Sposoby, metody stosowane w celu diagnozy funkcjonowania dziecka

Sposoby/metody stosowane w celu diagnozy funkcjonowania dziecka.

1. Przegląd dokumentacji.
Już po otrzymaniu kart dzieci przyjętych do przedszkola przeglądam je wnikliwie, zwracając szczególną uwagę na rubrykę z uwagami rodziców. Sprawdzam, czy dziecko ma opinię lub orzeczenie z Poradni Psychologiczno – pedagogicznej (jeżeli tak, szczegółowo ją analizuję).
2. Obserwacja pedagogiczna.
Podstawową metodą jaką stosuję w celu diagnozy funkcjonowania dziecka jest obserwacja pedagogiczna. W tym celu:
a) organizuję dzień otwarty, w którym w określonych godzinach dziecko może przyjść z rodzicem do przedszkola. Pozwala mi to zaobserwować relacje panujące między dzieckiem i rodzicem, oraz zachowanie dziecka przy rodzicu, które mogę później porównać z jego zachowaniem bez obecności rodzica. Tłumaczę zasady adaptacji dziecka do przedszkola, staram się wspierać, rozwiewać wątpliwości rodzica, uświadamiać, że niepokój i zdenerwowanie rodziców udziela się dziecku.
b) pierwsze dni pobytu dziecka w przedszkolu (rozstanie, odbieranie dziecka) pozwalają mi zaobserwować więzi emocjonalne łączące dziecko z poszczególnymi członkami rodziny oraz określić, czy występuje u niego lęk separacyjny.
c) kolejną okazją do obserwacji jest pobyt dziecka w grupie. Stwarzanie różnych sytuacji pozwala mi określić uspołecznienie dziecka, poziom jego egocentryzmu, relacje z rówieśnikami udział w różnego rodzaju zabawach, umiejętność organizowania lub uczestnictwa dziecka w zabawie (zabawy swobodne, zorganizowane, zajęcia dydaktyczne, spacery, szatnia, łazienka, posiłki).
d) bardzo pomocne dla obserwacji są dla mnie wycieczki dzieci z udziałem rodziców – mogę wówczas zaobserwować, czy rodzic jest nadopiekuńczy, czy przesadnie wyręcza dziecko w każdej czynności, nie dając mu okazji do rozwoju, lub uważając, że sam wszystko zrobi lepiej i szybciej.
3. Rozmowy z dzieckiem.
Dużo informacji na temat dziecka oraz środowiska, w którym się wychowuje są rozmowy z dzieckiem na temat jego zainteresowań, ulubionych zabaw, form spędzania wolnego czasu z rodziną.
4. Rozmowy z rodzicami.
Podczas indywidualnych rozmów z rodzicami staram się wykazać dużo empatii i zrozumienia, aby budować pozytywną relację z rodzicem polegającą na partnerstwie. Pozwoli mi to zdobyć jego zaufanie, co w przyszłości zaowocuje lepszą współpracą nie tylko w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych, ale także podczas współpracy w rozwijaniu uzdolnień i zainteresowań dziecka, tak aby jak najbardziej ujednolicić działania na linii przedszkole – dom .
5. Notatki z obserwacji i rozmów.
Sporządzam i gromadzę notatki z obserwacji i rozmów dla każdego dziecka, które pomogą mi w dalszej diagnozie dziecka.
6. Zabawy diagnozujące.
Zabawy przeprowadzam dla potrzeb diagnozy wstępnej dzieci najmłodszych w przedszkolu, kilka razy w ciągu roku szkolnego, aby określić postęp w rozwoju. Określam po jednej umiejętności z każdego obszaru rozwoju, której się przyglądam, przy czym dana umiejętność w kolejnej zabawie diagnozującej ukazuje się w nowym zastosowaniu jej przez przedszkolaka. Planowane nowe sytuacje edukacyjne w kolejnej zabawie diagnozującej, podczas których obserwuję aktywność dzieci, dają im szansę na zastosowanie umiejętności w nowej sytuacji.
7. Analiza wytworów dziecka.
Prace plastyczne, techniczne, konstrukcyjne.
8. Analiza rysunku dziecka.
Rodziny, dowolny, postaci.
9. Arkusze obserwacji dziecka.
Opieram się również na arkuszach diagnostycznych - ukazujących poziom rozwoju poznawczego, poziom umiejętności, zachowań w różnych sferach rozwojowych.
10. Testy gotowości szkolnej.
Karty pracy i arkusze diagnostyczne zadania dotyczące sfer rozwojowych: fizycznej, poznawczej, społecznej i emocjonalnej.
11. Karty pracy.
Karty pracy różnych wydawnictw pedagogicznych.
12. Konsultacje, rozmowy ze specjalistami pracującymi w przedszkolu.
Swoje spostrzeżenia na temat dziecka konsultuję ze specjalistami pracującymi w przedszkolu: psychologiem, logopedą, terapeutą SI, rehabilitantem.
13. Teczka z obserwacji dla każdego dziecka.
Wszystkie notatki z rozmów, arkusze, karty pracy, wytwory itp. gromadzę w teczce, którą zakładam dla każdego dziecka.