Z Mateuszkiem na zaczarowanej wyspie - pociągiem do krainy dobrych manier

Temat dnia: Z Mateuszkiem na zaczarowanej wyspie – pociągiem do krainy dobrych manier
Cel ogólny:
• utrwalenie podstawowych zasad prawidłowego funkcjonowania w grupie – stosowanie zwrotów grzecznościowych, szanowanie potrzeb i praw innych, zgodne funkcjonowanie w zabawie i podczas sytuacji zadaniowych (III/4);
• rozwijanie koncentrowania uwagi na słuchanych dłuższych utworach literackich (IV/3)
Cele operacyjne:
• dziecko:
- potrafi ułożyć historyjkę obrazkową;
- zna graficzny zapis swojego imienia;
- rozpoznaje wyrazy wprowadzone do czytania globalnego w powiązaniu z obrazkiem i przedmiotem;
- rozróżnia stronę lewą i prawą;
- poprawnie posługuje się liczebnikami, zarówno głównymi jak i porządkowymi, w zakresie 7;
- doskonali koordynację wzrokowo – ruchową;
- doskonali umiejętność określania głosek w nagłosie wyrazu, wyodrębniania sylab;
- rozwija myślenie przyczynowo – skutkowe;
- doskonali umiejętność udzielania pełno zdaniowych odpowiedzi na zadawane pytania;
- podejmuje próby oceny zachowania;
- wie, że każdy ma równe prawa i swoje potrzeby, z którymi należy się liczyć;
- rozumie polecenia nauczyciela.
Metody pracy: podająca, problemowa, eksponująca, praktyczna.
Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: CD, dzwonek, tekst opowiadania S. Szuchowej „Mateuszek na zaczarowanej wyspie”, historyjka obrazkowa, elementy historyjki obrazkowej dla każdego dziecka, tabliczki magnetyczne dla każdego dziecka, dywaniki, kartoniki ze zwrotami grzecznościowymi, sylwety laleczek, karty mimiczne, emblematy pozytywnych zachowań, pociąg narysowany na dużym arkuszu, szablon pociągu dla każdego dziecka, kosz i walizeczka narysowane na arkuszu, farby plakatowe w różnych kolorach, czerwone i zielone małe kółka.

Przebieg zajęć
1. Zabawa służąca koncentracji uwagi „Lekcja ciszy” (wg M. Montessori). Przekazywania dzwoneczka w taki sposób, aby nie wydał dźwięku.
2. Wysłuchanie opowiadania S. Szuchowej „Mateuszek na zaczarowanej wyspie” ilustrowanego historyjką obrazkową.
3. Układanie elementów historyjki obrazkowej w kolejności zgodnej w wysłuchanym utworem. Opowiadanie fragmentów utworu.
4. Rozmowa z dziećmi na temat spotkanych osób przez chłopca, m. in.:
Jak miał na imię chłopiec, który występował w opowiadaniu?
Kto jeszcze występował w opowiadaniu?
Jak zachowywał się Mateuszek na początku swojej drogi?
Dlaczego Mateuszek uważał, ze wszyscy są dla niego niedobrzy?
Kogo najpierw spotkał podczas wędrówki?
Gdzie zaprowadziła go dziewczynka?
Jak zachowywał się chłopiec wobec dziewczynek?
Kto spowodował zmianę w jego zachowaniu i postępowaniu?
Co wymyśliły dziewczynki, aby chłopiec zmienił swoje zachowanie?
Czego nauczył się Mateuszek przy wspólnej zabawie?
Czego nauczył się Mateuszek podczas wspólnego jedzenia?
Co zrobił Mateuszek po powrocie do domu?
Określanie poprzez przyczepianie czerwonych magnesików sytuacji, o których mówi n.
