Scenariusz na uroczystość zakończenia roku

Scenariusz przedstawienia „Calineczka” na motywach baśni
H. Ch. Andersena

Występują:
· NARRATOR 1
· KOBIETA
· CZAROWNICA
· CALINECZKA
· ROPUCHA
· SYN ROPUCHY
· CHRABĄSZCZ
· CHRABĄSZCZ
· CHRABĄSZCZ 2
· CHRABĄSZCÓWNA 1
· CHRABĄSZCZÓWNA 2
· MYSZ
· KRET
· JASKÓŁKA
· KSIĄŻĘ ELFÓW
· ELF1
· ELF2
· RYBKA1
· RYBKA2
· NARRATOR 2
· NARRATOR 3

Rekwizyty: różdżka, ziarenko, rzeka, liść, filiżanka z czajnikiem, domek

SCENA 1

Występują: NARRATOR 1, CZAROWNICA, KOBIETA
NARRATOR 1 Pewna kobieta pragnęła mieć dziecko.
Nie było dla niej ważne – chłopiec, czy dziewczynka.
Z całego serca chciała mieć córeczkę lub synka.
Do czarownicy w tej sprawie się udała,
A ona śmiechem ją powitała.
CZAROWNICA (wchodząc na scenę razem z KOBIETĄ)
Ha! Ha! Ha! Na starość dziecka ci się zachciało?
Mogę Ci pomóc.
KOBIETA Naprawdę?
CZAROWNICA Ostrzegam jednak, że dziecko małe dużo cię będzie kosztowało.
KOBIETA (błagalnym głosem)
Wezmę pożyczkę w Kasie Stefczyka!
Byle mieć dziecko -
dziewczynkę małą albo chłopczyka.
Jestem samotna, straciłam już głowę,
Postaraj się, załatw mi dziecko - wyjątkowe!
CZAROWNICA
Jak sobie życzysz.
Dziecko to będzie prawdziwą perłą.
Kosztować będzie cię siedem euro.
Masz tu kobieto ziarnko jęczmienia,
W doniczce je zasadź i postaw w oknie, w słońca promieniach.
KOBIETA przygląda się ziarnu, w tym czasie
CZAROWNICA wyciąga ręce i czaruje. Nagle...
KOBIETA (zachwycona mówi jakby do ziarenka)
Ziarenko... Czuję jak drżysz...
CZAROWNICA (przykładając palec do ust) Ciii...
(rzuca czar)
Czary mary cicho wszędzie,
czary mary głucho wszędzie,
wkrótce zobaczysz, co z tego będzie.
CZAROWNICA
Zanim odejdziesz do swego domu,
jedna uwaga: o moich czarach nie mów nikomu!
(wyprowadza KOBIETĘ popychając ją. Razem schodzą ze sceny.)
No już! No już! Do domu, do domu,
raz dwa, Ha, ha, ha, ha, ha (dużo śmiechu)
KOBIETA i CZAROWNICA schodzą ze sceny.

NARRATOR 2
Kobieta posadziła ziarenko i cierpliwie czekała na dziecko. Po kilku dniach w doniczce wyrósł kwiat, a w środku była malutka dziewczynka. Miała zaledwie cal wzrostu. Kobieta nazwała ją Calineczką. Pewnego dnia wiatr przewrócił doniczkę i Calineczka wypadła przez okno na trawę.
SCENA 2
Występują: ROPUCHA, SYN ROPUCHY, CALINECZKA, RYBKA 1, RYBKA 2

Na środku sceny leży zwinięta w kłębuszek Calineczka. Dookoła niej niezgrabnymi skokami poruszają się ropucha i jej syn.
ROPUCHA
Piękna prawda? Wymarzona żona dla ciebie synku!
SYN ROPUCHY
Rechu, rech!
ROPUCHA
Wszystkie ropuchy na naszych bagnach padną z zazdrości! Prawdziwa
księżniczka, żoną dla mojego syneczka! Cieszysz się?
SYN ROPUCHY
Rechu, rech!
ROPUCHA
Kiedy ją zobaczyłam od razu wiedziałam, że musi być twoja.
SYN ROPUCHY
Rechu, rech!

