Konspekt zajęć warsztatowych z zakresu innowacji pedagogicznej: „Doświadczam i ruszam się,
więc mam sprawną buzię i dłonie”
Temat: „W ŚWIĄTECZNYM NASTROJU”
Stosowane metody (elementy metod): - metoda Terapii ręki, - metoda Dobrego Startu, - edukacja przez ruch D. Dziamskiej - logorytmika.
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Cele:
- rozwijanie ogólnej sprawności ruchowej dziecka,
- usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców,
- rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- dostarczanie wrażeń sensorycznych,
- stymulowanie umiejętności językowych i komunikacyjnych,
- rozwijanie umiejętności modulowania wysokości głosu,
- podnoszenie poczucia własnej wartości dzieci,
Pomoce dydaktyczne: duże arkusze papieru, sztalugi, farby, waciki, karty pracy przedstawiające choinkę (można narysować), karty pracy z pomocnikami Mikołaja, masa plastyczna, płyty CD z piosenkami, m. in.: „Piosenka na powitanie“ (słowa i muzyka J. Stadnicka), odtwarzacz CD, kolorowe szarfy, drabina, suszarka, prezent.
Przebieg spotkania:
1. Powitanie: wszyscy stoją w kręgu i rozpoczynają „Piosenką na powitanie” (słowa piosenki poniżej):
„W kole wszyscy tu stoimy,
Każdy czyjąś rękę trzyma,
I dzień dobry już mówimy
Tak zabawa się zaczyna“.
2. Ćwiczenia rozmachowe:
a). „Strój Mikołaja” – dzieci naśladują czynności związane z ubieraniem poszczególnych części garderoby Mikołaja: spodnie, buty, płaszcz, pas, czapka, szalik, rękawiczki, worek.
b). „Podróż Mikołaja”– zabawa polega na naśladowaniu środków lokomocji, takich jak: balon, samolot, pociąg, samochód, rower, narty, sanie. c). „Wyprawa Świętego Mikołaja” - zabawa ruchowo-słuchowa Opis zabawy: Święty Mikołaj wyrusza w daleką wyprawę z prezentami dla dzieci. Niestety jego sanie zostały uszkodzone i resztę drogi musi pokonać pieszo. Droga jest długa i ciężka. Cały czas zmaga się z trudnymi warunkami pogodowymi, między innymi burzą śnieżną (odgłosy burzy śnieżnej, źródło: YouTube, Odgłosy burzy śnieżnej, Relaxing White Noise.com). Dzieci chodzą po sali, naśladując Świętego Mikołaja. Wysoko podnoszą kolana, ponieważ pokonują zaspy śnieżne. Nauczycielka w tle włącza odgłosy burzy śnieżnej. Kiedy odgłosy cichną, dzieci zastygają bez ruchu. Ponownie wędrują, kiedy słyszą odgłosy burzy śnieżnej. Zabawę powtarzamy kilka razy.
d). „Ostatni odcinek drogi Świętego Mikołaja” – Mikołaj pokonał trudną, śnieżną drogę. Prawie jest na miejscu. Do końca zostało mu jeszcze parę kilometrów i wreszcie będzie mógł obdarzyć dzieci prezentami. Do ostatniego odcinka drogi potrzebne są kolorowe szarfy, drabinka, suszarka do włosów oraz prezent. Dzieci, czyli Mikołaj, przechodzą przez kolorowe szarfy wykonując różne ruchowe zadania, np. żółte szarfy – skaczą obunóż x 3, czerwone szarfy – robią przysiad, niebieskie szarfy – kręcą ramionami do przodu i do tyłu x 2 itp., następnie wchodzą po drabinie, w tym czasie zaczyna wiać silny zimowy wiatr (nauczycielka włącza suszarkę z zimnym nawiewem), ostatecznie wrzucają prezent przez wielki komin (może być jakieś pudło, do którego należy wrzucić prezent) itd. W ten sposób Mikołaj zostawia prezenty. (W tle słychać piosenkę Shakinʹ Stevensʹa pt.: „Merry Christmas Everyone”, źródło: YouTube)
3. Ćwiczenia manualne:
a). „Przystrojona choinka”- ozdabianie choinek na dużych arkuszach w formie „karuzeli plastycznej” z wykorzystaniem wacików oraz farb. (W tle słychać utwór muzyczny pt.: „Choinka piękna jak las”, źródło: YouTube, HeyKids, Piosenki świąteczne). Dzieci chodzą wokół stołu, stemplując wacikami bombki na szablonie choinki, poczynając od swojej pracy. Zabawa kończy się, kiedy każde dziecko dotrze do swojej pracy.
4. Ćwiczenia słuchowo-słowno-ruchowe (elementy logorytmiki):
a). „Różne śmiechy” – św. Mikołaj wyruszył w daleką podróż, aby rozdać dzieciom prezenty. Pracy miał tak dużo, że z ledwością się wyrabiał. Do pomocy zaprosił swoich przyjaciół -pomocników. Podczas drogi było wesoło, słychać było różne śmiechy. W tej zabawie dzieci naśladują jazdę Mikołaja z pomocnikami, poruszają się po sali przy tamburynie. Kiedy nauczycielka przestaje grać na tamburynie, dzieci zatrzymują się, patrzą na obrazek, który pokazuje osoba prowadząca zabawę i naśladują śmiech postaci z tego obrazka, np.:
- Święty Mikołaj – ho, ho, ho,
- Pani Śnieżynka – ha, ha, ha,
- Renifer – hu, hu, hu,
- Elfy – hi, hi, hi,
- Dzieci – he,he,he.
5. Ćwiczenia precyzyjne:
a). „Choinka” – karta pracy – rysowanie po śladzie konturów choinki, można ją ozdobić za pomocą paluszków umoczonych w kolorowych farbach.
b). „Lepienie pierogów” – dzieci lepią pierogi z masy plastycznej.
6. Relaks – dzieci odpoczywają przy relaksacyjnej muzyce, spokojnie oddychając nosem.
7. Podsumowanie w kręgu:
Dzieci wypowiada się na temat odbytych warsztatów, następuje wymiana wrażeń:
„Najbardziej podobało mi się .....”
„Najmniej podobało mi się .....”
Opracowały: Magdalena Kołak, Dorota Kordowiecka- Dołęgowska