To jestem ja - poznaję moje ciało

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

GRUPA: 4-5 latki

TEMAT: „To jestem ja” – poznaję moje ciało.

CELE OGÓLNE: - kształtowanie świadomości własnego ciała ze szczególnym
uwzględnieniem jego symetrii,
- utrwalenie i poszerzenie wiadomości na temat części ciała,
podstawowych narządów i układów

CELE OPERACYJNE (dziecko) – rozumie, że człowiek jest skomplikowanym
organizmem złożonym z różnych układów
i narządów, pełniących różnorodne funkcje,
- wymienia nazwy części ciała oraz ich
położenie,
- dorysowuje brakujące części ciała
- wypowiada się na temat treści wiersza,
- zgodnie współpracuje z partnerem
- dostrzega symetrię ciała człowieka

METODY PRACY: - słowna – wiersz,
- oglądowa – plansza,
- czynna – praktycznego działania, samodzielnych doświadczeń
FORMY PRACY: - zbiorowa
- praca w parach
- indywidualna

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: wiersz J. Brzechwy „Po rozum do głowy”, lustra,
muzyka, plansza „Ciało człowieka”, stetoskop, kartki,
kredki

PRZEBIEG:
1. Zabawa integracyjna „Ludzie do ludzi”.

2. Słuchanie treści wiersza J. Brzechwy pt: „Po rozum do głowy”.
Wskazywanie przez dzieci części ciała wymienionych w wierszu podczas jego recytacji.

Bywa tak, że gdy człowiek pogrąży się we śnie,
Członki ciała nie mogą zasnąć jednocześnie.
Człowiek śpi, a tu naraz odezwą się uda:
"Całą noc tak przeleżeć toż po prostu nuda,
Zwłaszcza że my jesteśmy pełne animuszu."
Na to łokieć odpowie: "Puszczam mimo uszu
Waszą głupią uwagę. Ona mnie nie wzruszy."
"Mimo uszu? Zuchwalec! - zawołały uszy. -
Łokieć zawsze obmawia nas poza plecami."
Tu plecy się odezwą: "Mówiąc między nami,
Uszy się poufalą. Gdzie uszy, gdzie plecy?"
Na to szyja zawoła: "Już nie róbcie hecy,
Nogo, przemów do pleców, zrób to, moja droga!"
"To mi jest nie na rękę" - powiedziała noga.
Ręka się zaperzyła: "Ach, ty nogo bosa,
Znowu ze mną zaczynasz! Pilnuj swego nosa!"
Nos kichnął, aż się echo rozległo w sypialce:
"O mnie mowa? Ja na to patrzę się przez palce."
Tu palce oburzone zawołały chórem:
"Bezczelny! Patrzy przez nas! Gbur jest zawsze gburem."
Kolano, nieruchomo leżąc pod tułowiem,
Rzekło: "Język mnie świerzbi, ale nic nie powiem."
Język, co drzemał w ustach, obudził się, mlasnął
I rzekł do podniebienia: "Takem smacznie zasnął,
Teraz ja ich przegadam, skoro już nie drzemię."
"Język - zgrzytnęły zęby - nie jest bity w ciemię."
Ciemię się rozgniewało: "Skończcie te rozmowy,
Czas już pójść, słowo daję, po rozum do głowy."
"Pójść po rozum do głowy? - rzekły członki ciała. -
Owszem. Chętnie!" I poszły. Ale głowa spała”.
2.Zabawa z lustrem.
Oglądanie swojego odbicia w lustrze. Oglądanie w lustrze głowy i nazywanie części twarzy, określanie koloru włosów i oczu, dotykanie i określanie kształtu czoła, brwi, powiek, nosa, policzków, uszu, ust, brody. Zwrócenie uwagi na symetrię twarzy.

3.Zabawa pt: „Moje ciało” – współpraca z partnerem.
Dzieci pokazują i nazywają części ciała, które mają z przodu i z tyłu. Następnie pokazują te części ciała u kolegi. Zwracają uwagę na symetrię ciała. Ustalają położenie serca. Po lewej stronie klatki piersiowej wyczuwają jego bicie – rytm serca. Następnie słuchają uchem (można użyć również stetoskopu) jak bije serce kolegi.
-Oglądanie planszy „Ciało człowieka”
Wskazywanie na planszy narządów wewnętrznych: płuca, żołądek, nerki.
Wskazywanie na sobie miejsca położenia tych narządów.
Określanie jaką rolę one spełniają i do czego służą.

4.Zabawa ruchowa przy muzyce: „Tańczące części ciała”.
W rytm muzyki tańczą różne części ciała: ręce, nogi, głowa, biodra, brzuch.

5.Praca przy stolikach.
Dzieci otrzymują kartki z narysowaną głową i tułowiem.
Zadaniem dzieci jest dorysowanie brakujących części ciała.

6. Zorganizowanie wystawki. Oglądanie prac dzieci.