Pracowita wiewiórka

Scenariusz zajęć
Temat: Skarby jesieni- pracowita wiewiórka
Grupa: 5 latki
Prowadzący: Katarzyna Rogala

Cel główny:
• Rozwijanie kompetencji matematycznych w zakresie przeliczania przedmiotów
Cele szczegółowe:
Dziecko:
Wiadomości:
• Poznaje zwyczaje zwierząt przygotowujących się do zimy
• Poszerza doświadczenia językowe
• Kształtuje umiejętności dodawania i odejmowania poprzez manipulowanie na przedmiotach
Umiejętności:
• Rozwiązuje zagadkę
• Wypowiada się na dany temat
• Przelicza ze słuchu
• Uważnie słucha poleceń
• Rozwija umiejętność logicznego myślenia
• Doskonali umiejętności słuchania ze zrozumieniem
• Dodaje i odejmuje przedmioty
• Bierze udział w zabawach ruchowych
• Usprawnia koordynacje wzrokowo- ruchową
Postawy:
• Aktywnie uczestniczy w zajęciach
• Podejmuje działania w celu osiągnięcia sukcesu

Metody:
Metody czynne:
• Metoda zadań stawianych dziecku
Metody oglądowe:
• Udostępnienie fotografii
Metody słowne
• Objaśnienia i instrukcje
Formy pracy:
• Indywidualna
• Grupowa
Środki dydaktyczne:
Fotografia wiewiórki , metalowa miska, orzechy, okrągłe podkładki, tamburyno, odtwarzacz CD ,pen-drive z piosenką, ilustracje z cyframi 1,2,3,4 i 5, szarfy, sylwety uśmiechniętej i smutnej wiewiórki.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Powitanka- piosenka przy muzyce: „Przywitajmy się wesoło”.
Przywitajmy się wesoło zaklaszczemy raz, dwa, trzy.
Przywitajmy się wesoło zaklaszczemy ja i ty.
Przywitamy się wesoło zatupiemy raz, dwa, trzy,
Przywitamy się wesoło już tupiemy ja i ty
Hop hop dzień dobry witam wszystkich Was
cwałujemy jak koniki dziś muzyka wita nas

.- śpiewanie i ilustrowanie piosenki ruchem

Przypomnienie zasad uczestnictwa w zajęciach (podnoszenie ręki, uważne słuchanie)
1. Wprowadzenie do tematu zajęć zagadką:
Ma puszysty ogon,
w dziupli sobie mieszka.
Ucieszy się bardzo
gdy jej dasz orzeszka.

Faza realizacyjna:
2. „Wiewiórka”- rozwijanie wiedzy przyrodniczej
Nauczyciel pokazuje dzieciom fotografię wiewiórki. Prosi dzieci aby powiedziały co wiedzą o tym zwierzątku. Dopowiada brakujące informacje.
Wiewiórki zamieszkują ogrody, parki i lasy. Ich puszysty ogon, jest prawie tak długi jak ciało. Pomaga utrzymywać równowagę . Zęby nigdy nie przestają jej rosnąć, więc ściera je podczas gryzienia łupin orzechów, szyszek, żołędzi, grzybów , owadów, młodych pędów i kory,. Tylne kończyny są dłuższe i silniejsze od przednich. Ostre pazury pomagają wiewiórce wspinać się i skakać po drzewach, a nawet schodzić po pniu głową w dół.

Nauczyciel informuje dzieci , iż na dzisiejszych zajęciach zajmiemy się liczeniem przysmaków wiewiórek.
3. „Słyszę i liczę” – ćwiczenia liczbowe odtwarzanie zasłyszanych dźwięków.
Nauczyciel wrzuca do blaszanej miski określoną liczbę orzechów, w takim tempie, aby dzieci mogły je policzyć. Następnie każde dziecko układa przed sobą tyle samo orzechów ile
usłyszy dźwięków. (Każdy przedszkolak przed zabawą dostaje od N po 5 orzechy włoskie)

4. „Słyszę i skaczę”-zabawa słuchowo-ruchowa
W celu utrwalenia poprzedniej zabawy nauczyciel prosi dzieci aby wstały i wykonywały zadanie zgodnie z instrukcją. Dzieci podskakują tyle razy ile uderzeń usłyszą na tamburynie.

5. „Wiewiórka przelicza zapasy”- opowiadanie matematyczne
Dzieci siedzą w kręgu, rozkładają przed sobą okrągłe podkładki- dziuple, a obok nich 5 orzechów.
Nauczyciel przedstawia dzieciom opowiadanie matematyczne:
Wiewióreczka Basia udała się na poszukiwania orzechów do swojej pustej jeszcze spiżarni.
Skacząc z gałązki na gałąź zauważyła w trawie 2 orzechy, zeskoczyła z drzewa ,wzięła go w łapki i zaniosła do swojej spiżarni- dzieci wkładają 2 orzech do dziupli. N. pyta ile Basia ma orzechów w dziupli?
Parkiem właśnie przechodziły dzieci Olek i Ada , poczęstowali wiewiórkę trzema orzechami. Basia od razu zaniosła je do swojej spiżarni . Dzieci dokładają kolejne dwa orzechy. Ile teraz orzechów ma Basia? Dzieci odpowiadają.
Wiewiórka znowu udała się na poszukiwania zapasów i na liściach w parku znalazła jeszcze jeden orzech. Od razu zaniosła go do swojej dziupli. Dzieci dokładają orzech. N. pyta ile razem orzechów zgromadziła Basia?
Wiewiórka Basia poczuła się bardzo głodna, ponieważ poszukiwania bardzo ją zmęczyły. Wskoczyła do dziupli i wyjęła jednego orzeszka , rozgryzła łupinę i ze smakiem go zjadła. Dzieci odejmują jeden orzech.
Ile orzechów jej zostało Basi w dziupli?

6. Wiewiórki do dziupli - zabawa ruchowa przy piosence „Wiewióreczka”
N. przypomina dzieciom, że wiewiórki często wyruszają na długie spacery, skaczą po drzewach, szukają pożywienia a jak coś znajdą , szybko niosą do swojej spiżarni. Są bardzo zwinne, szybkie.
Dzieci zamieniają się w wiewiórki i biegają wokół dziupli-spiżarni imitując zbieranie orzechów. Nas przerwę w muzyce szybko wskakują do dziupli.

Faza ewaluacyjna:
7. Pełne spiżarnie- zabawa ruchowa matematyczna
N rozkłada na dywanie kilka-kilkanaście szarf z orzechami: z jednym, dwoma, trzema, czterema, pięcioma. Podczas gry na tamburynie dzieci wiewiórki –biegają. Gdy N. przestaje grać pokazuje ilustrację cyfry – 1, 2, 3, 4 lub 5 dzieci ustawiają się przy dziuplach z właściwą ilością orzechów (po kilkoro przy jednej dziupli)

7. podziękowanie za udział w zajęciach
Nauczyciel pokazuje 2 sylwety wiewiórek – uśmiechniętą i smutną. ,Pyta dzieci czy podobały im się zajęcia jeśli tak- stają przy uśmiechniętej wiewiórce, jeśli nie- staja przy smutnej.