Spotkanie z ufoludkami - zabawy dydaktyczne. Scenariusz zajęć otwartych z zakresu edukacji polonistycznej

Prowadząca: Erleta Trzebińska
Grupa wiekowa: 5-6-latki
Data: 19.02.2021r.

Temat: Spotkanie z ufoludkami – zabawy dydaktyczne.

Cele ogólne:
- Kształtowanie wyobraźni i inwencji twórczej.
- Rozwijanie mowy.
- Wzbogacanie słownictwa czynnego i biernego.
- Nabywanie umiejętności skupiania uwagi na przekazie literackim.
- Zgodne współdziałanie z rówieśnikami w grupie,
- Aktywne uczestniczenie w opowieści ruchowej.

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- w skupieniu słucha wiersza;
- uczestniczy w opowieści ruchowej;
- wyobraża sobie wygląd ufoludka i go opisuje;
- nadaje nazwy mieszkańcom różnych planet (przez analogię),
- tworzy rodziny słów, wypowiada się na określony temat,
- wyraża siebie poprzez ruch,
- zgodnie współdziała z innymi dla osiągnięcia wspólnego celu.

Metody:
- słowne: instrukcje, objaśnienia, kierowane do dziecka komunikaty, słuchanie wiersza
- czynne: zadania stawiane do wykonania, aktywnego działania, opowieść ruchowa
- oglądowe: obserwacja, prezentacja

Formy pracy:
- zbiorowa
- indywidualna
- z pomocą nauczyciela

Pomoce dydaktyczne:
- odtwarzacz CD, nagranie dowolnej spokojnej muzyki, pięć obręczy, klocki, patyczki, kredki, domino, puzzle, worek, różne zabawki, kawałki tkaniny, klocki, patyczki, kredki, domino, puzzle, worek, zabawka z sali dla każdego dziecka, latarki, tamburyn

Realizacja podstawy programowej:
I5, I8, II8, III8, IV2, IV4, IV5, IV6, IV7, IV12, IV15, IV19

Kompetencje kluczowe:
KK1, KK3, KK4, KK5, KK6, KK8

Przebieg zajęć:

1. Powitanie zabawą „Witam kolory”.
Dzieci siedzą w półkolu. N. wymienia nazwę dowolnego koloru. Dzieci, które mają ten kolor na swoim ubraniu, wstają i zamieniają się miejscami.

2. Słuchanie wiersza J. Koczanowskiej „Ufoludki”.

W piaskownicy za przedszkolem
wylądował srebrny spodek,
a ze spodka już po chwili
ufoludki wyskoczyły.
Małe, zwinne i zielone,
mądre i zaciekawione,
wymierzyły i zbadały
ławki, piłki, trawnik cały.
Odleciały Mleczną Drogą
na planetę Togo-Togo.
Został po nich pył magiczny,
taki był mój sen kosmiczny.

3. Rozmowa na temat wiersza.
N. pyta dzieci:
- O czym był sen?
- Gdzie wylądował srebrny spodek?
- Jakie były ufoludki? Co robiły ufoludki?
- Gdzie odleciały ufoludki?
- Co zostało po ufoludkach?
N. opowiada dzieciom, że także miał sen, w którym wybrał się w kosmos i odwiedził kilka planet. Chciałby zapoznać dzieci z tym snem. Zaprasza do zabawy.

4. Opowieść ruchowa przy muzyce – Odkrywamy inne planety.
N. rozkłada na dywanie pięć obręczy. W każdej umieszcza różne zabawki (klocki, patyczki, kredki, domino, puzzle) i nakrywa je tkaniną tak, aby dzieci ich nie widziały. Włącza nagranie muzyki i snuje opowieść. Podczas muzyki dzieci biegają za N., naśladując lot rakietą. N. wspomina o przygotowaniach do podróży i starcie rakiety, locie przez Układ Słoneczny i dalej, poza naszą galaktykę – Drogę Mleczną. N. podziwia kosmos, wskazując kierunki; opowiada, co widzi. Na przerwy w nagraniu muzyki ogłasza lądowania na planetach (przy obręczach) i spotkania ufoludków. Opisuje, ale nie nazywa, znajdujące się w obręczach zabawki – prezenty od ufoludków. Wkłada prezenty do worka i kontynuuje zabawę.

