Mniej, więcej ... wiosna - scenariusz

​ TEMAT: „Mniej, więcej ... WIOSNA”

CELE OGÓLNE:
• rozwijanie umiejętności klasyfikacji, przeliczania, porównywania liczebności zbiorów,
• wyrabianie nawyku prawidłowego chwytu narzędzia piśmienniczego.

CELE OPERACYJNE:
Dziecko:
• prawidłowo rozróżnia i nazywa kolory (czerwony, żółty, niebieski, zielony),
• dokonuje klasyfikacji według wielkości i koloru,
• prawidłowo przelicza w zakresie 5,
• rozwija umiejętność porównywania liczebności zbiorów,
• potrafi ustawić się w kole, w parach, w szeregu,
• używa zdrobnień,
• doskonali prawidłowy chwyt narzędzia piśmienniczego,
• z pomocą prowadzącej, potrafi zaśpiewać fragment piosenki,
• stara się prawidłowo reagować na sygnał,
• ilustruje ruchem teksty piosenek,
• rozwija sprawność motoryki małej i dużej podczas zabaw ruchowych i pracy plastycznej,
• rozwija sprawność aparatu artykulacyjnego.

METODY:
• słowna: objaśnienia i instrukcje, śpiewanie piosenek,
• oglądowa: obserwacja i pokaz,
• praktyczna: zabawy ruchowe, ćwiczeń, realizacji zadań wytwórczych,
• elementy metody Pedagogiki Zabawy,
• elementy metody Edukacji przez ruch Doroty Dziamskiej.

FORMY:
• zbiorowa
• grupowa
• indywidualna

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• słowne: teksty piosenek („Witamy ...”, „Idzie wąż” , „Tupią mrówy” Wyd. KLANZA, „Wiosna, ..., obudziły się motyle” M. Kluzy),
• słuchowe: odtwarzacz CD, płyta CD, utwory z płyty „CARRANTUOHILL” Zbieram, poszukuję, badam cz.1,
• wzrokowe: motyle – liczmany w trzech kolorach (czerwonym, niebieskim, żółtym) i dwóch wielkościach, kartki A4 i A3 w czterech kolorach (zielonym, czerwonym, niebieskim, żółtym), białe kartki A4, zielone kredki, klej.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Powitanie.
Piosenka powitalna „Witamy ...”; rozdanie liczmanów – motyli, krótka rozmowa nt różnic między otrzymanymi motylami.

2. „Idzie wąż” – płyta CD „Kiedy maluchy zmieniają się w zuchy” Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów Klanza
Śpiewając piosenkę Prowadząca zaprasza do zabawy kolejno, motyle odpowiedniego koloru.
Dzieci - motyle dołączają do „węża”.

Idzie wąż, idzie wąż P. śpiewa chodząc po sali
rośnie wciąż, rośnie wciąż
żółte (niebieskie, czerwone) motyle węża się nie boją „motyle” wywołanego koloru wstają
i dlatego za nim stoją, i dołączają do węża
długi jest ten wąż, długi jest ten wąż, ssssssssssssssss dzieci naśladują syczenie węża

3 . „Kolorowe motyle”
Klasyfikowanie liczmanów według koloru. Przeliczanie. Porównywanie liczebności zbiorów.

4. „Wiosna, ..., obudziły się motyle” Moniki Kluzy – utrwalanie poznanej piosenki; inscenizowanie treści ruchem.

Wiosna, wiosna,
Obudziły się motyle,
Wiosna, wiosna,
Tęczą wita nas

Wiosna, wiosna,
Przyleciało ptaków tyle,
Wiosna, wiosna,
To słoneczny czas.

5. „Duży motyl - mały motylek”
Klasyfikowanie liczmanów według wielkości. Tworzenie zdrobnień.

6. „Idą mrówy” – „Maluchy rosną...nie tylko wiosną” Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów Klanza, zabawa ruchowa przy piosence. Doskonalenie umiejętności ustawiania się w kole,
w parach, w szeregu.

Idą mrówy, idą
I tupią nogami, x2
Tup, tup, tup
Koło zrób, koło zrób dzieci ustawiają się w kole

Idą słonie, idą
I tupią nogami, x2
Tup, tup, tup
pary zrób, pary zrób dzieci łączą się w pary (duży motyl z małym motylkiem) i na pauzę
w piosence porównują ich liczebność
Idą dinozaury x2
I tupią nogami,
Tup, tup, tup
Szereg zrób, szereg zrób na hasło prowadzącej dzieci stają w dwóch szeregach (duże motyle,
a naprzeciw małe motylki)

7. „Pompujemy piłeczkę” (autor nieznany) – rytmiczna zabawa wyciszająca, koncentrująca uwagę, rozwijająca sprawność aparatu artykulacyjnego i przygotowująca do prawidłowego chwytu pisarskiego.

Tumć, tatumć, dźwięki rymowanki powtarzane są rytmicznie a rączki „pompują piłeczkę” od
Tumć, ta ta x2 najmniejszej do największej i odwrotnie (chwyt pensetowy
Szaba daba da ... ła! dwupunktowy, cała dłoń, dwie dłonie w coraz większej odległości)

7. Animacja kartką – kinezjologiczna zabawa ruchowa na podstawie metody EPR D.Dziamskiej
Przy muzyce (utwór nr 6) dzieci otrzymują od prowadzącej białe kartki odbierając je chwytem pensetowym dwupunktowym („małym krokodylkiem”). Prowadząca przypomina o prawidłowym układzie dłoni (palec wskazujący ku górze, a kciuk na dole ). „Bawiąc się” kartką:
- dmuchają na nią,
- falują,
- kładą na dywanie, masują kartkę (jedna ręka trzyma kartkę), dywan – ( zmiana faktury),
- „uśpioną karteczkę” budzimy wykonując ćwiczenia z kartką – przekręcanie, chwytanie „dużym krokodylem”.
P. udziela instrukcji wykonania pracy plastycznej. Przygotowując dzieci, na dywanie, do wykonania pracy, przy muzyce (utwór nr 10) wykonują ruchy kreślenia kresek palcem w powietrzu oraz na kartce.

8. „Zielona łąka” – praca plastyczno – techniczna wykonana metodą EPR D. Dziamskiej

Każdy uczestnik otrzymuje jedną zieloną kredkę świecową. Dzieci słuchają muzyki i wykonują rytmiczne kreski (trawa) na kartce papieru (mogą wymieniać się kredkami, które różnią się odcieniem).
Kiedy muzyka ucichnie przyklejają na łące dwa motyle (dużego i małego).
Przypomnienie o zasadzie korzystania z kleju w sztyfcie.