Kim był Oskar? - rozwijamy percepcję słuchową, wzrokową, umiejętność czytania i rozumienia tekstu oraz ortografię

Kim był Oskar?- rozwijamy percepcję słuchową, wzrokową, umiejętność czytania i rozumienia tekstu oraz ortografię.
Scenariusz zajęć korekcyjno-kompensacyjnych w klasach IV-VIII
Opracowała: Dorota Bukowska
Szkoła Podstawowa im. Polskich Noblistów w Nowych Skalmierzycach

Cele zajęć:
Ćwiczenia kształcące:
- logiczne myślenie, kojarzenie oraz percepcję wzrokową i słuchową;
- umiejętność wykorzystania zasad ortograficznych w ćwiczeniach praktycznych;
- umiejętność czytania i rozumienia tekstu źródłowego.
Zakres wykonywanych ćwiczeń zależy od poziomu ucznia i indywidualnego tempa pracy.

ĆWICZENIA KSZTAŁCĄCE PERCEPCJĘ SŁUCHOWĄ

zadanie 1.
Przeczytaj po cichu kawałki wyrazów. Uzupełnij je dwoma samogłoskami i zapisz pełne wyrazy.
msł- ........................................
npj- ........................................
rbk- ........................................
ftr- ........................................
msk- ........................................
krpk- ........................................
trms- ........................................
grnk- ........................................
Anna Tońska-Szyfelbein, Chodzą słuchy- czyli ćwiczenia usprawniające percepcję słuchową, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2009.
ĆWICZENIA ORTOGRAFICZNE

zadanie 2.
Dopisz do każdego przykładu literę, która się wymienia na:
- o, a, e- ...........................
- r- .................................
- g, h, dz, s- ..................
- sz, s, ś- ........................
- g, z, ż- ...........................
Uwaga: Jeśli masz wątpliwości, przeczytaj załącznik dołączony do karty pracy.

Zadanie 3.
Podkreśl w każdym rzędzie wyraz zawierający wymienną literę zapisaną na początku linijki. Do podkreślonego wyrazu dopisz jego formę lub wyraz pokrewny, by zaszła wymiana.
,,Ó’’ mózg, butów, łóżko, który- ........................................
,,Rz’’ narzekać, brzuch, twarz, dworzec- ........................................
,,Ż’’ koleżanka, żagiel, masaż, różne- ........................................
,,Ch’’ zmierzch, poducha, kochany, chałwa ........................................
,,H’’ bohater, mahoń, druh, hałas ........................................
Renata Czabaj, Aleksandra Piechnik-Kaszuba , Czytam, rozumiem, piszę, Wydawnictwo Pedagogiczne Operon, Gdynia 2006.
ĆWICZENIA KSZTAŁCĄCE UMIEJĘTNOŚĆ CZYTANIA I ROZUMIENIA TEKSTU

Zadanie 4.
Przeczytaj poniższy fragment z książki Érica-Emmanuela Schmitta ,,Oskar i pani Róża’’, a następnie odpowiedz na pytania.

Szanowny Panie Boże,
Na imię mi Oskar, mam dziesięć lat (...)Nazywają mnie Jajogłowym, wyglądam na siedem lat, mieszkam w szpitalu z powodu mojego raka.(...) Od czasu przeszczepu szpiku czuję, że nie jestem mile widziany. (...) Jak mówiłem, mój przeszczep wszystkich rozczarował. Chemia też wszystkich rozczarowała, ale wtedy liczono na przeszczep. Teraz odnoszę wrażenie, że lekarze nie wiedzą już, co proponować, i nawet mi ich żal. Doktor Dusseldorf, którego mama uważa, za bardzo przystojnego, chociaż według mnie ma trochę za bardzo krzaczaste brwi, wygląda jak zafrasowany Święty Mikołaj, któremu skończyły się prezenty. Kiedy doktor Dusseldorf bada mnie rano, nie ma już do mnie serca, rozczarowuję go. Patrzy na mnie bez słowa, jakbym popełnił jakiś błąd. A przecież tak się starałem w czasie operacji. Byłem grzeczny, dałem się uśpić, nie krzyczałem, kiedy mnie bolało, łykałem wszystkie lekarstwa. Bywają dni, kiedy mam ochotę go objechać, powiedzieć mu, że może to on, doktor Dusseldorf, ze swoimi czarnymi brwiami, po prostu schrzanił operację. Ale nic z tego. Ma taką nieszczęśliwą minę, że obelgi więzną mi w gardle. I im dłużej doktor Dusseldorf milczy ze swoją zmartwioną miną, tym bardziej ja czuję się winny. Zrozumiałem już, że stałem się złym pacjentem, pacjentem, który podważa wiarę w nieograniczone możliwości medycyny. (...)Tylko ciocia Róża się nie zmieniła. Moim zdaniem, za stara jest na to, żeby się zmieniać. Poza tym jest za bardzo ciocią Różą. Cioci Róży nie muszę Ci, Panie Boże, przedstawiać, to Twoja stara kumpelka, to ona kazała mi do Ciebie napisać.(...) Atmosfera coraz bardziej się psuje. Rozmawiałem o tym z moim kolegą Bekonem. Tak naprawdę to on nie nazywa się Bekon, tylko Yves, ale my nazwaliśmy go Bekonem, bo to bardziej do niego pasuje, dlatego że jest poparzony.”

1. Do kogo Oskar pisze swój list?
........................................
2. Na ile lat wygląda chłopiec?
........................................
3. Ile lat ma w rzeczywistości Oskar?
........................................
4. Na co choruje bohater utworu?
........................................
5. Jakie zabiegi nie przyniosły skutku?
........................................
6. Jak nazywa się lekarz, który leczy chłopca?
........................................
5. Kim był Bekon?
........................................
6. Kto kazał pisać Oskarowi listy do pana Boga?
........................................

ĆWICZENIA KSZTAŁCĄCE PERCEPCJĘ WZROKOWĄ

Załącznik do zadania 2. i 3.
Literę ó piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na o, e, a: np.
*dróżka - bo: droga
*pióro - bo: pierze
*skrócić - bo: skracać

Dwuznak rz piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na r, np. mądrzy - bo: mądry, piłkarz - bo: piłkarski.

Literę ż piszemy:
- wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na:
g: dróżka - bo: droga
z: zamrażarka - bo: mróz
s: mężczyzna - bo: męski, męstwo
dz: pieniążek - bo: pieniądz
h: drużyna - bo: druh, druhna
ź: grożę - bo: groźba, groźnie

Dwuznak ch piszemy:
- gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na sz, np.:
blacha - bo: blaszka
mucha - bo: muszka
suchy - bo: suszyć
śmiech - bo: śmieszyć

Literę h piszemy:
* wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na:
g: wahać się - bo: waga
ż: druh - bo: drużyna
z: błahy - bo: błazen