Program autorski "Cztery pory roku w obiektywie"

Program autorski „Cztery pory roku w obiektywie”.

Codzienne funkcjonowanie w środowisku osób niepełnosprawnych pokazuje mi jak ważnym elementem jest systematyczna, ciągła, prawidłowo zaplanowana praca z osobami niepełnosprawnymi. Dzięki prawidłowemu procesowi dydaktycznemu niepełnosprawni uczą się zaradności życiowej, kształtowania kompetencji społecznych, które dają im możliwość spełnienia się w różnych rolach społecznych w dostępnym dla nich zakresie. Akceptacja dysfunkcji niepełnosprawności moich uczniów daje naturalny wymiar naszej codziennej pracy mającej na celu wyrównywanie braków rozwojowych. Budowanie kręgosłupa moralnego dziecka, pomaganie mu w pokonywaniu trudności życiowych, własnych słabości, zdobywaniu nowych osiągnięć jest ogromnie wartościujące. Dziecięcy uśmiech, radość dziecka z działania i osiągania zamierzonych celów jest moim kołem napędowym
w umożliwianiu moim uczniom uzyskania samodzielności w różnym zakresie funkcjonowania społecznego.
Program autorski „Cztery pory roku w obiektywie” kierowany jest do uczniów/wychowanków I, II, III, IV etapu edukacyjnego z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym oraz ze sprzężeniami uczęszczającym do Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego im. Marynarza Polskiego w Damnicy.
W trakcie realizacji programu uczestnicy zajęć nabywają umiejętności związane
z technikami fotografii, zapoznają się z budową aparatu, zdobywają wiedzę teoretyczną
i praktyczną na temat samodzielnego wykonywania zdjęć. Uczniowie/wychowankowie zajęć uczą się zapisywania i tworzenia folderów zdjęć w komputerze oraz prezentowania prac fotograficznych.
Program autorski zajęć artystycznych „Cztery pory roku w obiektywie” jest uzupełnieniem Indywidualnych Programów Edukacyjno – Terapeutycznych, Planów Pracy Opiekuńczo – Wychowawczych, może pełnić istotną rolę w rozwoju psycho – społecznym
i wzbogacaniu umiejętności praktycznych uczniów/wychowanków. Udział w programie uczy aktywnego spędzania czasu wolnego wolnego poprzez spacery na świeżym powietrzu, daje możliwość podziwiania flory i fauny, poznawania przyrody, uczy poszanowania środowiska naturalnego, szanowania zwierząt, zachowania się w lesie, parku, obserwowania przyrody, zmian zachodzących podczas zmieniających się pór roku. Uczestniczy zajęć dostrzegają piękno otaczających ich budynków i ciekawych sytuacji. Ponadto praca
z aparatem fotograficznym i komputerem uczy umiejętności multimedialnych
i daje niesamowite poczucie sprawczości, co daje uczestnikom zajęć wielką radość, poczucie własnej wartości, wiarę w siebie oraz pokonanie własnej niepełnosprawności intelektualnej.
Od września 2019 roku realizuje program z uczniami Szkoły Przysposabiającej do Pracy oraz Szkoły Podstawowej w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym
w Damnicy realizując nauczanie indywidualne. Po kilku miesiącach realizowania programu zauważyłam efekty pracy. Uczniowie dostrzegają piękno przyrody, zmiany, które w niej zachodzą, potrafią zachować się adekwatnie do sytuacji, są ciekawi świata i szczęśliwi. Uczestniczka zajęć powiedziała, że: „nie wierzyła, że będzie potrafiła zrobić zdjęcie...” Dla nas zdrowych ludzi, to taka prosta czynność, a dla moich uczniów posiadanie niesamowitej umiejętności.
Najważniejszym efektem w pracy nauczyciela jest ujrzenie uśmiechu na twarzy ucznia/wychowanka. Radość wewnętrzna drugiego człowieka niezależnie od stopnia niepełnosprawności okazuje się być inspiracją dla nauczyciela. Podniesienie poziomu czynnika motywacyjnego staje się ważnym punktem wzmacniającym dalsze prowadzenie procesu dydaktycznego. Zachęcam wszystkich nauczycieli do uatrakcyjniania zajęć.

Magdalena Szczekarewicz
Nauczyciel zajęć edukacyjno-terapeutycznych
i rewalidacyjno-wychowawczych
w SOSW w Damnicy