Jak zwierzęta, które lubimy, przygotowują się do zimy

SCENARIUSZ ZAJĘCIA
Z ZAKRESU KSZTAŁTOWANIA POJĘĆ MATEMATYCZNYCH
Opracowała: mgr Danuta Polak
Grupa wiekowa: 3,4 – latki
Termin realizacji: 25.11.2021.
Temat bloku: Przygotowania do zimy.
Temat zajęcia: "Niedźwiedź, wiewiórka i jeż. Jak zwierzęta, które lubimy przygotowują się do zimy" – kształtowanie pojęć matematycznych, doskonalenie umiejętności liczenia.
Cele ogólne:
– wspieranie wielokierunkowej aktywności dziecka poprzez organizację warunków sprzyjających nabywaniu doświadczeń w poznawczym obszarze jego rozwoju (PP 1)
– tworzenie warunków umożliwiających dzieciom swobodny rozwój (PP 2)
– wspieranie aktywności dziecka rozwijającej procesy poznawczych (PP3)
– wspieranie samodzielnej dziecięcej eksploracji świata, dobór treści adekwatnych do poziomu rozwoju dziecka, jego możliwości percepcyjnych, wyobrażeń i rozumowania, z poszanowaniem indywidualnych potrzeb i zainteresowań (PP5)
– wzmacnianie poczucia wartości, indywidualność, oryginalność dziecka oraz potrzeby tworzenia relacji osobowych i uczestnictwa w grupie. (PP6)
– tworzenie sytuacji edukacyjnych budujących wrażliwość dziecka (PP 9)
– tworzenie warunków umożliwiających planowanie i podejmowanie działania (pp 11)
– systematyczne wspieranie rozwoju mechanizmów uczenia się dziecka (pp15)
Cele operacyjne (dziecko):
– uczestniczy w zabawach ruchowych (Pp I/5);
– wykonuje podstawowe ćwiczenia kształtujące nawyk utrzymania prawidłowej postawy ciała (Pp I/8);
– wykazuje sprawność ciała i koordynację w stopniu pozwalającym na rozpoczęcie systematycznej nauki czynności złożonych (Pp I/9);
– szanuje emocje swoje i innych osób (Pp II/2);
– przedstawia swoje emocje i uczucia, używając charakterystycznych dla dziecka form wyrazu (Pp II/4);
– dostrzega, że zwierzęta posiadają zdolność odczuwania, przejawia w stosunku do nich życzliwość i troskę (Pp II/10);
– dostrzega emocjonalną wartość otoczenia przyrodniczego jako źródła satysfakcji estetycznej (Pp II/11);
– respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób (Pp III/7);
– obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe (Pp III/8);
– komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne (Pp III/9)
– wyraża swoje rozumienie świata za pomocą języka mówionego (Pp IV/2)
– odpowiada na pytania, objaśnia kolejność zdarzeń (Pp IV/5);
– uważnie słucha (Pp IV/6);
– klasyfikuje przedmioty, układa przedmioty w grupy, rytmy, odtwarza układy przedmiotów (Pp IV/12);
– przelicza elementy zbiorów, posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi (Pp IV/15);
– posługuje się pojęciami dotyczącymi życia zwierząt (Pp IV/18);
Metoda: słowna, zadań stawianych do wykonania
Formy organizacyjne: zajęcia z całą grupą,
Środki dydaktyczne: historyjka obrazkowa, sylwety: gawra, niedźwiedź, dziupla, wiewiórka, kołderka z liści, jeż, borowik, szyszka, żołądź, orzech; wyraz do globalnego czytania – gawra; materiał przyrodniczy: szyszki, żołędzie, orzechy; torebeczki – "koszyczki" do zbierania zapasów; liczmany: borowiki, żołędzie, szyszki, orzechy do układania rytów
Literatura:
1. S. Kraszewski: Jak zwierzęta przygotowują się do zimy
2. Internet

PRZEBIEG:
1. "Jak zwierzęta przygotowują się do zimy?" – słuchanie opowiadania na podstawie tekstu S. Kraszewskiego.
Dzieci siedzą na dywanie przed tablicą. Nauczycielka czyta dzieciom opowiadanie "Jak zwierzęta przygotowują się do zimy?" kolejno wieszając na tablicy obrazki historyjki.
Krótka rozmowa z dziećmi n/t treści:
– Jakie zwierzątka występowały w opowiadaniu?
– Jak do zimy przygotowuje się wiewiórka?
– Gdzie mieszka wiewiórka?
– Gdzie wiewiórka chowa swoje zapasy na zimę?
– Co lubi jeść wiewiórka?
– Jak do zimy przygotowuje się niedźwiedź?
– Gdzie zimą śpi niedźwiedź?
– Jak do zimy przygotowuje się jeż?
– Gdzie zimą śpi jeż?