Budzi się Calineczka. Na widok ropuchy i jej syna z przerażeniem zakrywa
twarz.
ROPUCHA
Witaj kochaneczko! Mam zaszczyt przedstawić ci mojego syna. Wkrótce
będzie twoim mężem. No, synku, przywitaj się z narzeczoną!
SYN ROPUCHY
Rechu, rech!
ROPUCHA
Prawda, że słodki? Udał mi się synuś! A teraz odpoczywaj! My mamy dużo
roboty! Wyprawię wam takie wesele, jakiego nigdy na bagnach nie było.
Chodź synu! Nie mamy czasu!
SYN ROPUCHY
Rechu rech!

Ropucha wraz z synem odchodzą. Na scenie zostaje Calineczka i głośno
płacze.

CALINECZKA
Och, ja nieszczęśliwa! Nie chcę wychodzić za mąż za syna ropuchy! Nie chcę
mieszkać na bagnach! Wolę już umrzeć!
RYBKI
Nie płacz, Calineczko! Nie płacz!
RYBKA 1 Pomożemy ci uciec!
RYBKA 2
Przegryziemy łodygę tego liścia, który jest twoim więzieniem.
RYBKA1
Strumień poniesie cię daleko stąd.
RYBKA 2
Będziesz wolna.
CALINECZKA
Kochane rybki! Jakże się wam odwdzięczę!?
RYBKI
Powodzenia Calineczko!

SCENA 3
Występują: CALINECZKA, CHRABĄSZCZ, CHRABĄSZCZ 1, CHRABĄSZCZ 2, CHRABĄSZCZÓWNA 1, CHRABĄSZCZÓWNA 2

Calineczka płynie na listku, rozgląda się dookoła. Nadlatuje chrabąszcz. Kilka razy okrąża dziewczynkę, następnie porywa ją.

CALINECZKA
Ratunku! Pomocy!
CHRABĄSZCZ
Spokojnie moja śliczna panno! Nie zrobię ci krzywdy. Wręcz przeciwnie!
Wybrałem cię na swoją żonę!
CALINECZKA
Dziękuje za taki zaszczyt panie Chrabąszczu. Ale nie skorzystam.
CHRABĄSZCZ
Nikt cię nie pyta o zdanie. Przygotuj się, zaraz przyjdą moi kuzyni. Chcę, abyś dobrze wypadła.
CALINECZKA
Ale, ja...
CHRABĄSZCZ
Usiądź tu, albo nie, może tam.... Nie, tutaj będzie najlepiej. Już idą!
CHRABĄSZCZE
Witaj drogi kuzynie!
CHRABASZCZ 1
Ponoć żenić się zamierzasz?
CHRABĄSZCZÓWNA 1
Wprost umieram z ciekawości, gdzie twoja narzeczona?
CHRABĄSZCZ 2
Taka niespodzianka, drogi kuzynie! Pokaż nam swoją wybrankę.
CHRABĄSZCZ
Oto ona.

Wskazuje na przestraszoną Calineczkę.
Chrabąszcze podchodzą bliżej do dziewczynki. Przyglądają jej się z uwagą,
następnie wybuchają gromkim śmiechem.
CHRABĄSZCZÓWNA 1
To ma być ta piękność!? Nie wytrzymam! Zaraz pęknę ze śmiechu!
CHRABĄSZCZÓWNA 2
Jaka ona chuda! Okropność!
CHRABĄSZCZ 1
Nie jestem dobry z rachunków, ale wydaje mi się, że ma za mało nóg.
Myślałem drogi kuzynie, że masz lepszy gust!
CHRABĄSZCZÓWNA 2
I brak jej skrzydeł! Pewnie nie potrafi latać!
CHRABĄSZCZÓWNA 1
Nie jest chrabąszczem. Jestem tego całkowicie pewna! A chrabąszcz
powinien żenić się ....
CHRABĄSZCZE
Z chrabąszczem!!!
CHRABĄSZCZ
Chyba macie rację! Nie wiem, co mnie tak ogłupiło, że widziałem w niej
piękność. Faktycznie! To szkarada. Niech idzie, gdzie chce!

Chrabąszcze odlatują. Na scenie pozostaje tylko Calineczka.

CALINECZKA
Jestem wolna! Muszę odnaleźć drogę do domu.

SCENA 4
Występują: CALINECZKA, MYSZ, KRET, JASKÓŁKA

Pani Mysz krząta się po swoim domku. Podśpiewuje.
MYSZ
Za oknem taka zawierucha i mróz, a w moim domku cieplutko i miło. Wygląda przez okno i zauważa Calineczkę.
A kto tam w taką pogodę po lesie się włóczy?
Przecież to mała dziewczynka. Cała zmarznięta. Muszę jej pomóc!!!

Mysz wprowadza do chatki przemarzniętą Calineczkę..

MYSZ
Ogrzej się moje dziecko i opowiadaj, skąd się tu wzięłaś.

Dziewczynka opowiada gestykulując. Mysz co jakiś czas chwyta się za głowę, żywo ruchem reaguje na opowieść Calineczki.

CALINECZKA
I w ten oto sposób dotarłam aż tutaj. Gdyby nie pani.... Nie wiem, co by się ze
mną stało!
MYSZ
Biedactwo! Dwa razy porwana! Ociera łzy chusteczką.
Tak się wzruszyłam. Możesz zostać u mnie przez zimę, ale w zamian musisz
zajmować się moim gospodarstwem, śpiewać i opowiadać historie.
CALINECZKA
Ach, dziękuję pani Myszo. Obiecuję, że będzie pani ze mnie zadowolona.
MYSZ
Mam taką nadzieję.

Calineczka krząta się po domu. Podśpiewuje, kiedy wchodzi Mysz.

MYSZ
Moja droga! Mam wspaniałą nowinę! Będziemy miały gościa! Musimy przygotować się na jego wizytę.
CALINECZKA
A kto nas odwiedzi?
MYSZ
Mój sąsiad, pan Kret. Jest bardzo bogaty i doskonale wychowany. Wprawdzie
nie widzi najlepiej, ale jest bardzo mądry. Zachowuj się więc, jakbyś była
wielką damą. Musisz zrobić dobre wrażenie.
KRET
Puk, puk, puk!
MYSZ
Pan Kret! Co za niespodzianka! Taki gość w moim domu! Proszę, proszę,
niech pan wejdzie. Calineczko, przywitaj się z panem Kretem.
CALINECZKA
Witam serdecznie.
KRET
Domyślam się, że to jest ta młoda dama, którą przygarnęła pani na zimę.
MYSZ
W rzeczy samej. Jest niezwykle pożyteczna. Wszystko potrafi
zrobić. A jakie ciekawe zna opowieści. Calineczko, nalej naszemu gościowi
herbaty.
KRET
To interesujące, co pani mówi. Muszę się bliżej przyjrzeć tej pannie. Na mnie
już czas. Jutro, drogie panie zapraszam do siebie. Oprowadzę panie po moim skromnym mieszkaniu.
MYSZ
Skromnym? Och, panie Krecie. Przecież pan ma salony.... Z przyjemnością
odwiedzimy pana. Do widzenia. Calineczko, pożegnaj gościa!
CALINECZKA
Do zobaczenia panie Krecie.
KRET
Do jutra moje panie.
NARRATOR 3
Po wizycie u KRETA
MYSZ
Jestem pod wrażeniem! Podobało ci się mieszkanie pana Kreta? CALINECZKA
Słucham? A, taak!
MYSZ
Widzę, że na tobie też zrobiło wrażenie. A widziałaś te pełne spiżarnie!
Przy tak zaradnym mężu nigdy nie była byś głodna.
CALINECZKA
Słucham? A tak!
MYSZ
Coś ty taka dzisiaj rozkojarzona. Chyba nie przestraszyłaś się tej martwej
jaskółki.
CALINECZKA
Nie, naturalnie, że nie. Tylko żal mi tego ptaka. Na pewno przepięknie
śpiewał.
MYSZ
Ty naprawdę głupia jesteś! Nad jakimś ptaszyskiem się rozczulasz. Też coś!

Mysz schodzi ze sceny. W pokoju zostaje tylko Calineczka.

