Dzień Optymisty w przedszkolu - scenariusz zajęć dla dzieci 5 i 6-letnich

Cele:
-wzmacnianie zdrowia psychicznego poprzez kształtowanie optymizmu, pozytywnego myślenia
-wzbogacanie słownictwa poprzez poznanie i rozumienie pojęć „optymista”, „pesymista”, „patrzeć przez różowe okulary”
Metody:
metoda eksperymentu, rozmowa kierowana, pytania i odpowiedzi, metoda zadań do wykonania
Formy: zbiorowa, indywidualna
Pomoce dydaktyczne: dwie takie same szklanki, woda, napisy „do połowy pusta”, „do połowy pełna”, wiersz E. Piotrowskiej „Dam radę”, różowe okulary wycięte z papieru, żółte balony, nieścieralne flamastry, nagranie piosenki „Don`t Worry, Be Happy” B. McFerrin, plastry cytryny, duża sylweta człowieka, kleje i nożyczki, obrazki wycięte z kolorowych gazet w tym takie, które kojarzą się z optymizmem
Przebieg zajęć:
1. Wykonanie eksperymentu
Dwie takie same szklanki napełniamy równo do połowy wodą, kładziemy na dwóch stołach z podpisami: „szklanka do połowy pełna”, „szklanka do połowy pusta”. Nauczyciel odczytuje napisy, a dzieci ustawiają się przy odpowiednim stoliku w zależności od swego punktu widzenia. Nauczyciel wyjaśnia, dlaczego ta sama sytuacja postrzegana jest w zupełnie inny sposób. Na przykładzie doświadczenia wprowadza pojęcia „optymista” i „pesymista”. Optymista skupia się na tym, co ma – ma aż pół szklanki wody. Pesymista skupia się na tym, czego nie ma – ma tylko pół zawartości.
2. „Dlaczego warto być optymistą?”
Nauczyciel podaje powody, dla których warto być optymistą (np. optymiści są lubiani, dłużej żyją, cieszą się lepszym zdrowiem, lepiej śpią, lepiej się uczą, zarabiają więcej pieniędzy...) Pyta, czy dzieci, które ustawiły się przy stoliku ze szklanką „do połowy pustą” chcą zmienić wybór i przejść do drugiego stolika – spojrzeć na szklankę z wodą jak optymista.
3. Wyjaśnienie powiedzenia „patrzeć przez różowe okulary”
Dzieci siadają w kręgu, każdy otrzymuje papierowe okulary w różowym kolorze (mogą je samodzielnie przygotować wcześniej), ich zadaniem jest popatrzeć na świat „przez różowe okulary” i wyszukać w Sali, w otoczeniu to, co jest ich zdaniem powodem do radości.
Nauczyciel wyjaśnia, że optymiści „patrzą przez różowe okulary”, czyli widzą we wszystkim dobre strony
4. Słuchanie wiersza Elizy Piotrowskiej „Dam radę” i rozszerzenie pojęcia „optymista” w oparciu o jego treść (optymista wierzy w siebie, trudności traktuje jako wyzwania, pokonuje je i uparcie dąży do celu)
Zamiast myśleć: „nie mam siły...”,
„nie dobiegnę...”, „nie dojadę”,
lepiej pomyśl o czymś miłym,
lepiej pomyśl: „ach, dam radę!”.
Zamiast mówić: „ale pada...”,
i narzekać: „ale nuda...”
pomyśl: „jak się dobrze składa,
książkę skończyć mi się uda!”.
Zamiast myśleć: „on ma szczęście”
i powtarzać : „ja mam pecha”,
dobrym myślom ufaj częściej
i do świata się uśmiechaj!
5. Malowanie na żółtych balonach
Nauczyciel objaśnia, że kolor żółty zachęca do optymizmu, gdyż kojarzy się ze słońcem, z radością, wnosi do wnętrza jasność i ciepło. Dzieci rysują nieścieralnymi flamastrami na nadmuchanych żółtych balonach uśmiechnięte, optymistyczne buźki
6. Taniec z balonami przy piosence „Don`t Worry, Be Happy” B. McFerrin, przetłumaczenie tytułu piosenki na język polski („nie martw się, bądź szczęśliwy”) najpierw dzieci tańczą w dużym kole, potem swobodnie
7. Test cytryny
Chętne dzieci kosztują, jak smakuje plaster cytryny. Jeśli uda im się przy tym uśmiechnąć oznacza to, że potrafią również wszystkie nieprzyjemne i „kwaśne” sytuacje pokonać uśmiechem.
8. Zbiorowa praca plastyczna „Optymista”
Wyklejanie dużej sylwety człowieka (1:1) „pozytywnymi” obrazkami.
Dzieci wybierają spośród różnych przygotowanych obrazków te, które kojarzą im się z optymizmem np. uśmiechnięci ludzie, żółte słoneczka i buźki, dłonie z kciukiem podniesionym w górę..., przyklejają je na sylwetę człowieka, wycinają przy pomocy nauczyciela.
9. Podsumowanie zajęć
Odpowiedzi na pytania: kto to jest optymista?, co znaczy, że ktoś „patrzy przez różowe okulary”, dlaczego warto być optymistą? , czy chcesz być optymistą?, dlaczego chcesz być optymistą?