2. "Gdzie mieszkają zwierzęta?" – zabawa dydaktyczna.
Nauczycielka pokazuje dzieciom sylwety zwierzątek występujących w opowiadaniu. Dzieci przypinają kolejno do tablicy sylwety zwierząt dopasowując do nich sylwety ich domów.

3. "Co lubi wiewiórka?" – swobodne wypowiedzi dzieci.
Dzieci na podstawie opowiadania wymieniają, co lubi wiewiórka, wieszając na tablicy sylwety wymienionych przysmaków: orzechy, żołędzie, nasiona szyszek, kasztany i grzyby.

4. "Wiewiórka zbiera kasztany" – zabawa ruchowa z elementem skłonu i przeliczania
Na dywanie Nauczycielka rozrzuca kasztany, a dzieciom rozdaje torebeczki – "koszyczki", do których dzieci będą zbierały zapasy dla wiewiórki. Objaśnia dzieciom zasady zabawy: Dzieci swobodnie poruszają się po sali w rytm tamburyna uważając, by nie podeptać zapasów wiewiórki. Na przerwę w muzyce Nauczycielka uderza w bębenek jeden raz – dzieci chowają do "koszyczka" jednego kasztana; na dwa uderzenia w bębenek –dwa kasztany, na trzy uderzenia – trzy kasztany. Następnie dzieci siadają w kole na dywanie, wyciągają z koszyczka kasztany, które zebrały dla wiewiórki i kładą je przed sobą. Przeliczają zebrane kasztany.
Uwaga: Dzieci mogą zbierać również żołędzie, orzechy i szyszki, w zależności jakimi darami jesieni dysponujemy.

5. "Kasztanowe obrazki" – układanie obrazka z kasztanów wg wzoru.
Dzieci siedzą w kole na dywanie. Nauczycielka rozdaje dzieciom kartoniki ze wzorem obrazka z kasztanów. Każde dziecko otrzymuje inny kartonik. Dzieci układają z kasztanów obrazek najpierw na kartoniku, a następnie obok kartonika ten sam obrazek.

6. "Jesienne rytmy” – układanie rytmów, zabawa dydaktyczna.
Dzieci swobodnie poruszają się po sali. Nauczycielka ma przygotowane w woreczku kolorowe patyczki (po trzy z każdego koloru). Dzieci po kolei zabierają jeden patyczek z woreczka i wg tego samego koloru dobierają się trójkami. Każda trójka otrzymuje pudełko a w nim liczmany: żołędzi, szyszek, i orzechów. Nauczycielka siada przy tablicy. W woreczku ma przygotowane po dwa liczmany każdego przysmaku wiewiórki (takie same jakie otrzymały dzieci). Wybrane dziecko losuje z woreczka trzy kartoniki i umieszcza je na tablicy w takiej kolejności w jakiej zostały wylosowane. Następnie dzieci w trójkach układają taki rytm, jaki jest na tablicy, pamiętając o trzykrotnym powtórzeniu sekwencji. Nauczycielka sprawdza poprawność wykonanego zadania. W razie trudności służy pomocą.
Zabawę powtarzamy 2 – 3 razy. Na zakończenie chętne dziecko może wylosować cztery liczmany.

