Autorski program zajęć tanecznych dla klas I-III szkoły podstawowej

Spis treści:
1.Wstęp
2.Organizacja pracy
3.Zadania programu
3.1.Zadania szkoły
3.2.Zadania nauczyciela
3.3. Zadania wychowawcze
4.Cele ogólne
5.Cele operacyjne
6. Metody realizacji celów programu
7.Zasady prowadzenia zajęć
8.Treści programu
9.Procedury osiągnięcia celów
10.Ewaluacja programu
11.Literatura
12.Ankieta dla ucznia.

1. WSTĘP
Taniec zaliczany jest do jednej z najstarszych form sztuki i kulturowej działalności człowieka. Zawsze był i jest nadal jednym ze sposobów przeżywania i przekazywania emocji, formą fizycznego i duchowego odreagowania oraz okazją do zabawy i terapii.
Uważa się, że taniec towarzyszył człowiekowi od początku jego istnienia, a kształtowanie form tanecznych następowało w miarę poznawania otaczającego świata, gdy człowiek starał się naśladować przejawy tegoż świata i swoim ciałem wyrażał uczuciowy stosunek do niego.
Taniec dostarcza człowiekowi wiele emocji i wrażeń estetycznych.
Poprzez taniec uczeń wyrabia w sobie poczucie rytmu, słuchu, swobodę i płynność ruchów. Uzyskuje elastyczność i harmonijność ruchową. Ruch i taniec z jednej strony mają istotne znaczenie dla rozwoju osobowości człowieka, z drugiej zaś mogą stać się istotnym elementem terapii, ponieważ ruch znosi napięcie mięśniowe, emocjonalne , daje odprężenie. Przy okazji doskonałej zabawy, następuje wzmocnienie mięśni, rozwija się koordynacja ruchowa i równowaga. Ruch przy muzyce wzmaga postawę kreatywności, integruje człowieka wewnętrznie i otwiera na twórcze poszukiwania. Pośrednio wpływa na samoocenę uczniów. Ogromne korzyści jakie płyną z uczestnictwa w zajęciach tanecznych można streścić następująco:
 wzmaga poczucie rytmu i uwrażliwia na muzykę
 taniec pozwala kształcić świadomość własnego ciała
 wzmaga koordynację wzrokowo – ruchową
 usprawnia całe ciało , wpływa harmonijnie na jego rozwój
 taniec uczy nawiązania bliskiego kontaktu z ludźmi
 dzięki pracy zespołowej rozwijają się indywidualne zdolności każdego dziecka
 zajęcia pozwalają ujawnić inicjatywę, aktywność i samodzielność uczniów
 konieczność zapamiętania poszczególnych zmian zachodzących w układach tanecznych zmusza do uwagi, szybkiej orientacji, decyzji, uczy przestrzegać ładu i porządku, podporządkowywać się umownym przepisom, wyrabia pozytywne cechy charakteru, kształci wrażliwość estetyczną.
Wobec tylu pozytywnych oddziaływań tańca i muzyki na kształtowanie młodego człowieka uważam za zasadne realizowanie tego programu.
2. Organizacja pracy
 program przeznaczony jest dla uczniów klas I – III szkoły podstawowej.
 miejsce pracy – Publiczna Szkoła Podstawowa im św. Jana Pawła II w Polichnie.
 czas trwania zajęć – 2 h tygodniowo.
 sprzęt wykorzystywany podczas realizacji programu: odtwarzacz muzyki, obręcze gimnastyczne, materace, wstążki, pompony, piłki itd.

