Scenariusz programu przygotowanego z okazji Dnia Edukacji Narodowej

,,Nauczyciel- zawód, misja, powołanie...”

I Przywitanie gości

Dzień dobry.
Witamy wszystkich bardzo serdecznie na szkolnej uroczystości z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Szczególnie gorąco zaproszonych gości- pracowników naszej szkoły, którzy obecnie przebywają na zasłużonej emeryturze i przedstawicieli Rady Rodziców.
W uroczystym Dniu Edukacji Narodowej wszystkim, którzy go świętują składamy w imieniu uczniów naszej szkoły serdeczne życzenia zdrowia i wszelkiej pomyślności.

Pedagogom chcielibyśmy podziękować za to wszystko, co jest jeszcze tajemnicą i za to, co zdołaliśmy już odkryć i poznać.
Życzymy zadowolenia z ciężkiej, odpowiedzialnej pracy. A jest ona to trzeba przyznać, niezwykle trudna. Zawód nauczyciela jest jednym z trudniejszych. Wymaga posiadania wielce specyficznych kwalifikacji, a raczej określonych cech psychofizycznych. Niejednokrotnie spędza sen z powiek, do czego także przyczyniają się nasze niezbyt chwalebne uczynki oraz brak chęci do nauki. Skruszeni prosimy o wyrozumiałość.

Prosimy o wystąpienie przedstawicieli Samorządu Uczniowskiego, którzy złożą życzenia w imieniu całej społeczności uczniowskiej.
(po wystąpieniu)
Wyrazem zaś naszej pamięci niech będą kwiaty.

Teraz zabierze głos Pan Dyrektor. Zapraszamy!
II Program artystyczny:
(po wystąpieniu)
Ponieważ chcielibyśmy uświetnić dzisiejszy dzień, zapraszamy do wysłuchania krótkiego programu artystycznego, przygotowanego przez nasze koleżanki i kolegów.

1. Występ raperów

Taki dzień, jak dziś, zdarza się tylko raz.
Posłuchajcie więc, kochani, dzisiaj nas.
W naszej szkole rozwijają się zdolności,
Tu się nigdy na nikogo nikt nie złości.

Czemu więc, kolego drogi, czujesz lęk,
Gdy szkolnego dzwonka rano słyszysz dźwięk?

W naszej szkole najłatwiejsze są klasówki,
Wiedza co dzień wchodzi nam do główki.

Czemu więc, kolego drogi, marszczysz brew,
gdy masz iść na lekcję inną niż wf ?

W naszej szkole rozwijają się talenty,
Kto tu wejdzie, czuje się jak wniebowzięty.

Czemu wiec twojego ojca świerzbi dłoń
I siwieje niejednego belfra skroń?

W naszej szkole najładniejsze są dziewczęta,
Nasza szkoła da Ojczyźnie prezydenta,

Bo choć niewątpliwie ma troszeczkę wad,
Bez niej nudny byłby nasz uczniowski świat!

2. Układ taneczny przygotowany przez dziewczęta z klas pierwszych i drugich pod kierunkiem nauczycielki w-f ( I część)
Przed chwilą nasi koledzy stwierdzili, że ,,w naszej szkole najładniejsze są dziewczęta”, a ja dodam, że ,,w naszej szkole jest nie jedna cheerliderka”.
Przed Państwem wystąpią: Marta, Asia, Kamila, Iza i Karolina. Układ choreograficzny przygotowała pani Joanna Antczak.
3. Instrukcja odróżniania nauczyciela od ucznia (czyta):

