Jak poradzić sobie w czasach pandemii?

„Obyś żył w ciekawych czasach” - brzmi stare, chińskie przysłowie.
Niewątpliwie żyjemy w ciekawych czasach, a sytuacja w jakiej tkwimy od roku zaskoczyła nas wszystkich.
Jak poradzić sobie w czasie pandemii, podpowiada nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej.
Przede wszystkim dbajmy o poczucie bezpieczeństwa naszych dzieci.
Nie chodzi tu o chronienie za wszelką cenę poprzez unikanie rozmów, ograniczanie informacji czy nawet oszukiwanie. Wręcz przeciwnie - nawet małe dzieci należy uświadamiać, informować o epidemii, zwracać uwagę na nawyki higieniczne i konieczność zachowania zalecanych procedur. Oczywiście należy to robić adekwatnie do wieku dziecka, uważając przy tym, by nie wzbudzić lęku czy paniki. Jak zwykle w sytuacjach problemowych istotne jest podawanie faktów, szczere odpowiadanie na pytania, jednoczesne przyznanie się rodzica do niewiedzy lub bezradności wobec tego, że np., nie możemy pojechać do babci czy wyjść na spacer. Rozmawiając przy dzieciach starajmy się stworzyć atmosferę szczerości, nie tworzyć czarnych wizji choć rzeczywiście może być tak, że nie jedna rodzina będzie musiała się zmierzyć z sytuacją choroby czy nawet utraty kogoś z bliskich. Będąc w sytuacji społecznych obostrzeń patrzmy na sytuację, która nas otacza realnie, nie potęgujmy paniki czy negatywnych emocji tam, gdzie nie jest to konieczne. Zajmijmy się po prostu byciem razem tu i teraz, organizując sobie wspólny czas jak najlepiej. Przyznajmy też szczerze, że na pewne sprawy nie mamy wpływu i nie wiemy jak potoczą się dalej. Przestrzeganie ustalonych zasad i zaleceń może jednak wpłynąć na zwiększenie bezpieczeństwa i uchronienia się od zakażenia wirusem.
Bądźmy uporządkowani.
Zostając w domu, na stosunkowo małej przestrzeni, w której obok zwykłego relaksu musimy teraz znaleźć czas na pracę, zdalną naukę naszych dzieci, ustalmy zasady wspólne dla wszystkich, podzielmy się obowiązkami domowymi, wprowadźmy dyżury robienia zakupów itp. Uporządkuje to nasz plan dnia, każdemu z domowników nałoży rolę i część odpowiedzialności za wspólne bycie razem.
Wielu z nas obecnie świadczy pracę zdalnie, jednocześnie musząc zadbać o zorganizowanie nauki naszym dzieciom. Niewystarczająca ilość sprzętu, trudności logistyczne dotyczące chociażby miejsca przy biurku to nowe wyzwania, z którymi musimy sobie poradzić. Taka sytuacja wymaga od nas spokojnego podejścia, zastanowienia się i pomysłowości, bo nigdy dotąd w taki sposób nie organizowaliśmy naszej nauki czy pracy. Jeżeli mielibyście Państwo jakiekolwiek problemy z organizacją domowej nauki waszych dzieci, zawsze możecie skorzystać z pomocy i konsultacji nauczycieli. Wbrew pozorom nigdy dotąd nie było bardziej indywidualnego podejścia do ucznia niż w czasach obecnej pandemii!
Odłóżmy wszelkie spory.
Choć nasze codzienne życie nie zawsze jest zgodne, spróbujmy w czasach epidemii zawiesić domowe spory. Zdając sobie sprawę z rzeczy, poglądów, które nas dzielą, powstrzymajmy się od komentarzy, złych słów, które mogą ranić innych. Lepiej czegoś nie powiedzieć niż powiedzieć, a potem żałować. Pamiętając o poczuciu bezpieczeństwa naszych pociech odłóżmy dyskusje i pretensje na później. Każdy z domowników ma prawo do wyrażania swojej złości, niemniej jednak swoje nerwy należy rozładować w sposób bezpieczny dla siebie i innych, nie czyniąc nikomu krzywdy, nie obrażając najbliższych, nie narażając na szwank wzajemnych więzi. Sygnalizujmy to, co czujemy, oceniając zachowania, a nie osobę współmałżonka lub dziecka. Unikajmy stwierdzeń jak zwykle (czegoś nie zrobiłeś lub zrobiłeś źle) bądź jak zawsze...bo sytuacja , w jakiej się znaleźliśmy, nie jest typowa. Każdy ma prawo reagować na sytuacje trudne inaczej. Swoje uczucia można zilustrować np. emotkami bądź kolorami np. czerwony: jestem zła nie podchodź do mnie, niebieski :jest mi smutno, przytul mnie. O ich przygotowanie mogą zadbać nasze dzieci. Ilustracje naszych nastrojów możemy eksponować w sposób widoczny dla wszystkich tak, aby nie ranić się wzajemnie, a za razem informować o własnych potrzebach. Gdy potrzebujemy izolacji, spokoju wywieśmy na drzwiach informację „nie przeszkadzać”. Zachowanie prywatności, sygnalizowanie własnych uczuć będzie uczyć nasze dzieci empatii i poszanowania dla wszystkich domowników.
Organizujmy sobie wspólny czas.
Zrobienie sobie przyjemności każdego dnia to podstawa. To nie musi być coś spektakularnego. Czasem wystarczy, że powiedz każdemu w Twoim otoczeniu i sobie coś miłego. Byle na głos. Pochwal się za coś, co udało się Ci dzisiaj wykonać. Twoje dziecko dobrze wykonało zadanie – przybij z nim piątkę. Uciesz się, że jemu też dobrze poszło. A może zrobisz całej rodzinie po kubku gorącej czekolady albo obejrzycie wspólnie film? Endorfiny wspomagają nasz układ odpornościowy. Pamiętaj o tym!
Pogoda ducha, otwartość na rozwiązywanie nowych problemów i solidarność miedzy ludźmi, pielęgnowanie więzi rodzinnych, pokora wobec zjawisk i wydarzeń na które nie mamy wpływu, nie tylko pomogą nam w przetrwaniu tego trudnego doświadczenia jakim jest epidemia, ale prawdopodobnie wpłyną też na przewartościowanie naszych priorytetów i zmiany spojrzenia na świat, na to co ważne. Musimy zdawać sobie sprawę, że my jako rodzice naszym zachowaniem i postawą dajemy świadectwo naszej miłości, troski i odpowiedzialności .To my modelujemy sposób reagowania w sytuacjach emocjonalnie dla nas trudnych, to w zachowaniu naszych pociech, jak w lustrze, będą odbijać się nasze reakcje na stres, nastroje, postawy społeczne. Zastanówmy się sami, czego dobrego nauczy nas epidemia, o jakie umiejętności wzbogaci nasze życie, na czym skupimy uwagę bardziej niż zwykle, bez czego będziemy mogli się obejść, a co docenimy bardziej niż dotąd.
Dbajmy o siebie i najbliższych, nie podejmujmy działań ryzykownych, poddajmy się zaleconym procedurom i czekajmy na koniec epidemii zostając RAZEM w domu.