Scenariusz spotkania wielkanocnego

Śpiew: Chrystus zmartwychwstan jest...

Narrator: Śpiewem najstarszej polskiej pieśni paschalnej rozpoczęliśmy
nasze wielkanocne spotkanie.
Wielkanoc to najstarsze i największe święto chrześcijańskie obchodzone
już przez pierwszych chrześcijan. Kościół świętuje Wielkanoc, czyli
Zmartwychwstanie Chrystusa, które jest zapowiedzią naszego zmartwychwstania.
Mówi o tym św. Paweł w 1 Liście do Tesaloniczan.

Lektor odczytuje fragment z 1 Listu do Tesaloniczan 4, 14:
„Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał,
to również tych, którzy umarli w Jezusie, Bóg wyprowadzi wraz z
Nim.”

Narrator: Święto to jest ruchome (tzn. nie ma stałej daty) i przypada w
pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Zanim jednak
nastanie radość wielkanocnego poranka będziemy świętowali Triduum
Paschalne. Trzy święte dni: Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielka Sobota razem z
Niedzielą Zmartwychwstania tworzą PASCHĘ, czyli WIELKANOC.

Uczeń I: W Wielki Czwartek obchodzimy pamiątkę ustanowienia sakramentu
Eucharystii i kapłaństwa.

Uczeń II: Wielki Piątek to dzień męki i śmierci krzyżowej naszego Pana
– Jezusa Chrystusa.

Uczeń III: W Wielką Sobotę idziemy czuwać przy grobie i adorować Pana
Jezusa.

Narrator: Również w Wielka Sobotę od rana będziemy święcić pokarmy,
które spożyjemy podczas wielkanocnego śniadania.

Wiersz S. Ottowy pt. „Święcone”
Uczeń IV
Niesiemy do Twego kościoła
wszystko, co mamy od Ciebie:
chleb, sól, białego baranka –
co chorągiewką kolebie.
Niesiemy Ci jajka-kraszanki,
tak ślicznie pomalowane,
że się ucieszy, roześmieje,
kto takie jajo dostanie.
Uczeń V
Słodziutkie baby i placki,
kiełbasy pachnące mile.
Wszystko to ksiądz nam poświęci,
Święcone będzie za chwilę.
I zaniesiemy do domu
nasze święcone kochane.
Mama stół pięknie ustroi,
ja także stroik dostanę.
Jutro Wielkanoc już święta,
jutro siądziemy do stołu.
I Ty, Jezuniu, siądź z nami,
i ucztuj z nami pospołu. [...]

Narrator: W koszyczku ze święconką, a potem na wielkanocnym stole, nie
może zabraknąć pisanek.

Uczeń kl. V czyta tekst zmieszczony w jego podręczniku do języka
polskiego na str. 173 wyjaśniający zwyczaj malowania pisanek.

Śpiew: Aj, jaj, jaj /2X
Dziś kupiłem dziesięć jaj
Pomaluję wszystkie jajka na niebiesko!
Jakie piękne pisanki, to pisanki Janki / 4 X

Aj, jaj, jaj / 2X
Dziś kupiłem dziesięć jaj
Pomaluję jedno jajko kropeczkami!
Jaka piękna pisanka, to pisanka Janka / 4X

Wiersz D. Gellner „Pisanki” w wykonaniu ucznia.
Patrzcie,
ile na stole pisanek!
Każda ma oczy malowane,
naklejane.
Każda ma uśmiech
kolorowy
i leży na stole grzecznie,
żeby się nie potłuc
przypadkiem
w dzień świąteczny.
Ale pamiętajcie!
Pisanki nie są do jedzenia!
Z pisanek się wyklują
ŚWIĄTECZNE ŻYCZENIA.

Narrator: A czego sobie życzymy? Przede wszystkim radości, bo
chrześcijaństwo jest religią radości.

Śpiew: Radujmy się, radujmy się bracia,
Jeśli dziś się radujemy to dlatego, że On zmartwychwstał.
Zmartwychwstał Pan 4X
Alleluja!

Wiersz pt. „Radość”
Cieszą się ze Świąt Wielkanocnych
i starsi, i szkolne dzieci,
że Chrystus powstał z martwych,
zwyciężył przemoc śmierci.
Cieszymy się ze święconki,
z jajeczka i baranka,
z całej pięknej przyrody
wielkanocnego poranka.
Wyjrzało złote słonko
z poduszek chmur oparu
i zobaczyło pusty grób
napełniony wiarą.
I dla nas wschodzi słońce
w poranek wielkanocny
i nas też wypełnia wiara,
że Chrystus jest Wszechmocny.
Więc chwalmy Zmartwychwstałego,
wiarą, miłością, nadzieją,
a pola, lasy i góry,
niech się radością roześmieją.

Śpiew: „O dniu radosny pełen chwał...”

Narrator: Nasze świętowanie w Wielką Niedzielę rozpoczniemy uroczystą
Mszą Świętą o świcie zwaną rezurekcją.

Wiersz pt. „Rezurekcja”
Uczeń I
Sypie wiosna, sypie kwiaty
Na łąki zielone,
Biją w niebo dźwiękiem jasnym
Wielkanocne dzwony.
I śpiewają Bogu chwałę
Przez radosne pienia,
Że świat poprzez krzyż i Mękę
Doznał odkupienia.
Pójdźmy więc na rezurekcję
Z procesją radosną
Rzucać kwiaty przed Jezusem
Razem z kwietną wiosną.


