farby plakatowe, pędzelki, CD z muzyką.

Przebieg zajęcia:
1. Wprowadzenie w tematykę zajęcia.
• Zagadka
Zgadnij, kogo dziś poznasz na zajęciach?
Odgadnij zagadkę:

Ten piękny owad odwiedza kwiateczki.
Ma skrzydła tęczowe, niekiedy w kropeczki. (motyl)

2. Słuchanie opowiadania czytanego przez nauczyciela:
„Nikt mnie więcej nie zobaczy” Władysław Kozłowski.
Gąsienica uważała się za bardzo piękną i nie ominęła ani jednej kropli rosy, żeby się w niej nie przejrzeć.
- Ach, co to za uroda! - szeptała, oglądając ze wszystkich stron swój pospolity pyszczek i wyginając grzbiet, żeby popatrzeć na dwa złociste prążki.
- Szkoda, że nikt nie zwraca na mnie uwagi!
Aż raz zdarzyło się, że po łące chodziła dziewczynka i zbierała kwiaty. Gąsienica czym prędzej wypełzła na największy kwiatek. Dziewczynka spostrzegła ją i zawołała:
- Co to za brzydactwo!
- Ach tak! - syknęła obrażona gąsienica. - Wobec tego nikt, nigdy, nigdzie, za nic na świecie w żadnym wypadku i w żadnych okolicznościach więcej mnie nie zobaczy! Daję na to słowo honoru uczciwej gąsienicy! Skoro się dało słowo honoru - należy go dotrzymać.
Zwłaszcza, kiedy się jest gąsienicą. I gąsienica wpełzła na drzewo. Z pnia na sęczek, z sęka na gałąź, z gałęzi na gałązkę. Wyciągnęła z pyszczka jedwabną niteczkę i zaczęła się nią owijać. Snuje się niteczka, owija gąsienicę raz, drugi, dziesiąty, setny... i wreszcie gąsienica zniknęła w miękkim jedwabnym kokonie.
- Och, jaka ja jestem zmęczona! - westchnęła - ale owinęłam się znakomicie. W kokonie było ciepło i... nudno. Gąsienica ziewnęła raz, potem drugi i zasnęła. Mijał dzień za dniem. Letni wietrzyk kołysał gałązką, szeleściły cicho liście, a obrażona gąsienica spała i spała.
Obudziła się wreszcie. Widocznie słońce musiało mocno dogrzewać, bo w kokonie upał był nieznośny.
- Muszę przewietrzyć trochę mój domek - postanowiła i wyskrobała małe
okienko w kokonie.
- Ach, jak pięknie pachną kwiaty! - gąsienica wychyliła się nieco - nikt mnie tu wśród listków nie zauważy, co mam sobie żałować powietrza - pomyślała. Wychyliła się jeszcze troszeczkę, znowu troszeczkę i... wypadła ze swej kryjówki! Ale zamiast spaść z drzewa na ziemię, uniosła się do góry!
I nagle... na tej samej łące zobaczyła tę samą dziewczynkę - Co za wstyd – pomyślała - że jestem brzydka, to nie moja wina, gorzej, że teraz wszyscy będą mnie nazywać kłamczuchą. Dałam słowo honoru, że nikt mnie nie zobaczy i słowa nie dotrzymałam.
Hańba! - Zrozpaczona upadła na trawę. A wtedy nadbiegła dziewczynka i zawołała:
- Ach, jaki piękny!
- Czyżby to o mnie mowa? - szepnęła zdziwiona gąsienica - zdaje się, że o mnie. I wierz tu ludziom! Dziś mówią tak a jutro zupełnie inaczej.
Na wszelki wypadek przejrzała się jednak w kropelce rosy.
- Cóż to takiego? W lusterku ktoś nieznajomy z długimi, bardzo długimi wąsami!
Wygięła grzbiet. Na grzbiecie są dwa piękne kolorowe skrzydła!
- Patrzcie, patrzcie, stał się cud! Jestem motylem!
I kolorowy motylek poszybował wysoko nad łąką, bo przecież on nie dawał motylkowego słowa honoru, że nikt go nie ujrzy.

3. Zabaw dydaktyczna: Prawda czy fałsz? Przed przystąpieniem do zabawy dzieci otrzymują dwie karteczki z literami ‘P’ i ‘F’, które posłużą do oceny pytań zadawanych przez nauczyciela.
• Czy głównym bohaterem jest gąsienica? P
• Czy gąsienica spotkała chłopca na łące ? F
• Czy dziewczynka zbierała patyki na łące? F
• Czy dziewczynka nazwała gąsienice obraźliwie? P
• Czy gąsienica obiecała że jej już nikt nigdy nie zobaczy? P
• Czy gąsienica owinęła się kocem? F
• Czy gąsienica owinęła się jedwabną nicią? P
• Czy gąsienica schowała się w jedwabnym kokonie? P
• Czy gąsienica bawiła się w kokonie? F
• Czy w kokonie było ciepło? P
• Czy gąsienica zbudowała schody żeby wyjść z kokonu? F
• Czy gąsienica upadła na ziemię, po wyjściu z kokonu? F
• Czy gąsienica zmieniła się w ważkę? F
• Czy gąsienica zmieniona w motyla spodobała się dziewczynce? P

4. „Nikt mnie więcej nie zobaczy”- układanie historyjki obrazkowej wg kolejności zdarzeń.

5. Zabaw ruchowa przy muzyce „ Na wiosennej łące”.
6. „Owady żyjące na łące” – nauczyciel prezentuje obrazki owadów zamieszkujących łąkę: gąsienicę, biedronkę, ważkę, muchę, komara, motyla, żuka oraz podpisy. Zadaniem dzieci jest odczytać napis oraz podać głoskę w nagłosie i wygłosie każdego wyrazu, a także podać wyraz na daną głoskę.

7. „Bębenkowe sylaby i głoski” – zabawa dydaktyczna. Dzieci dzielone są na dwie drużyny i każde otrzymuje bębenek. Zadaniem dzieci z I drużyny jest wygranie ilości sylab/głosek np.2 lub 3, a drużyny przeciwnej wymyślenie wyrazu na podaną liczbę sylab/głosek. Po podaniu prawidłowej odpowiedzi otrzymują punkt. To samo powtarza drużyna II. Czas zabawy 5 minut.

8. „Połóż bębenek” – zabawa ruchowa z określaniem położenia przedmiotów w przestrzeni oraz kierunków. Zadaniem dzieci jest właściwe umiejscowienie bębenka.

9. „Kolorowe motyle” – zabawa matematyczno – manipulacyjna z wykorzystaniem papierowych motyli i bębenków. Dzieci otrzymują podkładki imienne i kolorowe papierowe motyle. Zadaniem dzieci jest dodanie lub odjęcie odpowiedniej ilości motyli. Liczbę motyli wygrywa nauczyciel na bębenku.
Przykładowe polecenie: na łąkę przyleciały 2 żółte motyle, a potem doleciały jeszcze 4 niebieskie motyle - ile jest razem?
10. „ Gimnastyka mózgu” – zabawa ruchowa z wykorzystaniem metody Dennisona.

11. „Zagraj tak jak ja” – zabawa rytmiczno – muzyczna.
Każde dziecko otrzymuje bębenek. Zadaniem jest zagranie wymyślonego rytmu przez jedno dziecko, a reszta grupy powtarza.

12. „Kolorowe bębenki” – praca plastyczna z wykorzystaniem bębenków oraz farb plakatowych. Każde dziecko ozdabia bębenek w wybrany przez siebie motyw.
Opracowała: Anna Nastały