Sprawozdanie z realizacji planu rocznego, programów autorskich, innowacji pedagogicznej, programu Przyjaciele Zippiego

Biedroneczki
Katowice 16.02.09

I. Sprawozdanie z realizacji rocznego planu pracy przedszkola.

W roku szkolnym 2008/2009 realizowane są trzy zadania:
1. Dziecko poznaje sztukę i jest jej aktywnym uczestnikiem.
2. Region „ Górny Śląsk” – wspomaganie rozwoju dziecka w relacjach ze środowiskiem społeczno- kulturowym, jako przygotowanie do życia w społeczeństwie.
3. Zdrowie fizyczne i społeczne warunkiem prawidłowego rozwoju dziecka.

ad. 1
W bieżącym roku szkolnym dzieci uczestniczą w zajęciach teatralnych na terenie przedszkola. Rozwijanie wyobraźni, kreatywności rozpoczęto od zabaw w teatr, przedstawianie krótkich scenek, śmiesznych i zabawnych sytuacji. Najpierw dzieci z niepewnością podeszły do realizacji tego zadania, wstydziły się, obawiały się reakcji innych – śmiechu. Po pewnym czasie zauważono, iż dzieci zaczęły coraz chętniej podejmować zabawy tematyczne, przedstawiały krótkie scenki, potrafiły samodzielnie podzielić się rolami i porozumieć. Przygotowując uroczystości przedszkolne dzieci chętnie przedstawiały wiersze J. Tuwima, J. Brzechwy , często same obmyślając scenografie, rekwizyty jak również ruchy aktorskie. To dla nich świetna zabawa, a dla widzów sama radość. Kostiumy sceniczne wykonywali rodzice wspólnie z dziećmi – angażując się tym w życie przedszkola. Na terenie przedszkola organizowano szereg przedstawień teatralnych, na których dzieci podpatrywały pracę aktorów oraz poznawały różne sposoby wykorzystania kukiełek. Samodzielnie wykonywały laleczkę do zabaw teatralnych oraz różnego rodzaju pomoce do zabaw w teatr często wykorzystując papier o różnej fakturze oraz materiały odpadowe.
Do sali przedszkolnej zakupiono teatrzyk kukiełkowy, który wzbudził ogromny entuzjazm i radość. Otrzymano również szereg pacynek, dzięki którym dzieci mają nieograniczony dostęp do zabawy w teatr. Uczą się być aktorem jak i widzem. W bieżącym roku szkolnym zorganizowano szereg spotkań z aktorem Aleksandrem Kozyrą, który przedstawiał dzieciom wiersze i opowiadania. Opowiadał im także o ciężkiej pracy aktora, o jego warsztacie. Zwrócił uwagę na prawidłowe zachowanie się widzów w czasie trwania spektaklu.
Kontynuujemy współprace z Miejska Biblioteką uczestnicząc w zajęciach organizowanych dla przedszkoli oraz w konkursach plastycznych.

ad.2
Realizując drugie zadanie, szczególną uwagę zwrócono na identyfikację dziecka ze środowiskiem lokalnym. Wychowankowie nasi wiedzą, w jakim mieście mieszkają, na jakim osiedlu, na jakiej ulicy. Dzieci znają własny adres zamieszkania, wiedzą, do jakiego przedszkola uczęszczają. W trakcie częstych spacerów poznawały najbliższe otoczenie, uczyły się orientacji w terenie – Jak teraz w wrócimy do przedszkola? Poznawały tez piękno najbliższego otoczenia, często niedostrzegane, na co dzień. W sali organizowano kąciki regionalne np.: „ Skarby Górnego Śląska”, „ Śląskie koronki”, „ Tradycje Bożego narodzenia”.
Słuchano wierszy i opowiadań napisanych gwarą śląską, tłumaczono niezrozumiałe słowa i zwroty. Zachęcano dzieci do śpiewania regionalnych piosenek, tańców.
Zorganizowano wycieczkę ekologiczną do Rogoźnika mającą na celu ukazanie dzieciom bogactw Górnego Śląska. Podziwiano krajobraz jesienny w lesie, rozpoznawano drzewa po liściach i korze, obserwowano zwierzęta i owady. Szczególną uwagę zwrócono na bezpieczeństwo w lesie, nie oddalanie się od grupy. Przeprowadzono badanie czystości wody, obserwowano organizmy żywe w wodzie. Dzieci miały możliwość porównania krajobrazu leśnego z panorama miasta. Bogactwem naszego regionu nie jest tylko górnictwo i węgiel, ale również piękne krajobrazy, jeziora, lasy.
W grudniu na terenie przedszkola zorganizowano spotkanie z górnikiem, który opowiedział o swojej pracy i patronce św. Barbarze. Dzieci przedstawiły program artystyczny, wspólnie bawiły się z górnikiem. Zapoznano dzieci z regionalnym strojem śląskim, tradycyjnym niedzielnym obiadem. Szczególną troskę podjęto w celu ochrony środowiska lokalnego, a mianowicie podjęto działania mające na celu segregowanie śmieci, angażując rodziców do zbierania makulatury, zużytych baterii, tunerów.
Rodzice wspólnie z dziećmi wzięli udział społecznej akcji „Góra Grosza”, która ma na celu rozwijanie empatii w stosunku do innych ludzi.