Człowieku!
Jeśli kiedyś przekroczysz próg szkoły, strzeż się niewybaczalnej gafy, czyli pomylenia nauczyciela (lub nauczycielki) z uczniem (lub z uczennicą).
Aby się przed tym ustrzec, polecam ci instrukcje odróżniania tych dwóch rodzajów (typów, gatunków, jak kto woli.)
Najtrudniej jest rozpoznać nauczycieli płci obojga w tłumie uczniów podczas przerwy. Bo na lekcji żaden problem, jeżeli weźmiesz pod uwagę moje wskazówki.
Osobnik, który siedzi z przodu za biurkiem i coś tam mówi z mądrą miną lub przechadza się po klasie, zagląda do zeszytów i wymądrza się, że ktoś coś źle napisał- to na pewno nie jest uczeń. Ci inni, tzn. ,,nie- nauczyciele”, czyli uczniowie, też są na lekcjach łatwo rozpoznawalni. Przede wszystkim jest ich na lekcjach nieproporcjonalnie więcej. Od tej ilości uczniów dwoi się i troi
w oczach- prawdziwy atak ,,klonów”. W tym tkwi ich siła.
Na lekcjach kręcą się i huśtają na krześle, jedzą i pija nad książkami i zeszytami albo pod ławką, rzucają do siebie lub w siebie papierkami. No i obowiązkowo żują gumę. Niektórzy nic nie robią oprócz nieszczęśliwie znudzonej miny i tylko od czasu do czasu zdobędą się na wysiłek, żeby bąknąć lub wrzasnąć obrażonym tonem: Przecież ja nic nie robię! Jakby to nie było widoczne gołym okiem.
Nauczyciela można też bez trudu rozróżnić od ucznia przy tablicy.
Uczeń to ta osoba, która przy tablicy stoi niepewnie, słania się pozbawiona jakiegokolwiek oparcia, nasłuchuje czujnie, bo może ktoś się zlituje i podpowie, rozgląda się nieporadnie po klasie. Przykłada na moment kredę do tablicy i natychmiast cofa rękę, jakby w obawie, żeby tej w miarę czystej tablicy nie pobrudzić na biało. Wydaje przy tym przeciągłe lub urywane dźwięki typu: eee, no więc, yyy lub podobne.
Osobnik zwany nauczycielem zachowuje się przy tablicy całkiem inaczej. Gdy już zacznie na niej pisać, to nie wie kiedy skończyć. Tak to go wciąga, że stawia różne znaczki w tempie karabinu maszynowego. Zamaże całą tablicę, odwraca się do klasy i półprzytomnie, niczym w transie, zadaje pytanie retoryczne: ,,rozumiecie?”
Dla świętego spokoju lepiej odpowiedzieć ,,tak”. Wtedy nauczyciel ściera tablicę i znowu po niej smaruje. Mówi cos nie wiadomo do kogo. Nawet dzwonka nie słyszy! I dziwi się: ,,To już? Te lekcje są takie krótkie”.
Z kolei wszyscy uczniowie marzą o następnej przerwie. A na przerwie korytarz staje się wybiegiem dla dzikich koni, rozwścieczonych psów i kotów, skaczących małpiszonów. Na korytarzu wszystko drga.
I nagle pojawia się on, nauczyciel. Chyłkiem przemyka pod ścianą, bokiem, na palcach, próbując osłonić się dziennikiem jak tarczą. Inny, dyżurujący, usiłuje przechadzać się dostojnym krokiem, ale co chwilę potrącany traci równowagę albo pęd powietrza zmienia jego kierunek o 180 stopni.
A przed szkołą na przerwie unoszą się kłębowiska białego dymu.
Nauczyciela i ucznia można rozróżnić też po wzroście. Ale nie zawsze. Wtedy trzeba się bardziej wysilić i patrzeć uważnie:
nie ma jaskrawego makijażu, kolczyka w nosie, paznokci pomalowanych na czarno, a włosów na zielono? To on- nauczyciel .
Już go wytropiłeś.
Jeśli to osobniczka i do tego nie ma dekoltu do pępka i gołego brzucha, możesz być pewny, że to nie uczennica.
Jeśli dostosujesz się do moich wskazówek, zawsze bezbłędnie wytropisz nauczyciela w szkole. Co może ci się przydać, bo nie ma nic gorszego niż podejść do ucznia, zacząć z nim gadać o szkolnej beznadziei , umówić się na wagary i dopiero wtedy zauważyć, że to jest... nauczyciel. Dziękuję za uwagę!
4. Układ taneczny II część
Zapraszamy ponownie nasze szkolne cheerliderki. Tym razem w innym układzie tanecznym: Marta i Asia.
5.W ostatnim czasie ogromną popularnością cieszy się telewizyjny program rozrywkowy zatytułowany ,,Taniec z gwiazdami”. Dziś chcemy umilić Państwu czas popisem artystycznym na żywo w wykonaniu grupy tanecznej pod kierunkiem instruktora tańca towarzyskiego.
(pokaz tańca)
6. I to już wszystko , co przygotowaliśmy . Mamy nadzieję, że krótki program artystyczny podobał się. Jeżeli udało się nam wywołać uśmiech na Państwa twarzach, osiągnęliśmy swój cel.
Jeszcze raz prosimy: przyjmijcie od nas – Waszych uczniów – z okazji nauczycielskiego święta najserdeczniejsze życzenia.
Dziękujemy Państwu za uwagę. Życzymy miłego dnia.