Program koła tanecznego

PROGRAM KOŁA TANECZNEGO DLA SZKOŁY PODSTAWOWEJ
IM. STANISŁAWA WŁADYSŁAWA REYMONTA
W ŚCIEGNACH

Program opracowały:
mgr Anna Czarnecka – Sieczka
mgr Jolanta Kołodziejczyk


SPIS TREŚCI

I. WSTĘP
II. OPIS PROGRAMU –PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA
III. CELE KSZTAŁCENIA
IV.METODY PRACY
V.FORMY PRACY
VI. TREŚCI REALIZACJI
VII. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW
VIII. EWALUACJA PROGRAMU
IX.BIBLIOGRAFIA

WSTĘP

Taniec jest jedną z najstarszych form sztuki i działalności kulturowej człowieka. Od wieków towarzyszy ludziom w każdym momencie ich życia i staje się jednym z wielu sposobów przeżywania i przekazywania emocji: formą fizycznego i duchowego wyżycia; sposobem zabawy, odprężenia. Umożliwia on regenerację sił fizycznych, podniesienie sprawności ruchowej. Znanych jest wiele definicji tańca. Za taniec uważa się układ ruchów i gestów człowieka uporządkowanych w czasie (rytm) i przestrzeni (kompozycja) , wykonywanych zwykle przy akompaniamencie muzyki. Inna definicja za taniec uważa poruszanie się w rytm muzyki, zazwyczaj parami lub w grupie, ale także i pojedynczo.
W ciągu wieków taniec przechodził różnorodne przeobrażenia: zmieniał swoja formę, przekształcał się i doskonalił. Niezależnie od tego czy był on związany z rozrywką, obrzędem, magią czy wierzeniem – zawsze jest środkiem komunikacji międzyludzkiej i specyficznym rodzajem ruchowej aktywności.
Dziecko od najwcześniejszych lat odczuwa potrzebę ruchu, a muzyka dodaje specjalnego wyrazu tym ruchom. Dziecko poruszając się zgodnie z nakazami muzyki odczuwa ją bardziej, aktywnie i łatwiej rozumie jej charakter. Duża swoboda ruchu: podskoki, bieg, chód i muzyka działają na wyobraźnię dziecka, dostarczają dodatkowych bodźców i przeżyć emocjonalnych.
Wspólnym celem zabaw i tańców przy muzyce jest rozwijanie w dzieciach poczucia kolektywizmu oraz zwiększenia karności i odpowiedzialności. Dziecko używając swojego ciała w różnych sytuacjach, nie tylko eksploruje je, ćwiczy i doskonali, ale również poznaje siebie i swoje otoczenie.
Zajęcia taneczne zaspakajają nie tylko potrzeby ruchowe dziecka, ale także rozwijają szereg jego dyspozycji psychofizycznych: spostrzegawczość, pamięć, koncentrację uwagi, szybką reakcję, koordynacje wzrokowo-ruchowa czy orientację w schemacie własnego ciała i przestrzeni.
Ćwiczenia taneczne aktywizują także ciało i umysł dziecka: rozwijającego wyobraźnie, mobilizują do działania, dostarczają nowych wrażeń i doświadczeń w zakresie komunikacji i współdziałania w grupie, wyrabiają dyscyplinę wewnętrzną oraz uczą świadomego panowania nad ruchem ciała.
Taniec jest także skutecznym sposobem kształtowania precyzji ruchów oraz takich cech ruchu ludzkiego jak: lekkość, sprężystość, obszerność ruchu, gibkość, płynność, skoczność.
Taniec pozwala na twórcze wypowiadanie się dziecka poprzez ruchy ciała, pozwala na improwizację ruchowa, gdyż wszelkie kroki, figury i układy taneczne zostawiają zawsze duży margines dowolności ruchowo-wyrazowej.

II. OPIS PROGRAMU –PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA

Program koła tanecznego przeznaczony jest do realizacji w klasach I – VI Szkoły Podstawowej im. WŁ. St. Reymonta w Ściegnach.
Dzieci w tym wieku silnie reagują na rytm, dynamikę utworu muzycznego, potrafią uchwycić kontrasty i barwę dźwięków. Te właśnie elementy muzyki są charakterystyczne dla utworów tanecznych tej grupy.
W tańcu uczą się reagować ruchem w postaci różnych kroków, zwrotów, przytupnięć i figur. Nauczyć tańca, to znaczy nauczyć pewnych właściwych kroków, które składają się na taniec oraz nauczyć charakterystycznych figur występujących w danym tańcu. Na zajęciach stosujemy proste formy taneczne, uwzględniające tańce ludowe, narodowe, tańce integracyjne różnych narodów oraz tańce współczesne.