3. Zadania programu
3.1. Zadania szkoły
 Przekazywanie uczniom wiedzy, umacniającej ich w przekonaniu o potrzebie prowadzenia zdrowego stylu życia, systematycznej aktywności fizycznej i zależności między ruchem z zdrowiem i życiem człowieka.
 Uwzględnienie różnorodnych form ruchu, wspierających rozwój, szczególnie w okresie stabilizacji postaw ciała.
 Rozwijanie zainteresowań uczniów różnymi formami aktywności ruchowej, w tym przypadku tańcem.
 Tworzenie warunków rozwoju indywidualnych zdolności i zainteresowań uczniów.
 Stymulowanie i umożliwienie uczniom podejmowania aktywności ruchowej i wyrażania własnych przeżyć poprzez taniec.
 Tworzenie warunków do kształtowania podstawowych cech fizycznych i psychomotorycznych: gibkość, szybkość, równowaga, koordynacja wzrokowo ruchowa.
 Tworzenie warunków do występów artystycznych przed publicznością w szkole i poza nią.
3.2.Zadania nauczyciela
 Nauczyciel powinien przygotować lekcję zgodnie z zasadami doboru treści i organizacji wychowania i kształcenia.
 Określić cel zajęć dla uczniów w zakresie kształtowania zachowań, wiedzy, umiejętności, sprawności fizycznej.
 Zadbać o przygotowanie przyborów i pomocy dydaktycznych potrzebnych do realizacji zadań.
 Przejawiać opiekuńczy i wyrozumiały stosunek do uczniów, a jednocześnie wymagający i konsekwentny.
 Przeprowadzić lekcję z największym pożytkiem dla uczniów : odkrywać i usuwać przyczyny błędów wykonania czynności ruchowych, zachować natężenie wysiłku fizycznego w trakcie ćwiczeń.
 Pomagać uczniom pokonywać trudności związane z nowo poznawanymi zabawami, krokami tanecznymi.
3.3. Zadania wychowawcze
 Kształtowanie pozytywnych postaw wobec aktywności ruchowej, sprawności fizycznej i zdrowia.
 Kształtowanie pozytywnych cech osobowości: zdyscyplinowania, pracowitości, współpracy w grupie, odpowiedzialności, dążenia do realizacji określonego celu, odwagi poprzez pokonywanie własnych słabości i lęków.
 Kształtowanie poszanowania zasad i regulaminów.
 Wypracowanie nawyków higienicznych związanych z aktywnością ruchową.
 Kształtowanie pozytywnych postaw wobec potrzeby dążenia do doskonalenia i poszerzania własnych umiejętności, wiedzy i sprawności fizycznej oraz samokontroli i samooceny osiągnięć.
 Rozwinięcia poczucia odpowiedzialności za siebie i innych, przestrzegania zasad i norm społecznych.
 Kształtowanie wrażliwości i zrozumienia dla możliwości i ograniczeń innych osób.

4. Cele ogólne
1. Wspomaganie harmonijnego rozwoju psychofizycznego uczniów.
2. Ukazywanie celowości kształtowania estetyki i harmonii ruchu, wyczucia rytmu, wyobraźni twórczej, rozwijania uzdolnień tanecznych oraz wrażliwości na piękno i wdzięk u dzieci .
3. Zaspokajanie naturalnej potrzeby ruchu.
4. Kształtowanie zainteresowania tańcem.
5. Stwarzanie warunków do kształtowania zachowań sprzyjających zdrowiu przez czynny udział w zajęciach muzyczno – ruchowych.
6. Budowanie poczucia własnej wartości, pozytywnego obrazu samego siebie i wiary we własne siły.
7. Nauczanie harmonijnego współżycia w grupie, podporządkowania się zasadom obowiązującym w zabawach i tańcach.
8. Rozwijanie postawy twórczej, koordynacji i sprawności ruchowej.
9. Kształtowanie umiejętności łączenia ruchu z muzyką.
10. Rozwijanie indywidualnych zdolności każdego dziecka, jego inicjatywy, aktywności i samodzielności myślenia.
11. Wdrażanie do racjonalnego i kulturalnego spędzania czasu wolnego.

5. Cele operacyjne
1. Kształtowanie dbałości o zdrowie własne i innych.
2. Nabycie umiejętności pokonywania nieśmiałości i tremy podczas prezentowania się na scenie.
3. Rozwijanie inwencji twórczej ucznia i ekspresji ruchowej.
4. Rozwijanie zainteresowań.
5. Opanowanie umiejętności gimnastycznych.
6. Poznanie form fitness - aerobic, stretching.
7. Oprawa artystyczna uroczystości szkolnych, pozaszkolnych.
8. Odkrywanie zdolności ruchowych i organizatorskich uczniów.
9. Eksponowanie pomysłów nowatorskich ucznia.
10. Kształtowanie pewności i akceptacji siebie samego.

6. Metody realizacji celów programu.
Metoda to droga prowadząca do osiągnięcia celu , świadomie podejmowane przez nauczyciela czynności do osiągnięcia określonego efektu. Przy realizacji programu będą stosowane:
1. Metody twórcze ( metody kreatywne oparte na naturalnym ruchu – realizują zadania problemowe wymagające pełnej samodzielności i inwencji twórczej uczniów)
 Zabawy naśladowcze - odtwarzanie w zabawie różnych ruchów, naśladowanie ruchu.
 Metoda zabawowo – naśladowcza. Wykonywanie ruchów opisanych słownie i przywołanie z pamięci dziecka czynności widzianych lub stworzonych w wyobraźni.
 Metoda (zadaniowa) bezpośredniej celowości ruchu. Wykonywanie przez ucznia szeregu zadań, które stanowią dla niego bezpośredni, zrozumiały i atrakcyjny cel. Nauczyciel poleca uczniom proste zadanie w odpowiednio dobranej pozycji wyjściowej. Metoda ta obejmuje ruchy proste, łatwe, zrozumiałe.
 Metoda ścisła. Polega na ruchu odwzorowywanym z pokazu lub ruchu lub ruchu wykonanym na podstawie opisu słownego. Ćwiczenia są wykonywane jednocześnie na komendę lub w podanym rytmie.
 Metoda programowego nauczania. To metoda daleko posuniętej indywidualizacji przy zachowaniu pozorów samodzielności. Do nauczyciela należy demonstrowanie elementów ruchu, czuwanie nad ich prawidłowym wiązaniem w całość, korygowanie błędów, objaśnianie.
 Metoda małych obwodów. Dotyczy doskonalenia lub nauczania umiejętności. Polega na przygotowaniu przez nauczyciela zadań etapowych, które przygotowują ucznia do zadania głównego, polegającego na opanowaniu określonej , złożonej umiejętności.
2. Metody odtwórcze (odwołuje się do pamięci ćwiczącego, w której przechowywane są różne rodzaje ruchów i czynności lub opierają się na pokazie ruch przez nauczyciela, czyli odtwarzaniu obserwowanego ruchu)
 Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana. Metoda ta dąży do rozwijania naturalnej ruchliwości dziecka i podkreślenia przez ruch swojej indywidualności. W tej metodzie łączy-Metoda Karola Orffa. W metodzie tej wykorzystuje się słowo, rytm i ruch nawiązując do tradycyjnych form zabaw , ćwiczeń , tańców i muzyki.
 gimnastyka rytmiczna A. i M, Kniessów. Metoda ta opiera się na ruchu naturalnym, zrytmizowanym, ekspresyjnym, estetycznym, uwzględnia ruch odwzorowany i twórczy.
3. Metody nauczania ruchu.
 Metoda syntetyczna. Nauczanie całościowe zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzycznych.
 Metoda analityczna. Nauczanie pewnych określonych całości muzyczno ruchowych fragmentarycznie, częściami. Po opanowaniu, łączenie ich w większe zestawy ruchowe.
 Metoda kompleksowa ( mieszana). W nauczaniu większych zestawów muzyczno –ruchowych, dążenie do ich opanowania, ze szczególnym uwzględnieniem mniejszych elementów.
Podczas nauczania ruchów z muzyką, nauczyciel poprzez wzorowy pokaz w odpowiednim tempie, powiązanym z wyliczeniem rytmu, w jakim ruch przebiega i dokładnym objaśnieniu słownym, powinien przekazać uczniom wyobrażenie koncepcji ruchu.
7.Zasady prowadzenia zajęć.
1. Zasada stopniowania wysiłku.
Główne założenie tej zasady, to rozpoczynanie ćwiczeń od łatwiejszych, w których liczba uczestniczących mięśni jest niezbyt duża, a następnie włączanie coraz większej liczby grup mięśni współdziałających ze sobą. Napięcie mięśni stopniowo staje się coraz większe, a pod koniec ćwiczeń maleje.
2. Zasada wszechstronności ruchu.
