Model wychowawczy z wykorzystaniem metody ks. Bosko w przedszkolu

Koncepcja wychowawcza ks. Bosko opiera się na trójmianie: rozum-religia-miłość.
Rozum wg. systemu prewencyjnego - podkreśla godność człowieka, wartości w jakie jest wyposażony w życiu rodzinnym, obywatelskim, to samodzielność w podejmowaniu decyzji i umiejętność kierowania własnymi impulsami i skłonnościami w duchu wartości.
Religia jest rozumiana jako proponowanie chrześcijańskich wartości przez wychowawców wychowankom w życiu codziennym, dzielenie się nimi z innymi i życie w obecności Boga.
Miłość to inaczej wychowawcza łagodność ,pozyskiwanie wychowanka, ucznia cierpliwością ,stanowczością, otwartością i miłością wychowawczą na rzecz wzajemnej pozytywnej, konstruktywnej relacji. W podstawie programowej dla przedszkola określono cztery obszary edukacyjne wokół ,których zachodzi cały proces dydaktyczno-wychowawczy wg ks. Bosko 1.Poznanie i rozumienie świata, 2. Nabywanie umiejętności poprzez działanie, 3.Odnajdowanie swojego miejsca w grupie rówieśniczej, 4.Budowanie systemu wartości. I tak, w pierwszej zasadzie – omawianej przez nas pedagogii – zasadzie Rozumu, możemy umiejscowić, z podstawy programowej, obszar dotyczący poznania, rozumienia siebie i świata oraz nabywanie umiejętności poprzez działanie. Szeroko rozumiana zasada Miłości wychowawczej obejmuje trzeci obszar – odnajdowanie swojego miejsca w grupie rówieśniczej, środowisku. Zasadzie Religii odpowiada czwarty obszar edukacji, a mianowicie, budowanie systemu wartości. Przyjęta w salezjańskich przedszkolach metoda wychowawcza jest również stylem dialogu i poszukiwań w szacunku dla najgłębszych wymagań dziecka oraz między nauczycielami –można powiedzieć całym personelem przedszkola. Cały proces edukacji w myśl systemu prewencyjnego opiera się na pozytywnych relacjach, którymi stara się żyć personel przedszkola. Między innymi na tym polega też oryginalność tego systemu. Metoda ta dużą rolę przywiązuje do tego, by: dawać pierwszeństwo wychowawczym stosunkom personalnym – obecności – asystencji wychowawczej jako konkretnego wyrazu gościnności, szacunku, przyjaźni, dyspozycyjności, czy zdolności oczekiwania stwarzać środowisko wychowawcze, które jednoczy, proponuje wartości w klimacie rodzinnego zaufania, prostoty, optymizmu i radości. Stosować prewencyjność – to postawić wychowanka w sytuacji, która sprzyja wzrostowi i pozytywnym doświadczeniom; rozwijanie
i wzmacnianie wszystkich wewnętrznych zasobów, a jednocześnie zapobiega dokonywaniu złych wyborów.
Realizacja 3 filarów koncepcji ks. Bosko sprawia, że wychowanie integralne ludzko – chrześcijańskie, daje dzieciom możliwość stania się osobą odpowiedzialną, otwartą na wartości i potrzeby drugiego człowieka w duchu chrześcijańskim. Nauczyciel w duchu rodzinnym, w atmosferze przyjaźni, serdeczności i miłości dopomaga wychowankom w podejmowaniu wyborów.
Owocem pełnego miłości zniżenia się i zbliżenia do dziecka jest zrozumienie jego psychiki i co za tym idzie, wyrozumiałość dla jego potrzeb.
Dziecko – mówi ksiądz Bosko – jest nieuważne, łatwo zapomina przepisy i trzeba mu je przypominać nieustannie. Pragnie być otoczone miłością i o wiele więcej osiąga się z nim przez miłość, aniżeli przez agresję. Dziecko potrzebuje zabawy, zdrowych przyjemności. Dlatego niech skacze, biega, krzyczy do woli w czasie wolnym od nauki.
Dziecko w swoim wieku rozwojowym jest uczniem, sportowcem, aktorem, muzykiem, tancerzem, plastykiem, technikiem, itp. – czyli w sobie właściwym tempie rozwoju staje się dobrym człowiekiem, obywatelem i chrześcijaninem.