Scenariusz z edukacji emocjonalnej pt. "Ciekawość"

Temat zajęć: „Ciekawość”
Cel główny:
• Rozwijanie umiejętności rozpoznawania oraz nazywania emocji.
Cele szczegółowe:
Dziecko:
• rozpoznaje wybrane emocje i nazywa je;
• wyraża emocje w formach niewerbalnych (poprzez rysunek, ruch i muzykę);
• podejmuje próby identyfikacji stanów wewnętrznych bohatera opowiadania na podstawie jego zachowania;
• podejmuje próby wczuwania się w emocje wyrażane przez innych;
• przestrzega zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas zabaw ruchowych/muzycznych/plastycznych.
Metody dydaktyczne:
• Bajkoterapia
• Słowna- rozmowa, objaśnienia, polecenia,
• Oglądowa – pokaz, obserwacja,
• Czynna – zadania stawiane do wykonania, kierowanie własną aktywnością.
Formy pracy:
• Zbiorowa
• Indywidualna
Środki dydaktyczne:
Książka z cyklu Świat Emocji pt. „Dzień w muzeum”; ilustracje do opowiadania; płyta Klanzy pt. „Kiedy maluchy zmieniają się w zuchy”; obrazki przedstawiające ciekawskiego przedszkolaka (po jednym dla każdego dziecka); pastele; zalaminowane słoneczka i chmurki (po dwa dla każdego dziecka).
Przebieg zajęć:
1. Zabawa na powitanie pt. „Masaż na dobry humor”.
Uczestnicy stoją w kręgu. Nauczyciel recytuje wiersz, a dzieci wykonują gesty zgodne
z jego treścią:
Żeby było nam wesoło – masujemy swoje czoło.
Raz i dwa, raz i dwa – każdy ładne czoło ma.
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.
Język w górę raz i dwa – ładny język każdy ma.
Tu jest głowa, a tu uszy – trzeba swoje uszy ruszyć.
Raz i dwa, raz i dwa – dwoje uszu każdy ma.
Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj: la-la-la-la.
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.
2. Wysłuchanie fragmentu opowiadania z serii Świat Emocji pt „Dzień w muzeum”.
3. Rozmowa na podstawie opowiadania oraz ilustracji.
Rozmowa kierowana przez nauczyciela na podstawie wysłuchanego opowiadania pt.
„Dzień w muzeum” oraz ilustracji do niego.
4. Zabawa muzyczno – ruchowa pt. „Idzie wąż” (pedagogika zabawy Klanza).
Dzieci stoją w kole, a następnie maszerują po obwodzie koła i śpiewają. Nauczyciel śpiewa
imię dziecka, które jako pierwsze wchodzi do środka koła, rozpoczynając tworzenie się
węża. Dzieci wskazują na węża; naśladują jego syczenie. W następnych powtórzeniach
nauczyciel zaprasza kolejne dzieci, które ustawiają się gęsiego w środku koła, kładą ręce na
ramionach osoby stojącej przed nimi i chodząc, wiją się jak wąż. Nauczyciel przypomina
dzieciom o przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa obowiązującymi podczas zabaw
ruchowych.
5. Praca plastyczna pt. „Ciekawy przedszkolak”.
Dzieci kolorują kredkami pastelowymi obrazek przedstawiający ciekawego przedszkolaka.
6. Ewaluacja zajęć.
Każde z dzieci przyczepia do tablicy uśmiechnięte słoneczko, jeśli zajęcia się mu podobały
lub smutną chmurkę – gdy się nie podobały.