"Przygoda z teatrem" sposobem na rozwijanie uzdolnień muzycznych i sprawności ruchowej dzieci

„Przygoda z teatrem” – sposobem na rozwijanie uzdolnień muzycznych i sprawności ruchowej dzieci.

„Zabawa w teatr” jest jednym z bardzo ważnych elementów pracy pedagogicznej przedszkola. Teatr jest dla dzieci rzeczywistością wyjątkową, w której wszystko może się zdarzyć, a odtwórca roli ma okazję realizować najbardziej nierealne marzenia i stać się kimś innym.
Zajęcia teatralne pozwalają łączyć w sobie nie tylko ekspresję słowną i plastyczną ale również muzyczną i ruchową. Dzieci znakomicie sprawdzają się w roli tańczących i śpiewających aktorów, a muzyka i ruch stanowi doskonałe dopełnienie każdego przedstawienia. Odpowiednio dobrana oprawa muzyczna potrafi przedstawić różne wydarzenia w nowym, atrakcyjniejszym świetle. Harmonia obrazu z dźwiękiem sprawia, że oddziaływanie na zmysły jest większe, przez co bardziej zapada w pamięci. Niejedna teatralna sztuka zaistniała wyłącznie dzięki niesamowitej muzyce, która wzmocniła i uaktywniła tkwiący w niej potencjał.
Muzyka i ruch w teatrze odbierana jest przez widza inaczej niż dekoracja i światło. Scenografia sama w sobie jest sztuką tworzenia całej oprawy plastycznej widowiska, ale to głównie dzięki muzyce i ruchowi nastrój ten będzie o wiele więcej spotęgowany. Bo cóż znaczy najpiękniejsza nawet dekoracja, kostiumy, światła, wspaniale grane role, jeśli nie będzie współistniejącej muzyki, wywołującej wzruszenie i pomagającej silniej zaangażować się w akcję rozgrywaną na scenie. Dlatego wybór odpowiedniej muzyki jest tak bardzo istotnym elementem każdego przedstawienia.
Z pewnością wszelkie efekty dźwiękowe są niezawodnym środkiem wpływania na widzów, należy jednak zachować umiar w ich eksploatowaniu – widz zmuszony do słuchania muzyki przez cały czas trwania spektaklu przestanie na nią zwracać uwagę. Należy zatem wybrać odpowiednie momenty, w których pojawi się dźwięk, a wtedy zostanie on zauważony i wpłynie na atrakcyjność rozgrywanej sceny.
Wychowanie poprzez kontakt z muzyką, śpiewem i ruchem umożliwia dzieciom:
- prawidłowy rozwój i kształtowanie zarówno głosu i psychiki;
- uwrażliwienie na melodię i rytm;
- rozwijanie pamięci muzycznej;
- wyzwalanie pozytywnych emocji;
- wyrabianie odwagi;
- rozwijanie poczucia rytmu;
- doskonalenie umiejętności odtwarzania muzyki za pomocą ruchu i gestu;
- doskonalenie gry na różnych instrumentach perkusyjnych;
- umożliwienie wyczucia własnego ciała i estetyki ruchu;
- odreagowanie napięcia; wyciszenie negatywnych emocji.
Podczas prowadzenia zajęć teatralnych z dziećmi możemy wykorzystać różne metody aktywne, które w znacznym stopniu wpłyną na rozwój uzdolnień muzycznych i umiejętności ruchowych naszych wychowanków. Do najczęściej stosowanych należą min.:
- Metoda aktywnego słuchania muzyki Batti Strauss
- Metoda twórczego ruchu Carla Orffa
- Metoda gimnastyki twórczej Rudolfa Labana
- Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
- Metoda Pedagogiki Zabawy
- Metoda E. J. Dalcroze
Na zakończenie swojego referatu chciałabym dodać, że podczas wszystkich działań teatralnych ze swoimi wychowankami zauważyłam, iż częste obcowanie z muzyką i ruchem pobudza ich do intensywniejszego działania i nowych wyzwań. Zaangażowanie i uśmiech na twarzach „małych artystów” inspiruje mnie do ciągłych poszukiwań oryginalnych, melodyjnych utworów, które wpłyną na lepszą jakość moich zajęć i przyniosą pożądane efekty wspólnej pracy.