Scenariusz uroczystości z okazji odzyskania przez Polskę niepodległości

Recytacja uczennicy
Opowiedz nam, moja Ojczyzno
jak matka dzieciom ciekawym,
o latach znaczonych blizną
na wiekach chwały i sławy.
O wojnach Mieszka nam powiedz,
o słupach nad Odrą stawianych.
Niech niesie Twoją opowieść
wiatr halny i morskie szkwały.
Matczynej ucz nas miłości,
jak ojciec w życie wprowadzaj,
nie żałuj serdecznej troski,
za trudy szczodrze nagradzaj.
Biel śniegu i żar czerwieni
i orły dumne, piastowskie,
to wieczne symbole tej ziemi
najbliższej sercu, bo polskie!
Wytłumacz nam, tak jak umiesz,
skąd czerwień i biel sztandarów.
Niech ludzie żyją tu w dumie,
że taki wydał ich naród.

Recytacja ucznia
Zanim nadszedł upragniony dla Polaków dzień niepodległości, 11 listopada 1918 r., kraj nasz znajdował się 123 lata pod zaborami: rosyjskim, pruskim i austriackim. Przez tyle lat zaborcy próbowali narzucić Polakom swoją kulturę, język, obyczaje, religię. Ale dzięki patriotycznym sercom naszych pradziadów najcenniejsze wartości zostały uratowane. Polacy swoją postawą wnieśli olbrzymi wkład w kształtowanie dwu wielkich i ważnych epok: romantyzmu i pozytywizmu.

Recytacja uczennicy
Być Polakiem – romantykiem, to nie tylko marzyć o wolnej Polsce. Wówczas to znaczyło walczyć o nią, a często i oddać życie. I szli młodzi chłopcy na śmierć dla nas, byśmy mieli wolny i własny kraj. Tysiące Polaków często kilkunastoletnich chłopców, ginęło na obcych ziemiach w Legionach Polskich służąc Napoleonowi. On to to w 1807 roku utworzył Księstwo Warszawskie, ale to nie była nasza wolna Ojczyzna.
Potem nastąpiły dalsze powstania: listopadowe i styczniowe, które zakończyły się klęską. Polacy zrozumieli, że są słabi, a zaborcy zbyt silni.

Recytacja uczennicy
Trzeba czekać, ale jak? Jeśli czekać to pozytywnie, być poddanym, ale mieć honor . Chodzić do niemieckiej czy rosyjskiej szkoły, ale w domu uczyć się języka polskiego i polskiej historii. A historię Polska miała piękną, choć trudną. Całe dziesiątki lat to walki z Niemcami, Szwedami, Rosjanami, Turkami, Austriakami. Pozytywny Polak to taki, który dobrze wykonywał swoją pracę, dużo od siebie wymagał, był uczciwy.

Recytacja uczennicy
To wszystko było dla nich wówczas skarbem narodowym. Polacy wtedy byli biedni, nie mieli wolnego kraju, ale mieli polską kulturę, to dzięki niej wytrzymali lata niewoli. Wykreślona z mapy Europa – istniała.

Recytacja ucznia
O Polsko! Święte Twe imię
Po cichu i po kryjomu
Z trwogą za siebie i innych
Szeptano w ojców mych domach.
Prawdziwe jakieś nieprawdy
Opowiadano o Tobie.
Mówiono, że jesteś świętą,
Mówiono, że leżysz w grobie.

Recytacja ucznia
Kiedy 1 sierpnia 1914 roku wybuchła wojna pomiędzy Rosją a Niemcami i Austrią w sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi godzina wyzwolenia. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę. Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii. Ci, którzy żyli w zaborze rosyjskim walczyli po stronie Rosji. Ci z zaboru niemieckiego i austriackiego po stronie przeciwnej. Polacy odziani w mundury wrogich armii zmuszeni byli strzelać wzajemnie do siebie.

Recytacja ucznia
Podzielił nas, mój bracie
zły los i trzyma straż
w dwóch wrogich sobie szańcach
patrzymy śmierci w twarz
W okopach, pełnych jęku,
wsłuchani w armat huk,
stoimy na wprost siebie
ja – wróg twój, ty – mój wróg!
Las płacze, ziemia płacze,
cały świat w ogniu drży...
W dwóch wrogich sobie szańcach
stoimy – ja i ty.

Recytacja ucznia
Zaledwie wczesnym rankiem
armaty zaczną grać,
Ty świstem kul morderczym
o sobie dajesz znać
I wołasz mnie i mówisz:
to ja, twój brat... twój brat!

Recytacja ucznia
A gdy mnie z dala ujrzysz
od razu bierz na cel
i do polskiego serca
moskiewską kulą strzel.
Bo wciąż na jawie widzę
i co noc mi się śni,
że ta, co nie zginęła wyrośnie z naszej krwi.

Recytacja uczennicy
Szli na wojnę wierząc, że spełnią się ich marzenia. Polacy chcieli mieć Ojczyznę niepodległą, tylko nie bardzo wiedzieli, jak uzyskać tę wolność, w dodatku byli rozbici na partie i stronnictwa różniące się poglądami. Dążyli też odmiennymi drogami do niepodległości. Działało wielu patriotów, a wśród nich politycy i wojskowi.

Recytacja ucznia
Dziś często nie zdajemy sobie sprawy, jak ogromne i trudne problemy stanęły przed Polakami u progu wolności. Jak wiele potrzeba było do ich rozwiązania: pracy i pieniędzy, myśli politycznej, ekonomicznej i technicznej, inicjatywy i codziennego trudu. Dziś, w dniu rocznicy odzyskania niepodległości, warto zwrócić się wdzięczną myślą ku naszym dziadkom i pradziadkom, wspomnieć, jak z patriotyzmu i entuzjazmu, z walki i idei wyłoniła się Polska. Naczelnikiem Polski został lubiany wówczas przez Polaków dowódca Legionów Polskich z okresu I wojny światowej, Józef Piłsudski, któremu 11 listopada rząd, zwany Radą Regencyjną, powierzył władzę.

Recytacja uczennicy
Tak wspominał pierwszy dzień wolności, 11 listopada 1918 roku Antoni Słonimski.
Ach, jakże mi nie mówić o tych dniach radości,
o tej chmurnej jesieni, gdy w szumiącym wietrze
szedł nad miastem rodzinnym pierwszy powiew
wolności. Kiedyś pełną piersią pili to powietrze,
nocą w ciemnych alejach stłoczeni szpalerem
czekając, aż zapłonie świt nad Belwederem
Jakże ciebie przywitać, radosna swobodo?
Czym uczynić najpiękniej? Chyba tym uśmiechem
i młodzieńczej poezji burzliwą urodą,
co szła śpiewem przez miasto i wracała echem.

Recytacja uczennicy
Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.
Jakiej miłości brakło mi,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwijam dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyje cząstką czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?
Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię i żyć,
ale nie można owocować,
ta dawność jej w głębokich warstwach...
Czasem pośrodku drogi stanę:
może nieznanych pieśni garstka
w skrzyni żelaznej nabijanej,
a może dzban, a może łuk.

Recytacja uczniów
I uczeń – Kiedy nagle las zaszumi
mowę sosny gdy zrozumiesz,
Wszyscy – To jest Polska
II uczeń – Gdy zobaczysz gdzieś topole
królujące ponad polem
Wszyscy – To jest Polska
I uczeń – Gdy zobaczysz płowe wrzosy
rozbłyskane w kroplach rosy
Wszyscy – To jest Polska
II uczeń – Kiedy drogim jest ci w życiu
żyto srebrne przy Księżycu
Wszyscy – To jest Polska
I uczeń – Ujrzysz biało krzyż ucięty
hełm i pod nim piasek święty
Wszyscy – To jest Polska