Mamy szacunek do siebie i innych na podstawie opowiadania "Drewniana miska"

Miejsce: Przedszkole Samorządowe im. Misia Uszatka w Lesku
Prowadzący: Ewelina Nycz
Grupa: 6-latki
Data: 07.04.2022r.

Cele główne:
• Uświadomienie istoty szacunku;
• Przypomnienie zwrotów grzecznościowych;
• Wskazywanie sposobów okazywania szacunku do drugiego człowieka;
• Wzmacnianie szacunku do siebie i innych;
• Uczestniczenie w zajęciach ruchowych, w zabawach;
• Kształcenie umiejętności kodowania informacji.

Cele szczegółowe:
Dziecko:
• Wie, że szacunek to ważna wartość każdego człowieka;
• Wymienia czynności i cechy poprzez, które okazujemy szacunek a także te , które świadczą o braku szacunku ;
• Wymienia , do kogo lub czego mamy szacunek.
• Zaznacza kodowane informacje za pomocą kolorowych kubeczków;
• Potrafi wypowiadać się na dany temat;
• Dodaje w zakresie 1-10;
• Współdziała w grupie.

Metody:
• słowna: rozmowa, słuchanie opowiadania, instrukcji i objaśnienia,
• czynna: zadań stawianych do wykonania, samodzielnych doświadczeń,
• percepcyjna: obserwacja, pokaz.
• Metody aktywizujące( burza mózgów, mapa pojęciowa )
Środki dydaktyczne i materiały : Opowiadanie pt; „Drewniana miska”- W:Wartości w życiu społecznym – jak uczyć dzieci: szacunku, tolerancji, wytrwałości...?” Kielce 2006, rebus, napisy i obrazki , plansza do kodowania, płyta CD, guma sensoryczna.

Przebieg zajęć:
1.Zabawa na powitanie „Powitanka - klaskanka”.
Dziecko ilustruje ruchem tekst piosenki:
Zajęcia zaczynamy, więc pięknie się witamy
A dziś na powitanie, pobawmy się w klaskanie.
Powitanka- klaskanka
Powitanka- klaskanka
Klaszcz wesoło z nami
Klaszcz radośnie z nami
To powitanka - klaskanka.
2. Wprowadzenie do tematu – rozwiązywanie rebusu- (SZACUNEK)
3.Słuchanie opowiadania „ Drewniana miska”.
Stary, schorowany człowiek mieszkał wraz ze swoim synem, jego żoną i ich 6-letnim synem w niedużej chatce. Mężczyzna był tak stary i schorowany, że ręce mu się bardzo trzęsły i ledwo widział. Nawet jedzenie było dla niego trudne. Ciągle coś rozlewał, przewracał. Syn i synowa byli tym bardzo zirytowani, aż pewnego razu powiedzieli:
— Trzeba coś zrobić z dziadkiem. Tak być dalej nie może — i ustawili w kącie mały stolik, przy którym posadzili dziadka. Jednak mimo to dziadek dalej rozlewał
i wywracał jedzenie. Syn postanowił, żeby zamiast talerza, z którego wszystko mu spadało, dać dziadkowi wielką masywną michę, której ani nie przewróci, ani z której nic nie wypadnie.
Odtąd dziadek jadał z wielkiej miski.
Czasami, kiedy nikt nie patrzył, dziadek spoglądał z utęsknieniem i łzami w oczach na resztę rodziny, która jadła obiad przy stole. Temu wszystkiego przyglądał się 6-letni wnuczek.
Pewnego wieczoru po obiedzie ojciec zauważył, że jego 6-letni syn coś majstruje przy kawałku drewna. Zapytał go:
— Co robisz, synku?
Chłopczyk opowiedział:
— Robię miski dla ciebie i mamy, żebyście mieli z czego jeść, jak będziecie starzy.
Małżeństwu odebrało mowę. Prawie natychmiast zaczęły im się do oczu cisnąć łzy.
Jeszcze tamtego wieczora mężczyzna przeprosił swojego ojca i znowu posadził razem z rodziną do posiłku. Od tamtego czasu zawsze jedli razem i już nigdy nikt nie złościł się nieporadnością dziadka.
4. Pytania do tekstu:
• Jakie osoby występowały w opowiadaniu?
• Dlaczego dziadkowi trzęsły się ręce? (bo był stary i chory ).
• Czy podobało się Wam postępowanie taty na początku? (Nie) A dlaczego? (bo nie kazał jeść dziadkowi razem ze wszystkimi przy stole i kazał mu używać drewnianej miski)
• Kto w tym opowiadaniu wykazał się dużą mądrością ? (syn)
• Co strugał chłopiec? (drewnianą miskę dla swoich rodziców, jak już będą starzy i będą im się trzęsły ręce).
• Jakiej ważnej wartości, cechy zabrakło Rodzicom? (szacunku)

6. Wyjaśnienie pojęcia „ szacunek”.
Co to znaczy szacunek? To inaczej dostrzeganie drugiego człowieka , to grzeczność połączona z troską o uczucia innej osoby.
Różnicę pokażę wam na podstawie DWÓCH fotografii – szczyt góry z której widać tylko małe wioski oraz wagon pełen pasażerów, którzy czytają lub rozmawiają.
Gdy włączę głośno muzykę na szczycie góry to nie okażę nikomu braku szacunku, natomiast jeśli zrobię to samo wewnątrz kolejowego wagonu to wielu pasażerów zostanie urażonych, gdyż może im przeszkadzać głośna muzyka.
Różnica – na szczycie góry jeśli się rozejrzymy dookoła, nie zobaczymy nikogo, natomiast gdy rozejrzymy się w wagoniku kolejowym, zobaczymy drugiego człowieka.
Na tym właśnie polega szacunek, że dostrzegamy drugiego człowieka.
7. Komu okazujemy szacunek ? Wykonanie mapy pojęciowej.
Szanujemy :
• Siebie;
• Ludzi (rodziców, dziadków, osoby starsze, kolegów, koleżanki);
• Zwierzęta;
• Rośliny;
• Zdrowie;
• Planetę Ziemię;
• Rzeczy (książki , zabawki).

9. Zabawa z gumą sensoryczną „ Do środeczka”(La basrtingue)
Dzieci ilustrują tekst piosenki , posługując się gumą sensoryczną:
Do środeczka, do środeczka,
do tyłeczka, do tyłeczka
Dookoła dookoła
chyba matuleńka woła
Zaraz mamo, my tańczymy,
przyjdę jak tylko skończymy
8. Zabawa „ Proszę o pomoc”.
Wybieramy dzieci, dajemy dość ciężką torbę, zadaniem każdego z nich będzie poproszenie
o pomoc – grzecznie, z szacunkiem, z użyciem zwrotów: ”Przepraszam, czy byłaby pani/byłby pan tak uprzejmy/uprzejma i zechciała/zechciał mi pomóc?...” lub „Przepraszam, czy mogłabym prosić panią/pana o pomoc...?”
Z pozostałych wybieramy dwoje dzieci, jedna pomoże nieść zakupy , druga odmawia grzecznie niesienia torby drugiemu dziecku, gdyż np. bardzo się śpieszy; nie wolno mu niczego dźwigać; ma chory kręgosłup itd., możemy zapytać dzieci jak jeszcze możemy grzecznie odmówić pomocy?
Każde dziecko wymyśla coś innego.
Na końcu wyjaśniamy dzieciom, że inni nie muszą reagować pozytywnie na naszą prośbę, że z różnych czasami poważnych przyczyn mogą nam odmówić. Bądźmy wdzięczni za okazaną pomoc, a odmowę przyjmijmy spokojnie, gdyż każdy ma prawo do własnego zdania, a my musimy szanować zdanie innych ludzi.
10. Co składa się na szacunek ?
Zabawa dydaktyczna – Szacunek, brak szacunku.
Segregowanie ilustracji przedstawiających okazywanie szacunku oraz jego brak.
11. Kodowanie za pomocą kolorowych kubeczków (SERCE)
Człowiek okazujący szacunek innej osobie, rzeczom , roślinom, zwierzętom jest to człowiek posiadający dobre serce.
Dzieci odczytują kolejno współrzędne i układają kubeczki na planszy . Dzieci podają rozwiązanie zadania - SERCE.

12. Zabawa muzyczno –ruchowa „ Nie chcę cię znać”.
Dzieci ilustrują ruchem tekst piosenki.

13. Przeliczanie – zabawy matematyczne.
Dzieci czytają działania (dodawanie, odejmowanie), podają poprawny wynik.

14. Zabawa plastyczna „Tworzymy drzewo szacunku”.
Rysowanie przez dzieci ilustracji do haseł dotyczących okazywania szacunku. Przyklejanie ich na planszy z drzewem.