Oddychanie ma znaczenie
Wpływ nieprawidłowego toru oddechowego na funkcjonowanie dziecka. Dlaczego prawidłowy tor oddechowy jest taki ważny? Warto przyjrzeć się w jaki sposób oddychają nasi podopieczni.
Oddychanie to odruch bezwarunkowy, który składa się z wdechu i wydechu. W czasie spoczynku powinien odbywać się przez nos. Oddychanie przez buzię uważa się za niepoprawne. Oddychanie nosem ulega nawilżeniu, ociepleniu i oczyszczeniu. Jest to naturalny i najzdrowszy oddech. Dzięki temu dziecko rzadziej choruje, ponieważ nos oczyszcza powietrze i zatrzymuje pyłki przed zanieczyszczeniem płuc. Ponadto dotlenia dziecięcy mózg co wpływa na lepsze i łatwiejsze myślenie, uwagę oraz koncentrację.Nie bez znaczenia pozostaje język przy prawidłowym oddechu. Jego odpowiednia pionizacja wpływa na prawidłową wymowę oraz na napięcie mięśniowe twarzy.
Kiedy zaburzona jest pionizacja języka i występuje ustny tor oddechowy może wystąpić szereg skutków źle wpływających na prawidłowe funkcjonowanie dziecka:
-częstsze choroby i przeziębienia, bowiem buzią łatwiej docierają pyłki kurzu do płuc. Powietrze jest suche i nieogrzane co wpływa niekorzystnie na błonę śluzową i górne drogi oddechowe;
-obniżona energia. Spada sprawność fizyczna i umysłowa;
-podczas snu występuje u dziecka chrapanie, nierówny oddech, budzenie w nocy – co w konsekwencji prowadzi do zmęczenia, rozkojarzenia i niedotlenienia;
-wady zgryzu: cofanie się żuchwy lub zgryz otwarty;
-brak wertykacji języka jak i wady zgryzu oraz dysfunkcje połykowe, międzyzębowe ułożenie języka mogą doprowadzić do zaburzeń mowy (elizje, substytucje, asymilacje, metatezy itp.);
-podczas jedzenia może dojść do zachłyśnięcia;
-mogą wystąpić nieprawidłowości w kościach twarzy, podniebieniu, w wyglądzie estetycznym twarzy, rozwoju narządów mowy, co może mieć wpływ na wymowę.
Przyczyną ustnego toru oddechowego może być:
-przerost trzeciego lub podniebiennego migdałka;
-wady rozwojowe, urazy;
-długotrwały katar, alergie;
-skrzywienie przegrody nosowej;
-ciało obce w nosie;
-niewłaściwa pozycja podczas snu;
-skrócone wędzidełko języka;
-przedłużone ssanie smoczka lub palca – negatywny wpływ na pionizację języka, uzębienie oraz wymowę.
To jak dziecko oddycha można sprawdzić za pomocą obserwacji podczas snu. Usta powinny być zamknięte, a powietrze pobierane nosem. Odchylając delikatnie żuchwę może zobaczyć jak wygląda pionizacja języka. Powinien być przyklejony do podniebienia.
Gdy zauważymy pierwsze oznaki oddychania przez usta należy zgłosić się na konsultację do logopedy lub laryngologa. Należy dbać o drożność nosa dziecka.
Poniżej kilka propozycji ćwiczeń oddechowych, które dzieci uwielbiają:
-dmuchanie mlecza;
-bańki mydlane;
-dmuchanie świeczki;
-dmuchanie na gorącą zupę;
-ogrzewanie rąk;
-dmuchanie piłeczki, wiatraczka;
-dmuchanie na zawieszonej na nitce np. wata, kulka, guzik, piórko;
Ważne: powietrze nabieramy nosem, a wypuszczamy ustami.
Bibliografia:
Markus Schirner, Techniki oddychania. Techniki wydłużające oddech (i życie);
Izabela Malicka, Oddychanie jako jedna z funkcji prymarnych (forum logopedyczne nr 21);
Genowefa Demel, Minimum logopedyczne nauczycila przedszkola.