Poradnik dla nauczyciela języka angielskiego w przedszkolu

Young Learners Teaching -
Poradnik nauczyciela języka angielskiego w przedszkolu

Opracowanie : Marzena Kucharska.

Drodzy Nauczyciele - lektorzy , Koleżanki i Koledzy,

korzystając z doświadczeń zdobytych na przestrzeni wielu lat w procesie nauczania
j. angielskiego w przedszkolach, oddaję Wam w ręce ten oto mini- poradnik . Mam nadzieję, że pomysły i wskazówki w nim zawarte sprawią, że nauczanie dzieci w wieku przedszkolnym przyniesie Państwu wiele satysfakcji, a sam proces nauczania , choć nie zawsze łatwy, okaże się wyzwaniem przyjemnym i dającym mnóstwo radości. Jako, że sama jestem czynnym nauczycielem j. angielskiego, przykłady podane w tymże poradniku podawane będą w odniesieniu do nauczania tego właśnie języka. Proszę jednak pamiętać, że metodyka nauczania języków obcych jest taka sama dla wszystkich języków obcych, dlatego zachęcam do lektury również innych lektorów , szczególnie tych z Państwa, którzy nie mają jeszcze doświadczenia w nauczaniu tak małych dzieci. Życzę miłej lektury :-)

Rozkład materiału.
Wydaje się oczywistym, że przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego, zanim po raz pierwszy spotkamy się z dziećmi, musimy odpowiednio przygotować się do pracy. Krok pierwszy, to zapoznanie się z Rozkładem materiału na cały rok szkolny. Da nam to ogólne pojęcie o tym, jak skonstruowany jest dany program oraz czego mamy nauczyć dzieci podczas zajęć. Już po wstępnym przeglądnięciu Rozkładu materiału okaże się, że jest on skonstruowany wg pewnego schematu - słownictwo podzielone jest na działy - kategorie, do każdej z nich dobrane są odpowiednie ćwiczenia, piosenki, rymowanki oraz gry i zabawy.

Scenariusz zajęć.
To niezwykle przydatna pomoc dla każdego nauczyciela. Pozwala przeprowadzić zajęcia sprawnie i efektywnie, a korzystając z tej gotowej "ściągi " mamy pewność, że o niczym podczas zajęć nie zapomnimy. Pamiętajmy jednak o tym, że konspekt, to tylko pomoc i propozycja przeprowadzenia zajęć. Jako, że każda grupa dzieci jest inna, prawdopodobnie nie uda się nam przeprowadzić dwóch identycznych zajęć, nawet jeśli oparte one będą na tym samym scenariuszu - będą one za każdym razem nieco zmienione, dostosowane do możliwości, zainteresowań i zaangażowania danej grupy. Zresztą każdy z nas, nauczycieli ma niejednokrotnie własne pomysły na wprowadzenie danego słownictwa i przeprowadzenie różnych zabaw czy ćwiczeń, dlaczego więc ich nie wykorzystać? A ponieważ o swojej pracy rozmawiamy czasem z innymi nauczycielami i korzystamy z różnych źródeł, czerpiemy coraz to nowe pomysły na zabawy, poznajemy nowe piosenki i wierszyki, których możemy nauczyć nasze maluchy. Podsumowując – ze scernariuszy korzystamy, możemy je jednak zmieniać i modyfikować zgodnie z potrzebami naszymi i danej grupy.

