Książka o mnie - scenariusz zajęć, 3-latki

Temat: „Książka o mnie”
Grupa: „Rybki”, 3-latki
Data: 27.04.2021r.

Cel ogólny:
- rozwijanie koncentracji słuchowej,
- wyrabianie umiejętności szybkiego reagowania na sygnał,
- wyzwalanie energii grupowej, spontaniczności i nauka współdziałania.

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- bierze udział w zabawach muzyczno-ruchowych I.5, III.8, IV.7
- bierze udział w ćwiczeniach ruchowych I.8
- rozwija umiejętności grafomotoryczne I.7, IV.8

Metody pracy:
- słowna
- czynna
- oglądowa

Formy pracy:
- zbiorowa
- indywidualna
- grupowa

Środki dydaktyczne: książeczki urodzeniowe przyniesione z domu, dzwonki, grzechotka dziecięca, karta pracy karta pracy, kredki, marakasy, obręcze hula -hoop, nagranie dźwięków fortepianu na CD, odtwarzacz CD.

Przebieg zajęć:
1. „Na powitanie” – zabawa ruchowa integrująca grupę.

2. „Jestem bohaterem tej książki” – oglądanie książeczek ze wspomnieniami z dzieciństwa.
N. opowiada, że książka ma zawsze jakiegoś bohatera, jego przygody poznajemy dzięki opowieści i obrazkom. N. prezentuje wybrane książki przyniesione przez chętne dzieci z domu. Przedszkolaki próbują odgadnąć, który kolega, która koleżanka jest bohaterem tej książki. Doszukują się w nich podobnych elementów (pierwsze słowa, ulubione potrawy, zabawki itp.). Po odgadnięciu imienia dziecka N. dopytuje tę osobę, czy nadal lubi to, co kiedyś. Zwraca uwagę na to, że książka z dzieciństwa przygotowana przez rodziców to piękna pamiątka, dzięki niej możemy poznawać siebie z dawnych lat.

3. „Muzykowanie małego smyka” – inspiracje muzyczne.
N. rozdaje dzieciom grzechotki, mówi: W książkach o was często pojawiała się informacja o tym, że bawiliście się grzechotkami. Wyobraźcie sobie, że znowu jesteście niemowlakami. Połóżcie się wygodnie na plecach i bawcie się grzechotką jak malutkie dzieci. Po chwili zabawy N. mówi: A teraz usiądźcie i spróbujcie zagrać jak przedszkolaki – dotrzymując mi tempa. N. wystukuje melodię „Wlazł kotek, na płotek” i „Aaa, kotki dwa”, następnie dołącza śpiew. Dzieci naśladują granie.

4. „Dzidziuś i przedszkolak” – reagowanie na dźwięk.
N. włącza nagranie fortepianu. Gdy słychać wolną melodię, dzieci poruszają się po sali na czworakach – są dzidziusiami. Gdy słychać szybką – chodzą parami po sali – są przedszkolakami.

5. Karta pracy – ćwiczenie grafomotoryki.
Dzieci kolorują zabawkę z czasów niemowlęctwa – grzechotkę.

6. Ćwiczenia gimnastyczne.
– „Duszki domowe” – zabawa orientacyjno - porządkowa.
Dzieci w rozsypce biegają w dowolnych kierunkach przy dźwiękach marakasów. Na przerwę przedszkolaki naśladują opiekuńcze duszki domowe, które pomagają ludziom: myją okna, zamiatają podłogę, trzepią dywany, ścierają kurze, gotują zupę itp. Zabawę powtarzamy kilka razy.
– „Wspinaczka” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.
Krasnoludek jest maleńki, dlatego wdrapanie się na krzesełko bywa dla niego wyzwaniem. Dzieci ustawione w luźnej gromadce, w przysiadzie, powoli podnoszą się – aż do wspięcia na palce. Rękami naśladują chwytanie krzesła, coraz wyżej i wyżej, tak jakby się po nim wspinały. Na klaśnięcie krasnoludek wykonuje szybki przysiad, a następnie zaczyna wspinaczkę od początku. Zabawę powtarzamy kilka razy.
– „W mysich norkach” – zabawa na czworakach.
Skrzaty są stałymi bywalcami mysich norek, ale jak się tam dostać? Przedszkolaki chodzą na czworakach w różnych kierunkach. N. stoi na środku sali i trzyma 2 obręcze hula - hoop oparte o podłogę. Na zapowiedź N.: Skrzaty, do mysich norek! dzieci kolejno przechodzą na czworakach przez obręcze trzymane przez N., a następnie siadają w siadzie skrzyżnym w wybranym przez siebie miejscu. Kiedy wszystkie skrzaty są już w mysiej norce, zabawę zaczynamy od początku. Powtarzamy ją kilka razy.
– „My jesteśmy krasnoludki, hopsasa!” – zabawa z elementem podskoku.
Krasnale to bardzo zwinne istotki. Dzieci, jak krasnoludki, podskakują po całej sali w rytm marakasów, przeskakując nad rozłożonymi na podłodze woreczkami.
– „Gdzie się schował krasnoludek?” – zabawa bieżna.
Nie jest łatwo spotkać krasnoludka, który chowa się pod progiem, za piecem czy pod kamieniem. Przedszkolaki poruszają się swobodnym biegiem przy dźwiękach marakasów. Na przerwę zatrzymują się i przyjmują pozycję siadu klęcznego – zwijają się w mały kłębuszek, zamykają oczy i przez chwilę pozostają w tej pozycji. Zabawę powtarzamy kilka razy.

7. Podsumowanie i podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach.