Słoneczko, rozchmurz buzię

Ewa Kosmala – Nowak – Miejskie Przedszkole nr 14 w Płocku.

Scenariusz zajęcia dla dzieci 3-letnich

Temat: Słoneczko rozchmurz buzię

Cele ogólne:
•kształtowanie prawidłowych postaw społecznych

Cele szczegółowe. Dziecko:
•potrafi uprzejmie powitać kolegów, panie w przedszkolu,
•słucha uważnie piosenkę,
•odpowiada na zadane pytania,
•wykonuje ćwiczenia rytmiczne w oparciu o piosenkę: klaskanie, umowne ruchy,
•rozpoznaje emocje: radość, smutek,
•dostrzega, ze zgodna zabawa sprawia radość, zadowolenie
•uczy się używania zwrotów grzecznościowych: dzień dobry, dziękuje, poproszę, przepraszam,
•poznaje zasady regulujące zachowania podczas korzystania ze wspólnych zabawek
•odkrywa radość ze wspólnie spędzonego czasu
Metody: czynne: stawianych zadań dziecku; oglądowe: udostępnianie prezentacji; słowne: instrukcje i objaśnienia, słuchanie piosenki; muzyki, aktywizujące: pedagogika zabawy, burza mózgów, dopełnianie obrazka
Formy pracy: indywidualna zbiorowa.
Środki dydaktyczne: ilustracja przedstawiająca pogodne i zachmurzone słońce oraz dobre i złe zachowani dzieci w przedszkolu; nagrania piosenki , muzyki ; szablony słońca dla każdego dziecka, kredki.

REALIZOWANE TREŚCI Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ:
I Fizyczny obszar rozwoju dziecka. Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
5. uczestniczy w zabawach ruchowych, w tym rytmicznych, muzycznych, naśladowczych (...)
II. Emocjonalny obszar rozwoju dziecka.
1. rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje (...)
4. przedstawia swoje emocje i uczucia używając charakterystycznych dla dziecka form wyrazu
11. dostrzega emocjonalną wartość otoczenia przyrodniczego (...)
III. Społeczny obszar rozwoju dziecka. Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
7. respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby;
8. obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe;
IV. Poznawczy obszar rozwoju dziecka. Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
2. wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą języka mówionego, posługuje się językiem polskim w mowie zrozumiałej dla dzieci i osób dorosłych,
7. (...) słucha, śpiewa piosenki, porusza się przy muzyce i do muzyki

Przebieg zajęcia

1. Zabawa integracyjna „Witamy się” (m. pedagogiki zabawy)
Dzieci śpiewają i rytmicznie poruszają się do usłyszanej melodii. Podczas pauzy witają panie i siebie nawzajem wypowiadając słowa: dzień dobry i przesyłając promienny uśmiech.
Nauczycielka zapoznaje dzieci z tematem i celem zajęć. Zapowiada, że chce aby dzieci dziś nauczyły sie dobrego zachowania. Dziś zobaczycie, że warto być dobrym kolegą, uśmiechać się bo wtedy jest cały dzień w przedszkolu przyjemny i wesoły. Następnie prosi wszystkich o szeroki uśmiech .

2. Burza mózgów w oparciu o piosenki „Słoneczko późno dzisiaj wstało”. (słowa: M. Dehnel muzyka: M. Bąk).
Słoneczko późno dzisiaj wstało I w takim bardzo złym humorze,
I świecić też mu się nie chciało, Bo mówi, że zimno na dworze.
Lecz gdy piosenkę usłyszało, To się tak bardzo ucieszyło,
Zza wielkiej chmury zaraz wyszło I nam radośnie zaświeciło.
Słoneczko nasze, rozchmurz buzie, Bo nie do twarzy ci w tej chmurze,
Słoneczko nasze, rozchmurz się, Maszerować z tobą będzie lżej!
Słoneczko nasze rozchmurz pyska, Bo nie do twarzy ci w chmurzyskach,
Słoneczko nasze, rozchmurz się, Maszerować z tobą będzie lżej!

Nauczycielka prosi, żeby dzieci uważnie słuchały piosenkę a później odpowiedziały na pytania:
-W jakim humorze było słoneczko?
-Dlaczego miało zły humor? Czy Wy też bywacie smutni? Dlaczego?
-Co można zrobić, żeby pozbyć się złego humoru?

Dzieci proponują co można zrobić, żeby przegonić zły humor, np.: słuchać muzykę, tańczyć, śpiewać piosenki, zgodnie się bawić z kolegami.

3. Zabawa dydaktyczna „Wesołe czy smutne zachowania?”.
Dzieci rozglądają się po sali i wskazują miejsca w których znajdują się uśmiechnięte słoneczka. Chętne dziecko przynosi kopertę oznaczoną słoneczkiem z ukrytym obrazkiem. Dzieci maja odgadnąć z czego cieszy się słoneczko. Wszystkie dzieci zastanawiają się co przedstawia i dlaczego sytuacja na obrazku jest radosna. Dzieci klaszczą w rączki i uśmiechają się, jeśli sytuacja na obrazku jest radosna,.
Następnie nauczycielka pokazuje jeszcze jedną kopertę z rysunkiem smutnego słoneczka. Po wyjęciu dzieci wyjaśniają dlaczego słoneczko patrząc na dzieci na ilustracji posmutniało. Proponują jakich zwrotów grzecznościowych powinny użyć.

Ilustracja nr 1: Chłopiec bawi się na dywanie kolejką i podaje lokomotywę koledze, który stoi obok, a ten się do niego przyjaźnie uśmiecha. Nauczyciel pyta: Co powinien powiedzieć chłopiec, który podaje koledze lokomotywę? Jak myślicie, co odpowie chłopiec, który otrzymał lokomotywę od kolegi?
Ilustracja nr 2: Dziewczynka trzyma w ręce misia z kokardką, którego właśnie dostała od koleżanki i przytula ją, dziękując za prezent. Nauczyciel pyta: Co powinna powiedzieć dziewczynka, wręczając prezent koleżance? Co waszym zdaniem odpowie dziewczynka, która otrzymała misia?
Ilustracja nr 3: Dzieci wyrywają sobie zabawkę z rąk. Postępują źle. Co powinni powiedzieć, żeby ładnie się bawić?
4. Zabawa naśladowcza „Dwóm tańczyć się zachciało”.
Dzieci uczestniczą w wesołej zabawie . Podczas trwania muzyki stosują się słownego instruktarzu, reagują na tempo i rytm w muzyce. Na zakończenie nauczycielka pyta się dzieci czy czują teraz radość? Czy są wesołe?

5. Rozmowa w oparciu o prezentację „Uśmiechajmy się”.
Nauczycielka włącza prezentację. Dzieci oglądają uważnie, nazywają postacie z prezentacji, odpowiadają na pytania.
O jakim uczuciu opowiadał film?
Czy warto się śmiać? Która buzia bardziej się podoba ? Z którym dzieckiem chciałbyś się pobawić?
Warto się śmiać! Wszyscy mamy prawo do radości. Śmiech to zdrowie. Kiedy jesteśmy smutni trzeba przeganiać ciemne chmury, tak jak robiło słoneczko z piosenki!
6. Zabawa naśladowcza „Bawmy się wesoło”
Dziecko porusza się z wyczuciem ciała i rytmu w muzyce do piosenki „A ram sam, sam”. Bawi się zgodnie z ustalonymi zasadami, odczuwa radość ze wspólnego muzykowania.
Na zakończenie nauczycielka pyta się dzieci czy czują teraz radość? Czy są wesołe?
7. Dopełnienie obrazka
Nauczycielka zaprasza do stworzenia wesołego słoneczka . Dzieci łączą się w zespoły wg kolorów buziek jakie maja na bluzeczkach. Siadają wokół konturu słońca, który muszą uzupełnić posługując się tylko 1 kredką. Dzieci wiedzą, że muszą współpracować, dzielić się kredką tak by w wyznaczonym czasie narysować promienie i uśmiech.
8. Ewaluacja.
Dzieci wyrażają co czują po skończonej zabawie. Jeśli radość siadają w części Sali gdzie znajduje się wesołe słoneczko, jeśli są smutne siadają w części Sali oznakowanej smutnym słońcem.