Światła sygnalizatora - wprowadzenie wiersza Doroty Gellner. Scenariusz zajęcia dla 5-6 latków

Temat: „Światła sygnalizatora’ – wprowadzenie wiersza Doroty Gellner.

Cele ogólne:
•poznanie przepisów ruchu drogowego i przestrzegania umownych znaków;
•kształcenie umiejętności odpowiedniej modulacji i intonacji głosu podczas recytacji wiersza;
•przełamywanie oporów przed występami recytatorskimi na forum grupy;
•wdrażanie do zachowania bezpieczeństwa podczas przechodzenia przez ulicę;

Cele szczegółowe:
•wie co symbolizują światła sygnalizatora świetlnego;
•reaguje na sygnał wzrokowy;
• recytuje wiersz na forum grupy;
•potrafi bezpiecznie przejść przez ulicę z użyciem sygnalizatora;

Metody: słowna, czynna

Formy: grupowa, indywidualna

Środki dydaktyczne: misie dla każdego dziecka, sygnalizator świetlny – puzzle, kartki, kredki, płyta Cd „Klanza”

Przebieg:
Część wstępna
1.„Chodź do koła” – zabawa ruchowa ze śpiewem
2.„Sygnalizator świetlny” – puzzle
Nawiązanie do tematu zajęcia
3.Dzieci przynoszą misie i siadają na dywanie.
Nauczyciel recytuje głośno wiersz inscenizując go gestem i ruchem, dzieci i misie słuchają. Potem pyta dzieci:
O czym mówi wiersz?
Co oznaczają światła sygnalizatora?

Część zasadnicza
1.Nauczyciel bierze misia siedzącego najbliżej dziecka i pyta go:
Czy podoba cie się wiersz? A może chcesz się go nauczyć?
Przykłada pyszczek misia do swojego ucha ( na niby słucha, co miś mówi), a potem oświadcza: On mi powiedział, że wierszyk podoba mu się i bardzo chce się go nauczyć na pamięć. Pyta inne misie. Następnie zwraca się do dzieci z propozycją: Wszystkim misiom wierszyk podoba się i chcą się go nauczyć. Misiów jest dużo, a każdego trzeba uczyć osobno. Sama sobie nie poradzę i dlatego proszę was o pomoc. Niech każde z was weźmie misia i usiądzie na swoim krzesełku.
Każde dziecko sadza misia na swoich kolanach, tuli do siebie, mocno trzyma za łapki, co pomaga dzieciom w redukowaniu niepokoju ruchowego i skupianiu uwagi na słuchaniu wiersza.

2.Prowadzący recytuje wiersz całości, a dzieci uważnie słuchają. W trakcie drugiego słuchania wiersza, inscenizowanego gestem i ruchem, wiele dzieci próbuje już mówić wiersz, wtórując prowadzącemu (jest to pierwsze powtórzenie)

3.Spoglądając w oczy swojemu misiowi, mówią wiersz razem z nauczycielką (drugie powtórzenie), która także patrzy w oczy swojemu misiowi.

4.Nauczycielka proponuje dzieciom: Niech wasze misie popatrzą na mojego misia i zobaczą, jak on uczy się wiersza. Mogą cicho mówić wiersz razem z nim. Dzieci odwracają misie w stronę nauczycielki i razem mówią po cichu wiersza (trzecie powtórzenie)

5.Teraz dzieci mówią wiersz najpierw do lewego, potem do prawego ucha swojego misia (czwarte i piąte powtórzenie), oczywiście n-ciel także mówi wiersz do uszu swojego misia.

6.Nauczyciel chce sprawdzić, czy misie zapamiętały wiersz.
Proponuje, aby najpierw powiedziały wiersz misie dziewczynek, a potem misie chłopców. Dziewczynki wstają i głośno w imieniu misiów mówią wiersz, to samo zrobią potem chłopcy (szóste i siódme powtórzenie). Misie w tym czasie mogą siedzieć na dywanie, natomiast dzieci recytują razem z nauczycielką, jednocześnie ilustrując treść wiersza gestem i ruchem. Gesty i wykonywane czynności powinny być wyraźne i naturalne.

Nauczycielka chwali wszystkie misie i mówi: Proszę, aby wszystkie misie razem powiedziały wiersz. Dzieci recytują wiersz (ósme powtórzenie)

7.„Samba motor gigant” – zabawa ruchowa przy muzyce.
8.„Sygnalizator świetlny” – rysowanie kredkami ołówkowymi

Część końcowa
•Utrwalenie wiersza
Nauczycielka wręcza dzieciom kartki z tekstem wiersza i mówi: To jest wierszyk. Gdy będziecie rodzicom opowiadać, jak uczyłyście misia wiersza, wręczcie im tę kartkę, będą mogli podpowiedzieć wam, jeżeli coś zapomnicie.
•Omówienie pracy na zajęciach

„Światła sygnalizatora” - Dorota Gellner

Idą dzieci, idą dzieci,
a nad jezdnią sygnał świeci.

Mam czerwone wielkie oko,
mam buzię jak mak,
gdy pokażę się nad jezdnią,
wołam do was tak:
Uwaga! Czerwone światło!
Stój! O wypadek łatwo!

Mam zielone piękne oko,
zielone jak liść.
Gdy się zazielenię w górze,
to możecie iść.
Zielone światło, zielone!
Przechodźcie na druga stronę.