"Jak zwierzęta przygotowują się do zimy"
na podstawie tekstu S. Kraszewskiego
Redaktor: Dzień Dobry Państwu! Tu leśna telewizja! Nadajemy na żywo program o przygotowaniach zwierząt do zimy. Mamy jesień. Robi się coraz chłodniej. Zbliża się trudna dla zwierząt pora roku. Czy wiecie jaka? (zima) Jak przetrwać zimę? Jak uchronić się przed mrozem i śniegiem? Gdzie zdobyć żywność? Zapytam zwierzęta jak one przygotowują się do zimy. O, coś skacze po drzewie. Rude. Tak, to na pewno wiewiórka! Basiu! Basiu! Już do mnie biegnie. Pani wiewiórko, co tam Pani niesie?
Wiewiórka: Orzeszek!
Redaktor: Twardy orzech do zgryzienia!
Wiewiórka: Nie dla mnie! Jestem lepsza niż dziadek do orzechów! Raz – trzask, o już rozłupałam!
Redaktor: Jakie mocne zęby! Kiedyś próbowałam rozgryźć orzech i ukruszyłam sobie ząb!
Ale do rzeczy... Pani wiewiórko, jak Pani przygotowuje się do zimy?
Wiewiórka: Szykuje sobie ciepłe gniazdko, najczęściej w dziupli.
Gromadzę zapasy i chowam je w różnych miejscach w lesie.
Redaktor: A co Pani gromadzi?
Wiewiórka: Orzechy, żołędzie, ziarna z szyszek i bukowe orzechy. Lubię też grzyby i kasztany
Właśnie suszyłam grzybki na gałązce, ale gdzieś mi się zapodziały. Nie widziała Pani Redaktor moich grzybków?
Redaktor: Niestety, nie...
Wiewiórka: A szkoda. Ciągle coś gdzieś chowam, potem zapominam gdzie.
Redaktor: Pani wiewiórko, a czy zapada Pani w zimowy sen?
Wiewiórka: Ja? Nigdy! Cały rok jestem na nogach! Jak nie gromadzę moich zapasów, to ich szukam. Przepraszam, ale bardzo się spieszę.
Redaktor: Dziękuję Pani wiewiórko!

A teraz przejdziemy do następnego rozmówcy. Jest nim... Niedźwiedź? Aaa tak Niedźwiedź! Niedźwiedź mieszka wysoko w górach. To trochę za daleko, żeby tam do niego pojechać. Porozmawiamy z nim przez telefon.
Halo! Pan Niedźwiedź! Dzień Dobry! Tu Redaktor Ola z leśnej telewizji.
Chciałam zapytać jak Pan, Panie Niedźwiedziu przygotowuje się do zimy?
Niedźwiedź: No cóż. Najpierw dużo jem. Jem tak długo aż będę bardzo gruby. Jak się już nasycę to idę do swojego legowiska zwanego gawrą i tam zapadam w zimowy sen.
Redaktor: A czy gromadzi Pan zapasy na zimę?
Niedźwiedź: Nie gromadzę zapasów, ale kiedy wiosną się obudzę jestem bardzo chudy i głodny i lepiej nie wchodzić mi w drogę. Poluję wtedy na duże zwierzęta, ale gdy się najem po zimie, wtedy zajadam jagody, grzyby, żołędzie. Bardzo lubię ryby, które łowię w górskich rzekach, no i miód.
Redaktor: Dziękuję Panie Niedźwiedziu za rozmowę! Życzę miłego odpoczynku podczas zimowej drzemki! Do usłyszenia na wiosnę!

Oj, oj, oj! Potknęłam się o coś! Górka liści? O, przepraszam Panie jeżu! Nie zauważyłam Pana w tych liściach!
Jeż: Dobrze się ukryłem, co?
Redaktor: Świetna kryjówka! Ale skoro Pana znalazłam, Panie Jeżu, to czy mogę zadać kilka pytań?
Jeż: Niech Pani pyta, Pani Redaktor.
Redaktor: Jak Pan przygotowuje się do zimy? Czy Pan chomikuje?
Jeż: Nie, nie chomikuję!
Redaktor: A zakłada Pan spiżarnię?
Jeż: Nie! Nie zakładam!
Redaktor: To co Pan robi?
Jeż: Najadam się do syta. Jem tak długo, aż zgromadzę dużo sadełka pod skórą, a potem zagrzebuję się w liściach i zapadam w zimowy sen. Śpię aż do wiosny!
Redaktor: No proszę! A co Pan je, żeby się najeść do syta?
Jeż: Chrząszcze, owady, gąsienice, dżdżownice, ślimaki, myszy...
Redaktor: A nie boi się Pan nadwagi, Panie Jeżu?
Jeż: A skąd! Wiosną gdy się budzę, jestem chudziutki jak patyk! Wyruszam wtedy na pierwszy wiosenny spacer i szukam pożywienia.
Redaktor: I to już wszystko o przygotowaniach zwierząt do zimy. Dziękuję Państwu za uwagę i do zobaczenia!