Polega ona na kształceniu u dzieci sprawności, szybkości i umiejętności wykorzystania swojego ciała do wykonywania ruchów użytecznych w życiu codziennym. Waży jest tutaj klimat emocjonalny i motywacja do podejmowania działań. Dzieci szczęśliwe, otwarte, akceptowane przez nauczyciela i kolegów coraz chętniej i radośniej uczestniczą w zajęciach.
3. Zasada zmienności ruchu.
Zadaniem tej zasady jest dbanie , o to by zbyt długo nie utrzymywać, takiego samego rytmu ruchu. Oznacza to, że po intensywnym ruchu powinien występować ruch wyciszający organizm i regulujący tempo oddechu.
8.Treści programu.
1. Treści nauczania:
 Zabawy i ćwiczenia kształtujące poczucie rytmu
 Ćwiczenia rytmiczne (marsze, biegi, podskoki w takt muzyki, reagowanie na zmianę tempa i dynamiki).
 Ćwiczenia kształtujące motoryczność
 Ćwiczenia gimnastyczne w rytmie z przyborem : szarfy ,wstążka , pompony , piłki , obręcze gimnastyczne itp.
 Podstawowe kroki aerobiku klasycznego step touch, grapevine, heel back, mambo itp.
 Ćwiczenia kształtujące wytrzymałość ogólną
 Ćwiczenia kształtujące koordynację (łączenie pracy nóg i rąk w rytmie)
 Stretching – rozciąganie wzrastające i napinanie mięśni, korekcja sylwetki, przygotowanie aparatu ruchu do wysiłku i ochrona przed jego skutkami, uspokojenie organizmu.
 Tworzenie krótkich układów tanecznych
 Ćwiczenia gimnastyczno – taneczne w rytmie w parach
 Tworzenie własnych układów w oparciu o poznane kroki i ćwiczenia gimnastyczne
 Ćwiczenia równoważne – umiejętność kontrolowania ciała w przestrzeni
 Ćwiczenia poprawiające koordynację ruchowa
 Ćwiczenia poprawiające pamięć ruchową
 Elementy gimnastyki artystycznej i akrobatycznej
 Piramidy dwójkowe, trójkowe i wieloosobowe
2. Umiejętności
Uczeń potrafi:
 wykonywać ćwiczenia gimnastyczne przy muzyce
 wykonywać układ ćwiczeń gimnastyczno-tanecznych w rytmie
 wykonywać ćwiczenia kształtujące ramion, tułowia, szyi i nóg
 wykonywać ćwiczenia kształtujące prawidłową postawę ciała w rytmie
 wykonywać układ ćwiczeń indywidualnie, w zespole dwuosobowym i wieloosobowym
 wykonywać układ ćwiczeń z przyborem
 samodzielnie lub w grupie opracować i przedstawić fragment ćwiczeń aerobowych lub układ ćwiczeń gimnastyczno – tanecznych w rytmie wybranej przez siebie muzyki według własnej inwencji twórczej
 samodzielnie poprowadzić układ ćwiczeń przy muzyce
 odtworzyć układ taneczny indywidualnie, bądź w grupie przed publicznością
Podstawowe chody, biegi i kroki taneczne
 marsz na całych stopach i we wspięciu w przód i w tył
 marsz w półprzysiadzie i w siadzie
 marsz z zaznaczeniem kroku palcami stóp ( krok akcentowany)
 marsz skrzyżny przodem, bokiem i tyłem
 bieg z uginaniem nóg w tył i z unoszeniem kolan w przód
 bieg krokiem wydłużonym
 przeskoki bieżne
 podskoki z różnym ułożeniem nogi wolnej
 podskoki wydłużone połączone z klękiem jednonóż skłonem tułowia oraz głowy w przód
 wznosy i wymachy nóg we wszystkich kierunkach w połączeniu ze zwrotami lub obrotami ze współpracą ramion, tułowia i głowy
 łączenie elementów tanecznych
Ćwiczenia głowy i ramion
Ruchy w dół, w bok, w górę, w przód i w tył, w skos, jednokierunkowe, symetryczne, naprzemianstronne.
 ruchy ramion stosowane w życiu codziennym – dociąganie , uderzanie , naciskanie przyciąganie , odpychanie – wyrabiające wyobraźnię
 ćwiczenia napinające i rozluźniające mięśnie ramion
 ruchy ramion zaczerpnięte z tańców nowoczesnych
 wymachy ramion
 nawracanie i odwracanie ramion
 przywodzenie i odwodzenie ramion
 unoszenie i opuszczanie ramion
 fale ramion
 nierównomierne krążenia ramion w płaszczyźnie strzałkowej
 równoległe krążenia ramion w płaszczyźnie poprzecznej
Ćwiczenia nóg
 w pozycji wysokiej – przysiady i przenoszenie ciężaru ciała z nogi na nogę, zakołysania taneczne, wznosy nogi ugiętej, wspięcia obunóż i jednonóż, wznosy nogi wyprostowanej, wymachy
 w pozycji niskiej – klęk jednonóż i obunóż, w przysiadzie, siadzie, podporze, w leżeniu przodem, bokiem, tyłem
 unoszenie nóg z siadu prostego
 wymachy nóg w leżeniu
 wymachy nóg w podporze
Skłony i fale tułowia
 skłony tułowia przód i w tył w postawie stojącej
