Idzie jesień przez świat. Scenariusz zajęć

KONSPEKT ZAJĘĆ
Prowadzący: Agnieszka Garbatiuk
Grupa: dzieci 6 – letnie
Data: 28.09.2020
Temat miesięczny: Idzie jesień przez świat
Temat dnia: Świat wokół nas

Cele ogólne:
• poznanie charakterystycznych cech jesieni;
• kształtowanie umiejętności obserwowania otaczającej rzeczywistości,
• opowiadanie o swoich przeżyciach, dzielenia się na forum emocjami, odczuciami;
• kształtowanie wrażliwości i umiejętności dostrzegania piękna otaczającego świata, kolorystyki jesiennego krajobraz
Cele szczegółowe:
• dziecko wskazuje i określa położenie przedmiotu w przestrzeni;
• dziecko słucha opowiadania, odpowiada na pytania nauczyciela, stara się mówić pełnymi zdaniami;
• dziecko potrafi wyjaśnić kim jest przewodnik i czym się zajmuje
• dziecko naśladuje ruchem treść opowiadania;
Przebieg zajęć:
1. „Na nowy dzień” – powitanka.

Dzieci recytują słowa powitanki i wykonują opisane gesty.
Mamy nowy dzień, Stoją parami na obwodzie koła.
więc witamy się. Kłaniają się sobie.
Ręka prawa, ręka lewa, Przybiją „piątkę” najpierw prawą, potem lewą
wszyscy ćwiczą, nikt nie ziewa. Rytmicznie uderzają dłońmi o uda.
Jeden podskok, obrót też – Wykonują podskok i szybki obrót.
razem nam wesoło jest! Obiema dłońmi uderzają w dłonie partnera

2. „Liście” – zabawa dydaktyczna, ćwiczenie orientacji w przestrzeni. Przed zajęciami N. umieszcza w dowolnych miejscach sali małe kolorowe liście. Zadaniem dzieci jest ich odszukanie. Jeżeli dziecko zauważy liść, opowiada, gdzie on się znajduje (za doniczką, pod stolikiem, za lalką w czerwonej sukience). Można wprowadzić element rywalizacji: podzielić dzieci na dwie grupy, każda grupa próbuje odszukać jak najwięcej liści.

3. „Wiatr” – zabawa organizacyjno-porządkowa. Dzieci trzymają szarfę w dłoni. Przy muzyce (lub akompaniamencie grzechotki) biegną na palcach drobnymi krokami. Gdy muzyka cichnie, zatrzymują się i stoją bez ruchu.

„Drzewa na wietrze” – skłony boczne. Dzieci stoją w rozkroku, trzymają naprężoną szarfę w uniesionych rękach. Wykonują skłony raz w lewą, raz w prawą stronę. Starają się nie odrywać stóp od podłoża, plecy są proste.

„Słońce – deszcz” – bieg w rozsypce, ćwiczenia wyprostne. Dzieci biegną na palcach w do-wolnych kierunkach. Na hasło N.: deszcz zatrzymują się, unoszą ręce, palce wskazujące wkłada-ją w końce szarfy, naprężają szarfę, trzymając ją nad głową (to jest „parasol”). Na hasło: słońce na palcach biegną po sali z szarfą w dłoni. – „Przez kałuże” – przeskoki przez przeszkodę. Dzieci układają szarfy w kształt koła w dowolnych miejscach – są to kałuże. Wykonują przeskoki przez szafę, starając się nie dotknąć „wody”.

4. „Wycieczka” – rozmowa o wrażliwości na podstawie opowiadania. Po przeczytaniu opowiadania N. zadaje dzieciom pytania: Co dzieci robiły w piątki w przedszkolu? Dokąd wybrały się na wycieczkę? Co lub kto to jest przewodnik? Jakie miejsca chcielibyście zwiedzić? Jak czuła się Ola, gdy nadszedł czas odwiedzenia miejsca wybranego przez nią? Jak wyobrażacie sobie ogród różany? Czy zgadzacie się ze stwierdzeniem, że „w ładnym miejscu wszystko smakuje lepiej”? Prosi, by dzieci opowiedziały o jakiejś wycieczce, na której były, o tym, co najbardziej im się podobało, co interesującego widziały, jak się czuły. N. tak kieruje rozmową, aby dzieci opowiadały o swoich emocjach: co czuły na wycieczce, co je zdziwiło, co zainteresowało. Zachęca dzieci do wypowiedzi na temat wrażliwości na piękno przyrody. Pyta, jak należy się zachowywać podczas wycieczki na łono przyrody.

5. „Przewodniki” – zabawa dydaktyczna. Dzieci oglądają kilka zgromadzonych przewodników, odgadują, czego one dotyczą (np. przewodnik po górach, zabytkach, zamkach, miastach itp.). Następnie N. demonstruje dzieciom plan miasta, odznakę lub legitymację przewodnika, foldery informacyjne. Dzieci rozmawiają nt. zadań przewodnika: czym się zajmuje, czy ten zawód jest potrzebny itp.

6. „Wycieczka” – opowieść ruchowa na podstawie opowiadania. Dzieci naśladują jazdę autokarem, a następnie: spacer przy fontannie, spacer alejkami, zabawy na placu zabaw. Potem znowu jazdę autokarem i wycieczkę do zamku. Dalej N. zaprasza w podróż do... (dzieci dopowiadają).

7. Praca z KP1.24–25 – rozmowa na temat ilustracji, poszerzanie słownika czynnego dzieci, ćwiczenia w budowaniu wypowiedzi, zmiana zachowań negatywnych na pozytywne. N. zwraca uwagę na sygnalizowanie chęci udzielenia odpowiedzi i budowanie zdań. By wyciszyć grupę, proponuje zabawę w przeniesienie się w miejsce, które wskazuje ilustracja. Zadaje pytanie: Jak się czujesz? Co można zobaczyć w takim miejscu? A co usłyszeć i poczuć? Co ci się tu podoba? Jak należy się zachowywać w takim miejscu?

8. „Spacer Pani Jesieni” – zabawa ruchowa, ćwiczenia ortofoniczne. W sali są rozłożone kółka gimnastyczne lub koła wycięte z papieru. Dzieci swobodnie poruszają się w różnych kierunkach. Na hasło N. Pada deszcz zatrzymują się, unoszą nad głową kółko, naśladują spadanie kropli deszczu, mówiąc: Kap, kap, kap (rytm ósemkowy), Puk, puk, puk (wolno – rytm półnutowy). Na hasło N.: Wieje wiatr trzymają krążki oburącz przed sobą i delikatnie nimi wachlują, mówiąc: Szu-szu-szu.

9. Podsumowanie i ewaluacja zajęć
Nauczyciel wraz z dziećmi podsumowują zajęcia. Dzieci określają, co w dzisiejszych zajęciach im się podobało, a co nie.
Każde dziecko dostaje 2 kółka z buzią uśmiechniętą bądź smutną. Jeżeli zajęcia mu się podobały – podnosi buzię uśmiechniętą, jeżeli nie – smutną.