1. Rodzaj zajęć edukacyjnych: zajęcia świetlicowe
2. Temat zajęć: „Hejt w Internecie”
3. Cele zajęć:
Cele główne:
- formowanie u uczniów poczucia godności własnej osoby i szacunku dla godności innych osób;
- ukierunkowanie ucznia ku wartościom;
- umiejętność dbania o bezpieczeństwo własne i innych uczestników grupy, w tym bezpieczeństwo związane z komunikacją za pomocą nowych technologii.
Cele operacyjne:
- uczeń wyjaśnia pojęcia „hejt” i „mowa nienawiści”;
- uczeń zna metody radzenia sobie z hejtem w Internecie;
- uczeń zna numer telefonu zaufania;
- uczeń ocenia postępowanie osoby hejtującej;
- uczeń nazywa emocje towarzyszące zjawisku hejtowania.
4. Metody pracy (wg Cz. Kupisiewicza):
- oparte na obserwacji – pokaz;
- oparte na słowie – pogadanka, tekst piosenki,
- oparte na działalności praktycznej – zajęć praktycznych.
5. Formy pracy: indywidualna, zbiorowa, grupowa.
6. Środki dydaktyczne: nagranie utworu Zuzy Jabłońskiej „Wisła” (https://www.youtube.com/watch?v=9u76mT_xtoo), filmik edukacyjny „Dodaj znajomego” (https://www.youtube.com/watch?v=oWxrFF8EvQQ), komputer, rzutnik, komputery dla uczniów z dostępem do Internetu i programu do prezentacji Power Point, brystol, flamastry.
7. Przebieg zajęć:
- Wprowadzenie w temat zajęć – utwór „Wisła” Uczniowie odsłuchują piosenki Zuzy Jabłońskiej wsłuchując się w jego tekst.
Rozmowa na temat hejtu (w języku polskim mowa nienawiści) Nauczyciel pyta uczniów czego dotyczyły słowa odsłuchanego utworu i jak je rozumieją. Uczniowie wypowiadają się na temat hejtu, czy wiedzą co oznacza to pojęcie, czy się już kiedyś z nim spotkali, gdzie w ogóle można się z nim spotkać (wszystkie serwisy społecznościowe, fora internetowe, serwisy informacyjne, komunikatory, gry online), a także jaką postać może przyjąć – komentarze, zdjęcia, GIF-y, memy, filmiki, komiksy itp.
Uczniowie wraz z nauczycielem tworzą na tablicy definicję pojęcia hejt. Nauczyciel zapisuje na środku tablicy słowo „hejt”, a ochotnicy zapisują wokół niego pomysły na wyjaśnienie pojęcia. Nauczyciel koncentruje się na tym, aby w rozmowie pojawiła się definicja hejtu, czyli obrażanie, wyzywanie innych, znieważanie. Nauczyciel wspólnie z uczniami sprawdza pojęcie „hejt” w internetowym SJP.
- Prezentacja filmiku edukacyjnego - „Dodaj znajomego” Uczniowie w skupieniu zapoznają się treścią krótkiego filmu.
- Analiza przedstawionej historii Uczniowie dzielą się na zespoły 4 osobowe i zajmują miejsca przy komputerach. Wykorzystując program Power Point każda grupa tworzy wspólnie prezentację, w której umieszcza swoje odpowiedzi na następujące pytania:
1. Jak Waszym zdaniem poczuła się Asia w momencie, gdy została obrażona na forum przez Adama? Jak Wy byście się poczuli, gdyby to przytrafiło się Wam?
2. Dlaczego Waszym zdaniem Adam nie potrafił powtórzyć swoich negatywnych komentarzy, gdy spotkał się z Asią twarzą w twarz? Dlaczego łatwiej jest obrazić kogoś w Internecie?
3. Co Waszym zdaniem mogła zrobić Asia, jak zareagować, gdy przeczytała komentarz Adama?
Po wykonaniu prezentacji grupy przedstawiają efekty swojej pracy. Nauczyciel zwraca uwagę, bądź dopowiada następujące kwestie:
- jeden komentarz wystarczy, aby pojawiły się takie emocje jak: smutek, niezrozumienie, odrzucenie, wstyd, pożałowanie swojej wypowiedzi;
- Internet daje złudne poczucie anonimowości, a tak naprawdę można znaleźć każdą osobę, która zamieściła cokolwiek w Internecie; łatwiej kogoś obrazić przez Internet, bo nie widzimy reakcji drugiej strony;
- w odpowiedzi na hejt można: powiedzieć, że nam się to nie podoba i nie zgadzamy się, aby ktoś tak o nas pisał; zignorować negatywny komentarz – nie odpowiadać hejtem na hejt; zgłosić sprawę do administratora strony na jakiej pojawił się komentarz; poszukać wsparcia wśród dorosłych – rodzica, pedagoga szkolnego lub dzwoniąc do konsultanta telefonu zaufania – 116 111 (uczniowie zapisują sobie ten numer!).
Nauczyciel uświadamia uczniów, że hejt nie świadczy o nas, tylko o osobie która go pisze. Hejt jest odpowiedzią na własne problemy hejtera, z którymi nie może sobie poradzić i używa nas, aby je odreagować. Nie należy brać ich zatem do siebie, bo chociaż słowa mogą uderzać w nasz najczulszy punkt, nie są prawdą, a jedynie złudzeniem.
- Tworzenie „Kodeksu antyhejtowego” Uczniowie wspólnie tworzą zasady postępowania z hejtem w Internecie i zapisują je na dużym brystolu. Gotowy „Kodeks antyhejtowy” umieszczają w widocznym miejscu w swojej sali. Przykładowe zasady, którymi nauczyciel wraz z uczniami może uzupełnić powstały kodeks: Nie odpowiadaj na hejterski komentarz pod wpływem chwili. Jeżeli bardzo się złościsz, napisz odpowiedź, a potem weź głęboki oddech i ją skasuj. Nie odpowiadaj agresją na agresję. Nie przesyłaj hejterskich komentarzy dalej. Jeżeli możesz, kasuj nienawistne komentarze. Zgłaszaj hejt korzystając z opcji dostępnych w serwisach internetowych. Odróżniaj hejt od konstruktywnej krytyki. Gdy coś Ci się nie podoba, wyraź to kulturalnie. Nie rezygnuj z tego, co robisz, myślisz i mówisz tylko ze względu na hejterów. Jeżeli nie możesz poradzić sobie z hejterem, zgłoś to osobie zaufanej lub zadzwoń do telefonu zaufania 116 111.
- Podsumowanie zajęć Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat tego, co zapamiętali po zajęciach, czego się dowiedzieli, a także jaki jest numer do telefonu zaufania.