Bezpieczeństwo.
Proszę pamiętać, że w momencie przekazania nam dzieci przez nauczycielkę przedszkola, to my odpowiadamy za bezpieczeństwo dzieci. Należy dołożyć wszelkich starań, by na zajęciach panowała odpowiednia dyscyplina i porządek. Należy wymagać od dzieci pewnego rodzaju zachowań ( i tu bardzo ważne jest przyzwyczajenie ich do odpowiedniej dyscypliny od pierwszych zajęć), a zachowania odbiegające od tych przez nas oczekiwanych muszą być natychmiast skorygowane. Nauczyciel zobowiązany jest reagować na wszelkie symptomy mogące spowodować jakiekolwiek niebezpieczeństwo. Podczas zabaw ruchowych należy zwrócić szczególną uwagę na otoczenie - jeśli w sali znajdują się stoliki i krzesełka, zapowiadamy dzieciom, że podczas zabawy ruchowej nikomu nie wolno przekroczyć np. linii dywanu ( jeśli przekroczy – na chwilę odpada z zabawy, wtedy inne dzieci będą już przestrzegały tej zasady). Należy też zapowiedzieć , że podczas zabaw ruchowych nie wolno się popychać itp. - kto się nie dostosuje, nie będzie brał udziału w zabawie. Jeśli jednak zdarzy się jakiś wypadek, należy natychmiast wezwać pomoc (posłać jakieś rozsądne dziecko po panią z sali ) - absolutnie nie wolno wtedy zostawić grupy samej ! Nawet jeśli zdarzenie wydaje się nieistotne, należy mimo wszystko powiadomić o nim panią wychowawczynię po powrocie do sali (nie zatajać, bo konsekwencje zdarzenia mogą ujawnić się po jakimś czasie, a wtedyzarówno rodzice dziecka jak i dyrektor przedszkola będą mieli do nas słuszne pretensje).

Schemat zajęć.
Jeśli będziemy przestrzegać proponowanego poniżej schematu zajęć, sprawimy, że dzieci się do niego przyzwyczają i na zajęciach będzie panował swego rodzaju porządek. Warunkiem jest konsekwencja nauczyciela w jego przestrzeganiu. Przykładowy porządek zajęć:
- Doprowadzenie dzieci na zajęcia . Zajęcia często odbywają się w specjalnie do tego celu przeznaczonej sali. Naszym zadaniem jest więc bezpieczne ( ! ) doprowadzenie dzieci. W tym celu zawsze ustawiamy dzieci w pary i tak doprowadzamy je na zajęcia. Należy pamiętać, że przy postępowaniu z dziećmi konieczna jest konsekwencja - wtedy już po kilku spotkaniach dzieci same będą wiedziały, jakich zachowań się od nich oczekuje. Jednym słowem, musimy dzieci przyzwyczaić do pewnych zachowań i choć na początku być może nie będzie to łatwe (dzieci zawsze " próbują" swoich sił w stosunku do nowego nauczyciela), przy odrobinie cierpliwości i konsekwencji, nasze starania zaprocentują w przyszłości.
- Usadzenie dzieci w sali. W zależności od warunków sadzamy dzieci w kole, półkolu, rzędzie, na dywanie, na krzesełkach lub - jeśli nie ma innej możliwości - przy stolikach. Staramy się sprawić by ta czynność nie zabierała zbyt wiele czasu - można tu więc zaraz po wejściu do sali przywitać się z dziećmi Hello everyone !Please sit down! i policzyć np do pięciu.
- Przywitanie, sprawdzenie obecności. Zawsze witamy się z dziećmi tymi samymi słowami, np. Hello everyone! / Hello children! itp i śpiewamy powitalną piosenkę. Podczas sprawdzania obecności wymagamy , by dzieci odpowiadały w języku angielskim: present/ absent.
- Powtórzenie poznanego wcześniej słownictwa - w tym celu najczęściej korzystamy z flashcards oraz z zestawu gier i zabaw ( załączniki nr 5 i 6 do programu).
- Wprowadzenie nowego słownictwa I tu należy zainteresować dzieci nowym materiałem - można np. zabawić sie w zagadki : What' s the teacher drawing ? Podczas wprowadzania nowych słówek korzystamy z flashcards oraz - jeśli to możliwe, z innych materiałów (np. przy nauczaniu nazw owoców robimy wcześniej odpowiednie zakupy i przynosimy prawdziwe owoce.

- Powtarzanie w grupie i indywidualnie - w celu utrwalenia poprawnej wymowy i intonacji
- Ćwiczenia utrwalające / piosenka / wierszyk – najważniejszy w okresie przedszkolnym sposób na zapamietanie słówek i wyrażeń, sposób na wprowadzenie ruchu i atmosfery zabawy.
- Zabawa ruchowa – obowiązkowa podczas kazdych zajęć.
- Pożegnanie , powrót do sali - do sali zawsze odprowadzamy dzieci w parach.

