Wpływ przemocy pokazywanej w mediach oraz grach komputerowych na psychikę dziecka

Od wychowania dzieci i młodzieży zależy przyszłość ludzkości.
Wychowanie dokonuje się nie tylko w bezpośrednim kontakcie rodziców, nauczycieli z dzieckiem, lecz także poprzez oddziaływanie środków masowego przekazu.
Jak wpływa korzystanie z mediów audiowizualnych na zdrowie fizyczne, zasób wiadomości, sprawność myślenia, postawy społeczne itp. – to pytania bardzo ważne jeśli chodzi o oddziaływanie na dzieci.

Dziś rodzice często nie mają czasu na zabawy z dziećmi. Nierzadko relacje z człowiekiem są zastępowane przez relacje z maszyną.
Dziecko bardzo często narażone jest w ten sposób na odbiór treści i obrazów nasyconych przemocą.
Docierają do nas bulwersujące opisy okrutnych przestępstw dokonywanych przez coraz to młodsze dzieci, często są to dzieci z tzw. dobrych domów.
W opinii policjantów nieletni przestępcy są bardziej bezwzględni niż dorośli. Psychologowie i socjologowie twierdzą, że jest to spowodowane negatywnym oddziaływaniem agresji prezentowanej w mediach, grach komputerowych. Analiza zabójstw dokonywanych przez dzieci w USA, Wielkiej Brytanii, Szwecji czy Polsce niejednokrotnie pokazuje, że zabijając wzorowały się one na fragmentach filmów, które oglądały kiedyś w telewizji lub na video. Zwykle robiły to z ciekawości – chciały zobaczyć, czy skutek będzie taki sam jak na ekranie.

Oto dramatyczny przykład takiego zachowania:

Nastoletni chłopak w Wielkiej Brytanii dostał dożywocie za zabicie pielęgniarki. Zabił zadając 72 ciosy nożem.
Po skazaniu chłopca na dożywocie, za całą sytuację obwinia się gry komputerowe.
Zarówno rodzice, jak i wychowawcy w szkole wraz z policją uważają, że negatywny wpływ na mordercę miały gry wideo. Gdy chłopak miał 12 lat dostał konsolę playstation. Od tego czasu, niemal codziennie zasiadał do zabawy, często ćwicząc na ekranie zabijanie za pomocą noży, siekier czy pił mechanicznych.
Matka chłopca do czasu tragedii nie zauważyła niczego niepokojącego, nie zwróciła także uwagi na to, jakie gry jej dziecko uruchamia na konsoli.
Gry komputerowe działają silnie na psychikę dziecka, ponieważ:

• Przyzwyczajają, że każdy błąd można naprawić;
• Gracz i ofiara mogą być kilkakrotnie unicestwieni, gdyż śmierć jest odwracalna;
• Przyzwyczajenie do dokonywania przemocy powoduje nabywanie przekonania o powszechności takich zachowań,
• Agresja staje się czymś normalnym, słusznym, nie budzi poczucia winy;
• Wielokrotne zadawanie bólu i cierpienia na ekranie komputera powoduje znieczulenie na tego typu sceny;
• Przyzwyczajeni do obrazów przemocy gracze, sięgają po gry zawierające obrazy bardziej drastyczne i okrutne, co jeszcze bardziej wzmacnia ich agresywność Fakty te znalazły potwierdzenie w
różnorodnych badaniach.
Przytoczmy wyniki jednych z nich.
Przeprowadzono badania, którymi objęto chłopców w wieku 12 – 15 lat.
Były wśród nich dwie grupy dzieci:

• Komputerowa – składająca się z chłopców zajmujących się grami komputerowymi z zawartością agresji, co najmniej przez 10 godzin tygodniowo;
• Niekomputerowa – składającą się z chłopców nie posiadających komputera i nie grających w tego typu gry.
Oto wyniki tych badań:

Chłopcy komputerowi okazali się bardziej agresywni w zakresie napastliwości fizycznej, napastliwości słownej, negatywizmu, podejrzliwości, uraźliwości, drażliwości.
Każdy rodzic może wyeliminować lub chociażby ograniczyć szkodliwy wpływ TV. poprzez zwracanie uwagi przy doborze programów na:
• Treści, jakie są przekazywane dzieciom;
• Idee, jakie są przez te treści lansowane;
• Emocje, jakie są w dzieciach wywoływane;
• Wartości, które są popierane;
• Sposób wypowiadania się i mówienia jakiego uczą się dzieci.
Zasady bezpiecznego korzystania z gier komputerowych:
•Rodzice powinni wiedzieć, w jakie gry grają ich dzieci.
*Rodzice powinni ustalić zasady, z jakich gier dzieci mogą korzystać.
•Dziecko powinno korzystać z gier komputerowych tylko wówczas, gdy rodzice są w domu.
•Rodzice powinni bezwzględnie ograniczyć czas spędzany przy komputerze.
•Należy konsekwentnie stosować zasadę: najpierw obowiązki, potem komputer.
Częściej zapraszajmy do domu koleżanki i kolegów dziecka. Pokazujmy inne formy spędzania wolnego czasu.

Literatura:
M.Braun - Gałkowska, I.Ulfik - Jaworska: "Zabawa w zabijanie", Lublin 2002.