Gra leksykalno-gramatyczna - język niemiecki, język angielski

EINE TIERFAMILIE

Es lebte einmal eine Familie von Tieren. Da waren: eine Katze, ein Hund, ein Hamster, eine Maus und eine Schildkröte. Eines Tages beschloss die Familie eine Reise rund um die Welt zu machen.
Der Hund wollte immer die schöne Welt besichtigen. Die Maus träumte vom Fliegen.
Der Hamster hatte hingegen Angst davor. Die Katze war mutig, so wie alle Katzen immer sind. Nur die Schildkröte bevorzugte es, zu Hause zu sitzen und in Ruhe nachzudenken.
Alle Tiere waren jedoch ein gutes Team und beschlossen, entweder alle zu verreisen oder auf die Reise zu verzichten. Da der Hund immer die erste Geige spielen wollte, beschloss er, dass die Tierfamilie die Welt zu Fuß besichtigen wird.
So gingen der Hund, die Katze, die Maus, der Hamster und die Schildkröte los, ohne darüber nachzudenken, was sie erleben können. Sie waren so glücklich, dass sie vergaßen, dass die Welt zwar schön , aber auch gefährlich sein kann....
So bewunderten die Tiere viele schöne Landschaften, außergewöhnliche Orte.
Da der Ausflug schon lange dauerte, bekam die Schildkröte Heimweh und wollte zurückkehren. Der Hund hatte aber noch einen Plan und wollte den Tieren einen Zauberort zeigen, wo alle Träume in Erfüllung gehen können.
Endlich kamen die Tiere ans Ziel. Vor ihnen stand eine große Höhle...
Der Hund war begeistert. Die Katze fand es langweilig und die Maus, der Hamster und die Schildkröte wollten zurückkehren, weil sie Angst bekamen. Die Tiere standen dort und es passierte nichts....
Enttäuscht entschieden sie sich, nach Hause zurückzukommen, als sie plötzlich einige Geräusche hörten.....
Nun sprang ein großer, alter Wolf aus der Höhle heraus, begann zu heulen und wollte die Tiere fressen. Die Maus, der Hamster und die Schildkröte nahmen die Beine unter die Arme.
Der Hund stand wie verzaubert und konnte kaum etwas machen.
Nur die mutige Katze zeigte dem Wolf ihre Krallen, begann ihn zu kratzen und schrecklich zu miauen. Für den Wolf war das Miauen kaum auszuhalten, so dass er flüchtete, wo sich Fuchs und Hase gute Nacht sagen. So rettete die Katze ihre Familie, weil sie immer ihrem Lebensmotto folgte: dem Mutigen gehört die Welt.
Nach all den Abenteuern kamen die Tiere glücklich und geborgen nach Hause mit einem neuen Motto zurück: Einer für alle, alle für einen.
Und wenn sie nicht gestorben sind, da leben sie noch heute.

The english version

Once upon a time there was a family of animals. There was a cat, a dog, a hamster, a mouse and a turtle. One day the family wanted to go for a trip around the world. The dog always wanted to see the beautiful world. The mouse dreamed of flying, but the hamster was always scared of it. Only the cat was brave, just like cats are. The poor turtle preferred staying at home and thinking of nothing. All the animals were a great team and decided either they would all go or give up. The dog always wanted to play the first fiddle. That’s why it decided to explore the world on foot.
So the cat, the dog, the hamster, the mouse and the turtle went for their trip and they didn’t think about what they could experience.
They were so excited that they forgot that the world can be beautiful but also very dangerous.
They saw a lot of gorgeous and incredible places and admired awesome views.
The trip was quite long that the turtle started missing its home and wanted to come back.
But the dog had a plan and it was going to show the animals some amazing place, where all dreams can come true.
When the animals got to their destination they saw a huge cave....
The dog was excited. The cat thought it was boring but the mouse, the hamster and the turtle wanted to come back because they were frightened. The animals were standing there and nothing happened.
Disappointed animals decided to come back. Suddenly, they heard some strange sounds from the cave ....
A huge old wolf jumped out of the cave and began to howl and wanted to eat the scared animals. The mouse, the hamster and the turtle took to their heels.
The dog was standing enchanted and couldn’t do anything. Only the brave cat showed the wolf its claws and began to scratch and meow. The meowing was so horrible for the wolf that it couldn’t stand it. So he started to run away in the middle of nowhere.So the brave cat saved the whole family because it always followed its life motto: faint heart never won fair lady.
After all those adventures the animal family came home safely with a new motto: one for all, all for one.
And they lived happily ever after.

