Telefon moim sprzymierzeńcem i kolegą. Wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych

Zajęcia kierowane
przeprowadzone w grupie dzieci 5,6-letnich
w PM nr ... w ..
Grupa „....”

Prowadząca zajęcia: ....
Obszar zajęć: Wykorzystanie technologii informacyjno – komunikacyjnych w realizacji podstawy programowej.
Temat: „ Telefon moim sprzymierzeńcem i kolegą ”.
Data:
Podstawa programowa: Wspieranie samodzielnej dziecięcej eksploracji świata, dobór treści adekwatnych do poziomu rozwoju dziecka, jego możliwości, percepcyjnych wyobrażeń i rozumowania z poszanowaniem indywidualnych potrzeb i zainteresowań
Pozostałe obszary z podstawy programowej: obszar I: 5, 8,9, III: 2,4, 5,7, 8,9, IV: 1,2,5,8,9,15,19
Cele główne:
Wdrażanie do właściwego i bezpiecznego posługiwania się telefonem w technologii komunikacyjnej i informacyjnej
Cele operacyjne:
Dziecko:
- formułuje odpowiednie zwroty i komunikaty;
- rozumie działanie i przeznaczenie telefonu przy zachowaniu bezpieczeństwa i ostrożności jego stosowania
- wykonuje prostą konstrukcję (telefon) z dostępnych materiałów;
- uczestniczy w zabawie zespołowej - współpracuje z nauczycielem i rówieśnikami.
- wypowiada się w sposób poprawny pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym, składniowym
- układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, a wyrazy na sylaby;

Metody pracy:
Oparte na aktywności dziecka: rozwiązywanie zagadek, oglądanie ilustracji, układanie kartoników z głoskami, projektowanie telefonów .
Oparte na aktywności nauczyciela: rozmowa, pokaz, instrukcja, objaśnienie, pochwała

Formy pracy:
Indywidualna
Grupowa
Zbiorowa

Pomoce dydaktyczne: ilustracje, kolorowe kartoniki, kartoniki z głoskami, włóczka, nożyczki, kredki plastelina, dzwonek lub minutnik, papier, tektura, plastikowe kubeczki, sznurek, patyczki, karty pracy, laptop itp

Przebieg:
1. Zabawa poszukiwawczo - ruchowa wprowadzająca do tematu zajęć „Urządzenia”. Nauczyciel umieszcza w różnych częściach sali kolorowe zdjęcia telefonów oraz innych urządzeń typu komputer, drukarka, radio itp. Zadaniem dzieci jest odnalezienie ukrytych ilustracji i umieszczenie ich w jednym miejscu.
2. Zabawa logiczno – sprawnościowa „Co to za urządzenie”. Nauczyciel czyta różne zagadki o urządzeniach a dzieci próbują odgadnąć o jakie urządzenie chodzi. Ostatnia zagadka powinna dotyczyć telefonu.
Stoi w domu skrzynka,
która jasno świeci.
To w niej oglądają
śliczne bajki - dzieci. (Telewizor)
Trochę metalu
i trochę drzewa,
tworzą skrzynkę,
która śpiewa. (Radio)
Ten pierwszy samolotem
kierować może.
Tym drugim zmieniasz
program w swym telewizorze. (Pilot)
Ekran ma i klawiaturę.
Liczy, pisze, gada.
Chociaż wcale nie jest żywy,
to pamięć posiada. (Komputer)
Dryń, dryń, dryń! Pik, pik, pik!
Odbierz mą słuchawkę w mig!
Jak odbierzesz, ”halo” mów,
a w rozmowie nie szczędź słów! (Telefon)
3. Zabawa ilustracyjno – słowna. Po rozwiązaniu ostatniej zagadki nauczyciel dzieli dzieci na mniejsze zespoły. Młodsi otrzymują kolorowe kartoniki i ich zadaniem jest położenie przed sobą tylu kartoników z ilu sylab składa się wyraz „Telefon”, natomiast starsze dzieci otrzymują zestawy głosek i próbują samodzielnie lub zgodnie z ilustracją z napisem „telefon” ułożyć prawidłowo napis.
4. Zabawa dydaktyczno – słowna. Nauczyciel inicjuje rozmowę nt telefonów i korzystania z nich. Pyta dzieci co to jest telefon, kiedy i po co korzysta się z nich, do kogo najczęściej dzwonią i jakie sprawy można omówić bądź załatwić przez telefon.
5. Zabawa ruchowo – twórcza „ Mój telefon dzwoni”. Dzieci znajdują się w różnych częściach sali. Następnie na sygnał nauczyciela dzieci zaczynają obracać się wokół własnej osi z rozłożonymi rękoma. Na sygnał dzwonka telefonu wszystkie dzieci podskakują rytmicznie do góry.
6. Zabawa ruchowo – naśladowcza „Kabel od telefonu” Dzieci w rytm monotonnej melodii chodzą po sali. Kiedy zaczyna dzwonić telefon (może być również minutnik itp.) nauczyciel wymienia imię dziecka. Zadaniem dzieci jest jak najszybsze ustawienie się za osobą która została wyznaczona (jeden za drugim)
7. Prezentacja multimedialna „Telefony stare i nowe”. Nauczyciel przygotowuje krótką prezentację na temat telefonów a przede wszystkim różnic pomiędzy nimi (telefony stare i nowe). Następnie dzieci otrzymują karty pracy. Zadaniem młodszych dzieci jest zakreślenie na czerwono najstarszych aparatów a na niebiesko najnowszych modeli telefonów. Starsze dzieci zaznaczają cyframi bądź kropkami telefony które są najstarsze aż do telefonów które możemy użytkować obecnie.
8. Zabawa ruchowo – słowna „Telefoniczna gaduła”. Nauczyciel trzymając w dłoniach kłębek wełny zaczyna od słów: Dzwonię do osoby która... opisuje tę osobę nie podając jej imienia i oczekując które dziecko zorientuje się że o nim jest mowa. Dziecko którego zdaniem jest mowa o nim podnosi rękę a n-l puszcza do niego kłębek wełny sam trzymając koniec. Dziecko zaczyna podobnie jak n –l i opisuje kolejne dziecko. Zabawa trwa do momentu aż wszystkie dzieci wezmą udział w zabawie.
9. Praca plastyczno - twórcza „Mój własny telefon”. Dzieci z dostępnych materiałów próbują wykonać telefony. Dzieci młodsze mogą pracować w parach wykonując telefon z 2 kubków plastikowych, drewnianych patyczków i długiego sznurka. Dzieci starsze wykonują telefony z tektury, sznurka, kolorach guzików itp.
10. Zakończenie zajęć. Zabawa wykonanymi telefonami.