Program wychowania komunikacyjnego "Gotowi do drogi"

Program Wychowania Komunikacyjnego
„Gotowi do drogi”

( Program dla dzieci z Przedszkola w Izdebniku)

Opracowała:
Justyna Piekarz

Rok szkolny 2020/2021

Wstęp
Edukacja przedszkolna obejmuje różne dziedziny wychowania, mając za cel nadrzędny rozwój dziecka. Jednym z wielu zadań określonych w Podstawie Programowej Wychowania Przedszkolnego, jest poznawanie zasad bezpiecznego poruszania się po drogach.
Zadanie to ma szczególne znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa dziecka albowiem, Zgodnie z prawem o ruchu drogowym dzieci od lat siedmiu mogą być samodzielnymi uczestnikami ruchu drogowego w charakterze pieszych i pasażerów. Ponieważ warunki korzystania z dróg są coraz trudniejsze, należy nasilić pracę dydaktyczno – wychowawczą w tym kierunku już od najmłodszych lat. Przedszkolaki wymagają więc szczególnej pomocy rodziców i nauczycieli oraz odpowiednio ukierunkowanych zajęć sprzyjających przygotowaniu do bezpiecznego korzystania z dróg publicznych.
Chcemy wychować świadomych i kulturalnych uczestników ruchu drogowego – bez względu na to, czy poruszają się pociągiem, rowerem czy pieszo, jeśli kulturalnie i świadomie, to na pewno bezpiecznie.
Wiek przedszkolny jest najbardziej właściwy do wyrabiania u dzieci umiejętności
i nawyków, a osiągnięcie znaczących efektów, kształtowanie właściwych postaw dzieci wobec problemów bezpieczeństwa wymaga działań systematycznych i długofalowych.
Dzieci w wieku przedszkolnym są bardzo podatne na przyswojenie prawidłowych nawyków
i przyzwyczajeń. Własnym przykładem dajemy dzieciom wzorzec prawidłowych postaw wpływających na ich bezpieczeństwo. Kształtowanie owych postaw przyniesie oczekiwane efekty dopiero w latach następnych. Wiek przedszkolny to czas, w którym dzieci powinny dowiedzieć się jak najwięcej o otaczającej rzeczywistości, która może nieść szereg rozmaitych zagrożeń. Wczesna profilaktyka powinna rozpocząć się już w przedszkolu, a nie dopiero w szkole.
Bardzo ważne jest uwrażliwienie dzieci na niebezpieczeństwo, które może się pojawić w czasie zabawy, na kształtowanie umiejętności przewidywania skutków swoich działań, promowanie pomysłów na bezpieczne spędzanie wolnego czasu, pomoc dzieciom w rozumieniu reguł i norm niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania.
Ważne jest też poznawanie przez dziecko sposobów radzenia sobie w sytuacjach trudnych, niebezpiecznych oraz zapobieganie ich powstawaniu. Był to główny powód pomysłu powstania programu „ Gotowi do drogi” .