Posiadamy następujące kwalifikacje:

1. A. Czarnecka -Sieczka i J. Kołodziejczyk
Ukończony 30 godzinny kurs doskonalenia „ Tańce narodowe i regionalne w edukacji dzieci i młodzieży” od 13.01 do 17.02.2007 r.

2. A. Czarnecka -Sieczka i J. Kołodziejczyk
ukończony 30 godzinny kurs doskonalenia „Tańce towarzyskie w edukacji dzieci i młodzieży”
od 31.03 do 22.04.2007 r.

3.Jolanta Kołodziejczyk ukończyła w dniu 28.10.2003r. szkolenie z cyklu „ Muzyka i taniec w wychowaniu przedszkolnym”

4.A. Czarnecka i J. Kołodziejczyk „ Karaoke w szkole. Program dla nauczycieli i wychowawców”

Przy wyborze opracowywanego układu tanecznego uwzględnimy potrzeby rozwojowe dzieci w tym wieku, jak i zainteresowania grupy tańczącej. Szczególnie w tańcach współczesnych, dajemy dzieciom możliwość wyboru podkładu muzycznego i zgłaszania propozycji do układów choreograficznych.
Na zajęcia Koła Tanecznego przewidziałyśmy do realizacji jedną godzinę tygodniowo. Zajęcia odbywać będą się w sali lekcyjnej lub na sali gimnastycznej (np. w przypadku nauki tańców ludowych lub gdy w zajęciach weźmie udział duża liczba dzieci).
Zajęcia obejmą zajęcia z zakresu: zabaw i ćwiczeń przy muzyce, animacji muzycznej, tańców integracyjnych różnych narodów, tańców ludowych i narodowych, poznania figur tańców współczesnych. Systematyczne spotkania przewidziane są dla chętnych uczniów klas IV – VI i okazjonalnie dla dzieci młodszych z oddziału przedszkolnego i klas I-III. Niektórych tańców dyskotekowych planujemy nauczyć wszystkie zainteresowane dzieci w czasie zabaw szkolnych. Program został opracowany na okres od lutego 2007 roku do czerwca 2009 roku.

Zaplecze pomocy stanowią nasze prywatne zbiory płytoteki ( niektóre po ukończonych kursach), podręczniki i publikacje tematyczne. Stroje potrzebne do niektórych układów tanecznych kompletujemy we własnym zakresie, przy współudziale chętnych rodziców.

III. CELE KSZTAŁCENIA

Cele ogólne

1.Stwarzanie dziecku możliwości do odtwórczej i twórczej ekspresji muzycznej.
2.Kształtowanie kultury fizycznej poprzez taniec.
3.Poznanie kroków i figur tanecznych.
4.Poznawanie tańców regionalnych, narodowych i towarzyskich.

Cele szczegółowe

1.Kształtowanie kultury muzycznej.
2.Rozwijanie zainteresowań tanecznych.
3.Rozwijanie zainteresowań muzycznych.
4.Rozwijanie sprawności ruchowej: płynności, lekkości i sprężystości ruchów.
5.Kształtowanie nawyku utrzymywania prawidłowej postawy ciała podczas zabaw rytmicznych i ruchowych.
6.Rozwijanie słuchu muzycznego i poczucia rytmu.
7.Rozwijanie umiejętności tanecznych i wrażliwości muzycznej.
8.Wdrazanie do przestrzegania dyscypliny i samokontroli na zajęciach.
9. Wdrażanie do aktywności twórczej i rozwijanie wyobraźni dzieci.
10.Rozwijanie umiejętności prezentowania swoich osiągnięć przed szersza publicznością.

IV.METODY PRACY
1.Metoda syntetyczna- polega na całościowym nauczaniu zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzyczno – ruchowych.

2.Metoda analityczna – polega na dzieleniu złożonych i trudniejszych koordynacyjnie ćwiczeń na fragmenty, które po osobnym opanowaniu scala się w płynny ruch.
3.Metoda mieszana ( syntetyczno- analityczna) – polega w pierwszej fazie na nauczaniu częściami tańca a następnie w pełnej formie.
4.Metoda kompleksowa – polega na nauczaniu wyodrębnionych przez nauczyciela kompleksów ruchowych danego tańca i jest połączeniem poprzednich metod, stosowanym często w celu korygowania błędów w wykonywanym ruchu.

