Wąż - szumi czy syczy? Scenariusz zajęć logopedycznych rozwijających sprawność językową dzieci sześcioletnich uwzględniający cele i zasady oceniania kształtującego

Temat zajęć: „Wąż - szumi czy syczy?” (O.K. pytanie kluczowe)

Czas – 30 minut

Klasa:
oddział przedszkolny, dzieci sześcioletnie z sygmatyzmem, zaburzeniami słuchu fonemowego, deficytami percepcyjnymi (4 uczniów)

Metody:

•metody praktyczne: pokaz połączony z ćwiczeniami artykulacyjnymi, kinestezji artykulacyjnej, praksji oralnej, słuchu fonemowego, analizy i syntezy słuchowej, pamięci słuchowej, autokontroli słuchowej,
•metody lingwistyczne: metoda słów kluczowych w terapii; ćwiczenia dykcyjne, ćwiczenia w tworzeniu narracji,
•metody aktywizujące: zabawy i gry dydaktyczne.

Formy pracy – praca w grupach, praca indywidualna

Cele główne:

dziecko:
•rozwija sprawność językową,
•usprawniania procesy poznawcze: percepcję słuchową, wzrokową, myślenie logiczne,
•rozwija poczucia sprawstwa,
•buduje zdolności do pracy w zespole

Cele operacyjne:

dziecko:
•analizuje i różnicuje dźwięki, rozróżnia głoski dentalizowane szumiące i syczące uwzględniając miejsce artykulacji, poprawnie realizuje głoski w wyrazach podczas ćwiczeń artykulacyjnych,
•dokonuje kategoryzacji tematycznych i atematycznych, przelicza elementy, dokonuje porównań zbiorów,
•poprawnie wypowiada się, buduje zdania zgodnie z zasadami składni, opowiadając łączy wydarzenia w logiczne ciągi przyczynowo – skutkowe, odpowiada na pytania,
•współpracuje z dziećmi w grupie podczas zabawy,
•określa swoje nastroje, emocje.

Środki dydaktyczne:

•gra logopedyczna „Pamięć dźwiękowa”
•układanka „Trzymaj język za zębami”
•puzzle "Na wsi", "Nad morzem"
•karty logopedyczne – obrazki zawierające głoski szumiące i syczące
•4 historyjki obrazkowe, 6 - elementowe (dla każdego dziecka)
•kolorowe patyczki

Przebieg zajęć

Część wstępna

1.Powitanie,
Nauczyciel wita wszystkie dzieci.

OK – cele zajęć w języku dziecka: „Potrafię ładnie wymawiać sz, s”

2.Zabawa na dobry początek.
Nauczyciel proponuje zabawę w „Naśladowanie szumów, syków i brzęczyków”. Pokazuje na czym polega zabawa. Zaczyna wydawać dźwięki np. szumieć, najpierw bardzo cicho, głośniej, coraz głośniej, bardzo głośno (z gradacją). Dzieci stoją w kręgu na dywanie. Same wymyślają swoje dźwięki do naśladowania przez inne dzieci zgodnie z zasadą cicho – głośno – głośniej – najgłośniej”. Jedno z dzieci prezentuje swój dźwięk, pozostałe dzieci naśladują je.

Część główna

O.K. – Nacobezu – informacja dla dzieci –„W trakcie ćwiczeń, podczas mówienia, będę zwracała uwagę na ułożenie buzi w ”dzióbek” i ustawienie języka za górnymi zębami”.

1.Ćwiczenia słuchu fonemowego, ćwiczenia artykulacyjne.
Nauczyciel dzieli dzieci na dwa zespoły –(poprzez rozlosowanie patyczków z dwoma kolorami). Każda grupa otrzymuje jeden obrazek (w formie prostych 10 elementowych puzzli). Nauczyciel prosi dzieci o ułożenie obrazka w zespołach dwuosobowych. Gdy grupy złożą swój obrazek, nauczyciel układa na stole stos kart, z obrazkami roślin, zwierząt, zjawisk, przedmiotów, zawierającymi głoskę „s” lub „sz”. Zadaje indywidualnie, każdemu dziecku pytanie do obrazka np. „Morze - szumi czy syczy?”. Dziecko dokonuje analizy słuchowej, przyporządkowuje obrazek do głoski s lub sz. Nazywa obrazek na karcie poprawnie artykułując głoski.

2.Kategoryzacje z ćwiczeniami artykulacji głosek szumiących/ syczących
Nauczyciel rozdaje uczniom plansze z obrazkami zawierającymi ćwiczone głoski dentalizowane. Prosi dzieci o zbudowanie zbiorów według określonych na planszach kategorii (zwierzęta, wyposażenie domu, ubrania, słodycze). Dzieci dokonując kategoryzacji utrwalają wymowę głosek dentalizowanych (szumiących, syczących)

3.Ćwiczenia pamięci słuchowej.
W czasie ćwiczeń nauczyciel wykorzystuje grę edukacyjną „Pamięć dźwiękowa”. Na planszy rozkłada dla dzieci plastikowe kostki – 8 r. Każda para kostek, w środku ma ten sam element dźwiękowy. Poszczególne pary kostek różnią się dźwiękami. Logopeda prosi dzieci o połączenie dwóch kostek z tym samym dźwiękiem w pary.

4.Rozwijanie umiejętności narracji
Historyjka obrazkowa - nauczyciel rozdaje dzieciom sześcioelementową historyjkę obrazkową. Każde z dzieci otrzymuje swój zestaw obrazków. Logopeda prosi o ułożenie obrazków we właściwej kolejności. Dzieci układają swoje obrazki i opowiadają o historyjki. Logopeda sprawdza u dzieci rozumienie relacji przyczynowo - skutkowych zadając im pytania do ułożonych opowiadań: po co?, dlaczego?, z jakiego powodu? Prosi też dzieci o własną ocenę wydarzeń, interpretację.

Część końcowa

1.Podsumowanie zajęć

O.K. - Indywidualne informacje zwrotne nauczyciela dla dzieci dotyczące wypowiedzi dziecięcych i pracy podczas zajęć.

W zależności od przebiegu zajęć i osiągnięć dzieci logopeda używa sformułowań „podobało mi się gdy...”, „potrafisz dobrze wypowiedzieć słowa...”. „dzisiaj nauczyłeś się...”„Twoja historyjka była...” „ Byłeś pomocny dla..”

Logopeda zachęca dzieci do oceny swojej pracy i pracy kolegów, proponuje nagrodę dla dzieci w postaci oklasków,