Charakterystyka programu
Program gotowi do drogi ma przygotować dzieci do uczestnictwa w ruchu drogowym. Dzieci poprzez zabawę mają poznać zasady oraz wyrobić sobie nawyki bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym.
Edukacja przedszkolna w trosce o wszechstronny rozwój dziecka realizuje różne treści
z różnorodnych dziedzin wychowania. Do takich należą treści z wychowania komunikacyjnego, które ściśle związane są z bezpieczeństwem dziecka. Mają one odzwierciedlenie w Nowej Podstawie Programowej Wychowania Przedszkolnego, jako poznanie i przestrzeganie zasad bezpieczeństwa na terenie przedszkola i poza nim. Realizacja owych treści jest procesem długotrwałym i złożonym, ale zajmuje priorytetowe miejsce
w całokształcie edukacji małego dziecka.
PROGRAM ZAWIERA NASTĘPUJĄCE DZIAŁY TEMATYCZNE:
• Wprowadzenie zasad bezpiecznego ruchu drogowego
Jest to zapoznanie z zasadami pieszego ruchu drogowego, zarówno w czasie poruszania się po chodniku jak i w czasie przechodzenia przez jezdnię. Zapoznanie i utrwalenie zasady upewniania się bez względu czy jest to przejście z sygnalizacją czy bez niej. Zapoznanie dzieci z sygnalizacją. W pierwszej kolejności tą dla pieszych, następnie dla kierowców. Zapoznanie z całą sygnalizacją pozwoli dzieciom zrozumieć związek przyczynowo skutkowy dotyczące zachowania pieszych i kierujących.
• Bezpieczeństwo podróżowania
Wprowadzenie różnych środków lokomocji . Omówienie sposobów poruszania się dawniej i dziś. Zwrócenie uwagi na niebezpieczeństwa podróżowania dawniej i dziś. Zapoznanie z zasadami zachowania się podczas podróży, wycieczek ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji będących najczęstszymi przyczynami wypadków. Np. niespokojne oczekiwanie na przystanku, nagłe wejście na jezdnię, wysiadanie lub wsiadanie do pojazdu będącego w ruchu.
• Bezpieczeństwo zabaw
Należy zwrócić szczególną uwagę na zagrożenia płynące z zabawy w niewłaściwych miejscach. Ważne jest również podkreślenie niebezpieczeństwa jakie niesie z sobą nieprzemyślana zabawa dla innych uczestników ruchu drogowego np. rzucanie kamieniami lub śnieżkami w pojazdy , budowanie zapór na drogach, zasłanianie i niszczenie znaków drogowych
• Zapoznanie z wybranymi znakami drogowymi
Dzieci zapoznajemy z podstawowymi znakami drogowymi. Można ten zakres poszerzyć jeżeli dzieci wykazują zainteresowanie. Dzieci nie tylko zapoznają się z wyglądem znaków ale również z miejscem jego ustawienie oraz potrzebą stosowania się do niego
UWAGI O REALIZACJI PROGRAMU:
• Program realizowany będzie w grupie pięciolatków przedszkolu w ciągu całego roku szkolnego na zajęciach różnego typu, w różnych częściach dnia.
• Z uwagi na wytyczne Ministerstwa Edukacji Narodowej program obejmuje wszelkie formy aktywności dziecka: taniec, zabawy ruchowe, ćwiczenia gimnastyczne i inne rodzaje aktywności ruchowej.
• Zagadnienia dotyczące wychowania komunikacyjnego będą częstym elementem zajęć integrujących różne obszary edukacji: w zakresie mowy i myślenia, w zakresie przygotowania do pisania i czytania, edukacji przyrodniczej, matematycznej, ruchowej, muzycznej, kulturowo- estetycznej i technicznej.
• Program zakłada kontrolę i ocenę wiadomości dzieci.
• Dzieci korzystać będą z kart pracy, które ułatwiają realizację programu.
• Zakłada się współpracę z Policją, Strażą Pożarną, Służbą Zdrowia, Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną( jeżeli pozwoliła to sytuacja epidemiologiczna).
• Propagowanie realizowanych treści poprzez organizowanie konkursów przedszkolnych, zawodów sprawnościowych, wycieczek pieszych z zastosowaniem właściwego sprzętu
i zasad ruchu drogowego.
• prowadzenie zajęć odbywać się będzie wg zamieszczonych treści programowych
oraz ciekawych pomysłów nauczycieli.

CELE REALIZACJI PROGRAMU EDUKACYJNEGO:

Cel ogólny:
Przygotowanie dzieci do bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym w charakterze pieszych, pasażerów i rowerzystów. Zapoznanie z podstawowymi zasadami postępowania w ruchu drogowym, wyrobienie bezpiecznych i kulturalnych zachowań.
Cele szczegółowe ( operacyjne):
Dziecko:
• zna i przestrzega zasady bezpiecznego poruszania się po drodze,
• stosuje się do znaków i sygnałów drogowych,
• świadomie uczestniczy w ruchu drogowym,
• potrafi bezpiecznie i kulturalnie zachowywać się w środkach komunikacji publicznej,
• klasyfikuje pojazdy i określa ich pierwszeństwo na drodze,
• uczestniczy w różnych sytuacjach drogowych,
• zna miejsca po których można bezpiecznie poruszać się rowerem
( place, alejki, ścieżki rowerowe)
• wie jakie mogą być skutki nieprzestrzegania zasad ruchu drogowego,
• potrafi rozwiązywać zagadki i rebusy,
• zna podstawowe numery alarmowe.

FORMY PRACY:
Podstawową formą aktywności dziecka jest zabawa. Scenariusze zajęć stanowiące część programu to zabawy organizowane w taki sposób, żeby poniżej wymienione formy
były ich częścią.

 Rozmowy indywidualne i grupowe,
 prace plastyczne,
 wystawy prac dzieci,
 konkursy plastyczne,
 spotkania z policjantem,
 spotkania ze strażakiem,
 spotkania z ratownikami medycznymi,
 spacery po najbliższej okolicy (wycieczki na skrzyżowania ulic, na sygnalizację świetlną),
 zabawy dydaktyczne i tematyczne,
 zabawy ruchowe,
 wykorzystywanie utworów z literatury dziecięcej.
 zabawy i gry ruchowe(m.in. przygotowujące dzieci do roli pieszego, pasażera, zabawy umożliwiające poznanie znaków drogowych i sygnałów drogowych);
 zabawy i gry dydaktyczne z zastosowaniem modeli symulacyjnych;
 zabawy i ćwiczenia ortofoniczne;
 zabawy konstrukcyjne;
 wycieczki i spacery;
 spotkania z funkcjonariuszami policji;
 kącik ruchu drogowego w sali zajęć ;

METODY WYKORZYSTYWANE W PRACY
W pracy z przedszkolakami najbardziej efektywne okazują się metody,
które aktywizują dzieci do przestrzegania przepisów ruchu drogowego, a więc przyczyniają się do kształtowania ich pożądanych postaw bezpiecznego i kulturalnego uczestnictwa
w ruchu drogowym. W związku z tym najczęściej wykorzystywanymi w niniejszym programie metodami będą:
 metody podające – pogadanka, rozmowa, opowiadanie nauczyciela, dyskusja,
 metody aktywizujące – dzieci poprzez działanie zdobywają wiedzę,
 metody poszukujące – korzystanie z makiet, plansz, obserwacja,
 metoda samodzielnych doświadczeń.
 metoda osobistego przykładu nauczyciela i innych dorosłych (głównie rodziców),
 metoda obserwacji,
 metoda pokazu i instruktażu,
 metoda ćwiczeń i zadań objaśniania instrukcji,
 metoda pracy z obrazkiem,
 metoda pracy z tekstem literackim.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
Treści programu edukacyjnego „Gotowi do Drogi” dzieci poznawać będą w różnorodnych sytuacjach życia codziennego. Realizując założenia programu,
działania koncentrować się będą głównie na przekazaniu dzieciom wiedzy mającej uchronić je w przyszłości przed niebezpieczeństwem i przygotować do rozważnego udziału
w ruchu drogowym. Służyć temu mają następujące środki dydaktyczne:

 makiety, (makieta ze znakami drogowymi, modelami pojazdów i ludzi, drzew, zwierząt;
 gry planszowe, których treść dotyczy przepisów ruchu drogowego i znaków drogowych;
 układanki przedstawiające znaki drogowe, pojazdy samochodowe itp.;
 ilustracje, historyjki obrazkowe, plansze;
 plakaty, zdjęcia, ilustracje;
 modele znaków drogowych różnej wielkości;
 samochody;
 odgłosy;
 zestawy urządzeń drogowych: modele sygnalizatorów świetlnych;
 inscenizacje, piosenki, wiersze, scenki dramowe,
 komputer, gry multimedialne, slajdy;
 odtwarzacz płyt CD;
 zestawy płyt CD z piosenkami o tematyce ruchu drogowego i dźwiękami pojazdów samochodowych;
 filmy o tematyce ruchu drogowego oraz dotyczące bezpieczeństwa;
 filmy oglądowe;
 książki dla dzieci o ruchu drogowym, kodeks ruchu drogowego;
 książki z obrazkami, tekstami literackimi( wiersze, opowiadania, zagadki, inscenizacje);
 karty pracy;
 książeczki do kolorowania, wycinania i naklejania przez dzieci;
 apteczka;
 przybory i materiały plastyczne.

TREŚCI I ZAGADNIENIA MATERIAŁU EDUKACYJNEGO
ZADANIE SZCZEGOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA OSIĄGNIĘCIA DZIECKA
II
DZIECKO UCZY SIĘ, JAK BYĆ BEZPIECZNYM
W PRZEDSZKOLU Zapoznanie z rozkładem budynku przedszkolnego oraz ogrodem przedszkolnym.

Znajomość usytuowania pomieszczeń przedszkolnych.

Poznanie zasad bezpiecznego poruszania się po korytarzu przedszkolnym.

Poznanie zasad bezpiecznego zachowania się w różnych pomieszczeniach przedszkola: łazienka, szatnia.

Poznanie bezpiecznych zabaw
w ogrodzie przedszkola.

• Zna drogę do przedszkola; bezpiecznie ją pokonuje.
• Zna ogródek przedszkolny
i sąsiedztwo przedszkola.

• Bez problemu trafia
do swojej sali, szatni.

• Umie bezpiecznie poruszać się po korytarzu przedszkolnym
i schodach.

• Umie bezpiecznie zachować się w różnych pomieszczeniach przedszkolnych.

• Wie, w którym miejscu ogrodu przedszkolnego można się bawić, spacerować, a gdzie nie należy się zbliżać
I. DZIECKO
UCZY SIĘ,
JAK BYĆ BEZPIECZNYM NA DRODZE Uświadomienie dzieciom konieczności bezpiecznego poruszania się po ulicach i drogach.

Poznanie zasad prawidłowego przechodzenia przez jezdnię
(z sygnalizacją świetlną
i bez sygnalizacji, przez przejście
dla pieszych i na pasach).
Wdrażanie do przechodzenia
w miejscach oznaczonych.

Wyrabianie orientacji porządkowej.
• Potrafi bezpiecznie
pod opieką dorosłego poruszać się po drodze.

• Stosuje zasady prawidłowego przechodzenia
przez jezdnię.

• Stosuje zasadę przechodzenia prze ulicę
w miejscach oznaczonych zawsze z osobą dorosłą.

• Określa kierunki: strona lewa, strona prawa.

• Dziecko powinno wiedzieć:
 jakie są zasady ruchu drogowego dla pieszych
 jakie jest znaczenie wybranych znaków drogowych: informacyjnych i ostrzegawczych
 jakie niebezpieczeństwa mogą spotkać je jako uczestnika ruchu drogowego w najbliższym otoczeniu, jak ich unikać lub pokonywać
 konieczności noszenia różnych elementów odblaskowych w czasie poruszania się
po drogach (szczególnie poza miastem, w czasie
od późnej jesieni do wczesnej wiosny
i przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych)
 że policjant jest osobą,
do której zawsze może się zwrócić o pomoc,
gdy znajdzie się
w niebezpiecznej sytuacji
 jak jest rola pracy policjanta w ruchu drogowym
 jakie są zasady bezpiecznego podróżowania jako pasażer samochodu osobowego (zajęcie miejsca w foteliku, zapięcie pasów, zachowanie spokoju podczas jazdy)
 jakie są zasady bezpiecznego i kulturalnego zachowania się w środkach komunikacji publicznej)
III.
DZIECKO STOSUJE SIĘ DO ZNAKÓW
I SYGNALIZACJI ŚWIETLNEJ
Poznanie i nazywanie podstawowych znaków drogowych (zakazu, nakazu, informacyjne, ostrzegawcze).

