Scenariusz inscenizacji "Dziadek do orzechów"

„Dziadek do orzechów”- przedstawienie baletowo- muzyczne z elementami nowatorskiej metody Orffa i z wykorzystaniem muzyki Czajkowskiego.
Obsada:
- Książę/Dziadek do orzechów -1
- Mikołaj -1
- Klara -1
- Żołnierze -4
- Pajacyki - 4
- Lalki -4
- Mysi Król -1
- Myszki -4
- Narratorzy -4
Numer 1 - uwertura z „Dziadka do orzechów”
Dzieci wchodzą na scenę i stają na swoich miejscach.
Narratorzy wychodzą na środek.
Narratorzy:
1. Witamy dziś Państwa w naszym teatrze
i zapraszamy na baśń na tej scenie.

2. Nic Waszych uczuć dziś nie zatrze,
może wytrzecie łzę potajemnie.

3. Bowiem moc wzruszeń na Was dziś czeka,
lecz zaczynajmy, bo czas ucieka.

4. Chcemy byście z nami posiedzieli,
po ciężkim dniu wypoczęli.

5. My wam czas umilimy,
i historię piękną przedstawimy.
Numer 2 - utwór „ Zima” Vivaldiego
Narratorzy w kółeczku tańczą, stoją i pokazują padający śnieg, wirują.
Narratorzy:
Nadeszła już biała i śnieżna zima,
zbliżają się święta, niedługo będzie wigilia.
Wszyscy ubrali już piękną choinkę,
i do pałacu już za jedną chwilkę,
przyjedzie Mikołaj ubrany w czerwone szaty,
każdemu wręczy prezent piękny i bogaty.

Narratorzy odchodzą na miejsce.
Numer 3 - piosenka „ Już blisko kolęda”
1. Gdy w pokoju wyrośnie choinka,
Łańcuszkami, bombkami zaświeci.
To znaczy, że już Święta,
Że już blisko kolęda,
Że Mikołaj przyjedzie do dzieci.
Hej kolęda, kolęda.
2. Gdy opłatek już leży na stole,
Pierwsza gwiazdka zabłyśnie na niebie.
To znaczy, że już Święta,
Że już blisko kolęda,
Że Mikołaj przyjedzie do Ciebie.
Hej kolęda, kolęda.
3. Gdy upieką się słodkie makowce
I głos dzwonka z daleka zawoła.
To znaczy, że już Święta,
Że już blisko kolęda,
I za drzwiami już stoi Mikołaj.
Hej kolęda, kolęda.

Pojawia się Mikołaj z workiem prezentów i staje na środku. Dzwoni dzwonkiem.
Mikołaj:
Zapraszam do mnie chłopców i dziewczynki.
Dla grzecznych dzieci mam upominki.
Żołnierzyk, pajacyk, lalka czy miś,
każde grzeczne dziecko coś dostanie dziś.
Ustawia prezenty pod choinką i kładzie także dziadka do orzechów.

Mikołaj:
Na świecie zimno, na świecie biało,
śniegu wkoło pełno napadało,
miękki puch okrywa ziemię,
a dziadek do orzechów - pod choinką sobie drzemie.
Numer 4- piosenka „Na strunach igieł”
Myszki grają na trójkątach refren:
1. Załóż, choinko, śnieżny kożuszek,
Zawiąż na czole barwny łańcuszek.
Na strunach igieł zagraj cichutko,
Niech wieczór pachnie zieloną nutką.
Lu - li lu - li lu - li laj,Lu - li lu - li lu - li laj,
2. Załóż, choinko śnieżne koronki,
Przypnij jabłuszka, świeczki i bombki.
Na szklanych dzwonkach zagraj cichutko,
Niech wieczór pachnie zieloną nutką.
Lu - li lu - li lu - li laj,Lu - li lu - li lu - li laj,
Klara:
Mikołaju, a ta drewniana lala
jest brzydka, smutna, ale wspaniała!
Drewniane nóżki i pękaty brzuszek,
wygląda jak staruszek.

Mikołaj:
Choć wygląda teraz jak do orzechów dziadek,
to jest księciem wszystkich tych zabawek.
Dziś wigilia Bożego Narodzenia,
dziś nawet cuda są warte spełnienia.
I ja teraz sprawię goście mili,
by te zabawki wnet ożyły.
Bierze do góry pierwszy prezent, słychać uderzenie talerzy.
Wychodzą na środek lalki i tańczą do muzyki.
Numer 5 - taniec wieszczki cukrowej. W trakcie muzyki porusza się też dziadek do orzechów. Lalki i dziadek stoją na środku i mówią po kolei.

Dziadek - Książę:
Byłem księciem- pięknym i bogatym,
a stałem się dziadkiem - drewnianym i pękatym.
Bo nie chciałem w prezencie wziąć orzecha cudownego,
i czarodziej zamienił mnie w dziadka brzydkiego.

Lalka Róża 1:
Jestem Lalka Róża
bardzo piękna choć nieduża,
szukam wszędzie pajacyka,
który skacze, kozły fika.

