Scenariusz tygodniowy zajęć głównych metodą storyline dla 3-latków

Tygodniowy scenariusz zajęć głównych metodą storyline.

Grupa wiekowa: 3-latki
Data: kwiecień 2021
Prowadzaca: Mirosława Patris-Cyganek

Dzień I -poniedziałek
Temat dnia: Wróżki. Pomagamy w domu.

Cel główny:Rozwój mowy i myślenia,
Cel operacyjny: odtwarza ruchem czynności domowe, rozumie znaczenie uczestniczenia w pracach domowych,okazuje szacunek dorosłym i dzieciom, respektuje ich prawa, odpowiada na pytania, wymyśla ciąg dalszy

Formy :
-praca grupowa
-praca indywidualna

Metody:
-czynna – zadań stawianych do realizacji, samodzielnych doświadczeń
-słowna- żywe słowo, rozmowa, objaśnienia
-oglądowa- pokaz, obserwacje, ilustracje

Pomoce dydaktyczne: bajka ”Wróżki” na podstawie baśni Charles'a Perraulta, przedmioty gospodarstwa domowego, np. miotła, zmiotka, szufelka, szmatka, wiaderko,opakowanie po płynie do mycia, gąbka do mycia naczyń itp.,zabawki przedszkolne.
Przebieg zajęcia:

1. Epizod I-wysłuchanie i omówienie I fragmentu bajki „Wróżki” N-l prosi dzieci , aby usiadły przed nim, uważnie posłuchały i zapamiętały o czym jest bajka.

Dawno, dawno temu w dalekiej krainie żyła pewna wdowa, która miała dwie córki. Niestety, kobieta była niesprawiedliwa, niemiła i złośliwa, a także wyjątkowo brzydka. Starsza córka odziedziczyła wygląd i charakter po matce, młodsza zaś po ojcu. Była grzeczna, uprzejma i urodziwa. Wdowa nie kochała młodszej córki. Od lat zmuszała ją do ciężkiej pracy,a do jedzenia dawała to, co zostawiła starsza siostra. Młodsza dziewczyna także ubrania dostawała tylko wtedy, gdy znudziły się jej siostrze. Lila, bo tak miała na imię młodsza córka, mimo szykan była jednak dobra i pracowita. Codziennie przynosiła matce i siostrze wodę z odległej studni.

Pytania do tekstu:
O kim opowiada bajka?
Jaka była starsza córka?
Jaka była młodsza córka?
Jak miała na imię jedna z córek?
Co Lila robiła codziennie?

N-l wyjaśnia dzieciom co to jest studnia i za pomocą czego przynoszono wodę, demonstruje na ilustracji. Pyta, czy takie wiadro z wodą jest lekkie czy ciężkie. Prosi, aby dzieci wstały i pokazały jak niosą ciężkie wiadro z wodą.

2. Zab. ruchowo-naśladowcza „Pomagamy w domu”.
N-l rozmawia z dziećmi na temat prac wykonywanych przez rodziców w domu, prosi o zademonstrowanie czynności przez dziecko wymieniające je a następnie przez wszystkie dzieci. Pyta, czy dzieci pomagają rodzicom oraz jakie czynności/ obowiązki mają w domu dzieci.
N-l rozsypuje na środku sali wcześniej przygotowane zabawki ( m.in. klocki w małej ilości, auta, lalki, naczynia, itp.)- Pyta, czy zabawek jest dużo czy mało?
Następnie prosi dzieci, aby każde odłożyło jedną zabawkę na miejsce. -Rozmowa na temat dlaczego należy pomagać innym. Dlaczego należy szanować prace innych.

3. Zab dydaktyczna” Odnajdź zaczarowane przedmioty”
N-l zaprasza dzieci do odszukania ukrytych w sali przedmiotów , które pomagają nam w pracach domowych.
Wraz z dziećmi tworzy kącik czyściocha. Następnie rozdaje dzieciom mokre ściereczki i zaprasza do wycierania kurzy z półek, parapetów, podlewania kwiatów itp.

Dzień II- wtorek
Temat dnia: Wróżki. Dobro wraca.

Cel główny:Rozwój mowy i myślenia, rozwój umiejętności plastycznych
Cel operacyjny: rozumie, że nie zawsze dobre zachowanie/postępowanie musi być nagrodzone, rozumie powiedzenie:”Nie czyń drugiemu co tobie nie miłe” ,odpowiada na pytania, wymyśla ciąg dalszy, wykonuje działania wg instrukcji, uważnie słucha poleceń nauczyciela

Formy :
-praca grupowa
-praca indywidualna

Metody:
-czynna – zadań stawianych do realizacji, samodzielnych doświadczeń
-słowna- żywe słowo, rozmowa, objaśnienia
-oglądowa- pokaz, obserwacje, ilustracje

Pomoce dydaktyczne: bajka ”Wróżki” na odstawie baśni Charles'a Perraulta, biała kartka papieru dla każdego dziecka, kredki, po 2 instrukcje obrazkowe na każdy stół

Przebieg zajęć:
1. Epizod II-wysłuchanie i omówienie II fragmentu bajki”Wróżki”. N-l prosi dzieci , aby usiadły przed nim, uważnie posłuchały dalszej części bajki.Przed przeczytaniem kolejnego fragmentu bajki n-l prosi dzieci o przypomnienie lub sam przypomina , co się działo we wcześniejszym fragmencie.

Pewnego dnia, jak zwykle, młodsza siostra udała się po wodę do studni. Kiedy napełniała wiadra, podeszła do niej nieznajoma stara kobieta. Poprosiła Lilę , żeby ta podała jej trochę wody. Mimo zmęczenia dziewczyna uprzejmie przywitała staruszkę i uniosła ciężki dzban, aby ta mogła napić się do woli.
-Jesteś grzeczna, miła, a do tego urocza,wiec muszę odwdzięczyć ci się podarunkiem!- powiedziała kobieta, zmieniając się w mgnieniu oka. Ze zgarbionej staruszki stała się piękną skrzydlatą wróżką.
-Za to, że jesteś równie dobra i uprzejma, jak piękna...-kontynuowała wróżka-kiedy tylko wypowiesz jakieś słowo, z twoich ust wypadnie albo kwiat, albo klejnot. Zdumiona Lila szepnęła tylko:- Dziękuję-a u jej stóp leżały już piękne kwiaty. Po tych słowach wróżka zniknęła, a dziewczyna powróciła do ciężkiej pracy. Kiedy Lila wróciła do domu, jej matka i siostra zaczęły złościć się na nią.
-Gdzie ty byłaś? Ile czasu nabierałaś wodę ze studni?- dopytywała siostra.
-Jesteś leniwa!- dodała matka.
- Wybacz , matko!- przeprosiła skromna dziewczyna, a z jej ust spadło kilka pereł i diamentów.

Pytania do tekstu:
Co matka i siostra mogły zrobić , gdy zobaczyły że z ust Lili wypadają kwiaty i diamenty?
Kogo spotkała Lila przy studni?
O co poprosiła stara kobieta?
W kogo się zmieniła stara kobieta?
Jaki prezent dała Lili wróżka?

N-l zaprasza dzieci do naśladowania ruchów zwierząt, owadów itp., w które zamieni je wróżka. Następnie nakierowuje rozmowę na wyjaśnienie przysłowia „Nie czyń drugiemu co tobie nie miłe” oraz braku potrzeby nagradzania za każdy dobry uczynek.

2. „Kwiatek” -rysowanie wg instrukcji. Realizacja planu daltońskiego.
N-l prosi dzieci , aby usiadły twarzą do tablicy, na której przygotowana jest duża kartka/rysunek kartki czystej oraz z obrazkową instrukcją, jak narysować kwiatek. Następnie tłumaczy i pokazuje sposób wykonania zadania, po czym zaprasza dzieci do stołu w celu jego wykonania. Prace prezentuje na wystawie.

Dzień III – środa
Temat dnia: Wróżki. Savoir-vivre.

Cel główny:Rozwój mowy i myślenia,
Cel operacyjny: Rozwija kompetencje społeczne, odtwarza scenki teatralne, zna zwroty grzecznościowe, wie kiedy je stosować, odpowiada na pytania, wymyśla ciąg dalszy

Formy :
-praca grupowa
-praca indywidualna

Metody:
-czynna – zadań stawianych do realizacji, samodzielnych doświadczeń
-słowna- żywe słowo, rozmowa, objaśnienia
-oglądowa- pokaz, obserwacje, ilustracje

Pomoce dydaktyczne: bajka ”Wróżki” na odstawie baśni Charles'a Perraulta,

1. Epizod III-wysłuchanie i omówienie III fragmentu bajki”Wróżki”. N-l prosi dzieci , aby usiadły przed nim, uważnie posłuchały dalszej części bajki. Przed przeczytaniem kolejnego fragmentu bajki n-l prosi dzieci o przypomnienie lub sam przypomina , co się działo we wcześniejszym fragmencie.