Doskonalenie umiejętności rozpoznawania barw sygnalizatora. • Zna i nazywa znaki drogowe.

• Stosuje się do barw sygnalizacji świetlnej.

IV.
DZIECKO BEZPIECZNYM UCZESTNIKIEM RUCHU DROGOWEGO
Zapoznanie z uczestnikami ruchu drogowego:
• piesi
• pasażer
• kierujący pojazdem
• pojazdy.

Poznanie funkcji pojazdów uprzywilejowanych w ruchu.

Rozpoznawanie odgłosów wydawanych przez pojazdy.

Zwrócenie uwagi na poruszanie się dzieci po drodze w różnych warunkach pogodowych.

Rozumienie konieczności stosowania elementów odblaskowych.

Kształtowanie odpowiedzialnej postawy uczestnika ruchu drogowego.

Wyrabianie nawyków prawidłowego poruszania się w ruchu drogowym
w grupie i jako pieszy.

Zapoznanie z elementami drogi: jezdnia, chodnik, pobocze, skrzyżowanie, zakręt, przejazd kolejowy.

Zapoznanie dzieci z budową roweru, jego wyposażeniem i przeznaczeniem (oświetlenie roweru, jego elementy odblaskowe, używanie kasków ochronnych, ochraniaczy na kolana i łokcie). • Rozumie znaczenie słów: uczestnik ruchu drogowego.
• Zna rodzaje pojazdów (osobowe, ciężarowe;
ze względu na zastosowanie na ladzie, wodzie,
w powietrzu).
• Zna podstawowe pojęcia związane z ruchem drogowym.

• Potrafi zachować się widząc pojazd uprzywilejowany.

• Rozpoznaje odgłosy wydawane przez pojazdy.

• Potrafi określić trudne warunki drogowe.
• Zachowuje szczególną ostrożność na drodze
w czasie złych warunków pogodowych: mgła, gołoledź, śnieg, deszcz.

• Stosuje elementy odblaskowe; rozumie
jaką spełniają rolę.

• Stara się być odpowiedzialnym uczestnikiem ruchu.

• Umie poruszać się
w zorganizowanej grupie
w ruchu drogowym
i jako pieszy.

• Wie, co to są elementy drogi i jak należy zachować się korzystając z chodnika, przechodząc przez jezdnię

• Zna budowę roweru,
jego wyposażenie
i przeznaczenie.

V.
DZIECKO BEZPIECZNIE KORZYSTA ZE ŚRODKÓW KOMUNIKACJI Wdrażanie zasad kulturalnego
i bezpiecznego zachowania się
na drogach, przystankach,
w środkach komunikacji publicznej
i w samochodach osobowych,
w miejscach publicznych.

Kształtowanie zachowania się podczas wsiadania oraz jazdy
w charakterze pasażera środków komunikacji.
• Kulturalnie zachowuje się na drogach, przystankach,
w środkach komunikacji publicznej i w samochodach osobowych, w miejscach publicznych.
Zapina pasy bezpieczeństwa.

• Sprawnie i bezpiecznie wsiada i wysiada
na przykład z autobusu,
z samochodu.

VI
KSZTAŁTOWANIE POSTAWY OGRANICZONEGO ZAUFANIA WZGLĘDEM NIEZNAJOMYCH Uświadomienie dziecku, zagrożeń płynących z kontaktów
z nieznajomymi dorosłymi.

Zwrócenie uwagi na podejrzane względem dziecka zachowania dorosłych.

