OPINIA NAUCZYCIELA O DZIECKU
Imię i nazwisko dziecka:
Cel wydania opinii:
W związku zaobserwowanymi trudnościami w zakresie mowy (imię dziecka) zaproponowano rodzicom, aby skonsultowali się ze specjalistami z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w (miejscowość) celem zdiagnozowania dziecka. Opinię wydano na prośbę rodziców.
Opinia nauczycieli:
(imię dziecka) uczęszcza do (nazwa przedszkola) od (okres) roku. Pierwsze dni adaptacji były dla niego dużym przeżyciem, ale dosyć szybko przyzwyczaił się do przedszkolnego otoczenia i nowych Pań z grupy. Chłopiec miał i nadal ma trudności z komunikacją z Paniami i rówieśnikami: rozumie zadawane pytania, jednakże sam porozumiewa się gestami.
(imię dziecka) jest chłopcem wesołym i spokojnym. W pierwszych miesiącach miał problemy z wykonywaniem czynności samoobsługowych (tj.: załatwianie potrzeb fizjologicznych, ubieranie i rozbieranie się, spożywanie posiłków). W wykonywaniu tych czynności pomagały mu Panie z grupy. Obecnie zauważyć można spory postęp – chłopiec udaje się samodzielnie do toalety (jednak nigdy z własnej inicjatywy, jest pytany przez panie czy chce skorzystać z toalety, odpowiada potakując bądź kręcąc głową w odmowie), w większości samodzielnie rozbiera się i ubiera oraz spożywa posiłki.
Utrudniony jest kontakt werbalny z dzieckiem. (imię dziecka) nie podejmuje prób mowy podczas pobytu w przedszkolu – nie powtarza słów, nie wydaje dźwięków. Raz zdarzyło się, że wypowiedział bardzo cicho pojedyncze sylaby „ma, ba” podczas odpowiedzi na pytanie.
(imię dziecka) jest chłopcem bardzo spokojnym. Czas swobodnej zabawy spędza w większości samodzielnie, bawiąc się autami, klockami i drewnianymi układankami, nie wdaje się w konflikty z innymi dziećmi. Mimo zachęty Pań czy kolegów i koleżanek z grupy nie podejmuje większych interakcji z innymi. Chłopiec sięga po zabawki, którymi może bawić się sam. Kontakt z rówieśnikami jest dla niego utrudniony, z racji problemów z mową chłopiec nie może wyjaśnić dzieciom jak chciałby się bawić. Dzieci starają się mu narzucić swoje zasady zabawy, (imię dziecka) dostosowuje się do nich, po czym po chwili odchodzi z zabawy i wraca do swoich zainteresowań. Ze względu na drobną budowę ciała rówieśnicy traktują go jak „młodszego brata” – wykazują się troską, opiekują się chłopcem, chcą go wyręczać np. podczas ubierania kapci.
(imię dziecka) na zajęciach dydaktycznych jest skupiony, nie rozprasza się. Poproszony o wykonanie jakiegoś zadania czy czynności z dużą chęcią próbuje samodzielnie je wykonać. Jeśli nie potrafi sam wykonać polecenia, sygnalizuje swój problem poprzez kontakt wzrokowy z nauczycielem, uśmiech i przeczące kręcenie głową. Chłopiec ma trudności z pracami manualnymi, tj.: samodzielne posługiwanie się klejem, trzymanie nożyczek i wycinanie, prawidłowe trzymanie kredki i kolorowanie, różne ćwiczenia graficzne, np.: łączenie kropek, łączenie w pary. (imię dziecka) trzyma kredkę chwytem cylindrycznym, ze słabym naciskiem, co sprawia, że pokolorowany obrazek jest małowidoczny, nie zwraca uwagi na dobór kolorów (np. trawa nie jest zielona, słońce nie jest żółte). Podczas malowania farbami czy kolorowania kredkami chłopiec mieści się w konturze. Postępy przynosi praca indywidualna z dzieckiem, gdy nauczyciel krok po kroku instruuje chłopca.
(imię dziecka) chętnie uczestniczy w zabawach ruchowych i integracyjnych z grupą. Jest otwarty na nowe zabawy. Nie ma problemów ze zrozumieniem zasad. Z dużą chęcią wykonuje proste improwizacje ruchowe do muzyki. Bierze udział w występach publicznych organizowanych z okazji świąt wynikających z przedszkolnego kalendarza imprez i uroczystości.
Z racji tego, że (imię dziecka) nie podejmuje prób mowy, utrudnione jest określenie niektórych sfer rozwoju poznawczego (np. określenie czy dziecko potrafi liczyć, określać położenie przedmiotów, rozumienie znaczenia utworów literackich, itp.). W związku z tym rozwój poznawczy dziecka w arkuszu obserwacji cech rozwojowych dziecka 3-letniego jest na niskim poziomie. Rozwój fizyczny, społeczny i emocjonalny utrzymuje się na poziomie przeciętnym.