Moje dziecko będzie pierwszoklasistą - gotowość szkolna. Referat na zebranie z rodzicami w grupie 6 - latków

Referat przygotowany na zebranie rodziców w dniu.....................

Temat „Moje dziecko będzie pierwszoklasistą.”

Prawie każde dziecko rozpoczynające naukę w klasie pierwszej kojarzy sobie szkołę jako miejsce dla niego przyjazne, miłe, w którym może nawet podobnie jak w przedszkolu będzie spędzać czas. Marzeniem każdego rodzica jest aby tak właśnie było i aby te wyobrażenia dziecięce się spełniły. Rzeczywistość jednak jest często inna i wiele dzieci ma problemy z przystosowaniem się do nowych warunków szkolnych. Najczęstszą przyczyną jest nie osiągnięcie w pełni dojrzałości szkolnej, pod którą kryje się rozwój emocjonalny, intelektualny, fizyczny i społeczny. Wystąpienie choćby w niektórych z tych sfer nieprawidłowości może spowodować, iż dziecko do szkoły będzie chodziło niechętnie nie umiejąc podać przyczyny tej niechęci.
Na początku mogą pojawić się lęki szkolne objawiające się między innymi. niechęcią wstawania, rannym marudzeniem, często dzieci takie cieszą się, że nie muszą iść do szkoły. Mogą wystąpić również bóle brzucha, głowy i zmęczenie. Pytane, niechętnie odpowiadają rodzicom ponieważ nie umieją jeszcze określić przyczyny swoich problemów.
Aby sytuacja nie pogłębiała się bardzo ważną rolę mają do spełnienia rodzice, którzy powinni obserwować swoje dziecko, słuchać tego co ma do powiedzenia. Należy też porozmawiać z wychowawcą, jeśli to możliwe uczestniczyć w zajęciach otwartych aby móc poobserwować zachowanie się dziecka na tle całej klasy i próbować znaleźć przyczynę zaistniałych problemów. Można też poprosić o poradę psychologa lub pedagoga. Duże znaczenie dla poprawy sytuacji dziecka oprócz rodziców ma również wychowawca klasy, który dla małego dziecka jest osobą bardzo ważną i nawet wzorem do naśladowania. Odpowiednie potraktowanie dziecka, zauważenie go, rozmowy, pomoc w czasie zajęć, pochwały, utwierdzenie w przekonaniu, że jest kimś tak samo ważnym jak jego koledzy zapewne spowoduje, że sytuacja ulegnie poprawie i nie dojdzie do pogłębiania się lęków szkolnych, za którymi idą niepowodzenia szkolne. Aby zmniejszyć ich ryzyko w pracy z dzieckiem, które wkrótce pójdzie do szkoły należy zwrócić uwagę na:
· uczenie dziecka samodzielności,
· kształtowanie wytrwałości i systematyczności,
· bogacenie wiedzy o otaczającym go świecie,
· stwarzanie sytuacji do działania,
· ćwiczenie wymowy,
· słuchanie bajek,
· usprawnianie ręki,
· wpajanie zasad prawidłowego postępowania,
· przyzwyczajanie do stałego rozkładu dnia,
· kształtowanie pozytywnego obrazu szkoły,
· kształtowanie motywacji uczenia się.

Podjęcie przez dziecko obowiązku szkolnego wiąże się z początkiem nowego, bardzo ważnego etapu w życiu. Przechodząc z wieku przedszkolnego w wiek wczesnoszkolny ulega zmianie podstawowa forma działalności dziecka. Dotąd była to zabawa. Teraz będzie nauka. Osiągnięcia w nauce będą podstawowym kryterium oceny dziecka. Jednak, aby dziecko mogło sprostać wymaganiom szkolnym i w pełni się rozwijać musi osiągnąć dojrzałość szkolną.
Każdy rodzic wiedzieć powinien, na czym polega dojrzałość szkolna.
Najogólniej można powiedzieć, że jest to gotowość dziecka do rozpoczęcia nauki w szkole, uzależniona od osiągnięcia takiego stanu rozwoju fizycznego, emocjonalno – społecznego i umysłowego, który umożliwia sprostanie obowiązkom szkolnym
Dziecko dojrzałe do nauki szkolnej potrafi:

· powiedzieć, jakie ma imię i nazwisko, ile ma lat, gdzie mieszka, opowiedzieć o pracy rodziców,
· narysować rysunek postaci ludzkiej: postać jest kompletna, części ciała są proporcjonalne do całości, części ciała są rozmieszczone właściwie,
· obchodzić się z przyborami do rysowania, malowania, pisania; nie wychodzić poza linie kolorując obrazek; nazwać to co narysowało,
· ciąć nożyczkami w linii prostej i krzywej; lepić z plasteliny,
· dobrać w pary przedmioty lub obrazki, klasyfikować je wg określonej zasady, np. owoce, pojazdy, zwierzęta,
· łączyć zbiory wg określonej cechy, np. wielkość, kolor,
· wskazać różnice w pozornie takich samych obrazkach,
· rozpoznać różne dźwięki z otoczenia, np. głosy zwierząt,
· liczyć kolejno do 10 ; po przeliczeniu liczmanów powiedzieć, ile ich jest,
· dokonywać dodawania i odejmowania na konkretach w zakresie 10
· ma dobrą koncentrację uwagi,
· jest zainteresowane pracą i jej efektami,
· jest odporne na niepowodzenia,
· jest wytrwałe przy dłuższym wysiłku,
· prawidłowo wymawiać wszystkie głoski,
· nazwać głoskę na początku i na końcu wyrazu, różnicować wyrazy o podobnym brzmieniu, np. kran – tran, góra – kura, bada – pada,
· podzielić zdanie na wyrazy, wyrazy na sylaby,
· opowiedzieć treść obrazka posługując się mową zdaniową,
· rozwiązać proste zagadki,
· czytać niedługie teksty ze zrozumieniem,
· uważnie słuchać przez dłuższą chwilę opowiadania, bajki, muzyki,
· wykonać proste ćwiczenia gimnastyczne; uczestniczyć w grupowych zabawach ruchowych,
· wskazać lewą i prawą stronę swego ciała i osoby stojącej na wprost,
· doprowadzić do końca rozpoczętą zabawę, pracę, w trudniejszych sytuacjach zwrócić się o pomoc do osoby dorosłej,
· zgodnie bawić się z rówieśnikami – współdziałać, czekać na swoją kolej,
· działać sprawnie; umieć podporządkować się słownym poleceniom,
· wykonać podstawowe czynności samoobsługowe: samodzielnie zjeść, ubrać się, umyć, zawiązać sznurowadła, zapiąć guziki, zamki
· ma dobre tempo pracy,
· siedmiolatek potrafi nawiązać kontakty z rówieśnikami i dorosłymi, jest wrażliwy na opinię nauczycieli i innych osób dorosłych.

Jak pomagać?

By ułatwić dzieciom naukę czytania, warto w szczególności:
1.zwracać uwagę na właściwą wymowę,
2.bawić się w tworzenie rymów: kukułka- jaskółka,
3.liczyć sylaby w słowach, początkowo w krótkich później w długich; ma-ma (●●) , ka-lo-ry-fe-ry (● ● ● ● ●) – rysować tyle kropek, ile jest sylab,
4.tworzyć wyrazy zawierające głoskę: na początku wyrazu, w środku, na końcu wyrazu, np. a – akwarium, lato, litera, itp.
5.bawić się w analogiczny sposób sylabami, np. ło, łokieć, łopata, wesoło, krzesło, czoło
6.tworzyć nowe wyrazy przez dodanie głoski lub sylaby:, np.: to: tor, kto, tło; ma: ga-ma, Ma-ciek, pu-ma itp.
7.bawić się w „łańcuch wyrazów” – podajemy dziecku wyraz, z którego ono wyodrębnia ostatnią głoskę i szuka wyrazu na tę głoskę, np.:
8.kogut – traktor – radio- orzeł
9.wyszukiwać poznane litery w tekstach drukowanych, np. w gazetach.
10.utrwalać litery poprzez dodawanie do samogłoski spółgłoski, np. do a dostawiamy spółgłoski; ma, pa, ta, ka, da itp. Dziecko czyta sylabami, jeżeli nie umie pomagamy mu, nie czekamy, aż będzie głoskować.
11.powtarzać ciągi słowne: logiczne (rzeczy należących do 1 kategorii) np. krzesło, stół, szafka – dziecko kilka razy powtarza, następnie próbuje wspak; nielogicznych np. broda, okno, zarost.
12.słuchać audycje radiowe lub bajki z płyt CD.
13.czytać dzieciom bajki.

By ułatwić naukę pisania należy w szczególności:
1.odwzorowywać szlaczki i wzorki.
2.kreślić kształty graficzne w powietrzu.
3.kalkować
4.pisać po śladzie
5.pisać szlaczki literopodobne, jeżeli dziecko chce pisać pokazywać kształty liter wg wzorów przedszkolnych, zachowując kierunek pisania danej literki.
6.malować, również palcami
7.wydzierać palcami i wycinać nożyczkami, naklejać.
8.rysować, kolorować, rysować jednocześnie ręką lewą i prawą.
9.nawlekać koraliki
10.modelować z gliny, plasteliny, lub pomoc w kuchni przy wyrabianiu ciasta.

Cytat do wyjaśnienia rodzicom:
„Nie wszystkie kwiaty zakwitają razem. Każdy ma swój czas i porę ..."