Zwrócenie uwagi na różne niebezpieczeństwa ze strony dorosłych np. niebezpieczeństwo kradzieży.
• Wie, że niektórzy dorośli mogą być dla niego zagrożeniem:
 dla zdobycia zaufania może podać się za wujka, listonosza, kominiarza, księdza,
 człowiek, który ma złe intencje może mieć przyjemną powierzchowność i być miły
• Wie, że nie wolno ufać nieznajomemu dorosłemu który:
 coś obiecuje dziecku i chce je gdzieś zaprowadzić
 częstuje dziecko słodyczami i daje drobne prezenty
 prosi dziecko, aby gdzieś
z nim poszło

• Wie, że nie wolno:
 podawać obcym swojego adresu domowego, gdy
o to poproszą
 opowiadać o tym co i gdzie znajduje się w domu
 zostawiać swoich rzeczy
na placu zabaw, w parku bez opieki

VII
DZIECKO BEZPIECZNE
W ZABAWIE
I AKTYWNOŚCI RUCHOWEJ
Przestrzeganie bezpieczeństwa
i stosowanie się do zakazów
w zabawach:

- zachowanie bezpieczeństwa
w czasie zabaw zimą, latem

 zachowanie bezpieczeństwa
w czasie zabaw - daleko
od jezdni
Ustalenie zasad bezpiecznej zabawy:
 zakaz samowolnego oddalania się bez zgody i wiedzy dorosłych,

 poznanie sposobów radzenia sobie w niebezpiecznych sytuacjach (zgubienie się, kontakt z nieznanym psem, kontakt z nieznajomym, pożar),
 konieczność zgłaszania osobie dorosłej wszelkich dolegliwości, skaleczeń czy złego samopoczucia

 wzbudzanie zaufania
do policjanta, jako osoby mogącej pomóc dziecku
w sytuacji zagrażającej
jego bezpieczeństwu,
jak i innych. • Przestrzega bezpieczeństwa
i stosuje się do zakazów
w zabawach.

• Unika miejsc niebezpiecznych w czasie zabaw zimą i latem.

• Wie, jakie niebezpieczeństwa wynikają z zabaw w pobliżu jezdni.

• Zna i przestrzega zasady bezpiecznej zabawy.
• Nie odchodzi od dorosłych bez ich zgody i wiedzy.
• Wie, jak można bawić się poszczególnymi zabawkami,

• Zna sposoby radzenia sobie w niebezpiecznych sytuacjach. Wykorzystuje
je w życiu.

• Ufa policjantowi i prosi
go o pomoc w sytuacjach kryzysowych.
VIII.
DZIECKO UDZIELA PIERWSZEJ POMOCY
Poznanie elementarnych zasad postępowania przy wypadkach.

Uświadomienie potrzeby informowania dorosłych
o wypadkach.
Konieczność zgłaszania osobie dorosłej zauważonego niebezpieczeństwa

Poznanie elementarnych zasad udzielenia pierwszej pomocy. • Rozpoznaje i nazywa elementy wyposażenia apteczki.

• Informuje dorosłych
o wypadkach.

• Rozumie potrzebę udzielania pierwszej pomocy. Zna i stosuje podstawowe elementy udzielania pierwszej pomocy.
IX.
DZIECKO ZAPAMIĘTUJE NUMERY ALARMOWE
I KORZYSTA
Z NICH
Poznanie numerów telefonów instytucji niosących pomoc
w sytuacjach zagrożenia
Uświadamianie znaczenia znajomości telefonów alarmowych.

Nauka przekazywania informacji właściwym służbom.

Uświadomienie konsekwencji fałszywych alarmów.

Znajomość swojego imienia
i nazwiska.

Znajomość nazwy miejsca zamieszkania, dokładnego adresu.
• Zna numery telefonów alarmowych: 997,998,999.

• Potrafi podać zwięzłą informację
o zdarzeniu dorosłym
i służbom ratowniczym.

• Jest świadomy konsekwencji fałszywych alarmów; nie zachowuje
się w taki sposób.
• Zna swoje imię i nazwisko; przedstawia się.

• Zna nazwę swojego miasta
oraz dokładny adres.

XI.
WSPÓŁPRACA
Z RODZICAMI
I INSTYTUCJAMI
Poznanie pracy policjanta
i wykonywanych przez niego czynności, narzędzia
i charakterystyczny ubiór.

Poznanie pracy strażaka
i wykonywanych przez niego czynności, narzędzia
i charakterystyczny ubiór.

