Oli trudno było się zaaklimatyzować w nowym otoczeniu, odmawiała podejmowania współpracy w trakcie zajęć i zabaw. Obecnie dziewczynka coraz chętniej przychodzi do przedszkola, rano rozstaje się z mamą bez płaczu, rozumie że rodzic wróci po nią popołudniem. Praca z Olą to stałe motywowanie poprzez bicie braw, przytulenie, uśmiech, order. Wzmocnienia pozytywne wykorzystywane są głównie podczas prac i zabaw manualnych, których Ola nie lubi. Ponadto aby zachęcić dziewczynkę do współpracy w trakcie zajęć bazuje się na konkretnych modelach, kolorowych ilustracjach, ruchomych elementach, doświadczeniach z życia codziennego.
W trakcie sprawdzenia obecności dziewczynka jest zainteresowana, skupia wzrok na fotografiach innych dzieci, reaguje uśmiechem na imiona, stara się odwracać głowę w kierunku wyczytanego kolegi lub koleżanki. Rozpoznaje siebie na zdjęciu, reaguje ekscytacją, wyciąga rękę w celu przyklejenia znaczka obecności.
Dziewczynka nie kontroluje potrzeb fizjologicznych. Stara się współpracować podczas ubierania i rozbierania, nie kręci się. W trakcie posiłków wymaga karmienia, podejmuje próby trzymania twardego pokarmu w ręku i z sukcesem wkłada go do buzi odgryzając kawałek. Stara się wskazać rączką swoje przybory toaletowe (kubeczek i szczoteczkę), pozwala na umycie zębów.
Komunikacja Oli ogranicza się do płaczu i krzyku. Powoli dziewczynka wdrażana jest do komunikowania się gestem oraz konkretną rzeczą. Przed posiłkami nauczyciel demonstruje symbol posiłku i powtarza go rączką dziewczynki. W trakcie śniadań dziewczynka dostaje do wyboru dwa produkty i musi wybrać to na co ma ochotę. Podejmuje próby wskazywania jednego z produktów ręką.
Ola orientuje się w trybie dnia, wie kiedy jest pora na naukę, zabawę, posiłki, reaguje płaczem lub krzykiem kiedy zbliża się pora na coś czego nie lubi, np.: ćwiczenia. Chętnie przebywa na powietrzu, jest zainteresowana zwierzętami w parku zwierząt. Uczestniczy w wycieczkach, spacerach, dotyczących zmian w środowisku przyrodniczym, poznaje wielozmysłowo pory roku, np.: śnieg zimą, świeżą trawę wiosną.
Dziewczynka bawi się głownie swoimi rękoma, wkładając je do buzi. Jest mało zainteresowana innymi zabawkami. Chętnie przebywa w pobliżu dzieci, obserwuje ich zabawy, zdarza się iż sama dotknie ręką zabawki. Ola przysłuchuje się uważnie czytaniu bajek, stara się sama przewracać po kilka stron, ogląda ilustracje. Bardzo ochoczo uczestniczy w zabawach ruchowych ze śpiewem, jest zainteresowana aktywnością dzieci, sama stara się poruszać rękami i nogami w rytm muzyki lub rozluźnia rączki i pozwala na kierowanie nimi.
Dużo chętniej, niż w przednim semestrze uczestniczy w pracach plastycznych. Sporadycznie reaguje krzykiem i płaczem. Po skończonej pracy przygląda się swojemu dziełu. Prowadzona ręką nauczyciela używa różnego rodzaju materiałów plastycznych i stosuje techniki plastyczne: stara się malować farbami – palcami, rozcierać kredki świecowe, kredę, stemplować dużymi stemplami, np. z ziemniaków, gąbki, palcami.