Jemioła i jemiołuszka - scenariusz zajęć

Scenariusz zajęć

Temat: "Jemioła i jemiołuszka”
Grupa: integracyjna 6-latki

Cel główny:
- rozwijanie zainteresowań przyrodniczych
Cele szczegółowe:
- potrafi rozpoznać jemiołuszkę,
- wie, jak wygląda jemioła,
- wie, że nazwa ptaka - jemiołuszki pochodzi od jemioły,
- zna ciekawostki na temat jemioły i jemiołuszki,
- odpowiada na pytania związane z treścią utworu,
- liczy w dostępnym mu zakresie,
- ćwiczy sprawność manualną.

Formy pracy: zbiorowa, indywidualna
Metody pracy: słowna, oglądowa, czynna

Środki dydaktyczne: muzyka do zabawy – Zróbmy kółka dwa, ilustracje przedstawiające ptaka jemiołuszkę oraz jemiołę na drzewie, gałązka jemioły, tekst opowiadania "O tym, jak krasnal na wesele do baby Saby poszedł, i o bukiecie szczęścia" L. Krzemienieckiej, tamburyn, karta pracy, plastelina, dwa pojemniki do ewaluacji zajęć, białe pomponiki kreatywne do ewaluacji zajęć.

Przebieg zajęć:
1. Zabawa integracyjna na powitanie - Zróbmy kółka dwa. Dzieci ustawiają się w dwa kółka, śpiewają piosenkę i ilustrują ją ruchem:
„Zróbmy kółka dwa, niech zabawa trwa,
zabawimy się wesoło, on i ty i ja.
Chodźże ze mną całusa ci dam ta, ra, ra,
Chodźże ze mną całusa ci dam ta, ra, ra,
Raz, dwa, trzy”.
2. Wprowadzenie do tematu zajęć:
Nauczyciel prezentuje na ilustracji jemiołuszkę oraz jemiołę. Dodatkowo podaje do obejrzenia z bliska gałązkę jemioły.
3. Nauczyciel zaprasza dzieci do wysłuchania opowiadania "O tym, jak krasnal na wesele do baby Saby poszedł, i o bukiecie szczęścia" L. Krzemienieckiej.
4. Rozmowa na temat opowiadania:
Kogo Hałabała spotkał pod swoją dziuplą?
O czym powiedziała mu baba Saba?
Co musiał zrobić krasnal, aby przyjść na wesele do baby Saby?
Kogo Hałabała poprosił o radę w sprawie bukietu szczęścia?
Co odpowiedzieli krasnalowi niedźwiedź i borsuk?
Jakiej rady udzieliła jemiołuszka?
Co robiła jemiołuszka na topoli?
Jaki bukiet szczęścia zabrał Hałabała na wesele do Saby?
5. „Gdzie są jemiołuszki?” - zabawa z elementem biegu. Dzieci swobodnie biegają po sali. Na sygnał tamburyna – stają, robią z dłoni lornetkę i rozglądają się za jemiołuszkami. Na hasło: „Jemiołuszek tutaj nie ma!” - dzieci ponownie biegają. Na hasło: „Jemiołuszki jedzą!” - dzieci kucają i naśladują jemiołuszkę jedzącą owoce jemioły. Na ponowny sygnał tamburyna dzieci wracają do biegu.
6. Nauczyciel przedstawia dzieciom ciekawostki na temat jemioły i jemiołuszki.
Jemioła to roślina, która żyje na drzewach liściastych. Przyczepia się do nich za pomocą ssawek (nie ma korzeni). Roślina jest półpasożytem, dlatego że ssawkami pobiera z drzewa wodę i sole mineralne. Jemioła ma białe owoce jesienią i zimą, które ratują wiele ptaków żerujących zimą w Polsce. Ptaki roznoszą nasiona jemioły (wydalają niestrawione resztki na innych drzewach, lepiące owoce jemioły przyczepiają się do dziobów lub skrzydeł ptaków i są przenoszone na inne drzewa). Jemiołę uważa się za: roślinę magiczną przynoszącą szczęście, symbol miłości i dostatku.
Jemiołuszka żyje w stadach. Jest ptakiem wędrownym, przylatuje do Polski późną jesienią, a odlatuje wiosną. Nie gniazduje w naszym kraju. Ma charakterystyczny czubek na głowie. Jemiołuszki wydają głośny i hałaśliwy dźwięk przypominający dzwonienie malutkich dzwoneczków. Nazwa jemiołuszki pochodzi od jednego z jej przysmaków - jemioły.
7. Nauczyciel rozdaje dzieciom karty pracy – Owoce jemioły. Zadaniem dzieci jest wyklejenie z kuleczek plasteliny tyle owoców jemioły, ile wskazuje cyfra. Karta dostosowana jest do możliwości danego dziecka.
8. Ewaluacja zajęć. Każde dziecko umieszcza biały pomponik kreatywny – owoc jemioły, albo w pojemniku z uśmiechniętą buźką, kiedy zajęcia podobały mu się, albo w pojemniku ze smutną buzią, w przypadku, gdy ocenił zajęcia na nieatrakcyjne.