Wiersz L. Krzemienieckiej zatytułowany „W kościele”
Uczeń II
Płynie przez cichy kościół
dzwonów melodia czysta.
Bóg zmartwychwstał. [...]
Wiemy, jak swą ofiarę
spełniłeś dla nas najprościej.
Jezu, morze miłości.
Klęczymy w cichej zadumie
w kościele Twym
Wielkanocnym.
Serca nam biją mocno.

Wiersz K. C. Norwida pt. „Zmartwychwstanie” (fragment z
„Częstochowskich wierszy”)
Uczeń III
Wiem, że Bóg jest na niebie, [...]
Że umarł za nas w męce
Na krzyżu, z bladym licem
I w koronie cierniowej.
Ach! Włożyli Go płacząc
Do czeluści grobowej,
Zamykając i znacząc;
Bo się bali, jak zbóje,
Czy kto ich nie szpieguje.

*

I tak trzy dni przeżyli
Ludzie źli, dawni Żydzi,
Myśląc, że się pozbyli
Tego, co wszystko widzi,
I że Boga zabili,
I że słońce zgasili,
Że ta powieść nie gruchnie!

*
Uczeń IV
Aż na trzeci dzień rano
Zadrżał kamień na grobie,
I grzmot wielki słyszano,
I Bóg w żywej osobie
Wstał z chorągwią rozwianą,
Wstał w jasności słonecznej,
Od wszystkiego bezpieczny,
I przebite wzniósł dłonie,
I podarte wzniósł skronie,
I bok dzidą przeszyty.

*
I szedł w górę, w błękity,
Żeby ludzie widzieli,
Że nikt nie jest zabity,
Tylko ziemia go dzieli;
Tak jak ziarno zasiane
W bruzdy, w groby orane,
Co odrasta znów kłosem.


Wiersz M. Buczkówny pt. „Owies”
Uczeń V
Posieję na spodku owies,
Może mi wyrośnie, kto wie.
Od rana dzisiaj się cieszę,
Pięknie mi owiesek wzeszedł.
Już białą serwetę ścielę,
Zieleń się, owiesku, zieleń!
Rośnijże, długo nie zwlekaj!
Cukrowy baranek czeka.

Śpiew pieśni: „Alleluja! 7X
Bóg zmartwychwstał w Wielką Noc 3X
Alleluja! 7X
Wielka radość w Wielką Noc 3X
Alleluja! 7X

Wiersz zatytułowany „Święto Zmartwychwstania”
Uczeń VI
Kiedy po nocy świt zbudził się szary,
Serce ziemi westchnieniem zadrżało-
Z niebieskich wyżyn sfrunęły anioły,
Unosząc w locie chmury zwiewne kotary.
Jak gdyby w świecie nic się nie zmieniło
W to wielkie Zmartwychwstania święto,
Tylko krąg nieba płonął rozgorzały
Siejąc złotem na pusty grób otwarty.
Przez nieba niebieskie bramy
Światło płynęło stubarwną kaskadą,
I z wyżyn ujrzał Bóg Ojciec Syna
W glorii męczeństwa, okrytego chwałą.
Szedł cicho za słońca promieniem
Niosąc serce ludziom dobrej woli –
Pod stopy jak kwiaty kładły się cienie,
Rosa perliła Chrystusowe dłonie.
W oczach miał niebo pełne modlitwy,
Stu słońc niezmącone głębie –
Nad głową ptasząt radosne szczebioty
I drzew rozkwitłych balsamiczne wonie.

Śpiew: „Zmartwychwstał Pan...”

Wiersz L. Dróżdż pt. „Jezus Zmartwychwstały”
Uczeń VII W majestacie porannej ciszy
Wstaje jutrzenka
Spowita welonem białej mgły
Zewsząd dolatuje bicie
Serc dzwonów
Które nowinę wielką zwiastują
Z Bożą łaską
Z Bożą mocą
Kamień wielki się odtoczył
Grób na oścież się otworzył

Jezus zmartwychwstał
Tak jak powiedział
„Tylko grób się został pusty,
a w nim płótno oraz chusty”...
ALLELUJA!
Narrator: Ze świętami wielkanocnymi nierozłącznie wiąże się
śmigus-dyngus. Zwyczaj ten przypomina nasz chrzest, dzięki któremu jesteśmy
zanurzeni w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.


Wiersz pt. „Śmigus-dyngus!” R. Przymusa.
Uczeń VIII
Śmigus-dyngus!
Śmigus-dyngus!
Staropolskim obyczajem
w wielkanocny poniedziałek
oblewamy się nawzajem.
Miły zwyczaj śmigus-dyngus!
Bo pośród życzeń radosnych
przynosi nam w podarku
uśmiech kolorowej wiosny.

Narrator: Wspólnym śpiewem pieśni wielkanocnej „Otrzyjcie już łzy
płaczący...” zakończymy tę część spotkania.

Śpiew: Otrzyjcie już łzy płaczący...

Krótkie przemówienie p. dyrektor.

Wspólna modlitwa i poświęcenie jajek przez księdza.

Dzielenie się jajkiem i poczęstunek dla gości.


Opracowała Anna Wójcik
Dekoracja: gałązki kwitnących wiosną krzewów i kwiatów oraz
odświętnie przybrany stół, a na nim wielkanocne ozdoby i potrawy.

Przy opracowywaniu korzystano:
z Pisma świętego NT,
terminarza katechety 2001/2002,
podręczników do języka polskiego
- Smyk poznaje mowę polską i zwyczaje (klasa III),
- Dziwię się światu (klasa IV i V),
tygodnika „Niedziela”,
książeczki do nabożeństwa.