Wersja polska

Żyła sobie kiedyś pewna rodzina zwierząt. Byli to kot, pies, chomik, mysz i żółw. Pewnego dnia rodzina zdecydowała wybrać się w podróż dookoła świata. Pies zawsze chciał zwiedzić piękny świat. Mysz marzyła o lataniu. Chomik natomiast miał przed tym lęk. Kot był odważny, jak to wszystkie koty zwykły bywać. Tylko żółw wolał siedzieć w domu i rozmyślać w ciszy. Wszystkie zwierzęta były jednak dobrym zespołem i zdecydowały, że albo pojadą wszystkie, albo zrezygnują z podróży. Pies zawsze chciał grać pierwsze skrzypce, dlatego też zdecydował, iż zwierzęta zwiedzą świat pieszo.
I tak wybrali się pies, kot, mysz, chomik i żółw, nie myśląc, co je może spotkać.
Byli tak szczęśliwi, iż zapomnieli, że świat jest wprawdzie piękny, ale może być także niebezpieczny...
I tak podziwiały zwierzęta piękne krajobrazy, niezwykłe miejsca. A że wycieczka już długo trwała, żółw zaczął tęsknić za domem i chciał wracać. Pies miał jednak jeszcze jeden plan i zamierzał pokazać zwierzętom pewne zaczarowane miejsce, gdzie wszystkie marzenia mogą się spełnić.....
Wreszcie zwierzęta dotarły do celu. Przed nimi stała wielka jaskinia....Pies był zachwycony. Kot uznał to za nudne, a mysz, chomik i żółw chcieli wracać, ponieważ się bali.
Zwierzęta stały tam i nie działo się nic....
Rozczarowane zdecydowały wracać do domu, gdy nagle usłyszały pewne odgłosy...
Naraz wyskoczył wielki stary wilk z jaskini, zaczął wyć i chciał pożreć zwierzęta. Mysz, chomik i żółw wzięły nogi za pas. Pies stał jak zaczarowany i nie mógł nic zrobić.
Tylko odważny kot pokazał wilkowi pazury, zaczął go drapać i przeraźliwie miauczeć. Dla wilka miauczenie to było tak nie do zniesienia, że uciekł, gdzie diabeł mówi dobranoc.
W ten sposób kot uratował rodzinę, ponieważ zawsze podążał za swoim motto życiowym: “Do odważnych świat należy.”
Po wszystkich tych przygodach zwierzęta wróciły szczęśliwie i bezpiecznie do domu z nowym motto: “Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.”
I jeśli nie pomarli, to żyją po dziś dzień.

Opis gry:
Grupa graczy: 5 uczniów (role poszczególnych postaci), 1 uczeń twz. “czarny charakter” (postać z jaskini), 1 uczeń w roli narratora (tę rolę może również przejąć nauczyciel).

Cele gry:
Utrwalenie wprowadzonej leksyki do danego bloku tematycznego. Za każdym razem słownictwo kluczowe może zostać zmienione, w zależności od zakresu leksykalnego.
Zamiast zwierząt w grze mogą występować członkowie rodziny czy części ciała, garderoby, kolory itp., co może być dodatkowym walorem humorystycznym gry. W danym bloku tematycznym należy wskazać tzw. “czarny charakter”- postać wyskakująca z jaskini. W przypadku członków rodziny może być to np. teściowa czy macocha, w częściach ciała stara (brzydka) twarz itp.
Dla młodszych uczniów (i nie tylko) można wprowadzić dodatkowe elementy do gry np. maski zwierząt, naklejki z częściami ciała itp.

Wprowadzenie (metodą indukcyjną) lub utrwalenie czasu przeszłego Präteritum, na którym bazuje tekst.
Uczniowie wyszukują form czasu przeszłego Präteritum, grupują je na formy słabe i mocne, drogą indukcji, wychodząc od przykładu z pomocą nauczyciela formułują regułę tworzenia form tego czasu dla obu grup czasowników.

Poznawanie zwrotów idiomatycznych oraz przysłów niemieckich, ukrytych w tekście gry.
Uczniowie pracując w parach lub małych grupach, wyszukują wyżej wymienione zwroty i objaśniają je. Tworzą własne krótkie historyjki lub opowiadania w czasie teraźniejszym lub poznanym czasie Präteritum.

Tekst gry jest na poziomie grupy średniozaawansowanej, więc dla grup młodszych wskazane jest przed rozpoczęciem gry tzw. Vorentlastung des Textes (objaśnienie słów kluczowych).

Przebieg gry

Na forum
Wybrani/ chętni uczniowie zgłaszają się do poszczególnych ról ( chomik, kot itp.) Należy wybrać także dodatkową osobę twz. “czarny charakter”. Do roli narratora zgłasza się dodatkowo jeden uczeń lub zostaje wytypowany przez nauczyciela.
Wszystkie postacie wraz z dodatkowym “czarnym charakterem” siadają na 6 kolejno ustawionych w jednym rzędzie krzesłach. Należy zadbać o odpowiednią przestrzeń przed, za oraz wokół krzeseł oraz ustawić je w odpowiednich odstępach między sobą.
Narrator czyta historię. Zadaniem poszczególnych postaci jest odpowiednia reakcja po usłyszeniu swojej “nazwy”. Słysząc np. der Hund, osoba będąca psem, powinna wstać i obejść cały rząd krzeseł, wracając na swoje miejsce, nawet jeśli jest “wzywana” w tekście kilka razy po sobie. Należy uważać, aby wrócić odpowiednio na swoje miejsce, gdyż w jednej chwili może zostać “wywołanych” kilka lub wszystkie postaci na raz.
Grę można punktować. Jeżeli dana postać “zaśpi” lub pomyli miejsca otrzymuje punkty karne.

Praca indywidualna
Inną możliwością wykorzystania gry jest praca z tekstem historyjki jako wprowadzenie lub utrwalenie zagadnienia gramatycznego jakim jest czas przeszły Präteritum.
Każdy uczeń otrzymuję tekst gry, w którym powinien odszukać form czasu Präteritum, podkreślić je. Następnie z pomocą nauczyciela uczniowie klasyfikują czasowniki: rozróżniają formy mocne od słabych. Na wybranych przykładach z tekstu formułują regułę tworzenia form regularnych oraz rozpoznają formy nieregularne, rozpoznają zasady ich odmiany i zastosowania w zdaniu.

Praca w parach/ grupach
Uczniowie dobierają się w pary lub zostają podzieleni na małe grupy.
Zadaniem każdej grupy jest odszukanie i wskazanie w tekście zwrotów idiomatycznych/ przysłów oraz poprawne przetłumaczenie/ znalezienie polskiego odpowiednika.
Może odbywać się to na zasadzie rywalizacji na czas między grupami.
Następnie grupy wybierają jedno przysłowie/ idiom i tworzą własną historyjkę, w którą je wplatają. To ćwiczenie może również przybrać formę indywidualnej pracy każdego ucznia.