V.FORMY PRACY
1.Praca zbiorowa z cała grupą.
2.Praca indywidualna zróżnicowana z poszczególnymi uczniami.
VI. TREŚCI REALIZACJI

TANIEC NARODOWY – POLONEZ

* Pierwsze wzmianki na temat poloneza pochodzą z XV wieku. Ze wszystkich dostępnych
opisów wynika, że taniec ten był swego rodzaju paradą szlachty przed dworem królewskim,
początkiem ceremoniału, którym otwierano największe uroczystości. Tańczono poloneza poważnie i dostojnie. Największy rozkwit tego tańca przypada na okres między drugą
połową XVIII a początkiem XIX wieku. Inne nazwy poloneza to: chodzony, pieszy, koło,
równy, wolny.
*Słuchanie melodii w rytmie poloneza.
*Obejrzenie tańca na DVD.
*Ćwiczenia rytmiczne.
*Ustawienie początkowe:
-tańczący stoją w zamkniętym kole zwróceni twarzami w I KT.
*Trzymanie:
- grupowe V,
- grupowe M.
*Kroki i elementy taneczne:
- krok podstawowy poloneza ( zawiera się w jednym takcie )
- zgięcie lewej nogi, na której oparty jest ciężar ciała, i jednoczesne
wysunięcie prawej nogi w przód na odległość kroku. Nogę prowadzi się w stałej styczności z podłogą, na „raz” - stopniowe przeniesienie ciężaru na prawą nogę, przy czym lewa noga z tyłu dotyka palcami podłogi, na „dwa” - krok w przód lewą nogą, postawioną z palców na całą stopę,
na „trzy” - krok w przód prawą nogą, postawioną z palców na całą stopę.
*Figury taneczne:
- łańcuszek
- „jedynki” idą w II KT, a „dwójki” w I KT. Na „raz” każdego taktu tańczący podają spotkanej osobie na zmianę to prawą, to lewą rękę, przemieszczając się po linii koła (łukami), mijają się z kolejnym napotkanym partnerem z prawej, raz z lewej strony,
- kółeczko w parze - dwoma krokami poloneza obrót ze swoim partnerem w trzymaniu zamkniętym w I lub II KT.
Układ choreograficzny:
- wstęp:4 takty,
- część I: 16 taktów
Takty:
1 - 4 cztery kroki podstawowe w I KT. Trzymanie V,
5 - 6 dwa kroki podstawowe do środka koła. Trzymanie M,
7 - 8 dwa kroki podstawowe do tyłu. Trzymanie V,
9 - 12 cztery kroki podstawowe w II KT. Trzymanie V,
13 - 14 dwa kroki podstawowe do środka kręgu. Trzymanie M,
15 - 16 dwa kroki podstawowe do tyłu i zwrot twarzą do partnera. Trzymanie M,
- część II: 8 taktów
Takty:
1 - 4 czterema krokami podstawowymi pary wykonują „łańcuszek”, zaczynając
krok prawą nogą i podając sobie prawe ręce,
5 - 6 dwoma krokami podstawowymi obrót w trzymaniu zamkniętym z piątym
z kolei partnerem w II KT,
7 - 8 dwoma krokami podstawowymi obrót w I KT i zawiązanie koła.
*Zabawy z elementami tańca przy muzyce.
TANIEC REGIONALNY – TROJAK

