Każdy inny - tyle nas łączy

Cel:
- uświadomienie wychowankom problemu nietolerancji we współczesnym świecie
- kształtowanie w wychowankach postawy tolerancji

Metody pracy:
miniwykład
dyskusja
burza mózgów
prezentacja
drama

Środki dydaktyczne: kartki papieru, długopisy, tablica, markery, wiersz autorstwa: Jana Twardowskiego „ Podziękowania”, materiały pomocnicze – karty przeznaczenia, scenariusze

Przebieg zajęć:
1.Powitanie uczestników zajęć.
Przywitanie wychowanków.
Przedstawienie tematu zajęć oraz ustalenie obowiązujących zasad pracy.

2.Wyjaśnienie pojęcia – burza mózgów.
Wychowawca dzieli grupę na dwa zespoły i prosi o zastanowienie się nad definicją pojęcia –
tolerancja, młodzież zapisuje swoje skojarzenia na kartkach.
Następnie prosi uczestników o przeczytanie swoich odpowiedzi, następnie wspólnie wraz z uczestnikami próbuje stworzyć własną definicję słowa - tolerancja.
Wychowawca odczytuje definicję ze słownika:
Tolerancja (łac. tolerantia – „cierpliwa wytrwałość”; od łac. czasownika tolerare – „wytrzymywać”, „znosić”, „przecierpieć”) to w mowie potocznej i naukach społecznych postaw aspołeczna i osobista odznaczająca się poszanowaniem poglądów, zachowań i cech innych ludzi, a także ich samych.
· Tolerancja nie oznacza akceptacji (por. łac. acceptatio - przyjmować, sprzyjać)
czyjegoś zachowania czy poglądów. Wręcz przeciwnie, tolerancja to poszanowanie
czyichś zachowań lub poglądów mimo że nam się one nie podobają.
· Tolerancja jest postawą, która umożliwia otwartą dyskusję. Bez tej postawy
dyskusja zamienia się albo w zwykłą sprzeczkę albo prowadzi do aktów agresji.
3. Przejawy nietolerancji – dyskusja.
Wychowawca pyta uczestników zajęć co według nich jest zachowaniem nietolerancyjnym.
Odpowiedzi zapisuje na tablicy.
Przykładowe propozycje zachowań nietolerancyjnych:
- obgadywanie,
- agresja fizyczna, psychiczna, słowna,
- niechęć,
- używanie wyzwisk i wulgaryzmów w stosunku do innych osób,
- wrogość,
- wyśmiewanie, szykanowanie,
- wykluczenie
4.Karty przeznaczenia
Każdy wychowanek biorący udział w zajęciach losuje jedną z przygotowanych kart przeznaczenia i wyobraża sobie, że staje się osobą którą wylosował. Poza tym nic innego się nie zmienia.
Propozycje kart przeznaczenia:
- kobieta/mężczyzna (zamiana płci)
- osoba homoseksualna
- osoba heteroseksualna
– nastoletnia matka
- Rom
- Rosjanin
- muzułmanin
- bezdomny
- kryminalista
- osoba zakażona HIV
- osoba uzależniona od narkotyków
- osoba uzależniona od alkoholu
- osoba niepełnosprawna, poruszająca się na wózku inwalidzkim
- czarnoskóry - imigrant
Po zapoznaniu się wychowanków z treścią wylosowanej karty, wychowawca prosi uczestników o zamknięcie oczu i wyobrażenie sobie jak zmieniłoby się ich dotychczasowe życie. Następnie odczytuje pytania pomocnicze:
• Jak zareagowali na twoją nową tożsamość rodzice?
• Jak zareagowali na twoją nową tożsamość znajomi?
• Czy twoja pozycja w szkole/społeczeństwie uległaby zmianie? Byłaby wyższa czy niższa?
• Czy miałbyś problem ze znalezieniem pracy?
• Czy będzie ci łatwiej/trudniej mieszkać w twoim mieście?
• Czy myślisz, że mógłbyś/mogłabyś być szczęśliwy/a w swoim nowym życiu?
Po zakończeniu ćwiczenia wychowawca rozpoczyna dyskusję z wychowankami.
- Czy trudno było wyobrazić sobie własne życie zmienione przez jedną cechę z „Karty przeznaczenia”? Jak duża była to zmiana?
- Na które z pytań zapisanych w karcie zadań najtrudniej było udzielić odpowiedzi? Dlaczego?
- Czy dowiedzieliście się czegoś nowego na temat ludzi, patrząc na nich z nowego punktu widzenia - z perspektywy nowej cechy, która stała się częścią waszej tożsamości?

5.Dramy -Scenariusze
Wychowawca zaprasza osoby chętne do udziału w kolejnym ćwiczeniu, które polega na odgrywaniu przygotowanych scenek zgodnie ze scenariuszem. Po zakończeniu ćwiczenia wychowawca wraz z uczestnikami zajęć omawia przedstawione sytuacje.
Rozmowa kwalifikacyjna A
Samotny ojciec/samotna matka opiekująca się rocznym dzieckiem stara się o pracę w międzynarodowej korporacji. Postaci: ojciec/matka oraz szefowa/szef firmy. Rozmowa przebiega bardzo dobrze aż do momentu, w którym szef/szefowa dowiaduje się, że mężczyzna/kobieta jest samotnym ojcem/matką wychowującym dziecko. Zaczyna zadawać niewygodne, intymne pytania oraz wyrażać swoje wątpliwości dotyczące efektywności jego/jej pracy. Mężczyzna/kobieta stresuje się, zaczyna prosić o danie mu szansy próbując udowodnić, że pogodzi obowiązki domowe z zawodowymi.
Rozmowa kwalifikacyjna B
Polak aplikuje do pracy w Irlandii. Dwie osoby: rekrutujący i zgłaszający się do pracy. Szef jest uprzedzony do Polaków, bo poprzedni pracownik podkradał towar z magazynu. Sugerowany przebieg rozmowy: 42 - Ma pan dobre CV, ale nie jestem przekonany. - Dlaczego? Mam dobre referencje ze swoich poprzednich miejsc pracy - Niby tak, ale... Wie pan, mam wątpliwości. - Z jakiego powodu? - Pracował u mnie jeden Polak. Janek był świetny. Pracował bez słowa narzekania nawet w niedziele, zawsze był pod telefonem, zostawał po godzinach. Najlepsze było to, że nigdy nie prosił o podwyżkę. W końcu dowiedziałem się dlaczego - regularnie podbierał towar z magazynu i sprzedawał go na boku. - Owszem, jestem Polakiem, ale nigdy nie oszukiwałem swoich pracodawców - jestem uczciwy. Nie każdy Polak kradnie, tak jak nie każdy Irlandczyk jest pijakiem.
6.Podsumowanie zajęć.
Wychowawca zapoznaje wychowanków z wierszem.
Jan Twardowski „ Podziękowania”

Dziękuję ci że nie jest wszystko tylko białe albo czarne
za to że są krowy łaciate
bladożółta psia trawka
kijanki od spodu oliwkowozielone
dzięcioły pstre z czerwoną plamą pod ogonem
pstrągi szaroniebieskie
brunatnofioletowa wilcza jagoda
złoto co się godzi z każdym kolorem i nie przyjmuje cienia
policzki piegowate
dzioby nie tylko krótkie albo długie
przecież gile mają grube a dudki krzywe
za to
że niestałość spełnia swe zadanie
i ci co tak kochają że bronią błędów
tylko my chcemy być wciąż albo - albo
i jesteśmy na złość stale w kratkę.

Podziękowanie za udział w zajęciach.