Scenariusz scenki przygotowanej z okazji Dnia Edukacji Narodowej

Dzień z życia przedszkolaka- scenariusz przedstawienia z okazji
Dnia Edukacji Narodowej

Scena 1
Narrator ( Laura ): Uczniowie klasy szóstej jak co dzień rano czekali na rozpoczęcie lekcji. Pierwsza godzina to język polski. Po dzwonku wszyscy zajęli swoje miejsca w ławkach i do klasy weszła pani z j. polskiego. Od razu po przywitaniu poinformowała nas, że będziemy pisać dyktando. Wszyscy baaaaardzo lubimy dyktanda
Nauczycielka ( Julka ): Dzień dobry Kochani! Dziś zaczniemy lekcję od dyktanda. Wyjmijcie kartki.
Cała klasa: O nie!!!
Mateusz: Nie lubię pisać dyktand. Wolałbym już być przedszkolakiem.
Patryk: To niemożliwe niestety.
Sandra: Pomyśl życzenie, może się spełni.
Klasa: Oby!
Mikołaj: Inaczej jesteśmy zgubieni.

Scena 2
Narrator: Nagle w klasie zrobiło się ciemno. Światło zaczęło dziwnie mrugać.
Natalia: Co się z nami stało?
Kacper: Ojej! Ojej!
Magda: Czemu wszyscy jesteśmy tacy mali?
Patrycja: Dlaczego mam takie wielkie buty?
Mateusz: A ja mam sweter dwumetrowy.
Mikołaj: Haha! Ale jesteście mali.
Patryk: Ty się z nas nie śmiej. Lepiej sam popatrz do lusterka i zobacz, co się z tobą stało.
Mikołaj: Aaaaaaaa!!! Czemu ja mam takie piegi na twarzy i dziwną czapeczkę. Łeeee
( Płacze i pociera rączkami oczy. ) Ja chcę do mamy!
Sandra: Proszę pani, co się dzieje? Nic z tego nie rozumiemy.
Magda: Słuchajcie, wygląda na to, że życzenie Mateusza się spełniło i przenieśliśmy się w czasie.

Scena 3
Narrator: Pani spokojnie usiadła za biurkiem i przysłuchiwała się rozmowie dzieci.
Pati: Proszę pani, gdzie lubi pani najbardziej spędzać czas?
Nauczycielka: Na urlopie!
Kacper: A ja wiem, co robi strażak.
Patryk: No co może robić? Gasi pożary.
Mikołaj: A kucharz?
Sandra: Gotuje.
Magda: A co robi rolnik?
Natalia: To proste. Szuka żony.
Mateusz: A na co zwracacie uwagę na drodze?
Mikołaj: Na dziury.
Nauczycielka: Dobrze, wystarczy już tych rozmów. Pójdziemy na plac zabaw się trochę pobawić. Wszyscy idą teraz do szatni. Ubierzemy kurteczki, czapeczki i buciki.
Wszyscy: Huraaaaa!

Scena 4
Narrator: A w szatni słychać było:
Pati: Proszę pani, a Patryk zabrał mi buta.
Mikołaj: A ja nie umiem zapiąć kurtki.
Sandra: A moja mama zawsze wkłada mi czapeczkę.
Magda: Proszę pani, proszę pani!!!
Nauczycielka: Co się stało kochanie?
Magda: Bo..... Yyyyy Zapomniałam.
Narrator: Pani już jest zmęczona, ale nie daje tego po sobie poznać.
Nauczycielka: Dzieci, czy wszyscy już są gotowi?
Wszyscy: Taaaak!
Nauczycielka: To świetnie. Łapiemy się teraz za rączki i idziemy w parach na plac zabaw.
Narrator: Dzieci spędziły miło czas na świeżym powietrzu. Biegały, skakały, huśtały się, zjeżdżały na zjeżdżalni, bawiły się w piaskownicy i były bardzo szczęśliwe. Przyszła jednak pora na popołudniową drzemkę. Wszyscy wiedzą, że z leżakowania najbardziej cieszą się panie, bo mają wtedy choć chwilkę spokoju. Dzieci już takie zadowolone nie są.

Scena 5
Nauczycielka: Dobrze. Pobawiliśmy się na placu zabaw, umyliśmy rączki, a teraz wszystkie dzieci pójdą smacznie spać.
Mikołaj: A ja nie chcę. Mi się nie chce spać.
Nauczycielka: Mikołaju, wszystkie dzieci muszą się trochę zdrzemnąć, żeby mieć siły i energię.
Mikołaj: Proszę pani, ale nie mam mojego misia i nie zasnę.
Nauczycielka: O zobacz, co przyniosła dzisiaj rano twoja mama.
Mikołaj: Jupii!!!
Narrator: Wszystkie dzieci wzięły swoje ulubione pluszaki i słodko spały. Śniło im się, że są już w szóstej klasie. Nagle w sali pociemniało, błysnęły światła i wszyscy uczniowie się obudzili.
Mateusz: Ej, a co tu się znowu stało?
Sandra: Chyba wróciliśmy do szóstej klasy.
Kacper: Super! Jesteśmy znowu sobą.
Nauczycielka: No dobrze moi drodzy. Skoro wróciliście to wyciągamy karteczki i piszemy dyktando.