*Trojak, to jeden z najpopularniejszych tańców pochodzących z Górnego Śląska. Znany jest również pod nazwą „zagrodnik”. Tańczony jest trójkami – stojący w środku tancerz trzyma za ręce dwie partnerki. Taniec składa się z dwóch części – pierwszej wolnej –i drugiej – żywej, wesołej.
*Wysłuchanie melodii w rytmie trojaka, zabawa przy muzyce.
*Ustawienie początkowe:
- trójkami, jedna za drugą.
*Trzymanie:
-w trójkach trzymanie M.
*Kroki i elementy taneczne:
- krok podstawowy (temat taneczny wykonuje się w 4 taktach ):
Takty:
1 takt
na „raz” - odstawienie prawej nogi w prawą stronę z jednoczesnym lekkim ugięciem
kolana,
na „dwa” - uniesienie wyprostowanej lewej nogi skosem przed prawą z jednoczesnym lekkim wspięciem na palce,
na „trzy” - opadnięcie na całą stopę prawej nogi, przy czym lewa pozostaje w dalszym ciągu uniesiona,
2 takt
na „raz” - odstawienie lewej nogi do boku z jednoczesnym lekkim ugięciem kolana,
na „dwa” - uniesienie wyprostowanej prawej nogi skosem przed lewą z jednoczesnym
lekkim wspięciem na palce,
na „trzy” - opadnięcie na całą stopę lewej nogi, przy czym prawa pozostaje w dalszym ciągu uniesiona,
3 takt
na „raz” - od prawej nogi wykonujemy krok do przodu ( od palców ),
na „dwa” - krok do przodu lewą nogą,
na „trzy” - krok do przodu prawą nogą,
4 takt - trzy kroki do przodu, zaczynając od lewej nogi.
*Figury taneczne:
- obroty partnerki pod uniesionymi rękami partnera,
- obroty par w trzymaniu „haczyki”,
- przebieganie partnerek pod bramkami.
*Układ choreograficzny:
- wstęp: 4 takty
- część I: 16 taktów
Takty
1 - 4 tańczący w trójkach wykonują krok podstawowy do przodu,
5 - 8 to samo co w taktach 1 – 4,
9 - 12 to samo co w taktach 1 – 4,
13 - 16 to samo co w taktach 1 – 4,
- część II: 16 taktów

Obroty pod rękami partnera
Takty
1 - 3 osoby zewnętrzne wykonują obroty ( w kierunku osoby środkowej ) w rytmie
ćwierćnut pod uniesionymi rękami tancerza środkowego,
4 trzykrotny przytup w miejscu całej trójki,
5 - 7 osoby zewnętrzne wykonują obroty w drugą stronę pod uniesionymi rękami
osoby środkowej,
8 trzykrotny przytup w miejscu całej trójki.

Obroty w trzymaniu „haczyki”
Takty
9 - 11 środkowa osoba wykonuje z osobą po swojej prawej ręce „haczyki” ( za prawe
łokcie )- robią dwa okrążenia wokół wspólnej osi krokiem biegu w rytmie
ćwierćnut; osoby po lewej ręce wykonują w miejscu obroty za swoją lewą ręką,
12 trzykrotny przytup w miejscu całej trójki,
13 - 15 środkowa osoba wykonuje z osobą po swojej lewej ręce „haczyki” ( za lewe
łokcie );osoba po prawej ręce wykonuje w miejscu obroty za swoją prawą ręką,
16 trzykrotny przytup w miejscu wykonują osoby zewnętrzne, a osoba środkowa
wykonuje trzy kroki do przodu, zmieniając trójkę,
Przebieganie partnerki pod bramkami

Takty
1 - 3 osoba zewnętrzna z prawej strony przebiega w rytmie ćwierćnut pod złączonymi
i uniesionymi rękami współpartnerów, „ciągnąc za sobą” środkowego tancerza,
w wyniku czego wykonuje on obrót pod złączonymi rękami,
4 trzykrotny przytup całej trójki,
5 - 7 osoba zewnętrzna z lewej strony przebiega w rytmie ćwierćnut pod złączonymi
i uniesionymi rękami współpartnerów, „ciągnąc za sobą” środkowego tancerza,
w wyniku czego wykonuje on obrót pod złączonymi rękami,
8 trzykrotny przytup całej trójki.

TANIEC LUDOWY - W MUROWANEJ PIWNICY

*Wesoły taniec do popularnej melodii z Podhala. Uproszczone elementy taneczne odzwierciedlają jego góralski charakter.
*Ćwiczenia rytmiczne przy piosenkach zawierających elementy muzyki podhalańskiej.
*Ustawienie początkowe:
- tańczący stoją parami, bokiem do I KT, tworzą dwa koła współśrodkowe.
*Trzymanie:
- tańczący trzymają ręce na biodrach lub swobodnie je opuszczają.
*Kroki i elementy taneczne:
- krok odstawno – dostawny
- krok akcentem – klaskaniem
1 na „raz” - odstawienie prawej nogi w prawo z jednoczesnym klepnięciem prawą dłonią w swoje prawe udo,
na „dwa” - dostawienie lewej nogi do prawej z jednoczesnym klaśnięciem w prawe ręce,
2 na „raz” - odstawienie lewej nogi w lewo z jednoczesnym klepnięciem lewą dłonią
w swoje lewe udo,
na „dwa” - dostawienie prawej nogi do lewej z jednoczesnym klaśnięciem w lewe ręce.

*Figury taneczne:
- kółeczko w parze.
*Układ choreograficzny:
- wstęp: 2 takty
- część I: 12 taktów
Takty
1 odstawienie prawej nogi w prawo i dostawienie lewej,
2 odstawienie lewej nogi w lewo i dostawienie prawej,
3 odstawienie prawej nogi w prawo i dostawienie lewej,
4 odstawienie lewej nogi w lewo i dostawienie prawej,
5 - 6 dwa kroki odstawno – dostawne w swoją prawą stronę,
7 - 8 dwa kroki odstawno – dostawne w swoją lewą stronę,
9 odstawienie prawej nogi w prawo z jednoczesnym klepnięciem prawą dłonią
w swoje prawe udo i dostawienie lewej nogi do prawej z jednoczesnym klaśnięciem
w prawe ręce,
10 odstawienie lewej nogi w lewo z jednoczesnym klepnięciem lewą dłonią w swoje
lewe udo i dostawienie prawej nogi do lewej z jednoczesnym klaśnięciem
w lewe ręce,
11 - 12 czterema krokami koło zewnętrzne przechodzi o jednego partnera w prawo,
na czwarty krok klaśnięcie w prawe dłonie z nowym partnerem,
2t (akordy) robimy małe kółeczko z nowym partnerem – ciało pochylone lekko
do przodu, wyprostowane ręce odchylone do tyłu.
TANIEC LUDOWY - POLKA

*Jest to żywy wesoły, wirowy taniec pochodzenia czeskiego, którego różnorodne odmiany
są bardzo popularne w wielu regionach naszego kraju.
*Zabawy ruchowe przy muzyce( różne odmiany polki).
*Ustawienie początkowe:
- tańczący stają parami po kole, twarzami do siebie, bokiem do kierunku tańca;
Tworzą dwa koła współśrodkowe.
*Trzymanie:
-indywidualne: ręce na biodrach,
- w parach: haczyki, zamknięte okrągłe.
*Kroki i elementy taneczne:
- krok „pięta – palce” połączony z krokiem dosuwanym polki ( ręce na biodrach)
Takty
1 na „raz” - odstawienie prawej nogi do boku i postawienie jej na pięcie,
na „dwa” - postawienie na palcach prawej nogi ugiętej w kolanie – skrzyżnie
przed lewą nogą,
2 - krok polki dosuwanej w prawo,
3 na „raz” - odstawienie lewej nogi do boku i postawienie jej na pięcie,
na „dwa” - postawienie na palcach lewej nogi ugiętej w kolanie – skrzyżnie
przed prawą nogą,
- kroki polki dosuwanej, zakończony obunożnym zeskokiem.
*Figury taneczne:
- kółeczka w prawo,
- obroty w trzymaniu „haczyki.
*Układ choreograficzny:
- wstęp: 4 takty,
- część I: 16 taktów
Takty
1 - 2 „pięta – palce” prawą nogą i krok dosuwany polki w prawo,
3 - 4 „pięta – palce” lewą nogą i krok dosuwany polki w lewo,
5 trzy przyklaśnięcia prawą ręką w prawą rękę partnera,
6 trzy przyklaśnięcia lewą ręką w lewą rękę partnera,
7 - 8 czterema krokami partnerzy wykonują zamianę miejsc, trzymając się za ręce
( trzymanie zamknięte okrągłe),
9 - 16 to samo co w taktach 1 – 8,
- część II: 16 taktów

Takty
1 - 2 krok polki dosuwanej po linii koła w swoją prawą stronę, zakończony
obunożnym zeskokiem,
3 - 4 krok polki dosuwanej po linii koła w swoją lewą stronę, zakończony
obunożnym zeskokiem,
5 - 8 ośmioma drobnymi kroczkami pełny obrót z partnerem w trzymaniu
„haczyki”,
9 - 10 kroki polki dosuwanej po linii koła w swoją prawą stronę, zakończony
obunożnym zeskokiem,
11 - 12 kroki polki dosuwanej po linii koła w swoją lewą stronę, zakończony
obunożnym zeskokiem,
13 krok w bok prawą nogą, dostawienie lewej nogi z jednoczesnym
klaśnięciem w swoje dłonie,
14 krok w bok od prawej nogi, dostawienie prawej nogi z jednoczesnym
klaśnięciem w swoje dłonie,
15 - 16 trzema krokami obrót za swoją prawą ręką po linii koła, zakończony
podskokiem – zmiana partnera.
TANIEC TOWARZYSKI - CHA -CHA-CHA

*Cha –cha -cha to stosunkowo młody, pochodzący z Kuby, taniec towarzyski.
Na powstanie tej muzyki wpływ miały jazz i swing. Melodie i rytmy cha- cha- cha
pojawiły się w Stanach Zjednoczonych i Europie dopiero w latach pięćdziesiątych.
Jest to taniec bardzo rytmiczny, wesoły.
*Słuchanie melodii w rytmie cha- cha- cha.
*Zabawy ruchowe przy muzyce.
*Obejrzenie tańca na DVD.
*Ustawienie początkowe:
- tancerz i tancerka ustawiają się naprzeciw siebie w pozycji naturalnie wyprostowanej
w nieznacznej odległości od siebie.
*Trzymanie:
- lewa ręka tancerza i prawa tancerki połączone, pozostałe wysunięte w bok.
*Kroki i elementy taneczne:
- krok podstawowy (do przodu i do tyłu)
T: LN w przód, Ta: PN w tył, liczymy „raz”,
T: przenieść ciężar ciała do tyłu na PN, Ta: przenieść ciężar ciała do przodu na LN,
liczymy „dwa”,
T: LN w bok – mały krok, Ta: PN w bok – mały krok, liczymy „trzy” (cha),
T: PN łączy do LN w połowie odległości, Ta: LN łączy do PN w połowie odległości
liczymy „i”(cha),
T: LN w bok – mały krok, Ta: PN w bok – mały krok, liczymy „cztery”(cha),
T: PN w tył, Ta: LN w przód, liczymy „raz”,
T: przenieść ciężar ciała do przodu na LN, Ta: przenieść ciężar ciała do przodu na LN,
liczymy” dwa”,
T: PN w bok – mały krok, Ta: LN w bok – mały krok, liczymy „trzy” (cha),
T: LN łączy do prawej w połowie odległości, Ta: PN łączy do LN w połowie odległości,
liczymy „i” (cha),
T: PN w bok – mały krok, Ta: LN w bok – mały krok, liczymy „cztery” (cha).
*Figury taneczne:
- kroki skrzyżne do przodu z obrotami, pozycja wyjściowa – jak w kroku podstawowym
T: LN w przód, Ta: PN w tył, liczymy „raz”,
T: przenieść ciężar ciała do tyłu na PN, Ta: przenieść ciężar ciała do przodu na LN,
liczymy „dwa”,
T: LN w bok ze zwrotem do partnerki, Ta: PN w bok ze zwrotem do partnera, liczymy
„trzy” (cha),
T: PN łączy do LN w połowie odległości, Ta: LN łączy do PN w połowie odległości,
liczymy „i” (cha),
T: LN w bok – mały krok, Ta: PN w bok – mały krok, liczymy „cztery” (cha),
T: ćwierć obrót w lewo, PN w przód, Ta: ćwierć obrót w prawo, LN do przodu, liczymy
„ raz”,
T: przenieść ciężar ciała do tyłu na LN, Ta: przenieść ciężar ciała do przodu na PN,
liczymy „dwa”,
T: PN w bok ze zwrotem do partnerki, Ta: LN w bok ze zwrotem do partnera, liczymy
„trzy” (cha),
T: LN łączy do PN w połowie odległości, Ta: PN łączy do LN w połowie odległości,
liczymy „i” (cha),
T: PN w bok – mały krok, Ta: LN w bok – mały krok, liczymy „cztery” (cha)
- promenada - pozycja wyjściowa - jak w kroku podstawowym
T: obracając się w lewo PN w przód, Ta: obracając się w prawo LN w przód, liczymy „raz”,
T: przenieść ciężar ciała do tyłu na LN, Ta: przenieść ciężar ciała do tyłu na PN liczymy
„dwa”,
T: PN w bok, Ta: LN w bok, liczymy „trzy”(cha),
T: LN łączy do PN, Ta: PN łączy do LN, liczymy „I” (cha),
T: PN w bok, Ta: LN w bok, liczymy „cztery” (cha)
- odwrotna promenada – pozycja wyjściowa- jak w kroku podstawowym
T: obracając się w prawo LN w przód, Ta: obracając się w lewo PN w przód, liczymy „raz”,
T: przenieść ciężar ciała do tyłu na PN, Ta: przenieść ciężar ciała do tyłu na LN, liczymy
„dwa”,
T: LN w bok, Ta: PN w bok, liczymy „trzy” (cha),
T: PN łączy do LN, Ta: LN łączy do PN, liczymy „i” (cha),
T: LN w bok, Ta: PN w bok, liczymy :cztery”.
*Układ choreograficzny:
- krok podstawowy w miejscu – dwa takty,
- obrót tancerki pod ręką – dwa takty,
- krok podstawowy do przodu i do tyłu – cztery takty,
- promenada – jeden takt,
- krok podstawowy do przodu i do tyłu – cztery takty,
- odwrotna promenada – jeden takt,
- krok podstawowy do przodu i do tyłu.
TANIEC TOWARZYSKI - WALC ANGIELSKI

*Historia walca angielskiego łączy się z powstaniem nowego stylu tańczenia, zwanego
stylem angielskim. W 1921 roku określono po raz pierwszy zasady tańczenia walca do
muzyki walca w wolnym tempie. Jest to taniec powolny o charakterze romantycznym.
Walc angielski jest tańcem ruchowo- przestrzennym, tańczonym po liniach ukośnych.
*Zabawy ruchowe przy melodii w rytmie walca.
*Obejrzenie tańca na DVD.
*Ustawienie początkowe:
- tancerz i tancerka ustawiają się naprzeciw siebie w postawie naturalnie wyprostowanej,
blisko siebie.
*Trzymanie:
- tancerz obejmuje tancerkę prawym ramieniem, umieszczając prawą dłoń pod jej lewą
łopatką; tancerka opiera lewą dłoń na prawym ramieniu tancerza; pozostałe ręce
są połączone i wzniesione na wysokości głowy partnerki; oboje zwracają twarz nieco
w lewą stronę.
*Technika taneczna:
- praca nóg:
 krok w przód stawiamy od pięty,
 krok w tył stawiamy od palców,
 krok boczny stawiamy na podeszwie,
 łącząc nogę z nogą, stajemy na palcach,
- unoszenia i opadania:
 na „raz” obie nogi są wyprostowane w kolanach, noga na przodzie oparta jest
na pięcie, noga w tyle na palcach, następuje lekkie ugięcie kolan,
 na „dwa” unosimy się lekko w górę, ale kolana są jeszcze trochę rozluźnione,
 na „trzy” wyprostowujemy kolana, ale ich nie usztywniamy,
 opadamy miękko pomiędzy ostatnim – trzecim krokiem a krokiem pierwszym
następnego taktu; opadamy łagodnie na piętę nogi, która wykonała krok na „trzy”.
*Kroki taneczne:
- kroki zmienne do przodu:
 krok zmienny do przodu od prawej nogi
T: PN w przód, Ta: LN w przód, liczymy „raz”,
T: LN w bok, Ta: PN w bok, liczymy „dwa”,
T: dosuwa PN do LN, Ta: dosuwa LN do PN, liczymy „trzy”,
 krok zmienny do przodu od lewej nogi
T: LN w przód, Ta: PN w przód, liczymy „raz”,
T: PN w bok, Ta: LN w bok, liczymy „dwa”,
T: dosuwa LN do PN, Ta: dosuwa PN do lewej, liczymy „trzy”.
*Figura podstawowa:
- element obrotu w prawo:
T: PN w przód, Ta: LN w tył, liczymy „raz”,
T: LN w bok, Ta: PN w bok, liczymy „dwa”,
T: dosuwa PN do LN, Ta: dosuwa LN do PN, liczymy „trzy”,
T: LN w tył, Ta: PN w przód, liczymy „raz”,
T: PN w bok, Ta: LN w bok, liczymy „dwa”,
T: dosuwa LN do PN, Ta: dosuwa PN do LN, liczymy „trzy”,
- element obrotu w lewo:
T: LN w przód, Ta: PN w tył, liczymy „raz”,
T: PN w bok, Ta: LN w bok, liczymy „dwa”,
T: dosuwa LN do PN, Ta: dosuwa PN do LN, liczymy „trzy”,
T: PN w tył, Ta: LN w przód, liczymy „raz”,
T: LN w bok, Ta: PN w bok, liczymy „dwa”,
T: dosuwa PN do LN, Ta: dosuwa LN do PN, liczymy „trzy”.
*Układ choreograficzny:
- figura podstawowa w prawo – dwa takty,
- krok zmienny do przodu od prawej nogi – dwa takty,
- figura podstawowa w lewo – dwa takty,
- krok zmienny do przodu od lewej – dwa takty.

TANIEC DYSKOTEKOWY – DISCO OLO

* Dynamiczny taniec do muzyki dyskotekowej. Może być traktowany jako zabawa lub
jako rozgrzewka. Może być tańczony w dowolnych grupach wiekowych.

*Ustawienie początkowe:
-partnerzy w rzędach naprzeciwko siebie.
*Figury taneczne:
-haczyki
-wężyki
*Kroki elementy taneczne:
-ukłony
-palce -pięta- dwa naskoki obunóż
-krok biegu naturalnego

*Układ choreograficzny:

Wstęp-4 takty
1-4 dwa ukłony w stronę partnera, osoby w rzędach w trzymaniu V wykonują zwrot w prawo
*łącznik-4 takty
1 - 2 cztery kroki do środka koła, trzymanie V
3 dwa kroki na zewnątrz koła
4 „jedynki” zatrzymują „dwójki” 2 krokami kontynuują wychodzenie z koła. Tworzymy dwa koła współśrodkowe zwrócone twarzami ośrodka.
W kołach trzymanie V.
Część I tańca i łącznik powtarzamy do zakończenia.

*Zakończenie 4 takty
1 trzymanie V. 4 krokami wchodzimy do środka koła
2 trzymanie V. 4 krokami wychodzimy tyłem na zewnątrz koła.
-4 trzymając się za ręce, wykonujemy ukłon. Unosimy złączone ręce do góry i powoli odchylamy się do tyłu, po czym wracamy do pozycji wyjściowe-naturalnej. Wykonaliśmy „Słoneczny ukłon”

VII.PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW

- zna charakterystyczne tańce ludowe, narodowe i towarzyskie
- potrafi zatańczyć poznany układ taneczny, poprawnie pod względem choreograficznym i rytmicznym
- rozumie piękno i harmonię utworów muzycznych
- reaguje na przerwę w muzyce, na zmiany tempa i dynamiki
- porusza się swobodnie w różnych kierunkach, jednocześnie obserwując

VIII.EWALUACJA PROGRAMU

- występy dzieci przed publicznością szkolną i zaprezentowanie swoich
umiejętności tanecznych
- występy przed szerszą publicznością ( zaproszeni goście, władze gminne )
- zaprezentowanie swoich umiejętności podczas uroczystości środowiskowych
- znajomość zabaw tanecznych
- zatańczenie układów tanecznych poprawnych pod względem choreograficznym i rytmicznym
-kulturalne zachowywanie się w miejscach publicznych
- ankieta

Ankieta

Uczestniczyliście w zajęciach kółka tanecznego. Proszę o wypełnienie poniższej ankiety. Dzięki
niej wyrazicie swoją opinię na temat zajęć, w których braliście udział. Zaznacz prawidłową odpowiedź lub wpisz w miejsce kropek swoje własne spostrzeżenia.

1.Czy podobały Ci się zajęcia w których uczestniczyłeś (-aś)
a. tak
b. nie
c. inna odpowiedź: ....................

2. Jak często chciałbyś uczestniczyć w takich zajęciach ?

a. raz w tygodniu
b. dwa razy w tygodniu
c. inna odpowiedź:.........................

3. Dzięki udziale w zajęciach Twoje umiejętności taneczne:

a. poprawiły się
b. pogorszyły się
c. są bez zmian

4. Czy dzięki udziale w kółku tanecznym Twoje relacje z rówieśnikami

a. poprawiły się
b. pogorszyły się
c. są bez zmian

5.Którego z tańców uczyłeś (-aś) się najchętniej?
........................................

6.Nauka którego tańca sprawiała ci największą trudność?
........................................


VIII.BIBLIOGRAFIA

1.M.Wieman: Tańce i zabawy ze śpiewem, PZWS Warszawa 1961
2. O. Kuźmińska : Aerobic. Taniec i gimnastyka , Sit Warszawa 1985
3.L.M.Bzozowscy: Folkowa zabawa, Wydawnictwo „ Klauza” Lublin 2002
4.M.Wieczysty: Tańczyć każdy może. Polskie Wydawnictwo Muzyczne Kraków 1979