CALINECZKA
Biedna jaskółka. Wydawało mi się, że jej serduszko jeszcze bije. Będę się nią
opiekować. Może wróci jej życie i siły. Może jeszcze dla mnie zaśpiewa.
NARRATOR 3
Kilka tygodni później
CALINECZKA
Jaka jestem dzisiaj szczęśliwa. Moja jaskółka wyzdrowiała! Poleciała do
słońca!
MYSZ
A jesteś Calineczko! Widzę, że humor ci dopisuje?
CALINECZKA
O, tak! Dzisiaj jestem bardzo szczęśliwa!
MYSZ
To dobrze, moja kochana. Mam dla ciebie fantastyczną nowinę. Jesteś prawdziwa szczęściarą moje dziecko. Pan Kret dzisiaj poprosił o twoją rękę. Cieszysz się?
CALINECZKA
Słucham?
MYSZ
Wiem, że trudno w to uwierzyć, ale to prawda. Zamożny, uczony pan Kret poprosił o twoją rękę. Będziesz teraz prawdziwą wielką damą. Mam nadzieję, że w głowie ci się nie poprzewraca i nie zapomnisz o mnie. W końcu to moja zasługa!
CALINECZKA
Ale ja nie chcę wychodzić za Kreta.
MYSZ
Słucham? Pewnie się przesłyszałam?
CALINECZKA
Nie chcę być żoną Kreta!
MYSZ
Co za niewdzięczność! Czego ja się doczekałam za moje dobre serce! Jak to
nie chcesz? Chyba rozum postradałaś?
CALINECZKA
Nie chcę mieszkać pod ziemią. Ja kocham słońce, śpiew ptaków, ja....
MYSZ
Cicho bądź! Bo cię ugryzę. Wyjdziesz za Kreta i już! Zabieraj się do
szykowania wyprawy ślubnej. Już!

Mysz schodzi ze sceny

SCENA 5
Występują: CALINECZKA, JASKÓŁKA, MYSZ

CALINECZKA
Do widzenia, kochane słoneczko! Do widzenia, najdroższe ptaki! Do
widzenia, moje kwiaty. Żegnajcie. Już nigdy was nie zobaczę!
JASKÓŁKA
Calineczko! Calineczko!
CALINECZKA
Jaskółko moja kochana! Nawet nie wiesz, jak bardzo pragnęłam ciebie
zobaczyć!
JASKÓŁKA
Dlaczego jesteś taka smutna?
CALINECZKA
Jutro wychodzę za mąż za Kreta. Będę mieszkać pod ziemią. Nigdy już nie
zobaczę słońca, nie usłyszę ptaków...
JASKÓŁKA
Leć ze mną! Przed zimą będziemy daleko stąd, w ciepłych krajach. Tam
zawsze kwitną kwiaty. Tam nie ma zimy. Leć ze mną Calineczko!
CALINECZKA
O, tak, polecę z tobą. Zabierz mnie stąd jak najdalej!
MYSZ
Zatrzymaj się! Ty niemądre dziecko! Jak mogłaś odrzucić tak wspaniałego
męża. Jak mogłaś być tak niewdzięczna!

SCENA 6
Występują: CALINECZKA, JASKÓŁKA, KSIĄŻĘ ELFÓW, ELF 1, ELF 2

Na scenie wśród kwiatów leżą zwinięte w kłębuszki elfy.
Wchodzi jaskółka i Calineczka.

CALINECZKA
Jak tu pięknie! Jestem taka szczęśliwa.
JASKÓŁKA
Będę cię odwiedzać. Mieszkam tam niedaleko.
CALINECZKA
Dziękuję za wszystko, kochana jaskółko.

Jaskółka schodzi ze sceny. Calineczka chodzi między elfami. Elfy budzą się.
Ostrożnie podchodzą do dziewczynki.

KSIĄŻĘ ELFÓW
Witaj śliczna panienko w naszym ogrodzie.
CALINECZKA
Kim jesteście?
ELFY
Jesteśmy elfy – duszki kwiatów.
ELF 1
Oto nasz książę.
ELF 2
Zostań z nami!
KSIĄŻĘ ELFÓW
Zostań moją żoną.
CALINECZKA
Ja chyba śnię? To nie może być prawda?

Nadlatuje jaskółka
JASKÓŁKA
To prawda Calineczko! Jesteś elfem, jak one. Zostań księżniczką
tego ogrodu. Zasłużyłaś na to.
Calineczka podaje dłoń swojemu narzeczonemu i wszystkie dzieci wychodzą na scenę i śpiewają piosenkę.