Scenariusz zajęć integracyjnych dla uczniów klas starszych szkoły podstawowej

Scenariusz zajęć integracyjnych dla uczniów klas starszych szkoły podstawowej

Cel ogólny: wzajemne poznanie się uczniów, integracja klasy
Cele szczegółowe:
- budowanie atmosfery bezpieczeństwa, zaufania i otwartości wśród uczniów,
- rozwijanie umiejętności nawiązywania relacji interpersonalnych,
- rozwijanie umiejętności pozytywnej autoprezentacji,
- rozwijanie umiejętności współpracy i współdziałania w zespole.
Metody i formy pracy: ćwiczenia interakcyjne, ćwiczenia integracyjne, rundka, praca w kręgu
Potrzebne materiały: arkusze papieru do flipchartów, kolorowe kartki A4, markery, karteczki kolorowe, taśma klejąca
Czas trwania: 90 minut

1.Powitanie.
Prowadzący wita uczniów, przedstawia program i cele zajęć.
2.Ćwiczenie „Poznajmy się”.
Uczniowie stoją w różnych miejscach sali. Na znak prowadzącego zaczynają powoli spacerować i podają dłoń jak największej liczbie napotkanych osób. Witając się z innymi, przedstawiają się. Każdy z uczniów stara się zapamiętać jak najwięcej imion. Na zakończenie prowadzący prosi, aby chętni uczniowie wymienili imiona osób, które udało im się zapamiętać.
3.Ćwiczenie „Imię i gest”.
Uczniowie stoją w kręgu i każdy z nich, zaczynając od prowadzącego, wypowiada imię, pokazując jednocześnie wymyślony gest. Klasa odpowiada: „Witaj ...” i pokazuje gest.
4.Ćwiczenie „Kto jest najwyższy?”.
Zadaniem uczniów jest ustawić się w szeregu/linii prostej, w kolejności od osoby najniższej do najwyższej. W trakcie ćwiczenia mogą porozumiewać się tylko w sposób niewerbalny.
5.Ćwiczenie „Cebula”.
Uczniowie ustawiają się tak, aby utworzone zostały dwa koncentryczne koła. W każdej parze jedna osoba stoi plecami do środka koła, a druga osoba stoi na przeciwko niej – przodem do środka koła. Za każdym razem mają do dyspozycji minutę, aby wraz ze stojącym naprzeciw partnerem porozmawiać na określony przez prowadzącego temat: „Mój ulubiony przedmiot to...”, „Moją największą zaletą jest...”, „W wolnym czasie lubię...”, „Mój największy sukces to...”, „W przyszłości chciałbym/chciałabym zostać...”, „Moje największe marzenie to...”. Następnie pada sygnał, po którym należy przerwać rozmowę, mimo iż na pewno temat nie został jeszcze wyczerpany. Prowadzący podaje instrukcję, który z kręgów – zewnętrzny czy wewnętrzny – powinien przesunąć się o kilka miejsc w prawo lub w lewo. Podany zostaje następny temat i kolejne pary rozmawiają przez minutę. Potem znów następuje zmiana. Na zakończenie prowadzący pyta klasę: Czy czegoś nowego, ciekawego dowiedzieliście się o swoich rozmówcach? Jak czuliście się, słuchając, a jak mówiąc? Która rola była dla Was prostsza i dlaczego?
6.Ćwiczenie „Lustra”.
Uczniowie losują numerki, dobierają się w pary i ustawiają naprzeciwko siebie w dwóch szeregach A i B. Osoba A będzie lustrzanym odbiciem osoby B, tzn. ma za zadanie naśladować jej postawę, ruchy, gesty i wyraz twarzy, najstaranniej jak tylko potrafi. Po chwili nastąpi zamiana ról.
7.Ćwiczenie „Cztery kąty”.
W czterech kątach sali prowadzący umieszcza zbiory tablic kategorii A, B, C i D. Zapisuje cztery słowa, po jednym z każdego zbioru (np.: czerwony – niebieski – biały – czarny) na czterech kartkach, po jednym wyrazie na każdej z nich. Wybiera tyle zbiorów, ile wydaje mu się przydatnych. Kartki ze słowami wypisanymi z kolumny A układa jedną na drugiej, następnie wszystkie te, które pochodzą z kolumny B, potem C i na końcu D. Na wierzchu kładzie czystą kartkę. Każdy stos leży w innym kącie pomieszczenia. Wszystkich uczniów zaprasza do środka. Mówi, że za chwilę pokaże cztery elementy, z których za każdym razem jeden powinien pasować do nas szczególnie dobrze. Zdejmuje wierzchnie kartki. Prosi, aby uczniowie przyjrzeli się tym czterem elementom w czterech kątach sali i zastanowili się, który najlepiej do nich pasuje. Jeśli ktoś jest zdania, że żaden z przedstawionych elementów do niego nie pasuje – wtedy niech wybierze ten, który sprawia na nim najmniej nieprzyjemne wrażenie. Gdy już uczniowie dokonają wyboru, poprosi, aby przeszli do tego kąta, w którym leży wybrana kartka. Teraz niech wszyscy, którzy zebrali się przy jednym elemencie, przez chwilę (kilka minut) porozmawiają o tym, w jakiej mierze dany wyraz pasuje do nich, jak czują się w tak powstałej grupie, dlaczego zdecydowali się wybrać właśnie ten. Potem prosi wszystkich, aby wrócili na środek. Pokazuje nowy zestaw słów. Znów należy zdecydować, który z tych elementów najbardziej nam odpowiada. Następnie uczniowie udają się do wybranego kąta i ponownie dyskutują przez parę minut. Prosi, by wszyscy zwrócili uwagę, z którymi uczniami z poprzedniej grupy spotkali się ponownie.
Przykładowe wyrazy:
czerwony – niebieski – biały – czarny
muzyka – film – książka – komputer
ja – ty – my – oni
8.Pożegnanie.
Prowadzący podsumowuje spotkanie, chętni uczniowie dzielą się swoimi odczuciami, wrażeniami.

Bibliografia:
Grudziewska E. (red.), Socjoterapia w pracy z dziećmi i młodzieżą. Programy zajęć, Wydawnictwo DIFIN, Warszawa 2015.
Mrówczyńska M., Gry i zabawy – Młodzież w działaniu, Wydawnictwo Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji.