Tolerancja. Konspekt zajęć rozwijających kształtowanie postaw i respektowanie norm społecznych w grupie dzieci 6-letnich

Konspekt zajęć rozwijających kształtowanie postaw i respektowanie norm społecznych w grupie dzieci 6-letnich

Temat: Tolerancja

Cel ogólny: Wprowadzanie w świat wartości, zwrócenie uwagi na to, że warto być tolerancyjnym, szanować inne osoby.

Cele szczegółowe:
w obszarze fizycznym dziecko:
• bierze udział w zabawach ruchowych przy muzyce,
• wykonuje ruch zgodnie z tekstem wiersza,
• wykonuje zabawy taneczne.

w obszarze emocjonalnym dziecko:
• cieszy się, uśmiecha,
• szuka wsparcia w sytuacjach trudnych dla niego emocjonalnie,
• kształci umiejętność wypowiadania własnych przeżyć i myśli;

w obszarze społecznym dziecko:
• współdziała w grupie np. podczas zabaw ruchowych,
• oczekuje na swoją kolej w zabawie,
• dąży do akceptacji innych i tolerancji.

w obszarze poznawczym dziecko:
• słucha uważnie opowiadania, odpowiada na pytania dotyczące jego treści,
• dostrzega i opisuje różnice i podobieństwa między dziećmi występujące w wyglądzie zewnętrznym, zachowaniu, upodobaniach, zwyczajach,
• rysuje twarz, dbając o szczegóły zgodnie z kodem
• wskazuje charakterystyczne cechy swojego wyglądu,
• układa historyjkę obrazkową,
• utrwalenie cyfr w zakresie 1-6,
• wykonuje rysunek zgodnie z kodem utworzonym za pomocą rzutu kostką do gry,
• Stara się określić miejsce na macie za pomocą współrzędnych

Podstawa programowa: I.5, I.9, II.7, II.9, III. 5, III.6, III.8, III 9, IV.2, IV. 5, IV. 7

Metody: słowna, czynna, percepcyjna wg M. Kwiatowskiej

Materiały, narzędzia: odtwarzacz CD, piłka, ilustracje do opowiadania, kostki do gry, kredki, karty pracy, kartki papieru do rysowania.

Przebieg zajęć:
1. Powitanie piosenką „Wszyscy są...”. Przedstawienie celu zajęć – zastanowimy się co oznacza słowo: tolerancja.
2. Zaproszenie dzieci do Porannego koła. Nauczyciel mówi rymowankę-wyciszankę, dzieci naśladują ruchem jej treść:
Czas na zajęcia, pora na skupienie, zaraz w sali będzie ważne wydarzenia. Wytęż więc wzrok, wyostrz swój słuch, abyś jak najwięcej zapamiętać mógł. Wyprostuj plecy, usiądź wygodnie, tak byś teraz poczuł się swobodnie. Dotknij swej głowy, pomasuj uszy, na usta swoje połóż paluszek (na podstawie K. Małek, „Teatrzyki. Wielka księga inspiracji”, Lublin 2016, s. 31).

3. Prezentacja opowiadania G. Kasdepke pt. „Marchewkowy tort”.

4. Układanie historyjki obrazkowej na podstawie opowiadania, oznaczanie cyframi kolejnych ilustracji.

5. Rozmowa na temat opowiadania.
- Kogo zaprosił na urodziny Kacper?
- Co robił tata Kacpra?
- Dlaczego Martynka nie bawiła się z dziećmi?
- Kto kierował ruchem zamiast taty Kacpra?
- Jak radziła sobie Martynka?
- Jaki tort przygotowała mama Martynce? Dlaczego?
- Jak mogła się czuć dziewczynka, gdy Robert powiedział, że jest chora i nie może się bawić?
- Kto pierwszy chciał poczęstować się tortem marchewkowym?
- Czy innym dzieciom też smakował marchewkowy tort?
- Czy to spotkanie nauczyło dzieci czegoś? Czego się nauczyły?

6. Zabawa taneczna „Dwóm tańczyć się zachciało”.

7. Zabawa ze śpiewem „Kto ma niebieskie oczy”.
Uczestnicy siedzą w kręgu. Wywoływane dzieci wstają i przedstawiają się, pozostali uczestnicy dziękują im oklaskami. Zabawa trwa dalej. Nauczyciel uzupełnia tekst piosenki według własnego pomysłu, np.: Kto kotka ma w swym domu, kto bardzo lubi lody itp.

8. Zabawa w kole „Moje ulubione...” . Nauczyciel podaje piłkę wybranemu dziecku i pyta jaka jest jego ulubiona zabawka, następnie prosi, żeby podał piłkę kolejnej osobie, należy kontynuować aktywność do momentu aż wszystkie osoby wskażą w co się lubią bawić najbardziej. Aktywność można powtórzyć zmieniając pytanie na inne np.: jaka jest twoja ulubiona potrawa, kolor, piosenka.

9. Zabawa ruchowa przy muzyce „Simama kaa”.

10. Zabawa - gra „Wyturlaj postać”. Nauczyciel prezentuje tabelę - materiał pomocniczy (do wyboru 2 stopnie trudności) i omawia na czym będzie polegała zabawa. Każda osoba otrzymuje kartkę i kredki, na początku wszyscy będą rysowali głowę, jaki będzie miała kształt zadecyduje rzut kostką, każde dziecko rzuca kostką, następnie będziemy rysować kolejne elementy twarzy, zawsze na podstawie rzutu kostką. Kiedy dzieci skończą grać porównujemy powstałe prace. Można zobaczyć ile różnych postaci udało się stworzyć dzieciom. Dla dzieci, które szybciej poradzą sobie z zadaniem dodatkowa karta pracy polegająca na kolorowaniu pól maty według współrzędnych kodu.