Moja pacynka - tworzenie pacynki ze skarpety. Scenariusz dla grupy 3-latków

KONSPEKT ZAJĘĆ DLA GRUPY 3LATKÓW
Blok tematyczny: Z wizytą w teatrze

ZAJĘCIA DYDAKTYCZNE

Cele ogólne:
- zapoznanie ze sposobem wykonania pacynki;
- rozwijanie wyobraźni;
- wdrażanie do przełamywania nieśmiałości w występowaniu przed grupą (cel długoterminowy).

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- Poznaje sposób wykonania pacynki;
- Nadaje imię swojej pacynce;
- Kreuje osobowość swojej pacynki;
- Prezentuje swoją pacynkę na forum grupy (cel długoterminowy).

Metody:
- czynne (met. zadań stawianych dziecku),
- percepcyjne (przykładu, obserwacji i pokazu),
- słowne (rozmowy, objaśnienia i instrukcji),

Formy:
- indywidualna,
- zbiorowa.

Środki dydaktyczne: prezentacja multimedialna, skarpetki, ruchome oczy, pompony, włóczka w różnych kolorach, klej wikol, tacki, patyczki kosmetyczne

Przebieg zajęć:

CZĘŚĆ WSTĘPNA:
1. Powitanie
Nauczyciel wita dzieci pacynką, przybija z nimi ,,piątkę’’. Pacynka opowiada, że zabierze dziś dzieci do Świata Pacynek i Kukiełek, gdzie przedstawi swoich kolegów i koleżanki.

2. ,,Pomocnicy teatru’’ – rozmowa wprowadzająca w tematykę zajęć
N. za pomocą pacynki pokazuje dzieciom krótką prezentację multimedialną, omawiając różne rodzaje kukiełek i pacynek.

CZĘŚĆ GŁÓWNA:
3. ,,Radosne pacynki, smutne pacynki’’ – zabawa ruchowa
N. prezentuje dzieciom karty z nadrukowanymi czynnościami oraz mimiką, które są z dziećmi omawiane. Są to:
- podskakiwanie,
- klaskanie;
- taniec;
- tupanie;
- smutek;
- radość;
Po omówieniu kart z dziećmi, N. umieszcza je w kostce z kieszonkami. Dzieci ,,zaczarowywane’’ są przez N. w pacynki, które następnie muszą wykonywać czynność wyrzuconą na kostce.

4. ,,Moja pacynka’’ – wykonanie pacynki ze skarpety i gotowych elementów.
N. ,,mówi’’ do dzieci pacynką: ,,Ostatnio w naszej Krainie Pacynek i Kukiełek jest nas bardzo mało... Może pomożecie nam i stworzycie nowe pacynki, żebyśmy mogli mieć jeszcze więcej przyjaciół?’’

Następnie tłumaczy dzieciom sposób wykonania pacynki oraz zasady posługiwania się klejem. Dzieci do wykorzystania mają: pocięte kawałki włóczki, ruchome oczka, pompony, klej wikol.
Na początku wyznaczane są miejsca, w których przyklejone zostaną oczy. Klej nabierany jest przez dziecko patyczkiem kosmetycznym, smarowany na skarpetce, a do niego przyklejane są różne elementy.

CZĘŚĆ KOŃCOWA:
5. ,,Oto moja pacynka’’ – przedstawienie wykonanych przez dzieci pacynek (zadanie długoterminowe – z powodu schnięcia kleju).
Po wyschnięciu kleju na pacynkach N. wystawia drewniany teatrzyk na środek dywanu, a dzieci ustawiają przed nim krzesełka. Następnie każde dziecko po kolei wchodzi za teatrzyk, a N. za pomocą swojej pacynki przeprowadza ,,wywiad’’ z pacynką dziecka: pyta, jak pacynka ma na imię, co lubi jeść itd. Zadaniem dziecka jest nadanie różnych cech osobowości pacynce i wystąpienie przed całą grupą.