 skłony tułowia przód i w tył w uniku
 skłony tułowia przód i w siadzie rozkrocznym
 skłony tułowia przód i w tył w klęku jednonóż
 skłony tułowia przód i w siadzie klęcznym
 fale tułowia we wszystkich płaszczyznach
Pozycje równoważne
 wzloty z uniesieniem nogi w przód i w tył
 skłony tułowia w wypadzie
 wznosy nogi w tył
 przenoszenia nogi w tył i w przód
Obroty
 obroty i półobroty jednonóż ,do wewnątrz i na zewnątrz
 obroty na jednej nodze ze wznosem drugiej w dowolnym kierunku
 obroty we wspięciach w obniżonych pozycjach
 obroty ze skłonem tułowia w każdym kierunku oraz ze zmianą ułożenia tułowia zaraz po obrocie
 obroty z różnym ułożeniem nogi wolnej
Skoki
 przeskoki w przód, w bok i w tył
 podskoki z odbicia jednonóż – lądowanie jednonóż lub obunóż
 podskoki o nogach złączonych, w rozkroku, o różnym ułożeniu nóg
 podskoki z obrotem
Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne
Dla uczniów uzdolnionych ruchowo.
 różne rodzaje przewrotów
 ćwiczenia w staniu na rękach
 przerzuty bokiem na dwie i jedną rękę
 przetoczenia przez plecy
 ćwiczenia gibkości (mostek)
Podstawowe ćwiczenia przy muzyce z przyborem
SKAKANKA
1. ćwiczenia ze skakanką trzymaną w jednej ręce, złożoną na pół:
 duże krążenia PR i LR w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej,
 kręcenie skakanką w prawą lub lewą stronę w płaszczyźnie czołowej,
 kręcenie skakanką w przód i w tył w płaszczyźnie strzałkowej,
 ósemki wykonywane PR i LR w miejscu i w marszu w płaszczyźnie strzałkowej
 ósemki wykonywane PR i LR w miejscu ze skłonem T w przód i w tył, w płaszczyźnie czołowej,
 zakręcenie skakanką nad głową PR, przeniesienie jej w dół z zakręceniem, przeskok PN lub LN lub obunóż w miejscu lub w biegu,
2. ćwiczenia ze skakanką trzymaną za końce prawą i lewą ręką:
 przechodzenie przez skakankę ułożoną w łuk do przodu i do tyłu,
 przeskoki przez skakankę ułożoną w łuk do przodu i do tyłu,
 przeskoki przez światło skakanki (kręcona skakanka) w przód i w tył jednonóż i obunóż, w miejscu i w biegu,
 przeskoki skrzyżne przez „światło” skakanki (tzn. krzyżowanie rąk) w różnych
 kombinacjach np. przeskok zwykły- skrzyżny,
 przeskoki podwójne przez „światło” skakanki (tzn. jedno odbicie na dwa krążenia skakanki wokół ciała skaczącego),
 cwał bokiem przez „światło” skakanki,
 krok polki przez „światło” skakanki,
 skoki bieżne i szpagatowe przez „światło” skakanki lub inne,
 przeskoki skrzyżne przez światło skakanki w obrocie.
3. ćwiczenia ze skakanką trzymaną jedną ręką za jeden koniec:
 chwytanie wolnego końca skakanki poprzez podciągnięcie końca trzymanego w dłoni,
4. wyrzuty i chwyty skakanki:
 podrzuty skakanki złożonej na cztery, chwyt do ręki,
 wyrzuty skakanki z kręcenia skakanki trzymanej za końce w jednej ręce, w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej, chwyt do jednej ręki obu końców skakanki lub chwyt skakanki jeden koniec chwyta jedna ręka, drugi koniec chwyta druga ręka,
 wyrzuty skakanki po przeskokach z kręceniem w tył chwyt skakanki jak w ćwiczeniu powyżej,
 wyrzuty skakanki z chwytem skakanki na nodze uniesionej do poziomu; z chwytem na szyi, za plecami.
OBRĘCZ
1. Toczenie obręczy:
 po podłodze w przód z jednoczesnym marszem lub biegiem za obręczą,
 powrotne – wypuszczenie obręczy w przód ze zmianą kierunku toczenia,
 po ramionach z prawej ręki do lewej i odwrotnie,
 po plecach – rozpoczęcie toczenia od górnej części kręgosłupa w lekkim pochyleniu T w przód, po całej krzywiźnie, dochwyt obręczy za plecami,
2. kręcenie obręczy:
 w płaszczyźnie strzałkowej w przód i w tył, obręcz trzymana w jednej dłoni, druga R odwiedzona do boku,
 w płaszczyźnie czołowej w prawą lub lewą stronę, obręcz kręcona na jednej R lub na dwóch,
 w płaszczyźnie czołowej nad głową,
 na szyi,
 w pasie,
 w stawach kolanowych,
3. ósemki:
 w płaszczyźnie czołowej z kręcenia obręczą nad głową poprzez przeniesienie obręczy przodem w dół i powrót do kręcenia nad głową,
 w płaszczyźnie strzałkowej z kręcenia obręczy z boku T, zakreślając ósemkę na drugą stronę T,