5. Zabawa ruchowa „Czarodziejskie słowa” (wg pedagogiki zabawy). Dzieci siedzą na krzesłach ustawionych w kole. Jedno krzesło pozostaje wolne. Osoba mająca po prawej stronie wolne krzesło zaprasza dowolną osobę, mówiąc: „Po moje prawie stronie jest wolne krzesło, zapraszam tu np. Kamila jako koguta”. Dzieci kolejno odliczają od 1 do 3. N. rozdaje wg numerów słoneczka z napisami. N. stojąc wewnątrz kręgu, wymawia dwa „czarodziejskie słowa”, a osoby, które są tymi „czarodziejskimi słowami” zamieniają się miejscami.
6. Zabawa z kartami mimicznymi na dywanikach „Moje uczucia”. Dzieci siedzą w kręgu. Każde ma komplet kart mimicznych. N. czyta zdania opisujące różne sytuacje. Dzieci pokazują karty z rysunkiem twarzy wyrażającej emocje w następujących sytuacjach:
- dostałem nową zabawkę, (radość)
- brat przeszkadza mi w zabawie, (złość)
- jestem sam w ciemnym pokoju, (strach)
- zgubiłam moją ulubioną zabawkę. (smutek)
Dzieci kładą karty mimiczne miejscach określonych przez n., np. lewy górny róg, dolny prawy róg.
7. Zabawa matematyczna „Budujemy dom”. Każde dziecko ma znaczek – jedną z kart mimicznych (znaczki w 4 kolorach). Dzieci budują dom laleczkom – bohaterkom opowiadania wg wymienionego kryterium, tj. w określonym układzie.
8. Zabawa przy muzyce „Tworzymy kodeks dobrych manier”. Przy muzyce dzieci skupione w dwóch grupach podają sobie z rąk do rąk, używając do tego klamerek bieliźnianych, emblematy pozytywnych zachowań. Na końcu przyczepiają je do tablicy, tworząc w ten sposób Kodeks dobrych manier przedszkolaka.
9. Zabawa „Jedzie pociąg”. Dzieci stoją w gromadce, przed nimi n. śpiewa do melodii „Jedzie pociąg”:
Jedzie pociąg, hopsasa!
Grzeczne dzieci zaprasza.
Konduktorze, powiedz nam,
Kto pojedzie z nami w dal.
N. mówi np. „Wszystkie dzieci, których imię zaczyna się głoską „K”. Dzieci te tworzą pociąg. Zabawa powtarzana dotąd, aż wszystkie dzieci wsiądą do pociągu.
10. Zaproszenie do zabawy „Pociąg do krainy grzeczności i dobrych manier”. Dzieci otrzymują kartoniki z narysowanym pociągiem w konturach. N. opisuje dzieciom pewne sytuacje, a one decydują, czy bohaterowie historyjki zachowali się poprawnie czy nie. Jeżeli zachowanie było prawidłowe, wybierają i przyklejają na wagonik kółko zielone. Jeśli ocenią, że bohaterowie zachowali się nie poprawnie, przyklejają czerwone kółko. Na wykonany pociąg przyklejają kartonik ze swoim imieniem. N. demonstruje globalny zapis wyrazów „tak” i „nie”. Dzieci naklejają kartoniki z napisem „tak” na kółeczka zielone, z napisem „nie” – na kółeczka czerwone.
11. N. demonstruje dzieciom, jak powinien wyglądać pociąg do krainy grzeczności i dobrych manier. Jeśli wagonik któregoś dziecka jest inny, wracamy do historyjki i wyjaśniamy, jak powinno zachować się dziecko.
12. Ewaluacja: metoda „Kosz i walizeczka”. Dzieci odszukują kart mimicznych ze swoim imieniem, potem umieszczają kartę mimiczną ze swoim imieniem w koszu lub walizeczce – w zależności od tego, czy po tych zajęciach postanowili zachowywać się wobec kolegów zgodnie z tym, czego nauczyły nas trzy dziewczynki: Proszę, Dziękuję, Przepraszam. Odbijają farbą plakatową swój odcisk palca jako przejaw swojej deklaracji.