ad. 3
Realizując trzecie z omawianych zadań w szczególności zwrócono uwagę na zdrowie ( w szerokim tego słowa znaczeniu), odżywianie, sport i rekreacje na świeżym powietrzu ( aktywne spędzanie wolnego czasu). Zapoznano dzieci z podziałem produktów pokarmowych ze względu na skład: białka, cukry, tłuszcze, witaminy. Przeprowadzono szereg pogadanek na tematy: Wiem, co jem., Jestem tym, co jem., itp.
Dzieci wzięły udział w ogólnopolskim konkursie plastycznym pt. Dla każdego coś zdrowego, gdzie na 158 przysłanych prac z całej Polski zdobyliśmy III miejsce.
Innym wiodącym sposobem realizacji w/w zadania są spacery, zajęcia ruchowe, uczestniczenie w zajęciach korygujących wady postawy. Wykorzystano tutaj również cały wachlarz metod aktywizujących: pedagogikę zabawy, muzykoterapie, kinezjologie edukacyjną, met W. Sherborn, met B. Strauss.
Dużą uwagę skupiono na rozwijaniu samodzielności –np.: w czasie ubierania się i rozbierania, jedzenia, sumiennego wypełniania dyżurów. Dzieci potrafią prawidłowo zachowywać się w łazience, dbać o higienę jamy ustnej. Przeprowadzono również zajęcia związane z zależnością ubioru od pory roku, prawidłową kolejnością ubierania odzieży.

