W czasach po pandemii covid-19 jesteśmy zmuszeni jako nauczyciele wychowania fizycznego, trenerzy, instruktorzy sportu zwrócić szczególną uwagę na sprawność motoryczną dzieci i młodzieży szkolnej. Przez długotrwały brak ruchu uczniowie w znacznym stopniu utracili kondycję fizyczną. Warto zainteresować się również pogorszeniem koordynacji ruchowej, szybkości motorycznej, co może prowadzić do rozwoju wad postawy. Kluczową sprawą wydaje się być poprawa wydolności fizycznej uczniów, a w szczególności doskonalenie ich koordynacji ruchowej. Dlatego na zajęciach sportowych dzieci i młodzieży nie powinno się zapominać o wykorzystywaniu ćwiczeń koordynacyjnych. Ważnym elementem tych ćwiczeń powinna być systematyczność i poprawność wykonywanych elementów. Bardzo istotną rolę w treningu koordynacyjnym odgrywają dobre relacje z uczniami, co motywuje do poprawnego i systematycznego ich wykonywania. Poprzez długotrwałą pracę na komputerze na skutek długiego przebywania w pozycji siedzącej mogło dojść do rozwoju wad postawy. Wielu rodziców często nie zwracało uwagi na prawidłową postawę dzieci w czasie pracy przy komputerze, co mogło prowadzić do rozwoju skolioz lub pogłębienia lordozy szyjnej i lędźwiowej. W okresie po pandemii należy kształtować nawyki poprawnego siedzenia i chodzenia, już w najmłodszym wieku. Poprzez prawidłowe rozpoznanie wad postawy, można za pomocą odpowiednio dobranych ćwiczeń próbować je korygować. W przypadku poważniejszych wad postawy, wydaje się konieczna wizyta u lekarza ortopedy, który w fachowy sposób potrafi je zdiagnozować i wdrożyć odpowiednie leczenie, niekiedy nawet chirurgiczne. Nieleczone lub źle leczone wady postawy mogą prowadzić do poważnych problemów ruchowych, a niekiedy nawet kalectwa. Wiele ćwiczeń usprawniających układ narządów ruchu może być wprowadzanych na zajęciach wychowania fizycznego lub sportowych pozalekcyjnych, szczególnie z gimnastyki korekcyjnej. Bardzo ważne jest systematyczne i dokładne wykonywanie ćwiczeń pod kontrolą nauczyciela wychowania fizycznego lub innej osoby posiadającej kompetencje w tej dziedzinie. Równie istotną sprawą jest zmotywowanie dzieci i młodzieży do dbania o własne zdrowie i sprawność ruchową. Dzięki wiedzy nauczycieli, instruktorów oraz trenerów uczniowie mogą w dużym stopniu poprawić stan zdrowia wynikający ze zbyt małej aktywności fizycznej podczas pandemii. Ważnym elementem w pracy z dziećmi oprócz problemów fizycznych jest też sfera psychiczna. Przez brak kontaktu z rówieśnikami ucierpiały również relacje międzyludzkie, ponieważ telefon i komputer nigdy nie zastąpią osobistych relacji z drugim człowiekiem. Aktywność fizyczna i wzajemne oddziaływania w grupach sportowych mogą to odbudować. Gry szkolne i treningowe przybliżają nas do osiągnięcia zamierzonych celów. W każdej grze drużynowej istotnym elementem jest współpraca, bez której nigdy nie będzie możliwości osiągnięcia sukcesu, zdobycia punktów i wygrania meczu. Te elementy dają możliwość odnowy relacji międzyludzkich, a nawet zawiązania nowych przyjaźni. Oczywiście nie tylko sama gra szkolna lub treningowa będzie oddziaływała na sferę psychiczną i fizyczną młodego człowieka. Do większej integracji młodzieży mogą przyczynić się również różnego rodzaju formy zadaniowe i wspólne ćwiczenia w małych grupach. Ważną rolę w tych działaniach będzie spełniał nauczyciel wychowania fizycznego, który poprzez wprowadzenie np. rozgrzewek ze współpartnerem lub odpowiednie dobieranie osób współtrenujących do grup ćwiczeniowych może zapobiegać poczuciu osamotnienia niektórych uczniów. Istotną rolę odgrywa również wymiana grup ćwiczeniowych, po każdej jednostce treningowej, a nawet po jednym, lub kilku ćwiczeniach. Doskonalenie sprawności fizycznej po pandemii jest dla ucznia niezbędnym elementem warunkującym zachowanie zdrowia i dobrostanu psychicznego.