Uczestniczenie w przygotowywaniu spotkań z ciekawymi ludźmi
na terenie przedszkola i poza nim.

Zorganizowanie przedszkolnego konkursu plastycznego
przy współpracy z rodzicami: „Jestem ostrożny na drodze”.

Branie udziału w konkursach
o tematyce bezpieczeństwa,
o zasadach poruszania się w ruchu drogowym.
• Zna pracę policjanta.

• Zna pracę strażaka.

• Czynnie uczestniczy
w przygotowaniach
do spotkań z ciekawymi ludźmi.

• Bierze udział w konkursie plastycznym.

• Bierze udział w konkursach plastycznych związanych
z wychowaniem komunikacyjnym.

PRZEWIDYWANE EFEKTY:
WDRAŻANIE DZIECI DO DBAŁOŚCI O BEZPIECZEŃSTWO WŁASNE ORAZ INNYCH. DZIECKO KOŃCZĄCE PRZEDSZKOLE I ROZPOCZYNAJĄCE NAUKĘ W SZKOLE PODSTAWOWEJ:
• wie jak należy zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można poprosić o pomoc, umie o nią poprosić;
• orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystania ze środków transportu;
• zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich;
• próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu
i w domu;
• ma rozeznanie, gdzie można się samodzielnie bawić, a gdzie nie;

EWALUACJA PROGRAMU
Ewaluacja ma na celu sprawdzenie skuteczności stosowanych metod, form pracy z dzieckiem, pogłębioną refleksję nad sobą i programem oraz, co najważniejsze, dalszą chęć do planowania kolejnych działań oraz odniesienia do zamierzonych celów.
Do zaproponowanych przez nas działań ewaluacyjnych, które możliwie najlepiej określą osiągnięcia (wiadomości i umiejętności) dzieci to:
• obserwacja zachowań dzieci w ruchu ulicznym,
• obserwacja zachowań dzieci w ogrodzie przedszkolnym,
• analiza wytworów prac dzieci,
• konkurs plastyczny,

SPOSOBY OCENIANIA OSIĄGNIĘĆ
 Ustna pochwała;
 Słodka nagroda;
 Dyplom i odznaka ,, BEZPIECZNY PRZEDSZKOLAK”.

WYBRANA LITERATURA:
1. Cz. Janczarski „Gromadka misia Uszatka”.
2. H. Łochocka „Jak wróbelek Elemelek leśną dróżką szedł w niedzielę”.
3. J. Wasilewski „Jak paw przez jezdnię przechodził”.
4. M. Terlikowska „Draka o drogowych znakach”.
5. Wyd. „Klakson” „Jeżdżę bezpiecznie rowerem”.
6. B. Szafarczyk „Z Agatką na drodze”.
7. R. Jaworska „Poradnik wychowania zdrowotnego cz. I – bezpieczeństwo”.
8. J. Pytalrczyk Program Wychowania Przedszkolnego „W kręgu zabawy”.
9. Program edukacyjny z zakresu wychowania komunikacyjnego „Będę bezpiecznym kierowcą”, Elżbieta Chrzanowska, mgr Krystyna Starzec, mgr Bożena Wojtal, Przedszkole Nr 6 w Tychach.
10. Płytoteka przedszkolna.
11. Jasiński, W. Kotowski, M. Wasiak „Nowy kodeks drogowy z komentarzem”.
12. Program MEN „Bezpieczeństwo ruchu drogowego” – Program Wychowania Komunikacyjnego w Przedszkolu Warszawa 1996.
13. M. Staniek „Muzyczna Akademia Przedszkolaka” cz. II..
14. „ Uwaga – czerwone światło” – K. Przybylska, „ Moje 5 lat” wyd. MAC.
15. D. Klus – Stańska, M. Nowicka: „Bezpieczeństwo dzieci”, Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków 1999r.
16. Portal internetowy WWW.interklasa.pl
17. Portal internetowy www.profesor.pl
18. Portal edukacyjny http://wychowaniekomunikacyjne.org/index.php?page=nauczyciele