II. Sprawozdanie z realizacji programów autorskich.

W grupie Biedroneczki realizowany jest program autorski „ Z higieną za pan brat”, który wprowadza dodatkowe treści dotyczące profilaktyki zdrowotnej i bezpieczeństwa. Jego głównym celem jest kształtowanie pozytywnych nawyków dbania o higienę osobistą ( mycie zębów, zdrowe odżywianie, higiena narządów zmysłu, prawidłowa postawa ciała, ubieranie się stosowne do aktualnej pory roku,). Te cele realizowano na bieżąco, dzieci codziennie myją zęby, wg. ustalonych zasad, dbają o czystość własnej szczoteczki i kubeczka. Zapoznano je również z piramidą zdrowego odżywiania. Samodzielnie segregowały produkty spożywcze na dobre i szkodliwe dla zdrowia. Zachęcano je również do układania jadłospisów zgodnych ze zdrowym odżywianiem, z uzasadnieniem wyboru. Przyznaje, że dzieci niechętnie rezygnowały ze słodyczy, coca coli, chipsów – uznały, że są one zdrowe, ponieważ często się o nich słyszy, a kupując te produkty otrzymuje się prezenty. Sposoby marketingowe oraz uległość rodziców poddana została ciężkiej próbie. Jedni zrozumieli jak należy zdrowo i właściwie odżywiać dzieci, inni zrozumieli jednak nie stosują się do zasad. Zachęcano również dzieci i rodziców do zjadania słodyczy tylko w jeden wybrany dzień np.: niedzielę ( pomysł zaczerpnięto z kampanii społecznej „ Nie tucz swojego dziecka”. Zachęcano dzieci do picia wody mineralnej małymi łykami, wiedząc o tym, że to ona odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Równocześnie wprowadzono zakaz picia wody nieprzygotowanej tzn. karnówki np. w łazience. Dużą uwagę skupiono na zakazie spożywania nieznanych owoców, grzybów, roślin dziko rosnących, nieznanego pochodzenia jak i brania do ust rzeczy i słodyczy znalezionych lub podarowanych przez osoby nieznane dziecku. Dbając o higienę narządów zmysłu, mam na uwadze: słuch, wzrok, smak, węch i dotyk. Wprowadzono zasadę mówienia umiarkowanym głosem ( w sali nie krzyczymy), zwracano uwagę, że hałas szkodzi zdrowiu. Rysując, pisząc, oglądając książki uwrażliwiano dzieci na zachowanie prawidłowej odległości kartki od oczu, wyrobienie umiejętności prawidłowego naciski ołówka na kartkę oraz zachowanie odpowiedniej postawy ciała. Dbając o wzrok pamiętać należy o prawidłowym oświetleniu, najlepiej dziennym. Poznając zmysł smaku dzieci kosztowały nowe produkty i potrawy, przezwyciężano uprzedzenia. Poznano smaki: słodki, kwaśny, słony, gorzki. Zwrócono tutaj również uwagę na estetykę spożywanych posiłków, dokładne gryzienie. Kolejnym przedstawianym zmysłem jest dotyk, który rozwijano przez szereg zabaw np. ciuciubabkę, zgadnij, co mam, zgadnij, kto to itp. Dzieci chętnie uczestniczyły w proponowanych zabawach, choć były osoby, które musiały przełamać lęk przed nieznanym.
Kolejnym wiodącym celem jest kształtowanie postaw warunkujących bezpieczeństwo. Dzieci uczestniczyły w spotkaniu z policjantem, na którym przedstawiono warunki bezpieczeństwa dziecka na drodze, na placu zabaw. Uczestniczyły również w wycieczce na skrzyżowanie ulic, gdzie miały możliwość bezpośredniego kontaktu z omawianymi treściami. Poznały numery alarmowe ( główny 112, policja 997, straż 998, pogotowie 999). Uczestniczyły w wycieczce na pobliskie pogotowie ratunkowe, gdzie poinstruowano dzieci jak należy korzystać z telefonu alarmowego, jak rozmawiać o wypadku, który zauważymy. Przećwiczono i doskonalono te umiejętności w przedszkolu. Omówiono zasady bezpieczeństwa dotyczące zabaw na śniegu i lodzie oraz potrzebę zachowania ostrożności w kontaktach z nieznajomymi.

