Zabawy rozwijające zmysły

Scenariusz zajęć rewalidacyjno – wychowawczych
TEMAT: Zabawy rozwijające zmysły
PROWADZĄCY: Paulina Wieczorek
CZAS TRWANIA: 1 godzina
UCZESTNICY: 4 osobowa grupa dziewcząt niewidomych z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym

CELE:
• rozbudzanie zmysłów
• umiejętność wykorzystania zmysłów w codziennych sytuacjach
• ćwiczenie orientacji przestrzennej
• rozwijanie koncentracji
• rozwijanie wyobraźni

CELE SZCZEGÓŁOWE (tyflopedagogiczne):
• potrafi koncentrować uwagę na zadaniu
• potrafi rozpoznać przedmioty dotykiem
• potrafi nazwać co słyszy
• potrafi wykorzystać zmysł węchu
METODY PRACY:
• Pogadanka
• Aktywizujące (praktycznego działania)

FORMY PRACY:
• Grupowa
• Indywidualna z pomocą wychowawcy

POMOCE/ MATERIAŁY DYDAKTYCZNE:
- nagrania
- szpilki, worek z tajemniczymi przedmiotami, chusteczki, widelec, szklanka, garnek, drewniany klocek, papier, puszka, stół, talerz, naturalne materiały np.: trawa, liście, kora, szyszka, kwiat, mech, orzechy, drewno

PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Przywitanie – wprowadzenie do tematu zajęć, wysłuchanie utworu muzycznego
2. „Tajemniczy worek” – wychowawca podaje dziewczętom worek, w którym ukryte są różne przedmioty. Każda losuje jeden przedmiot i stara się dokładnie obejrzeć
a następnie go nazwać.
3. „Głośne ciało” – każda osoba po kolei wydaje dźwięki przy pomocy swojego ciała (np.: klaskanie tupanie, kląskanie językiem, pstrykanie palcami, uderzanie dłońmi o uda, kolano o kolano, pocieranie włosów na głowie itp.), reszta dziewcząt stara się odgadnąć co to za dźwięk – można pokazać lub opisać słowami.
4. Zabawa „Spadające szpilki” – wszyscy siadają wokół stołu, wychowawca prosi o ciszę, następnie upuszcza na stół szpilki, zadaniem dziewcząt jest w ciszy policzyć ile szpilek upadło na stół. Dziewczęta mówią, każda po kolei ile upadających szpilek usłyszała. Wychowawca podaje właściwą odpowiedź.
5. „To moje” – każda z dziewcząt przynosi jakiś swój przedmiot i kładzie go na stole, wychowawca, żeby utrudnić zabawę, dokłada przedmioty niczyje. Zabawa polega na odnalezieniu swojej rzeczy. Kto to zrobi mówi głośno: „to moje”.
6. „Co tak pięknie pachnie?” w koszyku wychowawca ma naturalne materiały np.: trawa, liście, kora, szyszka, kwiat, mech, orzechy, drewno. Zadaniem dziewcząt jest powąchać i dotknąć a następnie spróbować określić co to jest. Z czym się ten zapach/zapachy kojarzą?
7. „Czarowanie” – w pudełku umieszczonych zostało kilka chustek związanych ze sobą. Wychowawca mówi: „Simsalabim, simsalabim, ile związanych chustek jest w nim?”
i wskazuje osobę, która dotykiem ma sprawdzić ile chustek jest związanych.
8. „Rozpoznawanie znanego dźwięku” – Nauczyciel uderza jednym widelcem o drugi, ten dźwięk muszą wszyscy zapamiętać. Następnie nauczyciel uderza widelcem w inne przedmioty (szklanka, garnek, drewniany klocek, papier, puszka, stół, talerz itp.) gdy uderzy powtórnie widelcem o widelec trzeba zareagować i podnieść rękę.
9. Wysłuchanie utworu – relaksacja przy muzyce.
10. Informacja zwrotna od wychowanek. Czy zabawy się podobały?
11. Podziękowanie i zakończenie zajęć.

Źródła:
Erkert Andrea, Zabawy rozwijające zmysły, Kielce 2002
Trias N., Perez S., Filella L., 150 rytmicznych zabaw dla dzieci. Spotkanie z muzyką., Poznań 2011