Słownictwo bierne i czynne.
Słownictwo bierne, to wszelkie słówka i wyrażenia wypowiadane przez nauczyciela w j. angielskim, które po pewnym czasie będą przez dzieci rozpoznawane i rozumiane, ale niekoniecznie przez nie powtarzane i używane. Do takich należą np. wszystkie pochwały i negacje : Yes! / No! / Well done! / Excellent! / Very good! , polecenia : Sit down! / Be quiet! / Don' t talk! / Stand up! / Repeat please! / Make a circle! / Let's sing a song! / Listen! , pytania typu : What' s this? / Is it..? itp. - jednym słowem - classroom language. Początkowo, przez kilka - kilkanaście pierwszych zajęć należy je tłumaczyć sposobem „ na kanapkę” ( po angielsku- po polsku- po angielsku), z czasem gdy dzieci już się do nich przyzwyczają i będą je rozumieć, można tłumaczenia zaprzestać. Słownictwo bierne należy wspierać odpowiednimi gestami, ułatwiającymi ich zrozumienie. Mimo, iż spotkałam się z opiniami, że zajęcia z małymi dziećmi mogą i powinny być prowadzone tylko i wyłącznie w j. angielskim, niestety moje doświadczenie kategorycznie temu zaprzecza. Pokazuje ono, że polecenia do nowych gier i zabaw oraz niektóre słówka czy wyrażenia powinny być tłumaczone na język ojczysty, gdyż mimo najlepszych nawet umiejętności aktorskich (gestykulacja ), nauczyciel nie jest w stanie przekazać np. polecenia tak by zrozumiało je 100 procent uczestników.

Podstawowe słownictwo bierne:
Present- obecny
Absent- nieobecny
Thank you- dziękuję
I’m sorry – przepraszam
Please – proszę
Sit down – usiądź
Stand up – wstań
Come here- chodź tutaj
Give me a ..., please. – Proszę, daj mi...
Make a circle- zróbcie koło
Sit in a circle- usiądźcie w kole
Look – popatrz
Listen- posłuchaj
Repeat – powtórz
Say – powiedz
Be quiet , please – bądźcie cicho, proszę
Close your eyes – zamknij oczy
Open your eyes – otwórz oczy
Sing a song – zaśpiewaj piosenkę
Say the rhyme – powiedz wierszyk
Yes – tak
No – nie
Do you understand? – rozumiesz?
Are you ready? – jesteś gotowy?
I’ m ready – jestem gotowy

Dyscyplina
Wielu nauczycieli uważa, że tym, co sprawia im najwięcej kłopotów w pracy z dziećmi jest brak dyscypliny. Spróbujmy więc przeanalizować ten problem.
*Po pierwsze: brak dyscypliny jest często wynikiem nudy. Znudzone dzieci tracą motywację,
a dzieci, które nie mają motywacji często źle się zachowują. Dlatego też zajęcia powinny być starannie przygotowane, ćwiczenia atrakcyjne i zróżnicowane, materiały ładne i ciekawe, a nauczyciel powinien wykazywać się pewnego rodzaju "elastycznością" - gdy tylko zauważy, że dzieci zaczynają się nudzić, powinien natychmiast przerwać dane ćwiczenie i zaproponować inną zabawę. Niestety, wymaga to czasem zmiany planu przebiegu zajęć.
*Po drugie: problemy z dyscypliną spowodowane są często poczuciem niedowartościowania, które wynika z nieradzenia sobie na zajęciach. Dlatego zadaniem nauczyciela jest pozytywne motywowanie dzieci. Powinniśmy zauważać i chwalić dzieci za niewielkie nawet sukcesy . Jeśli jakieś zadanie wydaje się zbyt trudne dla danego dziecka, wymyślmy dla niego coś łatwiejszego.
*Po trzecie : brak dyscypliny jest ściśle związany z poczuciem dzieci, że nauczyciel nie bardzo wie jak sobie z nimi poradzić, jest pobłażliwy i niekonsekwentny. W tej sytuacji dzieci wykorzystają poczucie wolności, będą próbowały przejąć kontrolę nad zajęciami, będą próbowały narzucić nauczycielowi dane zachowanie i tym samym wpłyną na przebieg zajęć. To zwykła próba sił podczas której maluchy sprawdzają, na ile mogą sobie pozwolić. Pamiętajmy jednak o tym, że wbrew pozorom dzieci lubią jasno określone zasady, lubią mieć poczucie porządku i lubią wiedzieć, czego się od nich wymaga. Jeśli nauczyciel będzie w swym postępowaniu konsekwentny, na zajęciach będzie panował porządek, a to z kolei będzie sprzyjało dobrej atmosferze do nauki.
Dzieci powinny wiedzieć, że bycie grzecznym po prostu się opłaca - bo gdy nauczyciel nie traci czasu na upominanie, zostaje więcej czasu na zabawę, a w nagrodę dzieci mogą np. zaproponować ulubioną zabawę. Grzeczne dzieci są częściej wybierane do niektórych zabaw - to one np. tasują karty, wymyślają hasła przy zabawie w głuchy telefon itp. Można też wprowadzić system punktacji - należy wtedy zrobić odpowiednią tabelkę, wpisać do niej imiona wszystkich dzieci i co kilka zajęć wpisywać tam odpowiednie znaczki- serduszka, uśmiechnięte buźki itp. lub nagradzać dzieci małymi naklejkami- niech same przyklejają je przy swoim imieniu/ na bluzeczce/ w notesiku. Proponuję jednak by nie wprowadzać tego systemu od pierwszych zajęć - ten sposób motywowania warto wprowadzić dopiero po jakimś czasie, gdy pojawią się problemy z zachowaniem i inne metody nie skutkują. Uwaga ! Do tabelki absolutnie nie wolno wpisywać "smutnych buziek", gdyż w ten sposób niegrzeczne dzieci nie będą miały żadnej pozytywnej motywacji. Stosujmy tu " zasadę marchewki, nie kija" .
Jeśli jednak trafi się nam takie "trudne " dziecko, należy spróbować sprytnie zwrócić jego uwagę z powrotem na to, co dzieje się na zajęciach, usadzić je blisko siebie i np. zadać mu jakieś pytanie, zaprosić do danego ćwiczenia lub wyznaczyć mu rolę pomocnika, dać jakieś "zadanie specjalne", np. poprosić by pozbierał karty, podał coś nauczycielowi itp. ( w ten sposób poczuje się potrzebny i będzie postara się by znów został wybrany do jakiegoś zadania ). To zazwyczaj pomaga. Jeśli jednak nie pomoże, należy takie dziecko potraktować bardzo stanowczo. Przerywamy wtedy zajęcia i zwracamy się bezpośrednio do tego dziecka , np." Adaś, jesteś takim mądrym chłopcem, ale dziś chyba zapomniałeś jak należy się zachowywać na zajęciach. Przeszkadzasz. Proszę, bądź grzeczny." Proszę pamiętać, że karanie w takich sytuacjach najczęściej przynosi odwrotny do oczekiwanego skutek. Osobisty kontakt z takim dzieckiem ,
np. szczera rozmowa po zajęciach , zawarcie indywidualnej umowy, prawdopodobnie przyniesie lepszy rezultat. Jeśli jednak problemy z takim " Adasiem " pojawiają się częściej, warto porozmawiać z nauczycielką grupy - ona dobrze zna swoje dzieci, zna przyczyny takiego zachowania danego dziecka i prawdopodobnie zdradzi nam swój na niego sposób.
A co zrobić jeśli mamy do czynienia z dzieckiem nieśmiałym, milczącym, zachowującym bezpieczny dystans? Na pewno spotkamy się z takim "przypadkiem". Takie dzieci na pewno nie spowodują problemów związanych z dyscypliną, ale ich zachowanie niejednokrotnie martwi nauczycieli . Mamy wtedy poczucie, że nie potrafimy do takiego dziecka dotrzeć, zainteresować go itp. Nic bardziej mylnego. Jeśli dziecko jest w normie intelektualnej, nie stwierdzono u niego żadnych zaburzeń czy dysfunkcji, często po prostu potrzebuje więcej czasu by poczuć się komfortowo na zajęciach i przekonać się do nowego nauczyciela. To dziecko niezwykle wrażliwe. Będzie nas bacznie obserwować, gdyż potrzebuje więcej czasu by nam zaufać i nabrać pewności siebie. Nie należy go zmuszać, niepotrzebnie stresować , nie należy okazać mu swego zniecierpliwienia. Oczywiście należy zachęcać do odpowiedzi i udziału w zabawach czy ćwiczeniach, ale "nie naciskajmy" . Przyjdzie czas, że dziecko samo wreszcie się odezwie. Nie należy wtedy okazywać zbytniego podekscytowania, potraktujmy to jako rzecz normalną. Jak jednak sprawdzić jego wiedzę nie zmuszając do mówienia? Po pierwsze - zadania nie mogą być zbyt trudne - niech stopniowo nabiera przekonania, że jest w stanie bez problemu sobie poradzić. Po drugie wybierajmy takie zadania, które nie wymagają mówienia - niech to będzie np. pokazywanie palcem nazywanych przez nas obrazków.

