Kl. IV-VI
. Śpiew chóru: „Bóg się rodzi” II zwrotki lub „Jakaż
światłość nad Betlejem”
2. Narrator: „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego
jednorodzonego dał...”. Przychodzi do nas zapowiedziany przez proroków. Nie
narodził się nie w luksusie, bogactwie, tylko w ubogiej stajni. Żłób
stał się tronem Odwiecznego i Wcielonego Słowa. Nieograniczony Bóg
zmieścił się w żłóbku. Tak bardzo ukochał ludzi, że zapragnął dzielić z
nimi nędzę, cierpienie dnia codziennego, a nawet śmierć. Jednocześnie
pokazał nam jak żyć, tzn., że trzeba być a nie mieć, że
trzeba dawać, a nie tylko brać, że można pomimo bólu, smutku i
cierpienia żyć radośnie, ufnie i kochająco. Mówi nam wszystkim, że mamy
kochać każdego bez wyjątku.
3. Śpiew chóru: III-cia zwrotka kolędy „Bóg się rodzi”
Pan Jezus leżący w żłobie, daje nam nadzieję na każdy dzień naszego
życia.
Przypominają nam o tym słowa „Orędzia z groty betlejemskiej”
autorstwa Lamberta Nobena.
4. „Orędzie z groty betlejemskiej” Lamberta Nobena.
5. Narrator: Jak ludzie odpowiedzieli na Bożą miłość i jak przyjęli
Jezusa, opowiada kolejna kolęda.
6. Śpiew chóru: „Nie było miejsca dla Ciebie”
7. Dziecko I: Nie było miejsca, dla Ciebie Jezu,
więc czemu przyszedłeś.
W niebie miałeś, Panie Jezu, swe szczęście,
nic Ci nie było potrzebne.
Czemu więc, zszedłeś na ziemię w noc ciemną,
Przecież lepiej Ci było u Ojca.
Czemu Jezu, pozwoliłeś na żłób i osamotnienie?
Dlaczego tak się zniżyłeś?
WSZYSCY: By przynieść światu zbawienie.
Dziecko II: A ludzie ciągle nie wiedzą, gdzie trzeba szukać i szukając
Go wciąż się błąkają, a nie wiedzą, że szczęście, to Jezus w ubogim
żłobie.
Dziecko IV: Gdyby wiedzieli, biegliby do ołtarza, na których obecny Bóg,
szczęściem obdarza.
8. Śpiew chóru: „Ach ubogi żłobie”.
9. Narrator: Znowu pusto.
10. Dziecko III: Dlaczego nikt więcej do żłóbka nie śpieszy?
Czy nikt już nie przyjdzie z darami?
11. Dziecko IV: Jezus narodził się dla wszystkich ludzi, a ich nie ma?
12. Dziecko V: Historia się powtarza,
Jezus przyszedł do swoich, a ci Go nie przyjęli;
przyszedł zbawić świat, a świat Go odrzucił.
13. Śpiew chóru: „W żłobie leży, któż pobieży” II
zwrotki.
14. Dziecko VI: Ubogi żłóbek niech ozdobią dziecięce serca złote;
a przyprowadzą do Niego każdego,
kto tylko ma dobrą wolę.
Niech cały świat się dziś pochyla nad żłóbeczkiem BOGA-SYNA;
składa w darze swe ofiary, dając dowód wielkiej wiary.
12. Narrator: Chrystus z pewnością cieszy się widząc tylu ludzi u swego
żłóbka. Przecież On nie narodził się tylko przeszło dwa tysiące lat
temu w Betlejem Judzkim, ale rodzi się każdego roku w naszych sercach, aby w
nich zamieszkać.
Tylko od Ciebie zależy, czy będziesz współpracował z Bożą łaską,
aby Twoje serce stało się „betlejemskim żłóbkiem”; aby
Zbawiciel miał tam swoje mieszkanie, a Twoja dusza z radością śpiewała
„Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”.
13. Śpiew chóru: „Pójdźmy wszyscy do stajenki”
Witaj Dzieciąteczko w żłobie