5. Zabawa w tworzenie rodziny słów – Od kogo są te prezenty?
N. wykłada zawartość worka. Dzieci nazywają upominki i je segregują. Zastanawiają się wspólnie, na której w kolejności planecie je otrzymały. Następnie N. dzieli dzieci na pięć zespołów i wyznacza im miejsca tak, aby widziały pracę innych grup. Każdy zespół zajmuje się prezentem przywiezionym z innej planety. Dzieci układają w dowolny sposób klocki, patyczki, kredki, kostki domina i puzzle, a następnie liczą je w dostępnym dla siebie zakresie. N. prosi zespoły o wyobrażenie sobie postaci ufoludka, który zamieszkiwał daną planetę. Dzieci w zespołach naradzają się, jak może wyglądać ufoludek, ile może mieć rąk, nóg, po czym układają wymyśloną postać ufoludka z klocków, patyczków, kredek, kostek domina, puzzli. Następnie, od nazwy prezentu, kolejno, nadają nazwę mieszkańcom danej planety oraz wymyślają przykładowe imię jednego z nich, np.:

− klocki – Klockanie – Klockuś,

N. podziwia prace dzieci, prosi poszczególne zespoły o opisanie wyglądu ich ufoludka. Zachęca dzieci do podawania innych ciekawostek na temat planety, którą zamieszkują te ufoludki.

6. Zabawa ruchowa „Lot międzygwiezdny”.
N. układa w różnych miejscach na dywanie włączone latarki. Wyłącza światło. Dzieci biegają między latarkami. Odbywają rakietą lot międzygwiezdny.

7. Zabawa w kole – Kim jestem i z jakiej pochodzę planety?
(Zabawka z sali dla każdego dziecka).
Dzieci wyszukują w sali po jednym dowolnym przedmiocie (dowolnej zabawce) i siadają z nim (nią) w kole. Wybrane dziecko (ufoludek) rozpoczyna zabawę: podaje nazwę planety, z jakiej pochodzi, nazwę mieszkańców tej planety oraz swoje wymyślone imię, nawiązując do nazwy trzymanego przedmiotu, np. dziecko trzyma kartkę i mówi: Pochodzę z planety Kartek. Mieszkańcami planety są Kartkanie, a ja mam na imię Kartkowiusz. Zabawę kontynuuje kolejne dziecko siedzące z prawej strony.

8. Zabawa z rymowanką – Ufo, ufoludki.
Dzieci stają w kole. N. informuje je, że ufoludki, które wcześniej odwiedziły, lubią szczególnie jedną zabawę. Dzieci dobierają się parami i stają w kole naprzeciwko siebie – tworzą dwa koła: wewnętrzne i zewnętrzne. Powtarzają za N. rymowankę K. Wilk, uderzając raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera (jedna sylaba – jedno uderzenie).
Ufo, ufoludki
to nieduże ludki.
Mają śmieszne włosy,
oczy, usta, nosy.

Dzieci stojące w kole zewnętrznym wykonują krok w prawą stronę i stają naprzeciwko nowego part¬nera. Zabawa się powtarza.

9. Wykonanie zadania w kartach pracy cz. 3 s. 90.
Słuchanie Co o sobie mówią ufoludki?
- wskazywanie ufoludków i odczytywanie ich imion,
- odczytywanie zdań.

10. Zakończenie zajęć:
- Dzieci siedzą w kole, przesłanie iskierki, przekazanie uśmiechu do kolegi jako symbolu zadowolenia z zajęć.