Czas trwania zajęć a czas koncentracji dziecka
W zależności od wieku i dojrzałości psycho- ruchowej, dzieci mają różny czas koncentracji. Oznacza to, że dzieci 3- letnie będą koncentrować się na danym zadaniu krócej aniżeli 5- czy 6- latki. Aby uniknąć znudzenia czy zniecierpliwienia, zajęcia należy starannie zaplanować, by składały się z kilku zróżnicowanych ( zarówno statycznych jak i dynamicznych, ruchowych) ćwiczeń - zabaw . Pamiętajmy, że w przypadku tej grupy wiekowej nie mówimy o poważnej nauce, ćwiczeniach utrwalających itp.- zajęcia powinny kojarzyć się dzieciom przede wszystkim z przyjemnie i pożytecznie spędzonym czasem oraz zabawą.

Jak uczyć piosenek i wierszyków ?
Wszyscy się chyba zgodzimy z twierdzeniem, że piosenki, wierszyki i rymowanki to w nauczaniu języków obcych rzecz istotna, obowiązkowa, wręcz niezastąpiona. Do każdego działu tematycznego można bez trudu dobrać jakąś piosenkę lub wierszyk. Elementy te nie tylko umilają dzieciom czas (bo przecież wszystkie dzieci lubią ruch, muzykę i śpiew), ale przede wszystkim pomagają zapamiętać słówka i całe zwroty, pozwalają opanować intonację i melodię języka. Piosenki to również element zabawy - wiele z nich wymaga odpowiednich gestów, mimiki, ruchu i poczucia rytmu ( jeśli nie mamy żadnego pomysłu na gestykulację, zachęćmy dzieci choćby do rytmicznego klaskania, wystukiwania rytmu o kolanka lub klaskania dłonie-kolana , tupania stopą , czy "gry w łapki" - dzieci stają w parach, naprzeciwko siebie, śpiewają piosenkę i klaszczą raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera).
Step by step, czyli jak uczyć piosenek, wierszyków, rymowanek.
* Po pierwsze : jeśli piosenka jest długa, nigdy nie uczymy jej całej na jednych zajęciach - należy podzielić ją na zwrotki.
* Po drugie : przed pierwszym wysłuchaniem piosenki zadajemy dzieciom jakieś zadanie lub zagadkę związaną z jej tekstem – dzieci muszą mieć cel, by skoncentrować się na słuchaniu i na tekście.
* Po trzecie : na jednych zajęciach nową piosenkę śpiewamy 2, maksymalnie 3 razy - nie może się ona dzieciom znudzić (lepiej, żeby odczuwały lekki niedosyt, niż poczuły się znużone).
* Po czwarte : dzieci muszą wiedzieć, o czym śpiewają. Zastosujmy "eliciting" - naprowadzajmy je dyskretnie, wspomagajmy gestami i mimiką i niech "same" spróbują odgadnąć treść piosenki ( nie ma potrzeby dosłownego tłumaczenia tekstu).
Te same zasady dotyczą wierszyków i rymowanek. Staramy się zachować odpowiedni rytm danego wierszyka - łatwiej się go wtedy dzieciom nauczyć.

Jak przeprowadzić ćwiczenie – rysowanie/ kolorowanie/ pracę plastyczną ?
Ćwiczenie - rysowanie można przeprowadzić co kilka zajęć jako np. podsumowanie danego działu ( zajęcia związane z " festivals" również mogą zawierać taki element ). Każde takie ćwiczenie powinno być poprzedzone szybką powtórką materiału, a czas jego trwania nie powinien przekroczyć ok 10 -15 minut. Aby przebiegło ono sprawnie, należy wcześniej się do niego przygotować – zaopatrzyć się w potrzebne materiały, np. papier i kredki ( w przedszkolu często są zestawy wspólnych kredek, można więc zabrać kilka takich koszyków lub pudełek - jeden zestaw kredek na 2 - 4 osoby ). Ćwiczenie takie należy też dobrze przemyśleć i jasno określić jaki jest cel przeprowadzenia go, co chcemy osiągnąć. Najbezpieczniej , jeśli będzie to ćwiczenie kontrolowane - tzn. takie, gdy dzieci rysują dokładnie to, o co prosi nauczyciel. Przykład 1: Chcemy sprawdzić jak dzieci zapamiętały kolory. Tłumaczymy dzieciom zasady zabawy - ich zadaniem będzie narysować lub pokolorować kółka, ale tylko takie, o jakie poprosi nauczyciel, i dyktujemy : a red circle, a yellow circle, a blue circle itd., a następnie prosimy dzieci by patrząc na narysowane przez siebie kółeczka raz jeszcze nazwały kolejno ich kolory ( chóralnie, powoli , wszyscy razem lub prosimy jedno, chętne dziecko - inni sprawdzają). Przykład 2 : Utrwalamy zabawki (i kolory równocześnie ). Nauczyciel mówi np. a yellow ball, a pink teddy itd., dzieci rysują , a następnie porównują swoje prace z kolegą - czy są takie same? Można też przeprowadzić ćwiczenie mniej kontrolowane, jednak i w tym przypadku dzieci muszą dobrze zrozumieć, czego się od nich wymaga. Przykład : podsumowujemy dział food. Prosimy dzieci by podzieliły kartkę na pół. Na jednej połówce rysują uśmiechniętą buzię, oznaczającą I like... w drugiej - buzię smutną, oznaczająca I don' t like.... Ich zadaniem jest narysowanie odpowiednich produktów po jednej i po drugiej stronie. Na zakończenie zawsze należy ćwiczenie krótko podsumować. W tym przypadku wystarczy, jeśli jakieś chętne dziecko opowie nam o swoich upodobaniach zgodnie z rysunkiem.

Quizy i konkursy czyli chwila prawdy i test pracy nauczyciela
Jeśli chcemy sprawdzić wiedzę naszych uczniów i poziom opanowania przez nich materiału, zorganizujmy Quiz. Aby był atrakcyjny, należy przygotować różne punktowane konkurencje - znajomość słownictwa, wykonywanie poleceń, śpiewanie piosenek, recytowanie wierszyków. Dla dzieci jest to przyjemna i motywująca forma sprawdzianu, co więcej, nam samym daje jasny obraz efektywności naszej własnej pracy (przekonamy się, jak skuteczne są stosowane przez nas metody, jak skutecznym jesteśmy nauczycielem ), a dodatkowym walorem jest to, że uczy współdziałania w grupie, zasady „ fair play” itp. Quiz organizujemy kilka razy w roku, na podsumowanie większej partii materiału. Dzieci będą oczekiwać go z niecierpliwością, spodziewają się bowiem dobrej zabawy, rywalizacji, i oczywiście nagród. Nagrodami mogą być np. naklejki, mini dyplomy itp. Uwaga! Nagrody dostają wszystkie dzieci, niezależnie od tego, które miejsce zajęła ich drużyna. Ze względu na alergie, unikamy nagród typu słodycze.
Jak podzielić grupę na drużyny? Jeśli grupa jest 12 osobowa, wybieramy 3 lub 4 drużynowych, ustawiamy ich na 3 różnych rogach dywanu, każdy z nich kolejno dobiera sobie po jednej osobie z sali. Starajmy się, by w skład drużyny wchodziły dzieci o różnym poziomie wiedzy, umiejętności i sprawności. Ustalmy, że członkowie tej samej drużyny mogą się naradzać, a za każdą dobrą odpowiedź drużyna dostanie punkt (uwaga! punkty należy wizualizować układając wieże z klocków lub wrzucając klocki do koszyka). Nie wolno jednak podpowiadać drużynie przeciwnej, a za złe zachowanie, gdy nauczyciel będzie zmuszony upominać którąś z drużyn, odbierze jej punkt.