-Co to jest? Co to ma znaczyć, córko?- dopytywała zaskoczona wdowa. Dziewczyna z ufnością opowiedziała całą historię o spotkanej wróżce i o tym, jak podała jej wodę do picia, a z każdym słowem drogocenne kamienie i piękne kwiaty spadały u jej stóp. Wdowa natychmiast rozkazała starszej córce pójść do studni.- Pamiętaj! Masz być miła i uprzejma, a jak jakaś stara kobieta poprosi cię o wodę, musisz się do niej uśmiechać i natychmiast dać jej się napić!- pouczała. Starsza siostra wzięła lekki srebrny dzbanek i niechętnie udała się w drogę. Nie była przyzwyczajona do jakiejkolwiek pracy, więc dotarła do studni w złym humorze. Rozglądała się wszędzie w poszukiwaniu staruszki,ale zamiast niej spomiędzy drzew wyszła piękna, młoda dama w eleganckiej sukni.
-Nie przyszłam tu, żeby ci służyć!-warknęła starsza siostra, gdy dama poprosiła ją o łyk wody.- Weź dzban i sama sobie radź, ja czekam na staruszkę!- Okazało się jednak, ze tym razem wróżka zmieniła się w wytworną damę, aby sprawdzić, jak zachowa się starsza siostra. Wysłuchawszy jej opryskliwego tonu i przykrych słów, wróżka postanowiła, że również starszej siostrze należy się podarunek.

Pytania do tekstu:
Jak myślicie, jaki podarunek mogła dać wróżka starszej siostrze?
Co wdowa kazała zrobić starszej córce?
Kogo spotkała starsza córka?
Czy starsza córka dała wodę damie?
Czy starsza córka zachowywała się grzecznie?
W kogo zamieniła się wytworna dama?

2.Zab. dramą „Czarodziejskie słowa: :proszę , dziękuję, przepraszam”.
N-l pyta dzieci, czy znają czarodziejskie słowa? Jeśli tak, to jakie? N-l tłumaczy dlaczego słowa grzecznościowe uważane są za czarodziejskie. W celu utrwalenia słów powitania i pożegnania n-l zaprasza dzieci, aby po kolei wychodząc na korytarz a następnie wchodząc do sali używały słów grzecznościowych- do widzenia, dzień dobry.
( N-l po kolei zaprasza dzieci do wyjścia mówiąc- Do widzenia...imię dziecka. Wymienione dziecko wychodzi., mówiąc -do widzenia. Na korytarzu/ w szatni dzieciom towarzyszy drugi n-l lub pomoc n-la,która po wyjściu wszystkich dzieci wyznacza dzieci wchodzące do sali, które wchodząc mówią -dzień dobry. Wita ich n-l słowami- Dzień dobry...imię dziecka).
N-l proponuje scenki w których dzieci używają słów:proszę, dziękuję, przepraszam.

Dzień IV- czwartek
Temat dnia: Wróżki. Emocje i uczucia.

Cel główny:Rozwój mowy i myślenia, rozwój umiejętności matematycznych.
Cel operacyjny: rozpoznaje i nazywa emocje, odpowiada na pytania,wymyśla ciąg dalszy, określa położenie w przestrzeni , klasyfikuje wg podanej cechy, mierzy, przelicza w ramach możliwości

Formy :
-praca grupowa
-praca indywidualna

Metody:
-czynna – zadań stawianych do realizacji, samodzielnych doświadczeń
-słowna- żywe słowo, rozmowa, objaśnienia
-oglądowa- pokaz, obserwacja, ilustracje

Pomoce dydaktyczne: bajka ”Wróżki” na odstawie baśni Charles'a Perraulta, paski kolorowej bibuły o różnej długości, zabawkowe pająki i żaby lub ich rysunki, kolorowe obręcze

1. Epizod IV-wysłuchanie i omówienie IV fragmentu bajki”Wróżki”. N-l prosi dzieci , aby usiadły przed nim, uważnie posłuchały dalszej części bajki. Przed przeczytaniem kolejnego fragmentu bajki n-l prosi dzieci o przypomnienie lub sam przypomina , co się działo we wcześniejszym fragmencie.

- Ponieważ jesteś nieuprzejma, za każdym razem, kiedy wypowiesz słowo,z twoich ust wypadnie waż albo ropucha!- zapowiedziała nieznajoma i zniknęła. Dziewczyna pobiegła do matki. _Matko, spotkałam wróżkę, która mnie zaczarowała- skarżyła się córka, a kiedy zaczęła opowiadać, co ją spotkało przy studni, z jej ust wypadały okropne stworzenia- żmije i ropuchy. Wdowa była przerażona. - To wszystko wina twojej młodszej siostry! Oszukała nas!- krzyknęła wdowa. -Zapłaci za to! Kiedy Lila to usłyszała, przerażona pobiegła przed siebie. Uciekła przed matką i siostrą, a także stadem ropuch i węzy.

Pytania do tekstu:
Dokąd mogła uciec Lila?
Jaki prezent dała starszej siostrze wróżka?
Czy starsza córka cieszyła się z prezentu?
Czy wdowa cieszyła się z prezentu dla starszej córki?
Dlaczego Lila uciekła?