III. Innowacja pedagogiczna „ Bawimy się imionami”

Innowację pedagogiczną zaczęto wprowadzać od 8 września 2008, kiedy to po raz pierwszy nauczycielka Dorota Palka dokonała aktu inicjacji trójki dzieci. Kolejne inicjacje przeprowadzano codziennie tak, że pod koniec tygodnia, każde dziecko posiadało już własną wizytówkę. Na początku dzieci zabierały wizytówki do domu, to była ich własność, cały „ Ja”, którymi chciały się podzielić z najbliższymi. Na początku wprowadzono zabawy mające na celu wykształcenie u dzieci umiejętności rozpoznawania własnej wizytówki napisanej odręcznie w liniaturze. W kolejnym etapie wspólnie z dziećmi pisano imiona na komputerze czcionką pisaną, w późniejszym czasie czcionką drukowaną. W celu utrwalenia imion wykorzystano odrysowane i wycięte stopy i dłonie. Wprowadzono również alfabet ścienny, który jest kodem do poznania kolejnych liter i sposobem na nauczenie się czytania przez zabawę. Wykonano także wizytówki na krzesełka, które przyklejano wspólnie z dziećmi. Wizytówki zostały wykorzystane również w celu wykonania imiennej listy obecności, na której dzieci codziennie samodzielnie przyczepiają swoje imię zaraz po wejściu do sali oraz odczepiają swoje imię, kiedy idą do domu. Uczy to ich samokontroli jak i stosowania się do ustalonych zasad. Po cyklu codziennych zabaw z wizytówkami, kiedy już każde dziecko potrafiło odnaleźć swoje imię, zaczęto doskonalić umiejętność odczytywania imion kolegów i koleżanek z grupy. Dzieci odszukiwały swoje imię wśród pozostałych imion – karty pracy. Przeliczały ilość liter, porównywały litery, segregowały, wykorzystywały litery do tworzenia rysunków kreatywnych. Układały swoje imię z liter na podstawie wzoru i bez wzoru. Na specjalnie opracowanym pasku liter zaznaczały litery swojego imienia, pamiętając o wielkiej literze. Chętne dzieci odszukiwały litery imienia swojego i wybranego kolegi. Problemy z ułożeniem swojego imienia maja jeszcze dzieci, których często nie ma w przedszkolu lub tracą częściowo tą umiejętność po dłuższej przerwie. Stwierdzając, że dzieci potrafią ułożyć swoje imię wg. wzoru i bez wzoru postanowiono przejść do kolejnego etapu- bardzo oczekiwanego przez dzieci- prezentacji alfabetu i grę w loteryjkę imienną. Przygotowano kolejne wizytówki, tak, aby można było za pomocą plasteliny odznaczać występowanie danych liter w imieniu. Ta zabawa bardzo spodobała się dzieciom. Do dnia dzisiejszego zapoznano dzieci z literami A, ą, b, c. W trakcie wprowadzania liter wykorzystano mapę pojęciową jak to miało miejsce przy literce „ą”. W czasie realizacji innowacji wykorzystywano elementy dramy, opowiadania, pedagogikę zabawy. Dzieci same wymyślały historyjki o literkach, rysowały do nich ilustracje. To była świetna zabawa, rozwijająca kompetencje językowe wychowanków. Starano się aby każda literka kojarzyła się dziecku z pozytywnymi emocjami. Dzieci chętnie uczestniczą w zajęciach, czekając na kolejne prezenty od literek: korony, medale, bilety wstępu na zajęcia. W trakcie zabaw zauważono, iż wychowankowie chcą samodzielnie pisać swoje imię, w tym celu wykonano dla każdego dziecka tabliczkę z imieniem, na której wielokrotnie istnieje możliwość zapisania własnego imienia flamastrem do białych tablic. Kolejną pomocą, którą wykonano to zalaminowana liniatura wykorzystywana w trakcie prezentacji kolejnych liter. Zapisywane są na niej wyrazy podawane przez dzieci, aby można było stwierdzić, czy dana litera występuje w wyrazie. Przyznaje, że idealnym rozwiązaniem była bytu sucho ścieralna tablica. Dzieci w grupie poprosiły o wykonanie dla nich do domu miniaturowego alfabetu ściennego, który został wykonany i w najbliższym czasie zostanie dzieciom podarowany.

IV. Realizacja programu „ Przyjaciele Zippiego”.

W grupie Biedroneczki realizowany jest międzynarodowy program „ Przyjaciele Zippiego”. Jak do tej pory zrealizowano cześć 1 „ Uczucia” oraz cześć 2 „ Komunikacja”- jest jeszcze w toku realizacji. Dzieci potrafią rozpoznawać i nazywać uczucia- smutek, radość, złość, rozdrażnienie, zazdrość, zdenerwowanie. Pierwsza cześć realizowana była dłużej, ponieważ dzieci myliły uczucia złości i zdenerwowania, dlatego też poświęcono im więcej czasu. Po stwierdzeniu, że wszyscy uczestnicy zajęć prawidłowo rozpoznają i nazywają uczucia kontynuowano kolejną cześć programu. W „ Komunikacji” doskonalono umiejętność słuchania, szanowania osób, które wypowiadają się na forum grupy, rozwiązywania problemów dzięki rozmowie, wysłuchaniu stron i znalezieniu kompromisu, dogadanie się. Obecnie doskonalona jest umiejętność mówienia tego, co naprawdę chcemy powiedzieć, mówienia tego w ten sposób, aby nie obrazić innej osoby. W miesiącu styczniu z powodu choroby dzieci oraz przerwy feryjnej zajęcia z Zippim nie były przeprowadzane. Kontynuacja programu nastąpiła po feriach.