Lalka 2:
A ja nową sukienkę uszyłam
bardzo się namęczyłam.
Pięknie się też uczesałam,
bo na balu tańczyć chciałam.

Lalki:
Kiedy będzie piękne granie?
Kiedy czas na tańcowanie?

Lalki i dziadek siadają na swoje miejsce.
Mikołaj bierze drugi prezent podnosi do góry, uderzenie w talerze.
Numer 6 - Wychodzą żołnierze i maszerują przy marszu Radeckiego. Potem stojąc na środku mówią.

Żołnierzyki:
Jesteśmy ołowiani żołnierze,
naszych lalek dzielni rycerze,
Mamy piękne mundury ku Waszej radości,
i żeby zabawiać zebranych tu gości.
Żołnierze wracają na miejsce.

Mikołaj trzeci prezent podnosi do góry. uderzenie w talerze. Wychodzą na środek pajace.

Numer 7 - pajace tańczą do muzyki taniec łańcuszków.
Pajacyki:
Jesteśmy pajace kolorowe
mamy kubraczki śliczne i nowe,
pięknie Wam się ukłonimy,
zaśpiewamy, zatańczymy.
Pajace wracają na miejsce.
Klara:
Cudownie, ale niesamowite czary,
wszystkie zabawki ożyły -
nawet dziadek do orzechów stary.
Do Klary podchodzi dziadek. Lalki i żołnierze również wychodzą na środek.
Lalki:
Już słyszymy piękne granie
przyszedł czas na tańcowanie.
Numer 8 - zabawki tańczą taniec dworski Czajkowskiego.
Podczas muzyki wbiegają przez dziurę myszy i pokazują złoty orzech, biegają wokół zabawek, potem wracają do norki.
Dziadek - Książę:
Znajdź dziewczynko cudowny orzech,
by serce mi ożyło,
by moje życie na lepsze się odmieniło.
A ja uczynię wszystko byś została mą księżniczką.
Klara:
Choć mysi król w norze orzecha strzeże,
lecz nam się uda, mocno w to wierzę.

Podchodzi Mikołaj do Klary i Dziadka.
Mikołaj:
Śpieszcie się, śpieszcie dzieci kochane,
bo północ niebawem Was tu zastanie.
Gdy tylko zegar dwunastą wybije - noc wigilijna straci swą siłę.

Zabawki:
My Ci pomożemy, nie martw się Klaruniu,
wnet pięknym księciem z bajki będzie Twój Dziadunio.
Zabawki odchodzą na miejsce. Wstaje król Myszy i myszki. Król idzie na środek i mówi.

Król myszy:
Jestem wszystkich myszek królem,
w swojej norze jak po własnym chodzę dworze.
W norze złoty orzech jest schowany,
kto go weźmie lub pożyczy będzie srogo ukarany.
Myszki pilnują wielki złoty orzech,
dzięki któremu książę lepszym stać się może.
Klara do myszek:
Myszko mała, myszko szara, co masz biały pyszczek,
rzuć na ziemię, rzuć uprzejmie złociutki orzeszek.
Myszki:
Orzech mam tu i tam,
kto chce go zabrać
musi wziąć go sam.
Fik myk, hyc hyc -
mam orzeszek - nie mam nic!
Myszki podają sobie orzeszek, potem chowają orzech w norce.
Klara:
Chyba moje prośby niewiele tu dają,
a więc żołnierzyki do akcji wkraczają.

Numer 9 - Żołnierze maszerują, a Myszki okrążają żołnierzy.
Walka myszy z żołnierzami przy muzyce Khaciaturian

Klara w tym czasie biegnie do norki i zabiera orzeszek.
Zegar zaczyna wybijać godzinę dwunastą. Uderza w talerze 12 razy narrator.
Klara zabiera orzech myszom i podaje go Dziadkowi. Stoją na środku i trzymają się za ręce.
Wstają narratorzy.

Narratorzy:
1. Gdy dziadek orzech w swoje ręce dostał,
wiedział co robić i zadaniu sprostał.
Książę podnosi orzech do góry i udaje, że rozbija go.

2. Choć był to trudny orzech do zgryzienia,
dzięki niemu marzenia były do spełnienia.
Zdejmuje czapkę dziadkowi i korpus z tektury .

3. Na tym się kończy opowieść o tym,
że dobroć lekiem jest na kłopoty.

Zakłada koronę dziadkowi i Klarze.

4. Jak to pięknie, jak to miło,
że wszystko dobrze się skończyło.
Zakłada koronę Klarze.
Klara i książę trzymają się za ręce i robią ukłon do publiczności.
Wszyscy wstają.
Numer 10 - taniec finałowy: „Walc kwiatów” Czajkowskiego.
Wszyscy tańczą improwizację do melodii z chusteczkami kolorowymi szyfonowymi.
Wszyscy:
Boże Narodzenie - to magiczny czas.
I piękny wokół choinki blask.
Dzwonią dzwonki u sań.
Stół pełen wigilijnych dań,
pod obrusem sianko leży.
rodzina na Pasterkę bieży.
Będą wszyscy kolędować,
z narodzenia Pana się radować.
Kolędujmy i my wraz,
bo radosny nadszedł czas.