N-l wyjaśnia słowa: przerażona, skarżyć się.
N-l rozkłada przed dziećmi buźki z różnymi emocjami. Przypominają sobie i nazywają, jakie uczucie przedstawiają poszczególne buźki. Prosi dzieci o wskazanie buziek z uczuciami odczuwanymi przez starszą siostrę, wdowę i Lilę. Dzieci demonstrują odczuwane przez nie uczucia.

2.Zab. matematyczna „Węże i ropuchy”- klasyfikowanie, przeliczanie, mierzenie, położenie elem. w przestrzeni.
Przed zajęciami n-l rozkłada w sali imitacje lub rysunki pająków i żab. Zaprasza dzieci do odszukania ich , a następnie do zajęcia miejsca w kole. Następnie prosi dzieci, które je znalazły do wskazania pozostałym dzieciom miejsc ich znalezienia poprzez używanie słów: na, pod, za, obok, przed.
N-l rozkłada na środku koła obręcze w kolorze pasków z bibuły, które wysypuje z worka- są to węże. Prosi wyznaczone dzieci o dokonanie klasyfikacji wg koloru. Następnie wszystkie dzieci wraz z n-l przeliczają ilość węży w każdej obręczy i określają gdzie jest najwięcej a gdzie najmniej.
N-l zaprasza wyznaczone dzieci do mierzenia węży poprzez ułożenie jeden obok drugiego (dzieci przytrzymują bibułę, aby była rozciagnięta) Określanie na oko, który jest najdłuższy a który najkrótszy.

Dzień V- piątek
Temat dnia: Wróżki. Fikcja i prawda.

Cel główny:Rozwój mowy i myślenia, rozwój umiejętności muzycznych.
Cel operacyjny: śpiewa piosenki z repertuaru dziecięcego, odtwarza układ taneczny, odtwarza rytmy, odróżnia świat fikcji od świata prawdziwego, odpowiada na pytania

Formy :
-praca grupowa
-praca indywidualna

Metody:
-czynna – zadań stawianych do realizacji, samodzielnych doświadczeń
-słowna- żywe słowo, rozmowa, objaśnienia
-oglądowa- pokaz, obserwacja, ilustracje

Pomoce dydaktyczne: bajka ”Wróżki” na odstawie baśni Charles'a Perraulta,

1. Epizod V-wysłuchanie i omówienie V fragmentu bajki”Wróżki”. N-l prosi dzieci , aby usiadły przed nim, uważnie posłuchały ostatniej części bajki. Przed przeczytaniem kolejnego fragmentu bajki n-l prosi dzieci o przypomnienie lub sam przypomina , co się działo we wcześniejszym fragmencie.

Wystraszona dziewczyna ukryła się w lesie. Z żalem postanowiła, że nie wróci już do domu. Wiedziała, że czeka ją sroga kara, a potem jeszcze więcej ciężkiej pracy. Wyruszyła więc leśna ścieżką przed siebie. Kiedy słońce chyliło się ku zachodowi, zmęczona Lila usiadła nad brzegiem jeziora. Była głodna i zmarznięta, bała się, że będzie musiała spędzić noc w lesie. Na szczęście przejeżdżał tamtędy królewicz wracający z polowania. Zdziwił się,widząc samotną dziewczynę w środku boru i natychmiast się zatrzymał, aby porozmawiać z nieznajomą. Kiedy Lila opowiadała królewiczowi swoją historię, u jej stóp leżało wiele diamentów i róż. Jednak młodzieniec nie zwracał na nie uwagi, tak był wpatrzony w piękną dziewczynę i zasłuchany w jej historię. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia! Nie zwlekając ani chwili, królewicz zabrał Lilę do zamku i przedstawił ojcu. Cały dwór był zachwycony uprzejmością, urodą i skromnością dziewczyny, a król pokochał ją jak córkę. Wkrótce królewicz poprosił Lilę o rękę, a ona z radością się zgodziła. Małżonkowie żyli szczęśliwie wiele lat, kochając się i szanując.

Pytania do tekstu:
Gdzie ukryła się Lila?
Kogo spotkała w lesie?
Dokąd zabrał ją królewicz?
Czy król polubił Lilę?
Co się mogło stać później?
Czy wróżki istnieją naprawdę? Jeśli tak, to gdzie?
Czy można spotkać królewny i królewiczów? Jeśli tak, to gdzie?

2.Zab. rytmiczno -ruchowe do piosenek. „Bal na zamku”
Zabawa rytmiczno -ruchowa do poznanej wcześniej piosenki. Odtwarzanie rytmu piosenki ruchem i na instrumentach nietypowych ( np. klocki, naczynia plastikowe, ciało itp.). Utrwalenie poznanego wcześniej układu tanecznego.