 w płaszczyźnie czołowej z kręcenia obręczy przed sobą do kręcenia obręczą zakreślając ósemkę za sobą (tzn. za plecami),
4. przeskoki w światło obręczy przypominające przeskoki przez skakankę, chwyt obręczy podchwytem, kręcenie obręczą do przeskoku,
5. przeskoki nad toczoną obręczą skokiem bieżnym, szpagatowym lub kucznym,
6. wyrzuty i chwyty obręczy:
 z trzymanej obręczy w dłoni, chwyt w jedną rękę,
 z kręcenia obręczy w płaszczyźnie czołowej lub strzałkowej, chwyt chwyt w jedną lub obie RR,
 z wymachu nogą podbicie obręczy stopą, dochwyt obręczy też nogą,
 ćwiczenia wg inwencji nauczyciela i ucznia,
7. „bączki”:
 kręcenie obręczą na podłodze na zasadzie „nakręcania zegara”,
 kręcenie obręczą jak wyżej na dłoni wzniesionej R do góry
PIŁKA
1. odbicia piłki:
 od podłoża z ręki do ręki, w miejscu lub w ruchu,
 od części ciała np. kolanem, barkiem, plecami itd.
2. toczenie piłki:
 po podłodze z jednoczesnym marszem lub krokiem tanecznym w przód, z dochwytem piłki w jedną rękę,
 po ramionach z ręki do ręki w obie strony,
 po plecach ułożonych w łuk, rozpoczęcie toczenia od górnej części kręgosłupa, dochwyt piłki ręką w okolicy krzyżowej kręgosłupa,
 po ciele wg inwencji nauczyciela lub ucznia, w siadzie lub leżeniu przodem i tyłem,
 ósemki:
3. ósemki:
 w płaszczyźnie czołowej lub strzałkowej trzymanie piłki na dłoni P i LR,
 w połączeniu z krokami tanecznymi i w obrotach, w górę,
4. wyrzuty:
 oburącz chwyt piłki w obie RR, w PR i LR na zmianę,
 jednorącz w górę, chwyt piłki w obie RR, w PR i LR na zmianę,
 jednorącz w górę, chwyt piłki za plecami oburącz,
 z ręki do ręki wysoko nad głową,
 jednorącz w górę, chwyt piłki NN w postawie wysokiej lub siadzie skulonym.
WSTĄŻKA
1. krążenia wstążką zakreślając duże i małe kółka w płaszczyznach czołowej i strzałkowej,
2. wężyki – ruch wstążki przypomina pełzającego węża – silna praca w nadgarstku ręki trzymającej patyk wstążki (ćwiczy P i LR na zmianę),
3. spiralki – wstążka zakreśla małe kółeczka układające się w spiralki – nadgarstek ręki trzymającej patyk wstążki wykonuje dynamiczne ruchy obrotowe,
4. ósemki – praca ręki, w której znajduje się patyk od wstążki przypomina ósemkę. Ósemki
można wykonywać w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej z różną amplitudą. Im „rysunek przestrzenny” pracy wstążki jest bardziej czytelny tym poprawność wykonania ćwiczenia większa.
5. wyrzuty:
 z jednej ręki w górę w przód z chwytem w jedną rękę zakończonym spiralką,
 z PR do LR zakończenie chwytem,
 wyrzut ściągany – wyrzut patyka PR, LR trzyma koniec wstążki, w momencie uderzenia patyka o podłogę LR ściąga patyk ze wstążką z powrotem,
 inne dowolne wyrzuty z zachowaniem pracy wstążki w przestrzeni (nie powinna leżeć na podłodze).
Wiadomości
Uczeń:
 Zna rolę i funkcję tańca
 zna zasady higieny
 zna zasady postępowania w razie urazu, kontuzji
 zna historię i charakterystykę polskich tańców narodowych oraz tańców towarzyskich
 zna zasady doboru ćwiczeń, zastosowania przyborów do kształtowania wybranej techniki tańca
 zna zasady zachowania się podczas zabaw tanecznych
 zna przyczyny i zapobieganie urazom podczas zajęć tanecznych
 jest świadomy korzyści płynących z aktywności ruchowej przy muzyce
 wie jak zapobiegać wadom postawy
 zna sposoby radzenia sobie z negatywnymi emocjami,
 wie na czym polegają zmiany zachodzące w organizmie w czasie wysiłku fizycznego
 wie czym jest zdrowie, wymienia czynniki, które wpływają pozytywnie i negatywnie na zdrowie i samopoczucie,
 zna zachowania sprzyjające i zagrażające zdrowiu oraz wyjaśnia na czym polega i od czego
zależy dokonywanie wyborów korzystnych dla zdrowia,
 zna sposoby redukowania nadmiernego stresu i radzenia sobie z nim w sposób konstruktywny,
 wyjaśnia jakie zmiany zachodzą w budowie ciała i sprawności fizycznej w okresie dojrzewania
 wymienia przyczyny i skutki otyłości oraz nieuzasadnionego odchudzania się i używania sterydów w celu zwiększenia masy mięśni
 wyjaśnia co oznacza zachowanie asertywne i podaje jego przykłady

9. PROCEDURY OSIAGANIA CELÓW
 zachęcanie i umożliwianie uczniom nabywanie i doskonalenie umiejętności tanecznych na
miarę ich możliwości
 pozytywnych emocji i stymulowanie do samodzielnego i świadomego udziału w zajęciach
lekcyjnych jak i poza lekcyjnych
 stosowanie ćwiczeń wyrównawczo-kompensacyjnych
 przygotowanie układów choreograficznych na okazjonalne imprezy szkolne i pozaszkolne
 praca nad doskonaleniem techniki wykonania układów tanecznych
 prezentacja opracowanych układów na terenie szkoły i poza nią
 próby tworzenia krótkich układów tanecznych przez uczestników zajęć
 pokazy samodzielnie przygotowanych układów na zajęciach
 stopniowanie trudności, utrwalanie umiejętności, rozwijanie uzdolnień i zainteresowań
 stworzenie własnego planu pracy, obejmującego potrzeby rozwojowe uczniów
 aktywizacja do czynnego uczestnictwa, indywidualne dostosowywanie obciążeń
 kontrolowanie postępów ucznia w nabywaniu umiejętności tanecznych
 umożliwianie uczniom dokonywania samokorekty, samokontroli i samooceny
 wzbogacanie zajęć nowoczesnymi metodami pracy - zapewnienie bezpieczeństwa uczniom
 indywidualne podejście do dziecka - stała współpraca z rodzicami, wychowawcami,
 pedagogiem, psychologiem oraz dyrekcją szkoły.

10. EWALUACJA PROGRAMU
 przygotowanie ankiety na temat prowadzonych zajęć tanecznych
 porównanie poziomu wiadomości i umiejętności z zakresu tańca przed i po wdrożeniu
programu
 przygotowanie pokazów tanecznych
 przeprowadzenie Szkolnego Turnieju Tanecznego

11. LITERATURA
1. Aerobic dance z Suzanne Cox
2. O. Kuźmińska- „Aerobik, taniec i gimnastyka”,
3. Formy muzyczno-ruchowe w szkolnym wychowaniu fizycznym – M. Młodzikowska, Cz.
6. Tukiendieri
4. Taniec w edukacji dzieci i młodzieży – B. Siedlecka, W. Biliński
5. Aerobik czy fitness – E. Grodzka-Kubiak
6. Wydawnictwo Klanza- „Tańce i zabawy dla grupy”,
7. FITNESS- teoretyczne i metodyczne podstawy prowadzenia zajęć – D. OlexMierzejewska
8. Wydawnictwo ZNP Kielce- „Rytm, muzyka, taniec w wychowaniu fizycznym”.
9. Gimnastyka przy muzyce w szkole – M. Nowak
10. M. Wieczysty- „Tańczyć może każdy”
11. Szot Z., Ćwiczenia gimnastyczne z muzyką na zajęciach w-f, WAW, Gdańsk 1984
12. Trześniowski R., Gry i zabawy ruchowe, WSiP, Warszawa 1995

ANKIETA EWALUACYJNA ZAJĘĆ TANECZNYCH

Czy jesteś zadowolona z uczestnictwa w zajęciach muzyczno-ruchowych?
A. Tak
B. Nie

Czy istnieje potrzeba prowadzenia zajęć tanecznych?
A. Tak
B. Nie

Czy masz zaufanie do nauczyciela prowadzącego zajęcia?
A. Tak
B. Nie

Jak oceniasz zajęcia taneczne? Czy są:
A. ciekawe
B. pomocne
C. męczące
D. nudne

Czy bycie członkiem zespołu przyniosło Ci korzyści? Jeśli tak, to jakie?
........................................
Co w czasie zajęć sprawiało Ci największe trudności?
........................................
Twoje uwagi i propozycje zamieść poniżej.
........................................

mgr Monika Brzyska