Nauczyciel
Jakimi cechami powinien charakteryzować się nauczyciel?
Powinien być :
- miły, stanowczy, konsekwentny w postępowaniu, sprawiedliwy (nie powinien nikogo wyróżniać i faworyzować ), zaangażowany w pracę, zawsze dobrze przygotowany do zajęć, przyjazny dzieciom ( ale nie "kumpelski "), elastyczny (tzn. gotowy na wprowadzenie zmian ), wykazywać się odpowiednią kulturą osobistą (prezencja- odpowiedni ubiór, fryzura, makijaż), punktualny.
Ponadto nauczyciel powinien :
- utrzymywać poprawne stosunki z pracownikami przedszkola i z rodzicami dzieci uczęszczających na zajęcia,
- w razie konieczności odwołania zajęć należy z odpowiednim wyprzedzeniem poinformować o tym dyrektora przedszkola, panie w grupach, rodziców (jeśli to możliwe - należy wywiesić ogłoszenie na gazetce) i organizatora zajęć ( być może będzie możliwość zorganizowania zastępstwa) i w miarę możliwości ustalić inny termin ich odpracowania,
- w razie wypadku lub innego tego typu zdarzenia nauczyciel powinien podjąć odpowiednie kroki: zadbać o bezpieczeństwo grupy, wezwać pomoc - nauczycielkę z innej grupy lub innego pracownika przedszkola ( uwaga! pod żadnym pozorem nie wolno pozostawić grupy bez opieki! należy wtedy wysłać jedno rozsądne dziecko do np. pani dyrektor lub sali obok, by poinformowało o zdarzeniu ) , o zdarzeniu poinformować należy również organizatora zajęć,
- prowadzić na bieżąco tablicę informacyjną – gazetkę w przedszkolu. Prezentujemy na niej aktualnie przerabiany materiał, teksty piosenek i wierszyków, wywieszamy ważne informacje , np. o quizach, zajęciach otwartych, terminach odpracowania zajęć itp., a jeśli to możliwe, również prace plastyczne dzieci. Gazetka powinna być estetyczna, kolorowa, uzupełniana na bieżąco - jej wygląd świadczy o nas!,
- dbać o porządek w sali,
- pilnować czasu trwania zajęć - 30 min,
- do rysowania korzystać tylko i wyłącznie z przyniesionego papieru (absolutnie nie wolno korzystać papieru przedszkolnego ),
- na życzenie dyrektora przynosić obuwie zamienne,
- w razie jakichkolwiek pytań, problemów, niejasności, wątpliwości itp. kontaktować się z organizatorem zajeć.

Poprawna wymowa
Wydaje się oczywistym, że skoro jesteśmy dyplomowanymi nauczycielami, powinniśmy używać poprawnego języka, nie popełniać błędów językowych, a co za tym idzie - uczyć dzieci poprawnej wymowy. Niestety doświadczenie pokazuje, że początkujący nauczyciele dość często popełniają w/w błędy , a w konsekwencji ich uczniowie źle wymawiają niektóre słówka. Zdarza się wtedy, że interweniują rodzice, a to po prostu wstyd . Jeśli więc mamy wątpliwości, korzystajmy ze słowników i zapisów transkrypcji.
Podczas hospitacji zajęć przekonałam się, że do najczęściej źle wymawianych słówek należą : sheep, ship, lion, Santa Claus, autumn, kangaroo, colours, elephant, clothes, giraffe, pear, arm , należy więc zwrócić na nie szczególną uwagę.

Życzę wielu świetnych pomysłów i doskonałej zabawy :-)